Werkstuk: Dinosauriërs
Wat waren dinosauriërs?
Ongeveer 225 miljoen jaar geleden is de dinosauriër ontstaan.
Het woord dinosauriër werd voor het eerst gebruikt in 1841 door ene professor Richhard Owen, een britse geleerde, die fossielen van reuze reptielen onderzocht.
Hij leidde deze woorden af van twee Griekse woorden, namelijk van ?deinos? (=verschrikkelijke) en van ?sauros? (=hagedis).
Dus een dinosaurier of dinosaurus is een ?verschrikkelijke hagedis?, ook wel ?schrikhagedis? genoemd.
Reuzen uit de oertijd.
Lang voor onze jaartelling, leefde er dinosauriërs op de aarde.
Vele daarvan waren echte reuzen, maar er waren ook dinosauriërs zo klein als een kip.
Ze legden eieren en hadden een geschubde huid, net als de reptielen uit onze tijd.
Alleen waren het geen kruipende dieren maar juist snelle lopers.
Sommige soorten hadden een kleine herseninhoud in verhouding tot hun foormaat, andere waren intelligenter en beweeglijker dan alle reptielen die nu leven.
De dinosauriërs zijn 65 miljoen jaar geleden uitgestorven, na ruim 150 miljoen jaren de aarde hebben beheerst.
dat maakt ze de succesvolste groep gewervelde landdieren die ooit heeft bestaan.
Krokodillen lijken het meest op dinosauriërs, maar waarschijnlijk stammen de vogels van hen af.
Balanceerstaart
Dinosauriërs sleepten hun staart niet achter zich aan, maar hielden hem juist in de lucht.
Voor het evenwicht, zo vielen ze niet om onder het lopen of staan.
De eerste dinosauriër
Aan het begin van het ontstaan van de aarde, zijn de eerste groepen reptielen ontwikkeld.
Uit een van die groepen zijn de zoogdieren ontstaan, en anderen waren de voorouders van de dinosauriërs en krokodillen.
Een van de eerste dinosauriërs was een klein diertje, maar later kwamen er veel grotere dieren en die waren ook beweeglijker dan andere diersoorten.
Gevaarlijke rovers
De gevaarlijkste dinosauriërs hoorden bij een groep,
carnosauriers: enorme zware roofdieren die op hun achterpoten
Lopen.
Met hun super scherpe dolktanden en klauwen jaagden ze op
Andere dinosauriërs of op een andere prooi.
Het waren waarschijnlijk geen harde lopers maar konden zich wel
Goed voorberieden op het jagen op hun prooi.
Ook volgden ze kuddes planten eters, om de achterlopende dieren
Te grazen te kunnen nemen.
Ze waren misschien niet snel maar wel slim.
Stekels en knotsen
Alleen de allergrootste dinosauriërs waren (veilig) voor de carnosauriers.
Vele plantenters werden beschermd door hun gepantserde lichaam waarop vele stekels en knotsen zaten waarmee ze zich verdedigden.
Bij een stegosauriers vormden de wijd uitstaande benige platen of stekels de bescherming.
Het gedrag van de dinosauriërs
Is het mogelijk daar iets van te weten te komen? Gecamoufleerd als Cherlock Holmes en met de kennis van de moderne techniek en forensische wetenschap kan dat inderdaad. Vroeger moet zich aan de oostkant van de Rocky Mountains in Noord-Amerika een flink moeras hebben bevonden aan de rand van een grote ondiepe zee die zich uitstrekte van Mexico tot de Noordelijke IJszee.
Dit geeft een specifiek ecologisch milieu dat gunstig wordt geacht om talrijke dinosoorten te voeden, wat fossielen ook doen vermoeden.
Men neemt nu dan ook aan dat de 9 meter lange snavelbekdino edmontosaurus hier in kudden heeft geweid. Ondersteuning vindt dit idee door de gevonden fossiele maaginhoud en de drietenig pootafdrukken die zijn aangetroffen.
Daarnaast heeft men een soort sociaal gedraag kunnen vaststellen.
Kuddevorming, en ook de nesten en eieren die in opeenvolgende lagen zijn gevonden, zouden aanduiden dat sommige dino's in groepen van honderden naar een zelfde broedplaats trokken.
Dat de ouders voor hun jongen zorgden en het broedsel uit een nest een band had, meldt Scientific American, kan blijken uit de skeletresten van baby dino's bij de nesten.
Wat we bovendien bijna met zekerheid kunnen uitsluiten (mede door het voorgaande) is dat de wereld van de dinosauriër een wrede en woeste wereld is geweest.
Eerder komt het ons voor dat het een wereld was met voedsel in overvloed en een kalm bestaan van diersoorten die wij nu niet meer kennen, maar die een samenhang vertoonde zoals wij die nu nog in Afrika aantreffen.
Hierbij dienen we in aanmerking te nemen dat het gedrag van dieren daar sterk is beïnvloed door de mens (o.a. aantasting van territoria) en een niet helemaal natuurlijk patroon meer laat zien.
Een overzicht over de geschiedenis van de dinosauriërs
Sinds de aarde 4,6 miljard jaar geleden ontstond is zij voortdurend aan het veranderen.
400 miljoen jaar na het ontstaan van de Aarde kwamen de eerste vissen.
Zoals de Ammoniet-schelpen zij waren opgerold. Sommigen hadden een door snede van wel 3 m. Sommige dieren zijn nooit veranderd zoals de 2m lange jager Hybodus een vroege haai. Deze dieren leefden in het tijdperk Odovicium.
Het Trias
335 miljoen jaar later in het Trias kwamen de eerste Dinosauriërs. Een dinosaurus is een reptiel
Het woord Dinosaurus is een Grieks - Latijns woord, het betetent verschrikkelijke hagedis.
De eerste dinosaurussen leefden in het Trias.
Een groot deel van de aarde was woestijnachtig
In dit oude landschap leefde o.a. de laatste zoogdierachttge reptielen. Onder hen waren placcrias, thecodonten als de gepantserde Desmatosaurus en de krokodil achtige Rutidon.
De eerste Krokodillen stammen al uit het Trias
Ook waren er de eerste dinosaurussen zoals de vleesetende Coelophysis.
In wat nu Zuid - Amerika heet evolueerden snelle dinosaurussen zoals de Staurikosaurus. In Europa leefde de Platcosaurus, de eerste grote dinosaurus.
Het Jura.
Na dit tijdperk kwam het Jura dat ontstond circa 157 t/m 147 miljoen jaar geleden.
In het Jura ontstonden steeds meer ondiepe zeeën. Zee reptielen zoals de dolfijnachtige Ichtyosaurus en de lang genekte Plesiosuarus jaagden in deze warme zeeën op vissen en ammonietschelpen.
In dit gebied leefde ook de Scelidosaurus. Dit dier moest oppassen voor grote vleeseters. De Scelidosaurussen had een lengte van 3,70m en had als bescherming driehoekige stekels op de rug.
In het Jura leefden ook grote planteneters zoals de Brachiosaurus en de Apatosaurus.
Er leefden ook gepantserde dinosauriërs zoals dc Stegosaurus. Zij waren de prooidieren van de vleesetende dinosauriërs zoals de Ceratosaurus en de Allosaurus.
Ook leefden er vliegende reptielen, Pterosaurussen, zoals de Comododactylus.
Het Krijt
Na dit tijdperk kwam het laatste dinosauriërs tijdperk, het Krijt 147-97 miljoen jaar geleden.
De ondiepe zeeën bij Europa waren verdwenen. Een groot zoetwater meer de Wealden was over gebleven in Frankrijk en Engeland.
De dinosaurussen die rond het Wealdenmeer leefden waren Iguanodons. Deze dinosaurussen leefden in kuddes. Zij aten planten zoals paardestaart.
Ook de snelvoetige Hypsilodon, de vlees- en vis etende Baryonijks en de gepantserde Hyacosaurus Ieefden in dat gebied.
de Iguanadon
Grote Pterosaurussen zoals de Ornithodesmus vlogen door de lucht en primitieve zoogdieren scharrelden tussen de varens rond.
Tegen het eind van het Krijt waren de bossen van varens gewone bossen van bomen geworden. Tweevoetige dinosaurussen zoals de Edmontosaurus en de gehoornde dinosaurussen zoals de Triceratops en de Styracosaurus en de gepantserde Ankylosaurussen kwamen vaak in de bossen zoeken naar voedsel maar voor de grote vleesetende Tyranosaurus waren dat prooidieren.
Fossielen van deze dinosaurussen zijn in lagen gesteente gevonden.
De dinosaurussen en anderen levende wezens stierven 65 miljoen jaar geleden uit op het einde van het Krijt.
Verschillen tussen Planteneters en Vleeseters
Het verschil tussen planteneters en vleeseters is te zien aan de tanden. Vleeseters hebben hoekige tanden om vlees mee te verscheuren. Planteneters hebben een soort kiezen om bladeren mee te vermalen.
Ook hadden planteneters hun ogen In de zijkant van de kop en vleeseters hadden hadden de ogen meer voorin de kop.
Sauropoden waren planteneters en waren de grootsten, zwaarsten en zelfs de langsten.
De Camarasaurus was nog maar een kleintje naast de 30 meter lange UItrasaurus
De Camarasaurus werd voor het eerst gevonden in Colorado in 1877.
De Camarasurus.
De Apatosaurus had 83 wervels. Dat was erg veel vergeleken met de Diplodocus want die had er 73 De lange staart van de Diplodocus was bedoeld om als zweep te gebruiken.
Ook de Barosaurus gebruikte zijn staart als zweep. Hij was 16,5 m hoog.
De grootste en langste dinosaurus ter wereld was de Ultrasaurus die maar liefst 30 meter lang was.
De zwaarste vlees etende dinosaurus die wij kennen was de Tyranosaurus Rex. Hij woog ongeveer 5,7 ton.
De Langste vleesetende dinosaurus die wjj kenrien is de Spinosaurus hij was 15 meter lang.
Vliegende Reptielen
Er waren ook vliegende reptielen de Eudimorphodon was een van de eerste Pterosaurussen. Hij had een lange staart die hij als roer gebruikte.
De Quetzalcoatlus was de grootste pterosaurus die tot nu toe is gevonden. Hij had een spanwijdte van ongeveer l2 meter.
Reptielen in Zee
Er waren ook reptielen uit de zee. Zoals de langste Plesiosaurus de Elasmosaurus hij was 13 meter lang. Schildpadden leefden in de zee. Zij verschenen 210 miljoen jaar geleden. De Archelon was een grote schildpad. Hij was ongeveer 4m lang. Hij leefde aan het eind van het Dinosauriërs tijdperk.
Ichtyosaurussen verschenen ongeveer 220 miljoen jaar geleden. Zij waren de voorouders van de Dolfijn. Zij jaagden op Pijlinktvis achtige prooien.
Eieren
Men heeft lang gedacht dat de Oviraptor een eierrover was.
Maar pas vond men nog een nest waar de Oviraptor bij lag als een broedende dinosaurus. Er is nog niet bewezen dat dinosaurssen hun jongen uitbroedden door er op te zitten. De eieren zouden dan geplet worden.
Men denkt dat de dinosauriërs erover gingen liggen om de eieren te beschermen tegen zandstormen. Zo bleek dus dat de Oviraptor geen rover was, maar een zorgzame moeder.
Het grootste dinosaurus ei dat ooit gevonden is was ongeveer 45 centimeter lang en 20 centimeter in doorsnee. Veel grotere eieren zullen er nooit geweest zijn. In een eierschaal zitten namelijk kleine gaaitjes waardoor het zuurstof het jong kan bereiken.
Voor een groter ei heb je een dikkere schaal nodig voor de stevigheid, maar als de schaal te dik wordt komt er te weinig zuurstof binnen en stikt het jong. Bovendien zal een jong dat wel voldoende zuurstof binnen krijgt, en blijft leven de te dikke en dus te sterke schaal niet open kunnen breken.
De botten van een Majasaura werden voor het eerst in l978 in Montana gevonden. Naast de botten werden nesten met eieren en botten van van jonge Maiasaurussen gevonden. Deze ontdekking liet meer over de nestzorg en broedgedrag van de Maiasaurussen. In een nest lagen meestal 12 tot 24 eieren de eieren werden gelegd in een kuil van modder. Het nest werd bedekt met bladeren en takjes de blaadjes en takjes gaan rotten waardoor er warmte vrij komt. Die warmte moet de eieren uitbroeden. De Maiasaurus bouwde haar nest waarschijïûijk in broedkolonies die in broed - seizoenen werden gebruikt.
De pasgeboren jonge van de maiasaurussen waren nog te zwak om meteen het nest te verlaten. Zij hadden dan nog verzorging nodig.
de Ouders moesten bij het nest blijven om de jongen te beschermen en van eten te voorzien.
Lichaamsbouw
Dinosaurussen kun je in twee groepen splitsen dinosaurussen met een reptielenheup en dinosaurussen met een vogelheup.
Die niet een reptielenheup waren de eerste bekende grote planteneters. Zij liepen op vier poten. De andere van de groep waren allemaal tweevoetig en stonden op twee poten. Zij aten vlees.
De Tyranosaurus Rex een van de bekendsten. De overige dinosaurussen hadden allemaal een vogelheup. Er waren vier groepen:
- Dinosaurussen met twee voeten (sommige hadden een soort van eenden snavel)
- Dinosaurussen met hoorns op de kop;
- Dinosaurussen met beenplaten op de rug
- Dinosaurussen met een pantser
De Ankylosaurus was een bepantserde dinosaurus. Zij waren de grootste en laatste bepantserde dinosaurussen.
Hij was, meer dan 10 meter lang en bijna 3meter breed zijn gewicht was ongeveer 5 ton. De Euoplocehalus had het zwaarste pantser..
Aan zijn staart zat een knots die hij gebruikte als hij aangevallen werd. Hij zwiepte dan zijn staart tegen het been van zijn tegenstander. Die zal omvallen van de pijn en er zit zeker een kans in dat het been is gebroken
Ook de Euopehalis gebruikte zijn staart als wapen tegen de Tyranosauriërs. Hij was 7 meter lang en 2 meter hoog en zijn gewicht was bijna 2 ton.
De Triceratops is waarschijnlijkk een van de bekendste gehoornde Dinosaurussen. Men denkt dat de hoorns van de triceratops als waarschuwing zijn geweest voor hun vijanden. Hij kan ze ook hebben gebruikt als verdedigingswapen.
De Triceratops had net zoals de andere gehoornde Dinosaurussen een sterke gebogen snavel om taaie planten af te snijden. Achter in de kaak zaten sterke tanden. Zijn naam betekent kop met drie hoorns. De bovenste 2 hoorns; waren ongeveer 1 meter lang. Hij woog ongeveer 5,5 ton en was tot 9 meter lang en meer dan 4 meter hoog.
De Torosaurus had de grootste schedel Hij was bijna 2,5 meter lang en woog ongeveer 8 ton.
De Styracosaurus is een van de beste voorbeelden van de gestekelde Dinosauriërs. Met zijn 6 lange scherpe punten en zijn kleinere platte punten op zijn nekschild beschermde hij zich tegen zijn vijanden.
Onderzoek
Als er een skelet is gevonden, wordt er meteen een team van deskundigen ingeschakeld. Dat team probeert er achter te komen welk dier het is en zoekt de beste manier om het skelet uit te graven.
Gewoonlijk is het dat er in het begin van het opgraven een deel zicbtbaar is. Misschien heeft iernand een bot alleen gevonden en naar een museum gebracht. Dan wordt er meteen een paleontoloog gestuurd.
Het bloot legen van een skelet wordt met gedaan met behulp van bulldozers en kleine graafmachines die de bovengrond verwijderen.
De machines hebben hun taak volbracht als ze bijna bij het skelet zijn gekomen. Het verdere werk moet met de harner, de bijtel en een borstel gebeuren. Als alle delen van het skelet zijn blootgelegd wordt alles opgemeten getekend en gefotografeerd.
Als het skelet in een vast gesteente ligt dan wordt het hele gesteente in grote blokken verdeeld en met een vrachtwagen naar een museum gebracht.
Is het skelet begraven in zacht materiaal zoals Klei dan moet het team dat met de hand verwijderen.De blootgelegde botten worden bedekt met vochtig papier en dan met gips verband. Als de bovenkant van elk bot zo is bedekt en beschermd, wordt de klei ook onder het bot weg gehaald.
Daarna wordt elk bot omgedraaid om daar ook de bescherming op te doen.
Hierna kunnen de botten veilig naar het museum of naar liet laboratorium gebracht worden. Daar worden ze uitgepakt door paleontologen. Die onderzoeken ook hele kleine fossielen en het gesteente zelf om een idee te krijgen over het landschap zelf waarin de dinosaurussen leefden.
Ze gebruiken onder andere tandarts boortjes om uit het gesteente restjes te verwijderen. Voor hele fijne werkjes zijn zelfs stiften of naalden nodig.
Ook worden er chemische stoffen gebruikt of zelfs geluidsgolven!
Ongeveer 225 miljoen jaar geleden is de dinosauriër ontstaan.
Het woord dinosauriër werd voor het eerst gebruikt in 1841 door ene professor Richhard Owen, een britse geleerde, die fossielen van reuze reptielen onderzocht.
Hij leidde deze woorden af van twee Griekse woorden, namelijk van ?deinos? (=verschrikkelijke) en van ?sauros? (=hagedis).
Dus een dinosaurier of dinosaurus is een ?verschrikkelijke hagedis?, ook wel ?schrikhagedis? genoemd.
Reuzen uit de oertijd.
Lang voor onze jaartelling, leefde er dinosauriërs op de aarde.
Vele daarvan waren echte reuzen, maar er waren ook dinosauriërs zo klein als een kip.
Ze legden eieren en hadden een geschubde huid, net als de reptielen uit onze tijd.
Alleen waren het geen kruipende dieren maar juist snelle lopers.
Sommige soorten hadden een kleine herseninhoud in verhouding tot hun foormaat, andere waren intelligenter en beweeglijker dan alle reptielen die nu leven.
De dinosauriërs zijn 65 miljoen jaar geleden uitgestorven, na ruim 150 miljoen jaren de aarde hebben beheerst.
dat maakt ze de succesvolste groep gewervelde landdieren die ooit heeft bestaan.
Krokodillen lijken het meest op dinosauriërs, maar waarschijnlijk stammen de vogels van hen af.
Balanceerstaart
Dinosauriërs sleepten hun staart niet achter zich aan, maar hielden hem juist in de lucht.
Voor het evenwicht, zo vielen ze niet om onder het lopen of staan.
De eerste dinosauriër
Aan het begin van het ontstaan van de aarde, zijn de eerste groepen reptielen ontwikkeld.
Uit een van die groepen zijn de zoogdieren ontstaan, en anderen waren de voorouders van de dinosauriërs en krokodillen.
Een van de eerste dinosauriërs was een klein diertje, maar later kwamen er veel grotere dieren en die waren ook beweeglijker dan andere diersoorten.
Gevaarlijke rovers
De gevaarlijkste dinosauriërs hoorden bij een groep,
carnosauriers: enorme zware roofdieren die op hun achterpoten
Lopen.
Met hun super scherpe dolktanden en klauwen jaagden ze op
Andere dinosauriërs of op een andere prooi.
Het waren waarschijnlijk geen harde lopers maar konden zich wel
Goed voorberieden op het jagen op hun prooi.
Ook volgden ze kuddes planten eters, om de achterlopende dieren
Te grazen te kunnen nemen.
Ze waren misschien niet snel maar wel slim.
Stekels en knotsen
Alleen de allergrootste dinosauriërs waren (veilig) voor de carnosauriers.
Vele plantenters werden beschermd door hun gepantserde lichaam waarop vele stekels en knotsen zaten waarmee ze zich verdedigden.
Bij een stegosauriers vormden de wijd uitstaande benige platen of stekels de bescherming.
Het gedrag van de dinosauriërs
Is het mogelijk daar iets van te weten te komen? Gecamoufleerd als Cherlock Holmes en met de kennis van de moderne techniek en forensische wetenschap kan dat inderdaad. Vroeger moet zich aan de oostkant van de Rocky Mountains in Noord-Amerika een flink moeras hebben bevonden aan de rand van een grote ondiepe zee die zich uitstrekte van Mexico tot de Noordelijke IJszee.
Dit geeft een specifiek ecologisch milieu dat gunstig wordt geacht om talrijke dinosoorten te voeden, wat fossielen ook doen vermoeden.
Men neemt nu dan ook aan dat de 9 meter lange snavelbekdino edmontosaurus hier in kudden heeft geweid. Ondersteuning vindt dit idee door de gevonden fossiele maaginhoud en de drietenig pootafdrukken die zijn aangetroffen.
Daarnaast heeft men een soort sociaal gedraag kunnen vaststellen.
Kuddevorming, en ook de nesten en eieren die in opeenvolgende lagen zijn gevonden, zouden aanduiden dat sommige dino's in groepen van honderden naar een zelfde broedplaats trokken.
Dat de ouders voor hun jongen zorgden en het broedsel uit een nest een band had, meldt Scientific American, kan blijken uit de skeletresten van baby dino's bij de nesten.
Wat we bovendien bijna met zekerheid kunnen uitsluiten (mede door het voorgaande) is dat de wereld van de dinosauriër een wrede en woeste wereld is geweest.
Eerder komt het ons voor dat het een wereld was met voedsel in overvloed en een kalm bestaan van diersoorten die wij nu niet meer kennen, maar die een samenhang vertoonde zoals wij die nu nog in Afrika aantreffen.
Hierbij dienen we in aanmerking te nemen dat het gedrag van dieren daar sterk is beïnvloed door de mens (o.a. aantasting van territoria) en een niet helemaal natuurlijk patroon meer laat zien.
Een overzicht over de geschiedenis van de dinosauriërs
Sinds de aarde 4,6 miljard jaar geleden ontstond is zij voortdurend aan het veranderen.
400 miljoen jaar na het ontstaan van de Aarde kwamen de eerste vissen.
Zoals de Ammoniet-schelpen zij waren opgerold. Sommigen hadden een door snede van wel 3 m. Sommige dieren zijn nooit veranderd zoals de 2m lange jager Hybodus een vroege haai. Deze dieren leefden in het tijdperk Odovicium.
Het Trias
335 miljoen jaar later in het Trias kwamen de eerste Dinosauriërs. Een dinosaurus is een reptiel
Het woord Dinosaurus is een Grieks - Latijns woord, het betetent verschrikkelijke hagedis.
De eerste dinosaurussen leefden in het Trias.
Een groot deel van de aarde was woestijnachtig
In dit oude landschap leefde o.a. de laatste zoogdierachttge reptielen. Onder hen waren placcrias, thecodonten als de gepantserde Desmatosaurus en de krokodil achtige Rutidon.
De eerste Krokodillen stammen al uit het Trias
Ook waren er de eerste dinosaurussen zoals de vleesetende Coelophysis.
In wat nu Zuid - Amerika heet evolueerden snelle dinosaurussen zoals de Staurikosaurus. In Europa leefde de Platcosaurus, de eerste grote dinosaurus.
Het Jura.
Na dit tijdperk kwam het Jura dat ontstond circa 157 t/m 147 miljoen jaar geleden.
In het Jura ontstonden steeds meer ondiepe zeeën. Zee reptielen zoals de dolfijnachtige Ichtyosaurus en de lang genekte Plesiosuarus jaagden in deze warme zeeën op vissen en ammonietschelpen.
In dit gebied leefde ook de Scelidosaurus. Dit dier moest oppassen voor grote vleeseters. De Scelidosaurussen had een lengte van 3,70m en had als bescherming driehoekige stekels op de rug.
In het Jura leefden ook grote planteneters zoals de Brachiosaurus en de Apatosaurus.
Er leefden ook gepantserde dinosauriërs zoals dc Stegosaurus. Zij waren de prooidieren van de vleesetende dinosauriërs zoals de Ceratosaurus en de Allosaurus.
Ook leefden er vliegende reptielen, Pterosaurussen, zoals de Comododactylus.
Het Krijt
Na dit tijdperk kwam het laatste dinosauriërs tijdperk, het Krijt 147-97 miljoen jaar geleden.
De ondiepe zeeën bij Europa waren verdwenen. Een groot zoetwater meer de Wealden was over gebleven in Frankrijk en Engeland.
De dinosaurussen die rond het Wealdenmeer leefden waren Iguanodons. Deze dinosaurussen leefden in kuddes. Zij aten planten zoals paardestaart.
Ook de snelvoetige Hypsilodon, de vlees- en vis etende Baryonijks en de gepantserde Hyacosaurus Ieefden in dat gebied.
de Iguanadon
Grote Pterosaurussen zoals de Ornithodesmus vlogen door de lucht en primitieve zoogdieren scharrelden tussen de varens rond.
Tegen het eind van het Krijt waren de bossen van varens gewone bossen van bomen geworden. Tweevoetige dinosaurussen zoals de Edmontosaurus en de gehoornde dinosaurussen zoals de Triceratops en de Styracosaurus en de gepantserde Ankylosaurussen kwamen vaak in de bossen zoeken naar voedsel maar voor de grote vleesetende Tyranosaurus waren dat prooidieren.
Fossielen van deze dinosaurussen zijn in lagen gesteente gevonden.
De dinosaurussen en anderen levende wezens stierven 65 miljoen jaar geleden uit op het einde van het Krijt.
Verschillen tussen Planteneters en Vleeseters
Het verschil tussen planteneters en vleeseters is te zien aan de tanden. Vleeseters hebben hoekige tanden om vlees mee te verscheuren. Planteneters hebben een soort kiezen om bladeren mee te vermalen.
Ook hadden planteneters hun ogen In de zijkant van de kop en vleeseters hadden hadden de ogen meer voorin de kop.
Sauropoden waren planteneters en waren de grootsten, zwaarsten en zelfs de langsten.
De Camarasaurus was nog maar een kleintje naast de 30 meter lange UItrasaurus
De Camarasaurus werd voor het eerst gevonden in Colorado in 1877.
De Camarasurus.
De Apatosaurus had 83 wervels. Dat was erg veel vergeleken met de Diplodocus want die had er 73 De lange staart van de Diplodocus was bedoeld om als zweep te gebruiken.
Ook de Barosaurus gebruikte zijn staart als zweep. Hij was 16,5 m hoog.
De grootste en langste dinosaurus ter wereld was de Ultrasaurus die maar liefst 30 meter lang was.
De zwaarste vlees etende dinosaurus die wij kennen was de Tyranosaurus Rex. Hij woog ongeveer 5,7 ton.
De Langste vleesetende dinosaurus die wjj kenrien is de Spinosaurus hij was 15 meter lang.
Vliegende Reptielen
Er waren ook vliegende reptielen de Eudimorphodon was een van de eerste Pterosaurussen. Hij had een lange staart die hij als roer gebruikte.
De Quetzalcoatlus was de grootste pterosaurus die tot nu toe is gevonden. Hij had een spanwijdte van ongeveer l2 meter.
Reptielen in Zee
Er waren ook reptielen uit de zee. Zoals de langste Plesiosaurus de Elasmosaurus hij was 13 meter lang. Schildpadden leefden in de zee. Zij verschenen 210 miljoen jaar geleden. De Archelon was een grote schildpad. Hij was ongeveer 4m lang. Hij leefde aan het eind van het Dinosauriërs tijdperk.
Ichtyosaurussen verschenen ongeveer 220 miljoen jaar geleden. Zij waren de voorouders van de Dolfijn. Zij jaagden op Pijlinktvis achtige prooien.
Eieren
Men heeft lang gedacht dat de Oviraptor een eierrover was.
Maar pas vond men nog een nest waar de Oviraptor bij lag als een broedende dinosaurus. Er is nog niet bewezen dat dinosaurssen hun jongen uitbroedden door er op te zitten. De eieren zouden dan geplet worden.
Men denkt dat de dinosauriërs erover gingen liggen om de eieren te beschermen tegen zandstormen. Zo bleek dus dat de Oviraptor geen rover was, maar een zorgzame moeder.
Het grootste dinosaurus ei dat ooit gevonden is was ongeveer 45 centimeter lang en 20 centimeter in doorsnee. Veel grotere eieren zullen er nooit geweest zijn. In een eierschaal zitten namelijk kleine gaaitjes waardoor het zuurstof het jong kan bereiken.
Voor een groter ei heb je een dikkere schaal nodig voor de stevigheid, maar als de schaal te dik wordt komt er te weinig zuurstof binnen en stikt het jong. Bovendien zal een jong dat wel voldoende zuurstof binnen krijgt, en blijft leven de te dikke en dus te sterke schaal niet open kunnen breken.
De botten van een Majasaura werden voor het eerst in l978 in Montana gevonden. Naast de botten werden nesten met eieren en botten van van jonge Maiasaurussen gevonden. Deze ontdekking liet meer over de nestzorg en broedgedrag van de Maiasaurussen. In een nest lagen meestal 12 tot 24 eieren de eieren werden gelegd in een kuil van modder. Het nest werd bedekt met bladeren en takjes de blaadjes en takjes gaan rotten waardoor er warmte vrij komt. Die warmte moet de eieren uitbroeden. De Maiasaurus bouwde haar nest waarschijïûijk in broedkolonies die in broed - seizoenen werden gebruikt.
De pasgeboren jonge van de maiasaurussen waren nog te zwak om meteen het nest te verlaten. Zij hadden dan nog verzorging nodig.
de Ouders moesten bij het nest blijven om de jongen te beschermen en van eten te voorzien.
Lichaamsbouw
Dinosaurussen kun je in twee groepen splitsen dinosaurussen met een reptielenheup en dinosaurussen met een vogelheup.
Die niet een reptielenheup waren de eerste bekende grote planteneters. Zij liepen op vier poten. De andere van de groep waren allemaal tweevoetig en stonden op twee poten. Zij aten vlees.
De Tyranosaurus Rex een van de bekendsten. De overige dinosaurussen hadden allemaal een vogelheup. Er waren vier groepen:
- Dinosaurussen met twee voeten (sommige hadden een soort van eenden snavel)
- Dinosaurussen met hoorns op de kop;
- Dinosaurussen met beenplaten op de rug
- Dinosaurussen met een pantser
De Ankylosaurus was een bepantserde dinosaurus. Zij waren de grootste en laatste bepantserde dinosaurussen.
Hij was, meer dan 10 meter lang en bijna 3meter breed zijn gewicht was ongeveer 5 ton. De Euoplocehalus had het zwaarste pantser..
Aan zijn staart zat een knots die hij gebruikte als hij aangevallen werd. Hij zwiepte dan zijn staart tegen het been van zijn tegenstander. Die zal omvallen van de pijn en er zit zeker een kans in dat het been is gebroken
Ook de Euopehalis gebruikte zijn staart als wapen tegen de Tyranosauriërs. Hij was 7 meter lang en 2 meter hoog en zijn gewicht was bijna 2 ton.
De Triceratops is waarschijnlijkk een van de bekendste gehoornde Dinosaurussen. Men denkt dat de hoorns van de triceratops als waarschuwing zijn geweest voor hun vijanden. Hij kan ze ook hebben gebruikt als verdedigingswapen.
De Triceratops had net zoals de andere gehoornde Dinosaurussen een sterke gebogen snavel om taaie planten af te snijden. Achter in de kaak zaten sterke tanden. Zijn naam betekent kop met drie hoorns. De bovenste 2 hoorns; waren ongeveer 1 meter lang. Hij woog ongeveer 5,5 ton en was tot 9 meter lang en meer dan 4 meter hoog.
De Torosaurus had de grootste schedel Hij was bijna 2,5 meter lang en woog ongeveer 8 ton.
De Styracosaurus is een van de beste voorbeelden van de gestekelde Dinosauriërs. Met zijn 6 lange scherpe punten en zijn kleinere platte punten op zijn nekschild beschermde hij zich tegen zijn vijanden.
Onderzoek
Als er een skelet is gevonden, wordt er meteen een team van deskundigen ingeschakeld. Dat team probeert er achter te komen welk dier het is en zoekt de beste manier om het skelet uit te graven.
Gewoonlijk is het dat er in het begin van het opgraven een deel zicbtbaar is. Misschien heeft iernand een bot alleen gevonden en naar een museum gebracht. Dan wordt er meteen een paleontoloog gestuurd.
Het bloot legen van een skelet wordt met gedaan met behulp van bulldozers en kleine graafmachines die de bovengrond verwijderen.
De machines hebben hun taak volbracht als ze bijna bij het skelet zijn gekomen. Het verdere werk moet met de harner, de bijtel en een borstel gebeuren. Als alle delen van het skelet zijn blootgelegd wordt alles opgemeten getekend en gefotografeerd.
Als het skelet in een vast gesteente ligt dan wordt het hele gesteente in grote blokken verdeeld en met een vrachtwagen naar een museum gebracht.
Is het skelet begraven in zacht materiaal zoals Klei dan moet het team dat met de hand verwijderen.De blootgelegde botten worden bedekt met vochtig papier en dan met gips verband. Als de bovenkant van elk bot zo is bedekt en beschermd, wordt de klei ook onder het bot weg gehaald.
Daarna wordt elk bot omgedraaid om daar ook de bescherming op te doen.
Hierna kunnen de botten veilig naar het museum of naar liet laboratorium gebracht worden. Daar worden ze uitgepakt door paleontologen. Die onderzoeken ook hele kleine fossielen en het gesteente zelf om een idee te krijgen over het landschap zelf waarin de dinosaurussen leefden.
Ze gebruiken onder andere tandarts boortjes om uit het gesteente restjes te verwijderen. Voor hele fijne werkjes zijn zelfs stiften of naalden nodig.
Ook worden er chemische stoffen gebruikt of zelfs geluidsgolven!