Boekverslag: Stupeur et tremblements
1999, Manteau/De bezige bij, eerste druk 2000, 130 blz.
Inhoud:
Het verhaal is in de ik-vorm geschreven. En die ik is Am?lie Nothomb.
Begin jaren negentig leeft Am?lie Nothomb in Japan. Ze zoekt een baan als tolk in Tokyo. Ze vindt een baan bij de firma Yumimoto. Die firma verwacht van haar werknemers een ongekende discipline.
De auteur:
Am?lie Nothomb werd geboren in het Japanse Kobe. Nu leeft ze in Belgi?.
Bespreking:
Ik vond het goed boek, maar meer ook niet. Nothomb gebruikte zo goed als geen speciale literaire o
een heel interessant en informatief boek, omdat je veel bijleerde over Afrika, hoe de mensen er zelf zijn. Ik denk dat het ook zeer goed de realiteit weergeeft.
Het boek is zeer vlot geschreven en zeker niet moeilijk.
Adriaan van Dis legt beschrijft vooral de gebeurtenissen in het verhaal en niet de gevoelens van personen.
Het verhaal duurt een ongeveer een jaar en wordt chronologisch verteld.
Ook valt nog op dat het verhaal vanuit een zeer negatief standpunt is geschreven, zodat er nauwelijks positieve zaken over Mozambique verteld worden. Dit benadrukt ook nog eens de zware negatieve gevolgen van een burgeroorlog.
Er komen ook dikwijls zinnen in een andere taal voor in het boek, zoals het Engels, Portugees en een Afrikaanse taal. Daardoor verstond ik die niet altijd.
Ze heeft nog meer romans geschreven zoals ?Indische duinen?.
Het boek is in de ik-vorm en de tegenwoordige tijd geschreven.
Ik heb dit boek gelezen omdat mijn moeder het aanraadde en het ook een heel aantrekkelijke, gezellige kaft heeft en omdat Afrika me wel interesseert.
Ik geef het boek een 9/10.
Inhoud:
Het verhaal is in de ik-vorm geschreven. En die ik is Am?lie Nothomb.
Begin jaren negentig leeft Am?lie Nothomb in Japan. Ze zoekt een baan als tolk in Tokyo. Ze vindt een baan bij de firma Yumimoto. Die firma verwacht van haar werknemers een ongekende discipline.
De auteur:
Am?lie Nothomb werd geboren in het Japanse Kobe. Nu leeft ze in Belgi?.
Bespreking:
Ik vond het goed boek, maar meer ook niet. Nothomb gebruikte zo goed als geen speciale literaire o
een heel interessant en informatief boek, omdat je veel bijleerde over Afrika, hoe de mensen er zelf zijn. Ik denk dat het ook zeer goed de realiteit weergeeft.
Het boek is zeer vlot geschreven en zeker niet moeilijk.
Adriaan van Dis legt beschrijft vooral de gebeurtenissen in het verhaal en niet de gevoelens van personen.
Het verhaal duurt een ongeveer een jaar en wordt chronologisch verteld.
Ook valt nog op dat het verhaal vanuit een zeer negatief standpunt is geschreven, zodat er nauwelijks positieve zaken over Mozambique verteld worden. Dit benadrukt ook nog eens de zware negatieve gevolgen van een burgeroorlog.
Er komen ook dikwijls zinnen in een andere taal voor in het boek, zoals het Engels, Portugees en een Afrikaanse taal. Daardoor verstond ik die niet altijd.
Ze heeft nog meer romans geschreven zoals ?Indische duinen?.
Het boek is in de ik-vorm en de tegenwoordige tijd geschreven.
Ik heb dit boek gelezen omdat mijn moeder het aanraadde en het ook een heel aantrekkelijke, gezellige kaft heeft en omdat Afrika me wel interesseert.
Ik geef het boek een 9/10.
Dankzij haar vader Patrick Nothomb, die ambassadeur van België is, brengt zij haar jeugd achtereenvolgens door in Japan, China, de Verenigde staten, Laos, Birma en Bangladesh. De constant veranderende omgevingen uit haar kinderjaren drukken een stempel op Nothomb kinderziel. Men zou kunnen spreken van een bijzonder soort vervreemding, die in haar romans doorklinkt. Als zij op 17-jarige leeftijd voor haar studie (Romaanse filologie) eindelijk naar België, haar officiële vaderland, komt (en meer bepaald naar Brussel), voelt zij zich ook daar min of meer een vreemdeling.
Boek informatie
- Stupeur et tremblements
- Amélie barones Nothomb
- Vlaams
Handige opties
- Meer boeken van:Amélie barones Nothomb