Boekverslag: Een zwerver verdwaald
Ik heb beide verhalen gelezen en geef van beide verhalen een korte samenvatting. De rest van het verslag en de analyse zullen over het eerste verhaal ?Een zwerver verliefd? gaan.
?2
Samenvatting ?Een zwerver verliefd?.
Het verhaal speelt in de late Middeleeuwen, toen keizer en paus elkaar hevig bestreden. Tamalone is een stille knaap van 13 jaar en zijn vaders lieveling. Hij gaat dagelijks naar de priester om te zingen en te luisteren naar het koraalgezang. Na een tijdje trekt het zwerven hem echter meer. Zijn vader doet hem in de leer bij een zilversmid, maar spoedig krijgt hij een hekel aan het werk. Op een avond probeert hij een dievegge te helpen vluchten: voor straf wordt hij een dag aan het blok geslagen. Daarna komt het niet meer goed tussen Tamalone en zijn vader. Als hij 16 is, verlaat hij het ouderlijk huis voorgoed. Hij leidt een bandeloos leven tot hij in een klooster terechtkomt en in het scriptorium gaat werken. Maar als een aantal broeders, onder wie zijn vriend Simon, vlucht omdat de aartsbisschop hen van ketterij verdenkt, grijpt hij deze gelegenheid aan om ook weg te gaan. "Sedert die tijd had hij nooit meer een woning". Hij zwerft in monnikspij door vele streken en komt, jaren later, in het zuiden terecht bij de troepen van Rogier. Dit is een aanvoerder in het keizerlijke leger. Deze neemt een stad in en wordt feestelijk binnengehaald. Hij wordt echter verliefd op Mevena, de dochter van zijn vijand Lugina. Als de twee buiten de stadsmuren samen de nacht doorbrengen, worden ze bespied door een broer van haar. Deze wordt de volgende ochtend met doorgesneden keel gevonden. Bij de begrafenis breekt een opstand uit, waarbij Rogier ook de andere zoon van Lugina doodt. Hij vertrekt met zijn leger de stad uit Enige tijd daarna raakt Rogier gewond tijdens een slag met de kerkelijke troepen. Zijn trouwe brigadier Carolus en de bevelhebber Walid geven Mevena de schuld van deze tegenslag. Tamalone verschijnt in het kamp met een boodschap - een bloedsteen - van Mevena. Rogier vraagt hem Mevena te gaan halen. Tijdens de tocht wordt Tamalone zich ervan bewust, dat hij Mevena liefheeft; hij heeft haar echter voor Rogier ontvoerd. Als de keizer al zijn aanvoerders ontbiedt voor een grote veldtocht, vertrekt Rogier. Hij vraagt Tamalone Mevena naar een veilige stad te brengen. Hij gaat met haar naar Simon in Pisa. Hier breekt voor Tamalone een gelukkige tijd aan. Hij verruilt zijn monnikspij voor fraaie kleren, maakt elke ochtend een wandeling met Mevena, en 's avonds zit het gezelschap bij elkaar om verhalen te vertellen of muziek te maken. Als Tamalone merkt, dat Mevena in verwachting is, wil hij weer gaan zwerven. Zij haalt hem echter over te blijven. Rogier laat na het bericht van Mevena's zwangerschap weten, niet te kunnen komen. Ook als het kind eenmaal geboren is, laat hij niets van zich horen. Mevena, steeds verdrietiger, neemt tenslotte het besluit naar hem toe te gaan; Tamalone begeleidt haar, verkleed als krijgsman, met tegenzin. Hij moet echter al snel uit het kamp vluchten omdat er een klopjacht op hem geopend is. Mevena smeekt Rogier de oorlog vaarwel te zeggen.
Hij doet een halfhartige poging bij de keizer, die hem echter het stadhouderschap van het Toscaanse land belooft, als hij blijft. Hij zegt Rogier, dat hij alleen met Mevena kan trouwen, als hij haar vader Lugina ertoe beweegt de fronten te wisselen. Dit mislukt echter. Verschillende intriges van invloedrijke edelen leiden er tenslotte toe, dat Rogier een dochter van de machtige markgraaf Lancia gaat huwen. Tamalone verneemt dit als hij, op de vlucht voor Lugina (hij had hem de dag van Mevena's ontvoering in ruil voor geld beloofd Rogier te doden), weer in Rogiers kamp belandt. Hij hoort daar ook dat Mevena weer in Pisa is en gaat haar achterna. Als hij bij Simon aangekomen is, vertelt hij hem wat hij over Rogier gehoord heeft. Tamalone is bang, dat Mevena zijn woorden gehoord heeft, maar zij geeft daar geen blijk van. Ze maken samen weer wandelingen en de weken gaan voorbij. Als Lugina in de stad is, kan ze niet meer naar buiten en wordt ze steeds stiller. Tenslotte vraagt ze Tamalone of het waar is wat hij die avond vertelde. Hij probeert haar te troosten. Als hij de volgende ochtend ontdekt, dat Mevena verdwenen is, gaat hij haar bezorgd achterna in de richting van Rogiers kamp. Hij vreest namelijk dat Walid haar gaat vermoorden. Onderweg ziet hij ook nog Lugina en diens zoon, een gevaar te meer voor Mevena. Hij ziet Mevena als ze, met het kind op de arm, uit het kamp terugkomt. Rogier heeft haar verstoten. Mevena wil nu terug naar haar vader, overtuigd dat deze haar zal vergeven. Verdwaasd loopt Tamalone 's avonds rond op zoek naar een plek om te rusten. Hij vindt Rogier en in een opwelling doodt hij hem. Kort daarop valt hij uitgeput in slaap. 's Ochtends beseft hij dat hij zeer op zijn hoede voor Rogiers soldaten moet zijn. Bovendien wil hij naar Mevena. Op de weg ziet hij sporen van paardenhoeven, en de muts van een oosterling. Hij holt naar de plek waar hij Lugina het laatst heeft gezien en vindt Mevena, dood, met het schreiende kind naast zich. De bloedsteen ligt op haar borst. Samen met Walid begraaft hij Mevena. Dan neemt hij het kind op de arm en loopt weg.
Samenvatting ?Een zwerver verdwaald?
Tamalone, een persoon die geen vaste woonplaats heeft maar zwerft, komt in een stad een aantal personen te kennen. Hij krijgt een knecht. Dit is een van de mensen die hem eerder al hadden beroofd. De hand van de knecht: Seffe, is eraf gehakt omdat hij dus heeft gestolen. Tamalone is een erg sociaal persoon, hij geeft zwervers( hetzelfde soort mensen als Seffe(als je hand er af is neemt niemand je meer aan)) geld of neemt ze aan als knecht. Op een gegeven ogenblik komt hij Maluse tegen en daar wordt hij verliefd op. Er zijn eerst problemen omdat ze al met iemand anders ging, maar later blijkt dat geen probleem meer. Als Maluse ziek wordt, wordt het voor Tamalone pas echt duidelijk dat hij verliefd is. Tamalone past ook op een stel kinderen want hun moeder is overleden en hun vader moet werken. Tamalone verdwijnt ook nog een keer, maar duikt later weer op. Dit zorgt voor hevige zorgen bij Maluse. Tamalone krijgt in het verloop van het boek steeds meer status. Op een ogenblik hebben Tamalone en Maluse besloten te gaan trouwen. Tussentijds wordt nog gesproken over de nederlaag van de vloot en als gevolg de dip in de moraal van de bevolking. Op hemelvaartdag het volgende jaar is er weer vreugde want de nieuwe vloot is gereed. Het is een feestdag. De volgende dag zou Tamalone gaan trouwen en alles is al voorbereid, de mensen zijn al gearriveerd. Op de trouwdag gaat Tamalone naar vier vluchtelingen en vertelt dat hij weer weg wil gaan naar Toscane(Het lijkt alsof hij zijn bruiloft vergeet). Zijn vrienden, de vluchtelingen waaronder Folcore de volksheld, willen weten wat hem er toe draagt dat hij wil vluchten. Dan vertelt hij dat hij geen vaderland heeft en dat hij ketter is. Daarom wil hij vluchten. Nu beseft hij dat hij zou gaan trouwen en dat hij dus eigenlijk niet kan gaan zwerven. De volgende dag probeert hij alles goed te maken en de bruiloft als nog te regelen. Nu ziet hij wat een verdriet hij de mensen die bij de bruiloft betrokken waren heeft aangedaan. Nu wordt hij opgepakt voor stadsverraad omdat hij niets had verteld aan de stadsraad over de vluchtelingen. Ze hadden Seffe gemarteld om aan die informatie te komen. Seffe had nu geen een hand meer. Hij krijgt genade door de Bisschop. Hij moet als straf de stad verlaten. Seffe is er kapot van. Nu gaat hij naar Maluse. Maluse wil hem niet meer. Folcore is opgepakt en vermoord, het volk is woest. Nu breken er relletjes uit tussen twee standen van de maatschappij. Het leger slaat de opstand in. Hij is alles wat hij liefheeft kwijt, zelfs zijn hond Polein. Nu gaat hij naar de kerk en gaat bidden. Hij gaat het klooster in en bidt voor zichzelf en huilt en denkt aan alles. Hij was de mensen nog steeds niet ontvlucht, hij was immers stadsverrader. Dan na veel bidden loopt hij het klooster uit en gaat weg. De pest heerst in Veneti?. Tamalone ziet hoe veel mensen dood gaan. Dan gaat hij weg samen met zijn vrienden. Het boek eindigt dan met een sprankje hoop.
?3 Eigen Mening
Ik ben dit boek gaan lezen omdat de titel mij wel aansprak van ?Een zwerver verliefd?.
De meeste titels uit die periode leken mij saai, maar deze sprong er voor mij gevoelsmatig een beetje uit.
Hoofdstuk 2 Verdiepen
?1 Informatie over de auteur
Arthur van Schendel
Tot het eind van de jaren ?20 schreef Arthur van Schendel (1874-1946) neoromantische boeken. Daarvan wordt er nog 1 geregeld herdrukt: de roman ?Een zwerver verliefd? uit 1904. Hoewel het verhaal zich afspeelt tegen de achtergrond van het middeleeuwse Itali? ten tijde van de strijd tussen de Duitse keizer en de paus, is het geen echte historische roman. Van Schendel had niet de bedoeling een beeld van een historische periode op te roepen, maar gebruikte deze slechts als achtergrond voor een kleurrijk avonturenverhaal. In 1907 verscheen een vervolg: ?Een zwerver verdwaald?.
Na deze periode trad er een verandering in zijn werk op en begon hij aan een grote reeks realistische en tamelijk sombere romans, die het belangrijkste deel van zijn oeuvre vormen. Het meest gelezen boek uit deze groep is ?Het fregatschip Johanna Maria? (1930). Zeilmaker Jacob Brouwer heeft maar 1 doel in zijn leven: eens eigenaar te worden van het schip waarop hij zovele jaren gevaren heeft. Ten slotte lukt hem dat, maar het schip is dan al oud en heeft veel geleden en kan nog slechts dienen als woonschip. Jacob Brouwer is zo bezeten van zijn verlangen, dat het eerder een soort noodlot is. De invloed van het fatum zal in de hierna volgende romans nog veel sterker naar voren komen, waardoor ze ? mede door de verwijzingen naar erfelijkheid en milieu- naturalistische trekken krijgen.
Latere boeken van Van Schendel zijn ?De waterman? (1933), een historische roman die zich afspeelt in de vroege 19e eeuw in het Hollandse rivierenlandschap; ?Een Hollands drama? (1935), over een jongen die erfelijk belast is met een neiging tot liegen en stelen; en De wereld een dansfeest (1938), over de relatie tussen een danser en een danseres. Het laatste heeft een ongewone opbouw: het verhaalt wordt verteld door negentien personen die elk een episode van het gebeuren mededelen. Al die hoofdstukken zijn in een andere stijl geschreven, aangepast aan de vertellers of vertelsters, die uiteenlopen van makelaar tot werkster en van bloemist tot juwelier.
?2 Recensies
recensie 1:
De eerste recensie komt uit ?Het Vaderland? en is afkomstig uit 1908.
Hij gaat over het boek ?Een zwerver verdwaald?.
De recensent is onbekend.
De recensie is redelijk negatief over het boek. De recensent vindt het een teleurstelling na het vorige werk dat hij van Van Schendel heeft gelezen; ?Een zwerver verliefd?.
Hij vindt het boek ?Een zwerver verliefd? een beter verhaal.
Wel heeft de recensent bewondering voor de bijzondere stijl waarin Van Schendel blijft schrijven.
recensie 2:
De tweede recensie komt uit ?De Groene Amsterdammer? en is afkomstig uit 1907.
Hij gaat over het boek ?Een zwerver verdwaald, Een zwerver verliefd.?
De recensent is J.Everts jr.
Hij vergelijkt in deze recensie het werk Van Schendel met dat van Van Oordt.
Ook is de recensent vrij positief over het verhaal ?Een zwerver verliefd? en ook hoopt hij alweer op een nieuw werk, ?omdat het onderwerp nog lang niet verveelt? volgens hem.
Hoofdstuk 3 Verwerkingsopdracht
?1
Personages
Tamalone:
Hij karakteriseert zichzelf als volgt: "Zijn waarachtige aard was van een schooier om rond te lopen en om niets te geven, niets dan verzinsels en schimmen van zijn verbeelding". Als jongen was hij stil en zwijgzaam en hoopte dat zijn dromen deels werkelijkheid zouden worden. Later beseft hij, dat dromen mooi zijn omdat ze dromen blijven. Hij wordt een gemoedelijk en spraakzaam man, door velen graag gezien, hoewel anderen hem als een bedrieglijke sluwerik en een dief betitelen. Het is in elk geval zeker dat hij een zwerver is. Hij is een round character.
Rogier:
Rogier kan gezien worden als het alter ego van Tamalone. Hij heeft in feite alles mee: een goed leger, trouwe vazallen, een hem welgezinde keizer en een lief meisje dat van hem houdt. Tragisch is, dat hij gedwongen wordt te kiezen tussen een militaire loopbaan en de liefde voor Mevena. Hij kiest tenslotte voor de roem, maar blijft twijfelen. Hij is een flat character.
Mevena:
Zij wordt niet erg uitgebreid beschreven. Zij is zeer jong, nog onervaren; ze is tenger en heeft grote ogen. Behalve, dat ze lief, zachtzinnig, en soms vrolijk en uitgelaten is, heeft ze religieuze 'buien'. Indirect komen we meer over haar te weten, door de sterke emoties die ze bij de andere personages oproept: liefde bij Rogier en Tamalone, haat bij Walid en Carolus, wraakzucht bij Lugina, vriendschap bij Simon, Josse en Baldo. Zij is een flat character.
?2 Historische tijd:
Het verhaal speelt zich af in de Middeleeuwen, waarschijnlijk in de dertiende eeuw. Dat is te merken aan de ?tochten? die het leger en de bepaalde personen in het boek (te voet) afleggen. Om van de ene naar de andere stad te reizen, rekent men in dagen en deze tochten worden te voet afgelegd. Ook de kastelen of paleizen, ridders, jonkvrouwen, kooplieden, ambachtslui, zwaarden, dolken verwijzen naar de Middeleeuwen.
?3 Plaats/ruimte:
Het eerste hoofdstuk speelt zich af in Frankrijk, de rest van het
verhaal in Itali?.
Er is duidelijk sprake van belangenruimte, de beschrijving van de
steden en het landschap waardoor Tamalone zwerft, roepen ieder een
sfeer op: geestelijke verstilling in kerk en klooster, zinnelijke genoegens in
de stad, de romantiek van donkere bossen en een sterrenhemel, de
vrijheid van zonnige, heuvelachtige velden, de hoop op roem en glorie
in het mannenwereldje van het legerkamp.
?4 Tijdsduur ? tijdsvolgorde
De totale vertelde tijd is ongeveer 18 jaar. Het geheel is chronologisch verteld in de onvoltooid verleden tijd. In de proloog wordt a.h.w. de voorgeschiedenis van Tamalone verteld, van zijn 13e tot ongeveer zijn 20e levensjaar. Daarna worden 10 jaar overgeslagen. Het eigenlijke verhaal begint als hij ongeveer 30 jaar oud is. In het zevende hoofdstuk is er een onderbreking in de chronologie, omdat verteld wordt hoe het Rogier verging in de tijd dat Tamalone Mevena 'ontvoerde'.
Verder zijn er enkele terugblikken van Tamalone naar zijn jeugd
?5 Perspectief:
"Een zwerver verliefd" is een auctoriaal verhaal. De verteller vertelt
het verhaal neutraal, zonder commentaar, zonder oordelen.
Hij beschrijft in een groot deel van de roman de personages van buitenaf. Maar er zijn
ook passages waarin de lezer de gedachten en de gevoelens van de
personages verneemt.
Hoofdstuk 4 Evalueren
Ook vond ik het eerste verhaal, ?Een zwerver verliefd?, beter dan het tweede verhaal, ?Een zwever verdwaald?. Dat is ook de reden dat ik de analyse van dat eerste verhaal maak. Het tweede verhaal vond ik iets vager, iets minder duidelijk.
?Een zwerver verliefd? vond ik een leuk verhaal, maar niet leuk om te lezen.
De Middeleeuwse woordjes zorgden bij mij soms voor verwarring.
Doordat van meerdere personages de gedachten en gevoelens weergegeven werden, wist ik meer dan de personages. Een voorbeeld: Tamalone is bang dat Mevena gehoord heeft dat hij vertelde dat Rogier met een ander gaat trouwen. De volgende dag is hij opgelucht dat Mevena kennelijk niets gehoord heeft. In een latere passage probeert Mevena met de gedachte dat het maar dwaasheden zijn die de monnik vertelde, zichzelf gerust te stellen.
Van Schendel werd genoemd na zijn vader, de Nederlandse romanschrijver Arthur van Schendel (1874-1946). Op de leeftijd van tien, bewoog van zich Schendel met zijn ouders aan Italië. Hij woonde het Gymnasium in Florence bij, en, in 1930, ging hij naar Parijs, kunstgeschiedenis in Sorbonne bestuderen. In 1933, keerde hij aan Nederland terug, waar hij een vrijwilliger in Amsterdam Rijksmuseum, in het Ministerie van schilderijen werd. In 1936, werd hij benoemd daar als medewerker. Tezelfdertijd werkte hij aan zijn dissertatie. Met een studie over vroege Lombard tekeningen, Engelse Lombardie jusqu'à Lavin du XVe van Le dessin siècle, verkreeg hij, in 1938, zijn graad in Sorbonne, onder de supervisie van Henri Focillon (q.v.). Hij hield zijn post bij het Ministerie van schilderijen in Rijksmuseum, waar hij, vlak vóór en tijdens de oorlog, in weg het evacueren van en het verbergen van de kunstwerken in diverse schuilplaatsen actief was. Na de oorlog, werd Van Schendel benoemd curator van het Ministerie van schilderijen. Zijn benoeming als directeur van de afdeling volgde in 1950. Het behoud van kunstwerken was onder zijn hoofdzorgen. Diverse schilderijen werden schoongemaakt, hersteld en werden werden onderzocht onder zijn supervisie, met inbegrip van het Horloge van de Nacht van Rembrandt. Het wetenschappelijke onderzoek met Röntgenstralen en de infrarode fotografie van dit het schilderen werden uitgevoerd in samenwerking met Belgische deskundige Paul Coremans (q.v.). Deze studie leidde tot een publicatie in Oud Holland (1947), mede gecreëerd door van Schendel en de restaurateur, H.H. Mertens. Het onderzoek van de Röntgenstraal van een ander meesterwerk, de Gouverneurs van Rembrandt van het Gilde van de Doek, die ook tot nieuw inzicht in het schilderen van Rembrandt techniek worden geleid. In 1963, nam Van Schendel het initiatief aan opstelling een onafhankelijk laboratorium in Amsterdam: VoorOnderzoek van Voorwerpen bestelwagen Kunst Engelse Wetenschap van Laboratorium van Centraal. Tezelfdertijd speelde hij een belangrijke rol in internationale organisaties op het gebied van het behoud en de restauratie van kunstwerken. Samen met Coremans en anderen, was hij actief in de stichting, in 1950, van het Londen gebaseerde Internationale Instituut voor Behoud van de Historische en Artistieke Werken (IIC). In 1959, nam hij aan de verwezenlijking van het Internationale Centrum voor de Studie van het Behoud en de Restauratie van Cultureel Bezit, in Rome deel. Tijdens verscheidene jaren, tussen 1965 en 1971, was hij de voorzitter van de Internationale Raad van Musea (ICOM). In zijn eigen museum, verkreeg hij, in 1959, de positie van directeur in leider, die David Röell (q.v.) slaagt. Als directeur, vond hij zelden de tijd om kunst historisch onderzoek te doen. Één van zijn taken was de voltooiing van de vernieuwing van Rijksmuseum, begon onder Röell. De twee binnenhoven van het museum werden herbouwd het verstrekken van aanpassing voor de Ministeries van beeldhouwwerk en toepasten kunsten, en van Nederlandse geschiedenis. De ruimten werden ontworpen door Dick Elffers (1910-1990). Van Schendel bepleitte altijd een gematigde, maar aantrekkelijke presentatie van de kunstwerken, in een stille atmosfeer. Onder zijn directie, verwierf het museum een aantal schilderijen door belangrijke Nederlandse kunstenaars, met inbegrip van een triptiek door de bestelwagen Leiden van Lucas, en landschappen door Aelbert Cuyp, en Philips Koninck. Een andere belangrijke aankoop, in 1965, was 's nachts de Heilige Familie, die op dat ogenblik aan Rembrandt wordt toegeschreven. Een aantal belangrijke tentoonstellingen werden georganiseerd. 1968-1969 toont op Italiaanse fresko's, die eerst in het Metropolitaanse Museum in New York worden gehouden en later in Rijksmuseum in Amsterdam, omvatte een aantal fresko's gered na de vloed van 1966 in Florence. De tentoonstelling die van 1969 de dood van Rembrandt in 1669 herdenkt trok een verslagaantal 460.000 bezoekers aan. Van Schendel trok zich in 1975 terug. Voor deze gelegenheid, boden zijn collega's hem een speciale kwestie (23, 2 (1975) aan van het Bulletin van het Rijksmuseum. Van Schendel was nog actief in diverse organisaties, toen hij plotseling op de leeftijd van 68 stierf
Boek informatie
- Een zwerver verdwaald
- Arthur François Émile van Schendel
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Arthur François Émile van Schendel