Hugo Claus
Hugo Claus wordt geboren te Brugge op 5 april 1929. Hij verblijft vanaf zijn 18 maanden tot 11-jarige leeftijf in een pensionaat. Hij woont thuis van 1940 tot 1946. Hij verlaat het ouderlijk huis en de school en maakt reizen naar verschillende landen. Van 1950 tot 1953 woont hij in Parijs waar hij in contact komt met surrealisme (1), existentialisme (2) en Cobramodernisme (3). Van 1953 tot 1955 verblijft hij in Rome in het filmmilieu. In 1955 huwt hij met de filmactrice Elly Overzier, met wie hij in Gent gaat wonen (tot 1965). Vervolgens neemt hij gedurende vijf jaar zijn intrek op een boederij in de Vlaamse Ardennen. In 1970 gaat hij in Amsterdam wonen, waar hij een verhouding heeft met de actrice Kitty Courbois. Van 1973 tot 1978 woont hij in Parijs samen met de actrice Sylvia Kristel. Uiteindelijk verhuist hij opnieuw naar Gent. Hij huwt in 1993 met Veerle De Wit.
Hugo Claus' werk is even veelzijdig en wisselvallig als zijn leven, zonder "rode draad".
Na in 1947 zijn debuut te hebben gemaakt met de lyrische (4) "Kleine reeks", evolueert hij in zijn po?zie naar het modernisme van de jaren vijftig met als hoogtepunt zijn "Oostakkerse gedichten" uit 1955. Zijn later dichtwerk mag dan weer klassiek genoemd worden, echter steeds getuigend van een kenmerkende eigenheid en een matriarchale mythologie.
Op toneelgebied wordt hij internationaal bekend met de tragikomedie (5) "Een bruid in de morgen" (1955). Zijn populairste toneelstuk wordt het naturalistische (6) "Suiker" (1958). Zijn navolgende toneelwerken zijn in hoofdzaak historische bewerkingen zoals o.a. "Thyestes" (1966), "Het spel Masscheroen" (1968) en "Orestes" (1976). Het succesvolle "Vrijdag" uit 1969, door Claus zelf verfilmd in 1980, raakt het delicate incestthema aan en doet denken aan het naturalisme van Cyriel Buysse.
Dezelfde verscheidenheid vindt men ook terug in zijn romans. In vele romans treft men mytische elementen aan, zo o.a. in "De hondsdagen" (1952) en "Schaamte" (1972), naast een duidelijk realisme zoals in "Verlangen" (1978). Zijn lijvige roman "Het verdriet van Belgi?" uit 1983 is een semi-biografische familiekroniek waarin op subtiele wijze het politieke en sociale leven tijdens Wereldoorlog II beschreven wordt. Deze roman wordt voor televisie bewerkt in 1994.
In zijn geheel genomen kan men stellen dat Claus' werk een mengeling is van het beschrijven van tragische gebeurtenissen, klassieke verhalen en een expressie van een heimwee naar verheven waarden, dit alles doorweven met het banale, ja soms het vulgaire van het menselijk bestaan.
De veelzijdige Hugo Claus is niet alleen schrijver van gedichten, romans, filmscenario's, toneelstukken en essays, maar tevens schilder, librettist (7), film- en toneelregisseur. Hij schreef zelfs chansons voor de zangeres Liesbeth List. Hij kreeg talrijke literaire prijzen, waaronder de "Henriette Roland Holstprijs" voor zijn toneelwerk in 1963, de "Constant Huygensprijs" voor zijn gehele oeuvre in 1979 en de "Prijs der Nederlandse letteren" in 1986.
In zijn laatste levensjaren leed Hugo Claus aan de ziekte van Altzheimer. Hij koos voor euthanasie en overleed te Antwerpen op 19 maart 2008.