Boekverslag: De andere kant
In "De andere kant" heeft Marga Minco acht verhalen bijeengebracht, die onderling niet samenhangen, maar die wel een gemeenschappelijk motief hebben: eenzaamheid. De andere kant bevat twee verhalen die aansluiten bij "Het bittere kruid" (over pijnlijke Joodse herinneringen) , namelijk: Bomen en Het Adres.
Samengevat vertellen de acht verhalen het volgende.
Iets anders: Een vrouw neemt uit verveling of om de aandacht op zich te vestigen (misschien wel als verzet tegen haar kinderloze huwelijk), iets weg in een winkel en wordt gesnapt.
De tekening: Een meisje voelt zich (te) dik en is verlegen in de klas. Om de aandacht op zich te vestigen tekent ze een naakt poppetje. Hierdoor komt ze nog verder van haar klasgenoten te staan.
In het voorbijgaan: Dit verhaal gaat over een eenzame vrouw, de echtgenote van een op het platteland wonende veearts. Zij staat op het punt te bevallen en krijgt dan bezoek van een jonge schilder. Een wat vaag verhaal.
Bomen: In dit verhaal komen herinneringen boven aan de Joodse grootvader, door zijn kleindochter bespied bij zijn ochtendgebeden, en de wrede verstoring van dit familiegeluk door de bezetting.
De dochters van de majoor: Is een somber verhaal over drie gefrustreerde vrouwenlevens. Een jonge vrouw maakt zich zelf, haar moeder en haar zuster wijs, dat zij een vriend te dineren krijgt, maar er is geen vriend.
Het adres: Is een verhaal over een joods meisje, dat als enig overlevende van een gezin na de bevrijding terugkomt bij de vriendin van haar moeder, die al de familiekostbaarheden "bewaard" heeft. Die vrouw negeert haar door te zeggen dat ze maar een andere keer moet terugkomen. Het verhaal eindigt met: ?Van alle dingen die ik vergeten moest , zou dat me het gemakkelijkst vallen.
De vriend: Dit verhaal beschrijft een middagje aan zee van een vrouw met de vriend van haar man . Uit het verhaal wordt duidelijk dat ze niet zo gelukkig getrouwd is en wellicht meer een oogje op de vriend van haar man heeft.
De andere kant: Over een schooljongen, die graag groot wil doen, en die in zijn verhalen tegen vrienden zijn eenvoudige vader ombouwt tot een secretaris in Athene en verzint dat hij op kamers woont. Na een feestje op zijn kamer komt het uit: hij is minder bang voor de straf die hij van vader zal krijgen als voor de twee woorden die Peter, een klasgenoot, zegt: ?tot morgen?.
Samengevat vertellen de acht verhalen het volgende.
Iets anders: Een vrouw neemt uit verveling of om de aandacht op zich te vestigen (misschien wel als verzet tegen haar kinderloze huwelijk), iets weg in een winkel en wordt gesnapt.
De tekening: Een meisje voelt zich (te) dik en is verlegen in de klas. Om de aandacht op zich te vestigen tekent ze een naakt poppetje. Hierdoor komt ze nog verder van haar klasgenoten te staan.
In het voorbijgaan: Dit verhaal gaat over een eenzame vrouw, de echtgenote van een op het platteland wonende veearts. Zij staat op het punt te bevallen en krijgt dan bezoek van een jonge schilder. Een wat vaag verhaal.
Bomen: In dit verhaal komen herinneringen boven aan de Joodse grootvader, door zijn kleindochter bespied bij zijn ochtendgebeden, en de wrede verstoring van dit familiegeluk door de bezetting.
De dochters van de majoor: Is een somber verhaal over drie gefrustreerde vrouwenlevens. Een jonge vrouw maakt zich zelf, haar moeder en haar zuster wijs, dat zij een vriend te dineren krijgt, maar er is geen vriend.
Het adres: Is een verhaal over een joods meisje, dat als enig overlevende van een gezin na de bevrijding terugkomt bij de vriendin van haar moeder, die al de familiekostbaarheden "bewaard" heeft. Die vrouw negeert haar door te zeggen dat ze maar een andere keer moet terugkomen. Het verhaal eindigt met: ?Van alle dingen die ik vergeten moest , zou dat me het gemakkelijkst vallen.
De vriend: Dit verhaal beschrijft een middagje aan zee van een vrouw met de vriend van haar man . Uit het verhaal wordt duidelijk dat ze niet zo gelukkig getrouwd is en wellicht meer een oogje op de vriend van haar man heeft.
De andere kant: Over een schooljongen, die graag groot wil doen, en die in zijn verhalen tegen vrienden zijn eenvoudige vader ombouwt tot een secretaris in Athene en verzint dat hij op kamers woont. Na een feestje op zijn kamer komt het uit: hij is minder bang voor de straf die hij van vader zal krijgen als voor de twee woorden die Peter, een klasgenoot, zegt: ?tot morgen?.
De achternaam was eigenlijk Menco, maar een ambtenaar verwisselde (per ongeluk) de klinker.Geboren in een orthodox joods gezin gaat Minco in 1938 werken bij de Bredasche Courant. Daar wordt zij in mei 1940 op last van Duits-gezinde commissarissen ontslagen, nog voor dat de Duitsers hun anti-joodse maatregelen zouden afkondigen.
Boek informatie
- De andere kant
- Sara Menco
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Marga Minco