Boekverslag: De kast
a) Korte inhoud.
Dit verhaal gaat over ??n object: een oude kast.
Greet haar moeder is gestorven en door de verdeling onder de kinderen heeft Greet een oude pastorijkast in handen gekregen.
Bijna draaide het uit op een ruzie met Annemie, een jaloerse zus, maar Robert, die de verdeling regelde, heeft alles toch nog in goede banen kunnen leiden.
Verder kom je te weten dat Greet vaak tegen haar hond Lord praat.
Wilfried, Greet haar echtgenoot, die verzekeringsmakelaar is wil dan wat vrije plaats in die oude, volgens hem kwalijk ruikende, kast. Dit zorgt soms voor enkele meningsverschillen.
Die ?grote opruiming? van de huidige inhoud van de kast wordt vaak onderbroken door de opkomende herinneringen en Lord, die vaak in de kast kruipt. Als Greet het wat teveel wordt, doet ze soms enkele boodschappen. Zo gebeurt het dat, als Greet naar de bank gaat, dat Lord haar achtervolgt en volledig bedekt met modder en ander vuil haar tot in de bank volgt, tot grote schaamte van Greet. Dan moet ze bij het buitengaan de automatische schuifdeur nog openwerken omdat Lord ertussen is blijven steken.
Dit alles, samen met enkele andere akkefietjes, kom je te weten in ??n lang, saai, ononderbroken telefoongesprek.
b) bespreking.
1. Gevoelens.
Dit boek wekt ??n enkele emotie bij me op: verveling.
Het gebrek aan een boeiende inhoud of interessante dialogen zorgt niet bepaald voor een zekere spanning.
Een voorbeeld hiervan is een dialoog die begint op p.91 en eindigt op p.94.
Fred Astaire, zei ze.
Ken ik, zei ik.
The Boswell Sisters.
Ken ik.
Vicky Baum.
Ken ik niet.
Anne Baxter.
Ken ik ook niet.
Humprey Bogart.
Ken ik.
Richard Burton.
Ken ik ook.
Joan Crawford.
Ken ik.
Gary Cooper.
Ken ik.
Tony Curtis.
Ook.
Marlene Dietrich.
Ja.
Helen Hayes.
Ken ik niet.
Betty Hutton.
Ken ik ook niet.
Rock Hudson.
Ken ik wel.
Kim Novak.
Ken ik.
Frank J. Powell.
Ken ik niet.
Gloria Swanson.
Heb ik nog nooit van gehoord.
2. Houding t.o.v. personages & hun karakter.
Het personage waarmee ik me kan vergelijken is Robert.
Robert lijkt de ?meest normale? van de familie. Hij heeft geen raar verleden en wil alles vredevol laten verlopen. Hij was, als enig aangetrouwd familielid, aanwezig om alles bij de verdeling van de meubelen in goede banen te leiden.
De andere personages gedragen zich re?el. Zo was er een moeder die boos naar een leraar belde omdat ze dacht dat haar kind benadeeld werd, dit is te lezen op p.43-45.
Toen had Rita de telefoon gepakt, en ze had meester Jan opgebeld. Of dat w??r was wat haar dochter Eva daarnet vertelde over dat snoepje? Neeneeneenee, dat was niet helemaal waar! had meester Jan gezegd. Na afloop van die luisteroefening hadden ze wel degelijk allem??l een snoepje gekregen, de kinderen van zijn klas, had hij geantwoord, meester Jan.
3. Opbouw van het verhaal.
Het verhaal blijft de hele tijd langdradig, alsof iemand een werk van 20 pagina?s zegt in ??n lange zin.
Er zijn vele herinneringen aan Greet haar jeugd in het verhaal, vooral omdat ze in de kast objecten ziet die ze nog van haar jeugd herkent.
Zo kan je een glimp opvangen van de mensen die Greet omringden in haar jeugd op p.84.
Argwanende, soms nog negentiende-eeuws eruitziende boeren uit afgelegen gehuchten en die onder elkaar meestal alleen maar spreekwoorden, stoplappen en volkswijsheden verkochten en die, nadat ze uitgepraat waren, de communicatie evengoed nog een poos aan de gang hielden door veelvuldig op de grond of in de kolenbak te spuwen of door om beurten een verse, zorgvuldig geprepareerde pijp op te steken.
4. Overeenkomsten met je eigen leefwereld.
De enige persoon in het gehele verhaal waar ik nog enige sympathie voor voel is de moeder van Greet. Toen ze haar einde voelde naderen maakte ze er geen drama om en aanvaardde het zo, zonder te morren.
Mijn afkeer gaat naar Annemie, die erg bezitterig is. Toen men de kast wou geven naar Greet vond ze ter plekke leugens uit om de kast voor haar te winnen, wat niet slaagde.
Je kan fragmenten van deze twee karaktereigenschappen lezen op p.25 en 26.
Hoewel moeder een paar maanden voor haar dood nog gezegd had tegen haar, snikte ze, van: ze is voor u hoor, Annemie! Deze kast. Later. Als ik dood ben. Want gij daar in Antwerpen. Op uw appartement. Met uw appelsienkisten. En uw schragen. En uw blote planken nog altijd. Zo zult ge dan. Toch ??n. Fatsoenlijk meubel. Hebben staan. Later!
En dat dat dan weer de minder schone kant van ons Annemie was die toen bovenkwam, zei ze, want daar was allemaal niks van aan natuurlijk, van dat laatste! Dat had ze ter plekke nog gauw verzonnen, ons Annemie, want een paar weken voor ze stierf had moeder tegen haar nog gezegd van: ge trekt er onder elkaar uw plan maar mee hoor, met wat ik achterlaat, wanneer ik dood ben! Als ge maar zorgt dat er geen ambras over maakt, binnenkort, wanneer ik er niet meer ben!
c) Boekkeuze.
Pleysier, hugo; De kast; De bezige bij; stencil p.10
Dit verhaal gaat over ??n object: een oude kast.
Greet haar moeder is gestorven en door de verdeling onder de kinderen heeft Greet een oude pastorijkast in handen gekregen.
Bijna draaide het uit op een ruzie met Annemie, een jaloerse zus, maar Robert, die de verdeling regelde, heeft alles toch nog in goede banen kunnen leiden.
Verder kom je te weten dat Greet vaak tegen haar hond Lord praat.
Wilfried, Greet haar echtgenoot, die verzekeringsmakelaar is wil dan wat vrije plaats in die oude, volgens hem kwalijk ruikende, kast. Dit zorgt soms voor enkele meningsverschillen.
Die ?grote opruiming? van de huidige inhoud van de kast wordt vaak onderbroken door de opkomende herinneringen en Lord, die vaak in de kast kruipt. Als Greet het wat teveel wordt, doet ze soms enkele boodschappen. Zo gebeurt het dat, als Greet naar de bank gaat, dat Lord haar achtervolgt en volledig bedekt met modder en ander vuil haar tot in de bank volgt, tot grote schaamte van Greet. Dan moet ze bij het buitengaan de automatische schuifdeur nog openwerken omdat Lord ertussen is blijven steken.
Dit alles, samen met enkele andere akkefietjes, kom je te weten in ??n lang, saai, ononderbroken telefoongesprek.
b) bespreking.
1. Gevoelens.
Dit boek wekt ??n enkele emotie bij me op: verveling.
Het gebrek aan een boeiende inhoud of interessante dialogen zorgt niet bepaald voor een zekere spanning.
Een voorbeeld hiervan is een dialoog die begint op p.91 en eindigt op p.94.
Fred Astaire, zei ze.
Ken ik, zei ik.
The Boswell Sisters.
Ken ik.
Vicky Baum.
Ken ik niet.
Anne Baxter.
Ken ik ook niet.
Humprey Bogart.
Ken ik.
Richard Burton.
Ken ik ook.
Joan Crawford.
Ken ik.
Gary Cooper.
Ken ik.
Tony Curtis.
Ook.
Marlene Dietrich.
Ja.
Helen Hayes.
Ken ik niet.
Betty Hutton.
Ken ik ook niet.
Rock Hudson.
Ken ik wel.
Kim Novak.
Ken ik.
Frank J. Powell.
Ken ik niet.
Gloria Swanson.
Heb ik nog nooit van gehoord.
2. Houding t.o.v. personages & hun karakter.
Het personage waarmee ik me kan vergelijken is Robert.
Robert lijkt de ?meest normale? van de familie. Hij heeft geen raar verleden en wil alles vredevol laten verlopen. Hij was, als enig aangetrouwd familielid, aanwezig om alles bij de verdeling van de meubelen in goede banen te leiden.
De andere personages gedragen zich re?el. Zo was er een moeder die boos naar een leraar belde omdat ze dacht dat haar kind benadeeld werd, dit is te lezen op p.43-45.
Toen had Rita de telefoon gepakt, en ze had meester Jan opgebeld. Of dat w??r was wat haar dochter Eva daarnet vertelde over dat snoepje? Neeneeneenee, dat was niet helemaal waar! had meester Jan gezegd. Na afloop van die luisteroefening hadden ze wel degelijk allem??l een snoepje gekregen, de kinderen van zijn klas, had hij geantwoord, meester Jan.
3. Opbouw van het verhaal.
Het verhaal blijft de hele tijd langdradig, alsof iemand een werk van 20 pagina?s zegt in ??n lange zin.
Er zijn vele herinneringen aan Greet haar jeugd in het verhaal, vooral omdat ze in de kast objecten ziet die ze nog van haar jeugd herkent.
Zo kan je een glimp opvangen van de mensen die Greet omringden in haar jeugd op p.84.
Argwanende, soms nog negentiende-eeuws eruitziende boeren uit afgelegen gehuchten en die onder elkaar meestal alleen maar spreekwoorden, stoplappen en volkswijsheden verkochten en die, nadat ze uitgepraat waren, de communicatie evengoed nog een poos aan de gang hielden door veelvuldig op de grond of in de kolenbak te spuwen of door om beurten een verse, zorgvuldig geprepareerde pijp op te steken.
4. Overeenkomsten met je eigen leefwereld.
De enige persoon in het gehele verhaal waar ik nog enige sympathie voor voel is de moeder van Greet. Toen ze haar einde voelde naderen maakte ze er geen drama om en aanvaardde het zo, zonder te morren.
Mijn afkeer gaat naar Annemie, die erg bezitterig is. Toen men de kast wou geven naar Greet vond ze ter plekke leugens uit om de kast voor haar te winnen, wat niet slaagde.
Je kan fragmenten van deze twee karaktereigenschappen lezen op p.25 en 26.
Hoewel moeder een paar maanden voor haar dood nog gezegd had tegen haar, snikte ze, van: ze is voor u hoor, Annemie! Deze kast. Later. Als ik dood ben. Want gij daar in Antwerpen. Op uw appartement. Met uw appelsienkisten. En uw schragen. En uw blote planken nog altijd. Zo zult ge dan. Toch ??n. Fatsoenlijk meubel. Hebben staan. Later!
En dat dat dan weer de minder schone kant van ons Annemie was die toen bovenkwam, zei ze, want daar was allemaal niks van aan natuurlijk, van dat laatste! Dat had ze ter plekke nog gauw verzonnen, ons Annemie, want een paar weken voor ze stierf had moeder tegen haar nog gezegd van: ge trekt er onder elkaar uw plan maar mee hoor, met wat ik achterlaat, wanneer ik dood ben! Als ge maar zorgt dat er geen ambras over maakt, binnenkort, wanneer ik er niet meer ben!
c) Boekkeuze.
Pleysier, hugo; De kast; De bezige bij; stencil p.10
In zijn verhalende prozawerk onderzoekt hij zijn verhouding tot zijn geboortestreek en zijn familieleden. Angst, eenzaamheid, nestwarmte, geweld, de veranderende tijdgeest, isolement en verbondenheid tussen mensen zijn enkele terugkerende thema's. Pleysier schrijft geen streekromans in traditionele zin. Zijn romans zijn veeleer emblemata van de menselijke conditie. Ze bevatten tussen de regels ook heel wat tijds- en maatschappijkritiek.
Boek informatie
- De kast
- Leo Pleysier
- Vlaams
Handige opties
- Meer boeken van:Leo Pleysier