Werkstuk: Nieren
HOOFDSTUKINDELING
1. Inleiding
2. Plaats van de nieren
3. De functies
4. Het principe van dialyse
5. Tot slot mij zusje
1. Inleiding
Ik heb mijn werkstuk vooral gehouden over nieren omdat mijn zusje er veel last van had. Ik wilde er graag wat meer over weten.Ik dacht dat ik er ook wel veel over zou kunnen vinden maar dat viel erg tegen!!!
Ik heb op verschillende sites zoals Google en startpagina gezocht maar kwam iedere keer op dezelfde site. Uiteindelijk heb ik toch het een en ander ge-
vonden over nieren. Wat wel leuk is dat ik nu beter begrijp hoe het allemaal in elkaar zit.
2. Plaats van de nieren
Nieren zitten onder je borstkas. De meeste mensen hebben twee nieren die allebei net zo groot zijn als een vuist. Ze liggen links en rechts van de wervelkolom. Ze zien er een beetje uit als bonen en wegen ongeveer 160 gram. Ze liggen in een beschermd vetkussentje op de spieren.
3. De functies
De nieren reinigen het bloed door het filteren van afvalstoffen en het op pijl houden van het vochtgehalte. Dat doen ze door urine te maken. Ze regelen de water- en zouthuishouding. De andere nuttige functies zijn: het produceren van hormonen, bijvoorbeeld renine. Dat is een moeilijk woord voor een hormoon dat de bloeddruk regelt. Een ander heel moeilijk woord is erythoropoëtine. Dit helpt het beenmerg bij het aanmaken van rode bloedcellen zodat zuurstof kan worden vervoerd door je lichaam.
De nieren produceren vitaminen D in de actievere vorm voor
sterke en gezonde botten.
Iedere dag pompen de nieren ongeveer 190 liter bloed over een
afstand van 225 kilometer ! Ze gaan door miljoenen filters die
nefronen genoemd worden.
Iemand met een nier die slechts 10 tot 20% werkt kan toch gezond
blijven. Maar als de nieren niet meer werken heeft dit vele gevolgen.
Bijvoorbeeld:
. afvalstoffen stapelen zich op en dat kan als gevolg
hebben dat iemand zich misselijk voelt, braakt, geen
eetlust heeft en slaapstoornissen heeft.
. de nieren maken minder urine. daardoor blijft er vocht
achter in het lichaan. gevolgen: gezwollen handen en
enkels, kortademigheid en gewichtstoename.
. je lichaam maakt minder rode bloedcellen aan. Dit heeft
tot gevolg bloedarmoede en kan leiden tot vermoeidheid
en lusteloosheid.
. het ophopen van giftige afvalstoffen in je lichaam waar je
jeuk van kan krijgen.
Als je nieren niet meer goed functioneren zoals hierboven
dan is er een mogelijkheid van dialyse. Hierover meer in het
volgende hoofdstuk.
4. Het principe van dialyse
Dialyse betekent letterlijk 'scheiding'. Biologisch gesproken gaat het om een proces waarbij in een vloeistof nuttige stoffen van afvalstoffen worden gescheiden. Dit scheidingsproces vindt plaats langs een vlies dat gedeeltelijk doorlaatbaar is.Aan de en aan de andere kant de te zuiveren vloeistof (bij de nieren is dit dus het bloed). De afvalproducten uit het bloed gaan door het vlies heen, net zolang tot de concentraties afvalproducten aan beide zijdenvan het vlies gelijk zijn. Andere bestanddelen, zoals de meeste eiwitten en bloedcellen kunnen niet passeren.hier daar wordt het bloed van afvalstoffen ontdaan.
Twee vormen van dialyse
Er zijn twee vormen van dialyse. De meest bekende is dialyseren met de kunstnier, ook wel hemodialyse genoemd. Hierbij wordt het bloed van de patiënt via een slangetje door een apparaat naar de kunstnier geleid, waarin de membranen voor zuivering en de spoelvloeistof zitten. Bij iedere dialyse wordt deze kunstnier vervangen. De andere vorm van dialyse is buikvliesspoeling of peritoneale dialyse. Hierbij wordt het bloed niet naar buiten geleid, maar fungeert het eigen buikvlies als een zo genaamd semi-permeabel membraan. In de buikholte bevindt zich de spoelvloeistof, die daar met een slangetje is ingebracht.
De gang van zaken bij hemodialyse
Bij hemodialyse wordt de patiënt twee tot drie keer per week gedialyseerd. Het gaat ongeveer als volgt. De patiënt zit of ligt naast het dialyse-apparaat, dat in verbinding staat met de kunstnier. Via een naald in de bloedbaan wordt het bloed door een slangetje naar de kunstnier gepompt. Daar komt het in contact met de semi-permeabele membranen waarlangs de zuivering plaats vindt. Vervolgens stroomt het bloed door een ander slangetje weer terug in het lichaam. Een dialyse duurt tussen de drie en vijf uur. Gedurende deze periode wordt het bloed continu rondgepompt, net zolang tot voldoende afvalstoffen en vocht zijn verwijderd. In die tijd kan de patiënt niet uit het bed of de stoel. Meestal lezen ze of kijken ze tv.
Hemodialyse gebeurt meestal op de dialyse-afdeling van een ziekenhuis. Ook zijn er enkele dialysecentra buiten het ziekenhuis, de zogenaamde Diatels. In een Diatel is de patiënt zelfstandiger en verricht hij of zij zelf een aantal handelingen die anders door een verpleegkundige worden gedaan. Soms is ook dialyse thuis mogelijk. Hiervoor is dan wel een geschikte ruimte nodig en een partner die in staat is technische hulp te verlenen. Een alternatief is de verpleegkundig dialyse-assistente (VDA) die thuis komt assisteren bij de dialyse.
Voor hemodialyse is een goede toegang tot de bloedbaan nodig. Voor men met de hemodialyse begint wordt hiervoor met een kleine operatieve ingreep een zogenaamde shunt aangelegd. Een shunt is een directe verbinding tussen een slagader en een ader. Het effect is dat de slagaderlijke druk de ader verwijdt en dat deze hierdoor een dikkere wand ontwikkelt. De ader wordt zo geschikt voor regelmatig aanprikken vlak voor de hemodialyse. Een goed functionerende shunt is van groot belang. De patiënt leert van de dialyseverpleegkundige hoe een shunt verzorgd en gecontroleerd moet worden.
Tenslotte
Vaak is dialyse niet de laatste behandelingsmogelijkheid. Een groot aantal dialysepatiënten komt op de wachtlijst voor niertransplantatie en veel daarvan worden uiteindelijk getransplanteerd. Dit mogelijke toekomstperspectief maakt, ondanks alle onzekerheden en tekort aan donornieren, het dialyseleven extra waard geleefd te worden.
5. Tot slot mijn zusje
Mijn zusje is 10 jaar en heeft al jaren lang last van haar nieren dachten wij.
Ze had nierbekkenontstekingen, blaasontstekingen enz. . eerst dachten ze dat ze 3 nieren hadden en dat ze daarom zoveel ontstekingen had. De dokters dachten dat dat kwam doordat een slangetje verkeerd zat en dat er dan urine terug stroomde en dat dat de ontstekingen veroorzaakten. ze zijn er achtergekomen dat dat niet zo is maar dat ze gewoon te weinig drinkt. Ieder mens heeft per dag een paar liter nidig om zijn organen te reinigen.
1. Inleiding
2. Plaats van de nieren
3. De functies
4. Het principe van dialyse
5. Tot slot mij zusje
1. Inleiding
Ik heb mijn werkstuk vooral gehouden over nieren omdat mijn zusje er veel last van had. Ik wilde er graag wat meer over weten.Ik dacht dat ik er ook wel veel over zou kunnen vinden maar dat viel erg tegen!!!
Ik heb op verschillende sites zoals Google en startpagina gezocht maar kwam iedere keer op dezelfde site. Uiteindelijk heb ik toch het een en ander ge-
vonden over nieren. Wat wel leuk is dat ik nu beter begrijp hoe het allemaal in elkaar zit.
2. Plaats van de nieren
Nieren zitten onder je borstkas. De meeste mensen hebben twee nieren die allebei net zo groot zijn als een vuist. Ze liggen links en rechts van de wervelkolom. Ze zien er een beetje uit als bonen en wegen ongeveer 160 gram. Ze liggen in een beschermd vetkussentje op de spieren.
3. De functies
De nieren reinigen het bloed door het filteren van afvalstoffen en het op pijl houden van het vochtgehalte. Dat doen ze door urine te maken. Ze regelen de water- en zouthuishouding. De andere nuttige functies zijn: het produceren van hormonen, bijvoorbeeld renine. Dat is een moeilijk woord voor een hormoon dat de bloeddruk regelt. Een ander heel moeilijk woord is erythoropoëtine. Dit helpt het beenmerg bij het aanmaken van rode bloedcellen zodat zuurstof kan worden vervoerd door je lichaam.
De nieren produceren vitaminen D in de actievere vorm voor
sterke en gezonde botten.
Iedere dag pompen de nieren ongeveer 190 liter bloed over een
afstand van 225 kilometer ! Ze gaan door miljoenen filters die
nefronen genoemd worden.
Iemand met een nier die slechts 10 tot 20% werkt kan toch gezond
blijven. Maar als de nieren niet meer werken heeft dit vele gevolgen.
Bijvoorbeeld:
. afvalstoffen stapelen zich op en dat kan als gevolg
hebben dat iemand zich misselijk voelt, braakt, geen
eetlust heeft en slaapstoornissen heeft.
. de nieren maken minder urine. daardoor blijft er vocht
achter in het lichaan. gevolgen: gezwollen handen en
enkels, kortademigheid en gewichtstoename.
. je lichaam maakt minder rode bloedcellen aan. Dit heeft
tot gevolg bloedarmoede en kan leiden tot vermoeidheid
en lusteloosheid.
. het ophopen van giftige afvalstoffen in je lichaam waar je
jeuk van kan krijgen.
Als je nieren niet meer goed functioneren zoals hierboven
dan is er een mogelijkheid van dialyse. Hierover meer in het
volgende hoofdstuk.
4. Het principe van dialyse
Dialyse betekent letterlijk 'scheiding'. Biologisch gesproken gaat het om een proces waarbij in een vloeistof nuttige stoffen van afvalstoffen worden gescheiden. Dit scheidingsproces vindt plaats langs een vlies dat gedeeltelijk doorlaatbaar is.Aan de en aan de andere kant de te zuiveren vloeistof (bij de nieren is dit dus het bloed). De afvalproducten uit het bloed gaan door het vlies heen, net zolang tot de concentraties afvalproducten aan beide zijdenvan het vlies gelijk zijn. Andere bestanddelen, zoals de meeste eiwitten en bloedcellen kunnen niet passeren.hier daar wordt het bloed van afvalstoffen ontdaan.
Twee vormen van dialyse
Er zijn twee vormen van dialyse. De meest bekende is dialyseren met de kunstnier, ook wel hemodialyse genoemd. Hierbij wordt het bloed van de patiënt via een slangetje door een apparaat naar de kunstnier geleid, waarin de membranen voor zuivering en de spoelvloeistof zitten. Bij iedere dialyse wordt deze kunstnier vervangen. De andere vorm van dialyse is buikvliesspoeling of peritoneale dialyse. Hierbij wordt het bloed niet naar buiten geleid, maar fungeert het eigen buikvlies als een zo genaamd semi-permeabel membraan. In de buikholte bevindt zich de spoelvloeistof, die daar met een slangetje is ingebracht.
De gang van zaken bij hemodialyse
Bij hemodialyse wordt de patiënt twee tot drie keer per week gedialyseerd. Het gaat ongeveer als volgt. De patiënt zit of ligt naast het dialyse-apparaat, dat in verbinding staat met de kunstnier. Via een naald in de bloedbaan wordt het bloed door een slangetje naar de kunstnier gepompt. Daar komt het in contact met de semi-permeabele membranen waarlangs de zuivering plaats vindt. Vervolgens stroomt het bloed door een ander slangetje weer terug in het lichaam. Een dialyse duurt tussen de drie en vijf uur. Gedurende deze periode wordt het bloed continu rondgepompt, net zolang tot voldoende afvalstoffen en vocht zijn verwijderd. In die tijd kan de patiënt niet uit het bed of de stoel. Meestal lezen ze of kijken ze tv.
Hemodialyse gebeurt meestal op de dialyse-afdeling van een ziekenhuis. Ook zijn er enkele dialysecentra buiten het ziekenhuis, de zogenaamde Diatels. In een Diatel is de patiënt zelfstandiger en verricht hij of zij zelf een aantal handelingen die anders door een verpleegkundige worden gedaan. Soms is ook dialyse thuis mogelijk. Hiervoor is dan wel een geschikte ruimte nodig en een partner die in staat is technische hulp te verlenen. Een alternatief is de verpleegkundig dialyse-assistente (VDA) die thuis komt assisteren bij de dialyse.
Voor hemodialyse is een goede toegang tot de bloedbaan nodig. Voor men met de hemodialyse begint wordt hiervoor met een kleine operatieve ingreep een zogenaamde shunt aangelegd. Een shunt is een directe verbinding tussen een slagader en een ader. Het effect is dat de slagaderlijke druk de ader verwijdt en dat deze hierdoor een dikkere wand ontwikkelt. De ader wordt zo geschikt voor regelmatig aanprikken vlak voor de hemodialyse. Een goed functionerende shunt is van groot belang. De patiënt leert van de dialyseverpleegkundige hoe een shunt verzorgd en gecontroleerd moet worden.
Tenslotte
Vaak is dialyse niet de laatste behandelingsmogelijkheid. Een groot aantal dialysepatiënten komt op de wachtlijst voor niertransplantatie en veel daarvan worden uiteindelijk getransplanteerd. Dit mogelijke toekomstperspectief maakt, ondanks alle onzekerheden en tekort aan donornieren, het dialyseleven extra waard geleefd te worden.
5. Tot slot mijn zusje
Mijn zusje is 10 jaar en heeft al jaren lang last van haar nieren dachten wij.
Ze had nierbekkenontstekingen, blaasontstekingen enz. . eerst dachten ze dat ze 3 nieren hadden en dat ze daarom zoveel ontstekingen had. De dokters dachten dat dat kwam doordat een slangetje verkeerd zat en dat er dan urine terug stroomde en dat dat de ontstekingen veroorzaakten. ze zijn er achtergekomen dat dat niet zo is maar dat ze gewoon te weinig drinkt. Ieder mens heeft per dag een paar liter nidig om zijn organen te reinigen.