Boekverslag: Antéchrista
Boekbespreking antichrista van Am?lie Nothomb
Antichrista is een verhaal geschreven door Am?lie Nothomb.
Het boek telt 129 pagina?s met als hoofdthema de adolescentie, de problemen tussen de vriendschap van twee jongvolwassenen.
Het verhaal handelt eigenlijk maar over twee hoofdpersonages en ??n koppel bijpersonages.
E?n van die hoofdpersonages is Blanche, een eenzame zestienjarige studente, die het liefst met haar neus in de boeken zit.Het hele verhaal wordt dan ook uit haar standpunt vertelt.
We kijken mee door haar ogen.
Voor haar ouders is zij een voorbeeldige studente die op vlak van intelligentie ver vooruit haar leeftijd is.Maar ze heeft het moeilijk om sociale contacten te leggen.
Wanneer ze op haar zestiende gaat studeren aan de universiteit van Brussel droomt ze er alleen maar van om een vriendschap te scheppen met de populairste bende van de hele school.
In dit deel van het verhaal komt ons tweede hoofdpersonage tevoorschijn, namelijk Christa.
Blanche verstaat er niets van wanneer Christa, een even oude studente die dagelijks pendelt van Malm?dy naar Brussel, interesse voor haar toont.
Christa is alles wat Blanche niet is: vlot, grappig, sociaal aangelegd?
Chista lacht Blanche al onmiddellijk uit als blijkt dat ze nog bij haar ouders woont.
Maar toch is Blanche dolgelukkig dat er eindelijk iemand aandacht aan haar besteed en daar maakt Christa gruwelijk misbruik van.
Christa zoekt een plaats waar ze de maandagavonden kan blijven logeren, in dit geval bij Christa.
De ouders staan versteld van Christa, zij is voor hen de ideale dochter en ze zouden graag willen dat Blanche net zoals haar wordt.
Maar nadat ook Blanche helemaal ondersteboven was van Christa, haar eerste echte vriendin, leert ze de echte Christa kennen.Ze ontdekt dat Christa een manipulatieve heks is.
Nadat ze niet alleen haar kamer, haar bed en haar vrijheid kwijt is, is ze ook nog eens de steun van haar ouders kwijt.
Zo geeft Blanche Christa zelf een nieuwe naam: AntiChrista, uiterlijk een heilige maar binnenin een meisje die haar vriendin, wanneer ze alleen zijn, vernederd.
Een wolvin in schaapskleren.
Naar het einde van het boek toe, komen al de leugens van Christa uit, waar de ouders van Blanche niets van geloven maar uiteindelijk hun fouten ook moeten toegeven.
Blanche komt er veel beter, sterker uit dan dat ze was voor Christa.
Na het vertrek van Christa voelt ze zich ook sterker, al heeft Christa veel verwarring geschept in haar leven.
Het boek wordt dan ook be?indigd met een vraag, waardoor we de toestand van Blanche na het vertrek van Christa kunnen achterhalen.
Nothombs verhalen hebben altijd een onverwachte wending, zaken die je niet zou verwachten.
Haar handelsmerk is het vrij hoge absurditeitgehalte.Al haar romans hebben een fantastisch uitgangspunt, maar haar humor, zelfspot en ongelooflijk scherpe dialogen volg je haar zonder moeite verbaas je je keer op keer over de dingen die mensen elkaar aandoen.
Andere werken van Am?lie Nothomb zijn ?Cosmetica van de vijand? (ook heel mooi boek), ?Hygi?ne van de moordenaar? en vele andere.
Ik vind dit boek een echte aanrader.Het boek leest vlot en heeft onverwachtse wendingen.
Dit is een recensie van ?Jan?(geen achternaam gegeven) :
? In boeken kom je ze vaak tegen. Van die ontzettend vervelende puberwichtjes die zo anders zijn dan hun leeftijdsgenoten. Zij geven niet om uitgaan en populaire muziek, om vriendjes en drank. Nee, deze maagdelijke Maria-hoertjes houden van lezen en zichzelf zijn. En natuurlijk begrijpt niemand ze en worden ze door iedereen gepest en buiten gesloten. Meestal verschijnt er dan een duivels persoon die dit koosjere meisje wil bevuilen. Bijvoorbeeld een meisje dat wel van drank, jongens en populaire muziek houdt. Maar aan het einde van het boek is het dat leeskutje toch nog gelukt haar pure ziel te behouden. Antichrista lijkt erg op zo'n boek, maar is net even wat anders. Op zo'n manier anders dat zo'n boek weer leuk kan worden.?
Bron : http://www.spunk.nl/articles/view_article.asp?id=1086607356281
Antichrista is een verhaal geschreven door Am?lie Nothomb.
Het boek telt 129 pagina?s met als hoofdthema de adolescentie, de problemen tussen de vriendschap van twee jongvolwassenen.
Het verhaal handelt eigenlijk maar over twee hoofdpersonages en ??n koppel bijpersonages.
E?n van die hoofdpersonages is Blanche, een eenzame zestienjarige studente, die het liefst met haar neus in de boeken zit.Het hele verhaal wordt dan ook uit haar standpunt vertelt.
We kijken mee door haar ogen.
Voor haar ouders is zij een voorbeeldige studente die op vlak van intelligentie ver vooruit haar leeftijd is.Maar ze heeft het moeilijk om sociale contacten te leggen.
Wanneer ze op haar zestiende gaat studeren aan de universiteit van Brussel droomt ze er alleen maar van om een vriendschap te scheppen met de populairste bende van de hele school.
In dit deel van het verhaal komt ons tweede hoofdpersonage tevoorschijn, namelijk Christa.
Blanche verstaat er niets van wanneer Christa, een even oude studente die dagelijks pendelt van Malm?dy naar Brussel, interesse voor haar toont.
Christa is alles wat Blanche niet is: vlot, grappig, sociaal aangelegd?
Chista lacht Blanche al onmiddellijk uit als blijkt dat ze nog bij haar ouders woont.
Maar toch is Blanche dolgelukkig dat er eindelijk iemand aandacht aan haar besteed en daar maakt Christa gruwelijk misbruik van.
Christa zoekt een plaats waar ze de maandagavonden kan blijven logeren, in dit geval bij Christa.
De ouders staan versteld van Christa, zij is voor hen de ideale dochter en ze zouden graag willen dat Blanche net zoals haar wordt.
Maar nadat ook Blanche helemaal ondersteboven was van Christa, haar eerste echte vriendin, leert ze de echte Christa kennen.Ze ontdekt dat Christa een manipulatieve heks is.
Nadat ze niet alleen haar kamer, haar bed en haar vrijheid kwijt is, is ze ook nog eens de steun van haar ouders kwijt.
Zo geeft Blanche Christa zelf een nieuwe naam: AntiChrista, uiterlijk een heilige maar binnenin een meisje die haar vriendin, wanneer ze alleen zijn, vernederd.
Een wolvin in schaapskleren.
Naar het einde van het boek toe, komen al de leugens van Christa uit, waar de ouders van Blanche niets van geloven maar uiteindelijk hun fouten ook moeten toegeven.
Blanche komt er veel beter, sterker uit dan dat ze was voor Christa.
Na het vertrek van Christa voelt ze zich ook sterker, al heeft Christa veel verwarring geschept in haar leven.
Het boek wordt dan ook be?indigd met een vraag, waardoor we de toestand van Blanche na het vertrek van Christa kunnen achterhalen.
Nothombs verhalen hebben altijd een onverwachte wending, zaken die je niet zou verwachten.
Haar handelsmerk is het vrij hoge absurditeitgehalte.Al haar romans hebben een fantastisch uitgangspunt, maar haar humor, zelfspot en ongelooflijk scherpe dialogen volg je haar zonder moeite verbaas je je keer op keer over de dingen die mensen elkaar aandoen.
Andere werken van Am?lie Nothomb zijn ?Cosmetica van de vijand? (ook heel mooi boek), ?Hygi?ne van de moordenaar? en vele andere.
Ik vind dit boek een echte aanrader.Het boek leest vlot en heeft onverwachtse wendingen.
Dit is een recensie van ?Jan?(geen achternaam gegeven) :
? In boeken kom je ze vaak tegen. Van die ontzettend vervelende puberwichtjes die zo anders zijn dan hun leeftijdsgenoten. Zij geven niet om uitgaan en populaire muziek, om vriendjes en drank. Nee, deze maagdelijke Maria-hoertjes houden van lezen en zichzelf zijn. En natuurlijk begrijpt niemand ze en worden ze door iedereen gepest en buiten gesloten. Meestal verschijnt er dan een duivels persoon die dit koosjere meisje wil bevuilen. Bijvoorbeeld een meisje dat wel van drank, jongens en populaire muziek houdt. Maar aan het einde van het boek is het dat leeskutje toch nog gelukt haar pure ziel te behouden. Antichrista lijkt erg op zo'n boek, maar is net even wat anders. Op zo'n manier anders dat zo'n boek weer leuk kan worden.?
Bron : http://www.spunk.nl/articles/view_article.asp?id=1086607356281
Dankzij haar vader Patrick Nothomb, die ambassadeur van België is, brengt zij haar jeugd achtereenvolgens door in Japan, China, de Verenigde staten, Laos, Birma en Bangladesh. De constant veranderende omgevingen uit haar kinderjaren drukken een stempel op Nothomb kinderziel. Men zou kunnen spreken van een bijzonder soort vervreemding, die in haar romans doorklinkt. Als zij op 17-jarige leeftijd voor haar studie (Romaanse filologie) eindelijk naar België, haar officiële vaderland, komt (en meer bepaald naar Brussel), voelt zij zich ook daar min of meer een vreemdeling.
Boek informatie
- Antéchrista
- Amélie barones Nothomb
- Vlaams
Handige opties
- Meer boeken van:Amélie barones Nothomb