Boekverslag: Au pair
Schrijver: Willem Frederik Hermans
Druk:
Verslag:
Zakelijke gegevens:
Auteur: Willem Frederik Hermans
Titel: Au pair
Uitgeverij de Bezige Bij, Amsterdam, 1e druk 1956
Motto: geen
Genre: Psychologische roman
Eerste reactie:
Keuze: Dit boek heb ik op aanraden van de bibliothecaris gelezen.
Inhoud: Een mooi boek, dat in niet te moeilijk Nederlands geschreven is met een goede blik op andere culturen.
Verdieping:
Samenvatting: Paulina heeft haar gymnasium diploma in Vlissingen behaald. Nu wil ze Kunstgeschiedenis en Frans gaan studeren in Parijs, ze is al vaak in Frankrijk geweest want haar ouders hebben er een vakantiehuisje, dus Parijs trekt haar erg aan.
Als ze Parijs aankomt schrijft ze zich in bij een bureau voor au pairs. Al gauw kan ze beginnen bij het advocaten gezin Pauchard. Door verschillende gebeurtenissen blijft ze er maar twee en een halve dag. Ze besluit terug te gaan naar het bureau waar ze de mazzel heeft dat er een Deens meisje voor haar is die ongeveer het zelfde heeft meegemaakt, zij pakt het beter aan krijgt een nieuw adres, generaal de Lune, 2. rue Guynemer. Bij de deur loopt ze een wat oudere Nederlander tegen het lijf aan wie ze haar verhaal vertelt, de man zegt dat het hier er heel anders voor haar uit gaat zien. Ze krijgt een prachtige kamer, nieuwe koffer, mooie kleren en een voorschot op haar toelage.
En tot haar verbazing hoeft ze er weinig voor te doen, ze hoeft enkel soms naar de verhalen van de generaal over de in Vlissingen geboren kunstschilder Constantin Guys te luisteren.
Intussen leert ze de rest van de familie kennen die allemaal in hetzelfde huis wonen, Michel en Armand, en de vrouw van Armand, Jacqueline, en hun zoon Edouard.
Ze zijn allen erg blij met de komst van een Nederlandse uit Vlissingen, maar Paulina weet niet goed wat ze met alle aandacht en vrijgevigheid moet.
Dan komt het moment waarop Paulina ontdekt dat alle aandacht van de Lunes niet geheel onbaatzuchtig is. Edouard is al met de voorbereidingen van het plan bezig. Hij vertelt haar dat zijn grootvader in de tweede wereldoorlog het kapitaal van zijn joodse buurman, Cremieux, in bewaring kreeg. De generaal zag het als zijn plicht om te zorgen dat het kapitaal zijn waarde niet zou verliezen, hij heeft ervoor gezorgd dat het kapitaal nu twaalf keer meer waard is. De beleggingen zijn clandestien gebeurd, dus voor de wet strafbaar. Nu is dus de vraag wat er met het kapitaal moet gebeuren.
Wanneer de generaal er zelf iets over aan Paulina wil vertellen, raakt hij over zijn toeren en wordt hij naar bed gebracht, ze krijgt hem niet meer te spreken.
Later maakt Edouard het verhaal af, hij vertelt dat de erfgenaam de half broer is van de vrouw van Cremieux, een oud SS-officier, M?ller. Het dilemma is , moet het geld naar hem toe of naar een Joodse organisatie in Isra?l. De generaal besluit dat het geld geschonken moet worden aan de joodse organisatie.
Paulina ziet haar kans om iets terug te doen en zegt dat zij het geld wel over de Zwitserse grens wil brengen omdat zij niet opvalt en dus ongemerkt het kapitaal kan overbrengen. Tot haar verbazing komt er veel snelheid in de zaak, de volgende dag kan zij al naar de notaris om alles te bespreken.
Michel vertelt haar dat er al twee keer eerder een au pair met het Cremieux kapitaal op stap is geweest. Deze bleken onbetrouwbaar, en dat werd voorzien doordat er een koffer met valse inhoud werd meegegeven.
Bij vertrek kan Paulina niet controleren wat er in de koffer zit omdat de sleutel zoek is. Ook krijgt ze in plaats van Zwitsers geld Belgisch en Luxemburgs geld mee, want de notaris zegt haar dat de plannen gewijzigd zijn en dat ze het geld naar Luxemburg moet brengen.
Als ze vanuit Parijs vertrekt ziet ze een klein mannetje die ze ook weer in Luxemburg ziet.
De overdracht wordt uitgevoerd, ene Glesener, duidelijk met oorlogs verwondingen neemt het geld aan. Ze krijgt een re?u en de transactie is rond.
Als ze in de stad rondloopt ziet ze Michel die haar vertelt dat ze het kapitaal niet aan de Joodse organisatie maar aan de officier, M?ller, heeft overgedragen.
Iedereen zat in het komplot ook het kleine mannetje dat ze steeds zag, alleen de generaal en zij wisten niets van de plannen af.
Intussen overlijdt de generaal en wordt zijn vrouw in het ziekenhuis opgenomen. Hiermee komt er een einde aan haar diensten. Ze keert nog een maal terug, en ze wordt weer hartelijk ontvangen. Ze gaat op zoek naar een kamer, die ze ook vindt. En als ze op een middag op het terras zit ontmoet ze de Nederlander die ze al eerder heeft ontmoet en met wie ze over de roman praat die ze aan het lezen is, later stapt de man weer op.
Onderzoek van de verhaaltechniek:
Het verhaal is realistisch geschreven. Het is verdeeld in verschillende passages en hoofdstukken.
Perspectief: Het perspectief ligt bij Paulina, het is haar visie die naar voren komt. Soms geeft de schrijver commentaar op een gebeurtenis of gedachte.
Het verhaal wordt chronologisch verteld, er zitten veel lange dialogen in het verhaal. Als het plan om het geld over de grens te brengen aan Paulina wordt verteld is het toch enigszins spannend hoe het met de koffer zal aflopen.
De ruimte:
Plaats:
Bijna het hele verhaal vindt plaats in Parijs, en een klein gedeelte aan het eind van het boek vindt plaats in Londen.
Dat het in Parijs plaatsvindt komt door het feit dat Paulina vaak met haar ouders in Frankrijk is geweest omdat ze daar een vakantie huisje hadden.
Dus voor Paulina was het logisch om dan naar Parijs te vertrekken.
Tijd en tijdvolgorde:
Het verhaal speelt zich af in 1984, van ongeveer half september tot half december.
Dat het verhaal in deze periode plaats vindt heeft geen gevolgen voor het verloop van het verhaal.
Vertelde tijd: 3 maanden
De verhaalfiguren:
Paulina
Ze is de hoofdpersoon. Ze komt uit Vlissingen, ze is negentien jaar, 1 meter 92 lang en ze heeft blauwe ogen en lang blond haar. Zelf is ze niet zo blij met haar uitstaande oren.
Ze studeert Frans en Kunstgeschiedenis aan de Sorbonne universiteit van Parijs.
Ze wilde naar Parijs omdat ze altijd met haar ouders meeging naar hun vakantie huisje in Frankrijk. Zo heeft ze dus al goed Frans geleerd.
Ze is soms naief en wat achterdochtig.
Germaine en Emile de Lune
De generaal en zijn vrouw, ze verkeren in hogere Franse kringen. De generaal is een typisch ouderwetse generaal. Hij verzamelt alles wat met de in Vlissingen geboren kunstschilder Constantin Guys te maken heeft.
Armand en Michel
De zoons van Gemiane en Emile de Lune. Ze zijn beide erg lang.
Michel is pianist en streeft naar een onbereikbare perfectie.
Armand wilde ooit dichter worden, maar dat is hem nooit gelukt. Samen met zijn vrouw, Jaqueline, is hij aan de drank geraakt.
Ze wonen allen in het huis van de generaal.
Edouard
Hij is de zoon van Armand en Jaqueline, hij heeft een gezicht dat lijkt op een roofvogelhoofd. Hij is alleen op geld uit en dus ook de enige die zich niet schaamt voor zijn rijkdom.
Op zoek naar de thematiek:
Thema:
Het is het verhaal van een 19-jarige Nederlandse au pair over haar belevenissen in Parijs. In het verhaal komen twee thema?s naar voren:
De onkenbaarheid van de werkelijkheid:
Paulina probeert de mensen en situaties juist te beoordelen, maar slaagt hier niet in en komt bedrogen uit.
De wetmatigheid van de ontwikkeling van een roman.
Hermans treedt in Au pair tweemaal zelf op. De eerste keer in het Parc du Luxembourg als de keurige, ietwat mysterieuze oude heer, die haar aankondigt ervoor te zorgen, dat het haar vanaf nu - ze is net weggelopen van het echtpaar Pauchard - beter zal vergaan in Parijs, m.a.w. dat hij de oorspronkelijke opzet van de roman zal wijzigen. Dit gebeurt uiteindelijk niet, hoewel het aanvankelijk materieel wel beter met haar gaat. Ze wordt echter misbruikt voor de bewuste missie, haar liefde voor Edouard blijft onbeantwoord, en tenslotte zit ze alleen in een piepklein, veel te duur kamertje en leest uit verveling voor de zoveelste maal Madame Bovary. De schrijver is er dus niet in geslaagd de wetmatigheid van de roman te doorbreken. Paulina zet zich echter bewust met autosuggestie over haar teleurstellingen heen en zal er zodoende ongetwijfeld nog eens in slagen haar ideaal (directrice van een museum te zijn) te bereiken.
Titelverklaring:
Het boek gaat over een meisje dat na haar middelbare school naar Frankrijk vertrekt om daar te gaan studeren. Via de universiteit komt ze aan twee adressen om daar als Au Pair te werken.
Plaats in de literatuurgeschiedenis:
Moderne literatuur.
Biografie van de auteur
Willem Frederik Hermans werd op 1 september 1921 geboren in Amsterdam. Zijn oudere zus, Cornelia Geertruida, werd op 4 december 1918 geboren.
Hun ouders Johannes Hermans, geboren 1879, en Hendrika Hillegonda Eggelte, geboren 1884. Johannes Hermans was hoofdonderwijzer en Hendrika Hillegonda Eggelte had tot voor haar huwelijk ook in het onderwijs gewerkt.
Willem en Frederik en Cornelia gingen beide naar het Barlaeusgymnasium. Willem Frederik vanaf 1933; in 1938 werd hij lid van de letterkundige vereniging D.V.S. en hij won de eerste prijs in een opstellenwedstrijd.
In 1940 ging hij op aandringen van zijn vader sociologie studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Een jaar later koos hij er toch voor om fysische geografie te gaan studeren, deze studie paste beter bij zijn interesse voor exacte wetenschapsoefening.
In 1943 deed hij kandidaatsexamen. Hij schreef al gedichten, verhalen en een roman, vanaf 1944 publiceerde hij regelmatig.
Hij was vanaf 1946 redacteur van het tijdschrift Criterium, in 1950 was hij redacteur van het blad Podium.
In 1950 legde hij zijn doctoraal examen af. In 1955 promoveerde hij cum laude op de resultaten van een bodemonderzoek in Luxemburg.
Daarna werkte hij als fysisch geograaf in onder andere Scandinavi?, in 1957 werd hij benoemd tot lector van de Universiteit van Groningen.
Er werden hem als schrijver verschillende prijzen toegekend die hij weigerde omdat hij principieel tegenstander was van literaire prijzen.
Behalve een prijs, de Grote Prijs der Nederlandse Letteren, die hij tot verbazing van veel mensen wel in ontvangst nam.
In 1973 nam hij na een conflict ontslag als lector. Maar hij ging verder met schrijven en hij vond hiermee een steeds groter lezerspubliek.
Boeken die hij heeft geschreven zijn onder andere: De donkere Kamer van Damokles (1958), Nooit meer slapen (1966), Onder Professoren (1975).
En nog veel meer romans, toneelwerken, gedichten, essays en opstellen.
Beoordeling:
Positief
Negatief
Een goede verhaallijn, die duidelijk te zien is (Structureel argument)
Op een gegeven moment wel iets te emotioneel (Emotioneel argument)
Makkelijk taalgebruik (Structureel argument)
Redelijk spannend (Estethisch argument)
Conclusie:
Een mooi boek, dat goed te lezen is. Daar ik van boeken lezen hou, kan ik het met veel boeken vergelijken. Dit is een speciaal boek, omdat het over veel culturen gaat in een grote stad. Ook omdat het over een relatief jong meisje gaat in een korte periode.
Willem Frederik Hermans wordt op 1 september 1921 geboren in het Diaconessenhuis aan de Overtoom in Amsterdam. Hij groeit op in een Amsterdams onderwijzersgezin. Zijn oudere zus is hem, vooral door zijn vader, altijd tot voorbeeld gesteld, maar Hermans blijft in haar schaduw staan. Zijn vader zegt hem dat hij niets kan, dat hij meer op zijn zus Corry zou moeten lijken. Hij haat haar. Zijn zus zal slechts 21 jaar oud worden. Als de Duitsers in mei 1940 Nederland binnenvallen, plegen zij en haar neef Piet Blind, met wie ze een geheime relatie had, zelfmoord. Deze gebeurtenis verandert zijn leven in meerdere opzichten. Hij is 18 als ze sterft en vanaf dat moment komt een einde aan zijn jeugd. De dood van zijn zus markeert ook een ander punt: de oorlog. Op het moment dat Nederland capituleert pleegt zij zelfmoord. Het zou goed kunnen dat dit voor de jonge Hermans aanvoelde als verraad. Als het erop aankomt, geeft zij op. De oorlogsjaren en de zelfmoord van zijn zus versterken het beeld dat hij van de wereld heeft: dat de wereld chaotisch is.
Boek informatie
- Au pair
- Willem Frederik Hermans
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Willem Frederik Hermans