Boekverslag: Het behouden huis
Schrijver: Willem Frederik Hermans
Druk:
Verslag:
Het behouden huis
Willem Frederik Hermans
uitgever: de bezige bij.
De ik-persoon is een Nederlandse soldaat en loopt aan het begin van het boek mee met het Russische leger. Hij denkt alleen maar aan zichzelf en hoe dorstig hij wel niet is. Dicht bij hem raken kogels van drie vechtende jagers de grond en hij bedenkt zich dat hij ook wel gedood kan worden. Hij vind het niet erg dat hij niks doet en denkt nog steeds aan hoeveel dorst hij wel niet heeft.
Er brak een gevecht uit met de Duitsers vlak bij een badplaats. In het heets van de strijd kwam ik toen bij die badplaats. In die badplaats kwam ik toen bij een mooi groot huis die nog helemaal heel was. Hij werd bevolen het huis vrij te maken van booby-traps. Alles was pas verlaten en hij betreden het huis. Boven trok hij zijn kleren uit en nam een bad. Toen hij uiteindelijk uit bad kwam ging de bel. Omdat hij geen zin had zijn vieze uniform weer aan te doen besloot hij de kleren van de man des huizes aan te doen. Het bleek een Duitse soldaat te zijn die dacht dat hij daar woonde. Hij vroeg of er wat Duitse officieren in het huis ondergebracht konden worden. Hij stemde toe en had het huis goed onderzocht zodat de Duitsers geen argwaan zouden krijgen. De Duitsers mochten niet in de slaapkamer, badkamer, bibliotheek en in een andere kamer die op slot zat.
De Duitsers hadden de volgende morgen de kelder opengebroken op zoek naar voedsel. Hij vond het niet erg omdat hij nu zelf ook kon zien wat er beneden was maar beklaagde zich wel bij de kolonel. Hij bood zijn excuses aan en verving het slot.
Ook was er een kat die de gesloten kamer in wilde. Hij had ook als enige een verblijfsvergunning gekregen om in de plaats te blijven.
Hij wilden zelf geloven dat hij altijd al de eigenaar van het huis geweest was en dat de eigenaar nooit bestaan had. Toen ging hij een keer kijken wat er nou in die gesloten kamer zat. Hij ging met een ladder naar het raam aan de buitenkant van het huis maar toen hij naar binnen wilde kijken hoorde hij achter zich een stem die vroeg of hij misschien glazenwasser was. Dit was duidelijk de eigenaar van het huis. Ook hij had een vergunning. De ik-persoon probeerden alles bij elkaar te liegen maar het was duidelijk dat hij echt de eigenaar was.
Toen de eigenaar naar buiten liep schoot hij hem neer. Toen de vrouw uit de badkamer kwam om te vragen waar haar man was wurgde hij haar. Hij verstopte ze in de tuin.
Toen hij uit de tuin kwam stond de deur van de gesloten kamer om een kier. Er brandde licht in de kamer. In de kamer stond een 96 jaar oude man met een olielampje bij wat aquaria. De ik-persoon schreeuwde naar de man om zich te identificeren maar de man was doof en bleef verder vertellen over de vissen. Hij had er een hele boel en kweekte ze al 80 jaar lang. Hij weet dat de man weet dat hij de eigenaren heeft vermoord maar hij praat alleen maar door over zijn vissen. De oude man had geleerd de Duitsers te eerbiedigen en schreeuwden dan ook af en toe iets als ?Duitsland overwind? of ?Heil Hitler?.
Toen kwam er de kolonel hem vertellen dat de geallieerden de plaats omsingeld hadden en de rest van de Duitsers gesneuveld waren. Hij trok zijn Russische uniform weer aan en nam de kolonel onder dwang mee. Hij ging eerst nog langs de oude man om hem te waarschuwen dat hij geen heil Hitler meer moest zeggen maar het leek er niet op dat hij hem begreep. Toen ging hij naar de partizanen. Hij vertelde ze dat hij gevangen was genomen oor de Duitsers en was ontsnapt en zelf een Duitser gevangen had genomen. Ze gingen met zijn allen naar het huis. De partizanen misdroegen zich vreselijk e hadden alles stuk gemaakt en de kolonel en de oude man vermoord. Ze hadden ook de lijken van de eigenaren gevonden en hadden die in een boom bij de kolonel gehangen. Hij werd nog in elkaar geslagen. Toen de partizanen vertrokken gooide hij nog een granaat in het huis. Hij keek nog een laatste keer om naar het huis en zag het nu pas echt voor wat het was.
Uitgewerkte persoonlijke reactie.
1. onderwerp
De hoofdpersoon die van de oorlog wil ontsnappen en doet alsof hij in dit huis leeft.
Ik vind het wel interessant, dit is een heel origineel onderwerp.
Ik had vooraf geen verwachtingen over het onderwerp. Wel had ik verwacht dat het verhaal zich in deze tijd zou afspelen.
Het onderwerp ligt niet in mijn beleveniswereld. Ik heb nooit oorlog meegemaakt.
Ik vind dat de schrijver het onderwerp goed uitwerkt heeft. Hij verteld alles zodat het duidelijk is maar niks te overdadig.
Er wordt in het boek geen bepaalde visie gegeven. Je moet zelf je mening vormen.
Nee, ik heb geen boek gelezen of film gezien over dit onderwerp. Wel veel over de oorlog maar dat zijn er te veel om op te noemen en waren sommige beter en sommige slechter dan dit boek.
2. Gebeurtenissen.
Ik vind de gebeurtenis dat het huis vernield werd door de Partizanen de belangrijkste gebeurtenis. Dat vind ik omdat hier het contrast waar het met het huis om gaat extra duidelijk wordt gemaakt. Ik vind het goed omschreven.
De gebeurtenissen en de gedachten zijn even belangrijk. Dit vind ik wel goed.
De meeste gebeurtenissen zijn gewoon verschrikkelijk. De eigenaars worden omgebracht maar ook hoe de Duitsers en de bevrijders zich gedragen.
Hoe het huis vernietigd werd door de Partizanen. De Duitsers, die de slechteriken zouden moeten zijn behandelde het huis beter dan de helden die tot de hulp kwamen.
Deze laatste gebeurtenis heeft me aan het denken gezet. Over de oorlog.
De gebeurtenissen boeien me maar toch moet ik worstelen om verder te komen omdat ik niet van lezen hou.
De gebeurtenissen worden duidelijk verteld. Normaal vind ik dat niet echt fijn maar in dit boek maakte me het niet uit.
Nee ik ken geen films met dezelfde gebeurtenissen.
3. personages.
De hoofdpersoon is geen held. Hij gedraagt zich niet goed. Hij moord en liegt.
Ja, je leert hem goed kennen.
Ik vind het persoonlijk niet herkenbaar maar wel levensecht.
Ik ben niet be?nvloed door het boek.
Je kan je goed verplaatsen in de hoofdrolspeler ondanks dat hij dingen doet waar je het niet mee eens ben.
Ik vind de oude man en de kolonel sympatiek. De rest niet.
Ik keur het gedrag van de hoofdrolspeler af. Hij doet dingen die illegaal en immoreel zijn.
Het gedrag van de partizanen keur ik af.
Ik vind alle beslissingen begrijpelijk maar bijna niks aanvaardbaar.
Anders, ik zou door blijven vechten en niet vluchten naar een huis.
Nee, heel onvoorspelbaar.
Opbouw
Nee, ik vind het een eenvoudige opbouw.
Ja, ik vind het verhaal spannend. Dit komt door de tijdlijn en doordat hij vaak bijna ontdekt wordt.
Nee er zitten geen flash-back in het verhaal.
Ja, ik vind dat, dat goed past bij het onderwerp.
Alleen door de ogen van de hoofdpersoon.
Alles is duidelijk aan het einde.
Toen hij besloot voorlopig in het huis te blijven.
Taalgebruik.
Ik vind het taalgebruik duidelijk.
Er word veel meer verteld dan dat er dialoog is. Dit maakt het verhaal erg duidelijk.
Nee, geen probleem.
Het taalgebruik past wel bij de personen.
Het gebruik van Duits.
Verdiepingsopdracht
Ik had totaal geen verwachtingen bij het boek, ik kon me niet voorstellen hoe ze een boek wilde schrijven over een huis ik had een verhaal over het huis verwacht.
Het verhaal ging inderdaad over het huis.
Stuk over sujet en fabel
In dit boek is er geen verschil tussen fabel en Sujet. De tijd loopt in een rechte lijn door.
gebeurtenissen
De ik-persoon neemt het huis over.
De Duitse soldaten komen bij hem wonen.
Hij vermoordt de eigenaar.
Hij vind de oude man in de kamer.
De Duitsers worden verslagen.
De partizanen vernielen het huis.
De ik-persoon gaat weer verder met zijn leven.
Het verhaal wordt niet continu verteld. Hij slaat ook af en toe een hele tijd over.
Er zijn geen belangrijke flash-backs.
Je raakt door dit verschil erg betrokken bij de hoofdpersoon en je wordt dieper in het verhaal getrokken.
De vertelde tijd is veel langer dan de verteltijd doordat hij stukken weglaat. Ook verteld hij dingen in een paar woorden die eigenlijk heel lang duren zoals toen hij de lijken ging verstoppen of in bad ging.
Het verhaal speelt zich eind tweede wereldoorlog af. Het is oorlog tegen de Duitsers en er zijn al vliegtuigen. Je weet dat het tegen het einde is doordat de Duitsers terug gedrongen worden.
De ik-figuur is een asociaal persoon, hij drukt z?n sigaret op een sofa uit, gebruikt alle dingen in een huis zonder toestemming en schiet om in het huis te kunnen blijven wonen de eigenaar en eigenares dood, hij houd van zijn gewoontes, om zich in bad te begeven bijvoorbeeld, die hij zichzelf weer aanwend in het huis, om zich daarmee af te sluiten van de oorlog.
De kolonel heeft veel macht over zijn gelederen, de officieren volgen nauwkeurig zijn bevelen om het huis netjes te houden op. Hij gelooft in het Duitse leger, hij houdt van regelmaat, hij scheert zich elke ochtend, oorlog of geen oorlog. Hij is vriendelijk, hij verontschuldigd zich voor zijn officieren.
De oude man is een beetje verward, hij doet of hij doof is of wil niet luisteren naar wat de hoofdpersoon tegen hem zegt. Hij is gek van zijn tropische vissen in een aquarium.
Over de eigenaar en eigenares van het huis weet je weinig. Van alle figuren is niet veel bekend, ze worden niet duidelijk beschreven, dit geeft waarschijnlijk aan dat onderling de partizanen vaak ook haast niets wisten van elkaar.
De ik-persoon is tevens de hoofdpersoon. De ik-persoon heeft een vlak karakter, er verandert niets aan de weinige eigenschappen die de ik-persoon heeft.
De hoofdpersoon haalt zijn doel niet. Hij wil in het huis blijven maar het wordt totaal verwoest.
De meeste zijn vooral typen:
De ik-persoon : niet willen, vlucht er van weg in het huis.
De kolonel, medestander : vaderlandslievend, bereid mee te vechten in de oorlog.
De oude man, neutraal : hij ontkent alles.
Het wereldbeeld van de hoofdpersoon is erg vertekend. Hij wil alles vergeten en voor hem is er alleen nog maar zijn huis en het tuintje eromheen.
De personages zijn niet erg herkenbaar omdat ik nooit de oorlog heb meegemaakt ik overal anders tegen aankijk. Dan is er ook nog de oude man van 96 waarmee ik me natuurlijk ook niet mee kan identificeren.
Evaluatie.
Het is een best goed boek dat door de geringe dikte interessant blijft, ook wil je weten hoe het nou verder gaat met eerst de eigenaar en dan met de Duitsers. Mijn mening is na de verdiepingsopdracht niet veranderd.
Ik ben tevreden over de beschrijving. Doordat ik toch nog aan veel tekst gekomen ben wat ik niet verwacht had.
Over de verdiepingsopdracht ben ik niet tevreden omdat ik nog veel op moest zoeken.
Het lezen van het boek was makkelijk. Een duidelijke schrijfwijze en niet al te veel tekst maakte het een makkelijk boek.
De verdiepingsopdracht vond ik ook niet moeilijk.
Ik vond wel het gedeelte van de verdieping met de personages onduidelijk. Ik miste wat theorie doordat ik het boek al tijden geleden uit had was ik veel vergeten.
De volgende keer ga ik waarschijnlijk wat meer boekverslagen van internet halen zodat ik wat meer voorbeelden heb.
Willem Frederik Hermans wordt op 1 september 1921 geboren in het Diaconessenhuis aan de Overtoom in Amsterdam. Hij groeit op in een Amsterdams onderwijzersgezin. Zijn oudere zus is hem, vooral door zijn vader, altijd tot voorbeeld gesteld, maar Hermans blijft in haar schaduw staan. Zijn vader zegt hem dat hij niets kan, dat hij meer op zijn zus Corry zou moeten lijken. Hij haat haar. Zijn zus zal slechts 21 jaar oud worden. Als de Duitsers in mei 1940 Nederland binnenvallen, plegen zij en haar neef Piet Blind, met wie ze een geheime relatie had, zelfmoord. Deze gebeurtenis verandert zijn leven in meerdere opzichten. Hij is 18 als ze sterft en vanaf dat moment komt een einde aan zijn jeugd. De dood van zijn zus markeert ook een ander punt: de oorlog. Op het moment dat Nederland capituleert pleegt zij zelfmoord. Het zou goed kunnen dat dit voor de jonge Hermans aanvoelde als verraad. Als het erop aankomt, geeft zij op. De oorlogsjaren en de zelfmoord van zijn zus versterken het beeld dat hij van de wereld heeft: dat de wereld chaotisch is.
Boek informatie
- Het behouden huis
- Willem Frederik Hermans
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Willem Frederik Hermans