Werkstuk: De olifant
Inleiding
Ik hou mijn werkstuk over de Olifant omdat ik het leuke dieren vind en er valt veel over te vertellen.
Hieronder staat nog wat informatie over de olifant:
Naam :Loxotonta Africana (de Afrikaanse)
:Elephas Maximus (de Indische)
Familie :Elephantidae
Orde :Proboscidea
Klasse :Mammalia
Herkenning :Welbekend silhouet, het grootste landzoogdier, slurf, grote oren (de rimpels, littekens) slagtanden, rechte rug
Grootte :Schofthoogte stier 3 - 4 m, vrouwtje 2,5 – 3 m
Gewicht :Stier 4 – 6 ton, vrouwtje 3 – 4 ton
Woongebied :Oorspronkelijk vrijwel geheel Afrika ten zuiden van de Sahara, met uitzondering van de woestijnen
Biotoop :Alle milieus, behalve woestijnen
Voedingsgewoonte :Uitsluitend planteneter
Geslachtsrijp :11 – 12 jaar
Draagtijd :22 maanden (660 dagen)
Grootte van worp :1,1% van de geboorte is een tweeling
Geboortegewicht :115 – 120 kilo
Maximumleeftijd :50 – 60 jaar
Aantal :600.000 achteruitgaand
Opmerkingen :slachtoffer van jacht wegens ivoor
Records :De grootste slagtand lengte 3,47 m 102 kg
De hoogste olifant was 4.2 m hoog
De grootste olifant was van staart tot slurf 10.5m lang
Hoofdstuk 1: De geschiedenis
Voor de olifanten van het heden leefden er nog andere dieren: de voorvaders en neven van de olifant. De mammoet was 1 van die neven. De volgorde van hoe die voorvaderen en neven leefden staat hieronder:
De 1e was De Moertherium
De 2e was De Dinotherium
De 3e was De Paleomastadont
De 4e was De Mastodont
De 5e was De Gomphotherium
De 6e was De Stegodon
De 7e was De Primelephas
De 8e was De Mammoet
De 9e is De Aziatische of de Afrikaanse olifant
De 10e wordt De Loxodont
Van sommigen van deze familieleden van de olifant is heel weinig bekend, maar van sommigen hebben ze informatie kunnen vinden zoals:
De Moertherium:
Was de alleroudste olifantsoort in geschiedenis. Hij was zo groot als een varken en leefde in de moerassen van Egypte. Hij had bijna geen slurf en hele kleine slagtanden. Hij zwierf ongeveer zo’n 60 miljoen jaar geleden over de aardbol.
De Dinotherium:
Hij leefde zo’n 25 miljoen jaar geleden. En in tegenstelling tot de andere olifantsoorten had de Dinotherium niet in de bovenkaak maar in een verlengde onderkaak z’n slagtanden. Ze waren naar beneden en lichtjes naar achteren gericht. Hij breidde zich uit vanuit Afrika uit over Europa en Zuid-oost-Azi?. Hij stierf ongeveer ?1miljoen jaar geleden uit.
De Gomphotherium
Het die had in de bovenkaak 2 lange (licht naar buiten gebogen) slagtanden. Skeletten van dit dier zijn gevonden in Afrika, Eurazi? en Amerika
De Mammoet
Hij leefde zo’n miljoen jaar geleden in Europa, Siberi? en Noord-Amerika. Hij had ronde slagtanden en in de olifantensoort staat hij bekend als de meest behaarde olifant in de geschiedenis. Hij stierf zo’n 8000 jaar geleden uit.
In Siberi? is een bijna intact (met haar en al) een kalfje blootgesteld aan de bovenwereld. In 1977 werd ze gevonden tijdens opgravingen in een goudmijn, ze was naar schatting 6 maanden oud toen ze ?40.000 jaar geleden in een modderput verdronk.
Vanaf de Moertherium kregen zijn nakomelingen steeds grotere slagtanden, tot nu toe had de Stegodon de grootste slagtanden. Z’n nakomelingen kregen ook steeds grotere slurven, om vooral dingen op te pakken.
Hoofdstuk 2: De olifant in de oudheid
In 3500 v.Chr. in het stroomgebied van de Indus was het men gelukt om de eerste olifant te temmen. Hoe men dit was gelukt is nog steeds niet bekend, maar ze denken dat boeren jonge olifanten vingen en vervolgens probeerde te temmen. De band tussen mens en dier was toen al heel sterk.
Olifanten werden in die tijd als goden vereerd en als mystieke symbolen.
De oudste afbeeldingen van getemde olifanten stammen af van de 3e eeuw v.Chr. Dat waren kleine zegels die waren gevonden bij opgravingen in Pakistan. Op een van die zegels stond een afbeelding van een Hybride. Dit vreemde wezen had het achterlijf van een tijger, de voorkant van een stier en de kop en slurf van een olifant.
De Olifant had ook veel invloed op de cultuur in het oude India, de olifant was het symbool voor grootheid en macht en de olifant was altijd het lievelingsdier van de priesters en koningen. De olifanten liepen toen mee aan de optochten en parades (nu nog steeds).
Hieronder staat een plaatje van Ganesha.
Hoofdstuk 3: Nog maar 2 overlevenden
Van alle olifanten van vroeger zijn er nog maar 2 soorten over de Afrikaanse olifant end de Indische olifant waarvan er nog maar ongeveer 40.000 in India en 600.000 in Afrika zijn.
De Indische olifant heeft een gebogen rug en een hoekige kop met kleine oren. De huid is best glad en met soort sproeten bedekt. Aan de slurf zit 1 soort vinger.
De Afrikaanse olifant heeft vanaf z’n schouders een aflopende rug een langwerpige ronde kop met grote oren. De huid is ruwer dan die van de Indische en de slurf heeft 2 vingers aan z’n slurf. En hij staat wat hoger op z’n poten.
Opvallend is verder vooral het verschil in grootte. De Afrikaanse olifant is het grootste landzoogdier. 50-jarige stieren bereiken een gewicht rond de 6 ton en een schouderhoogte van ?3,5 m soms wel meer dan ?3,75 m. De vrouwtjes bereiken gemiddeld een hoogte van 3 m en een gewicht van 3/4 ton.
De Afrikaanse olifanten hebben ook grotere slagtanden er waren zelfs tanden gevonden van 2,5 m die 100 kg per stuk woog. Terwijl ze normaal ?50/80 kg per stuk wegen.
De Indische olifanten hebben slagtanden van ?40/50 kg per stuk. De vrouwtjes hebben geen slagtanden.
De indische olifant De Afrikaanse olifant
Hoofdstuk 4:De slurf
Een olifant gebruikt zijn slurf om dingen te grijpen, te douchen, te vechten, trompetteren, ruiken, ook als radar, hand en neus.
Hij gebruikt hem ook als hand omdat hij zijn poten continu nodig heeft om te lopen. Ondanks dat hij alleen zijn slurf gebruikt als hand kan hij er toch behoorlijk veel mee doen, omdat hij hol is en er zitten ?4.000 spieren en spiertjes in. Hij
kan een zware boom optillen, maar ook een bloemetje zonder hem maar dan ook een haar te krenken.
Hij douchet er ook mee door water in z’n slurf te zuigen en over z’n rug leegblazen. Meestal doen ze dat om verkoeling te zoeken in Afrika (dat doen ze ook met hun flaporen).
Als hij met z’n slurf vecht neemt hij meestal ook gebruik van z’n slagtanden. Want die kunnen ook behoorlijk hard aankomen.
Hij trompettert ermee met plezier, niet om te communiceren want, dat doen ze met hun voeten en teennagels. Degene die wat wil overbrengen die springt of stampt met z’n voeten en degene die het ontvangt voelt het met z’n teennagels. Trompetteren doet hij soms ook om de andere olifanten te waarschuwen voor gevaar.
Hij ruikt ermee net zoals een mens met z’n neus doet.
Dat ze hem als radar gebruiken is een beetje hetzelfde als een kompas gebruiken de slurf werk dan ook mee z’n hersens. Dat dragen ze van kind op kind door.
Hij doet nog veel meer met z’n slurf. Maar dat is teveel om op te noemen.
Hoofdstuk 5: De geboorte van een olifantje
Een olifant is zo’n 22 maanden zwanger dat is 660 dagen. Als de geboorte in de buurt komt, zoekt de zwangere olifant gezelschap van een vriendin of tante die zal haar ondersteunen als de wee?n beginnen. Bij de Afrikaanse olifant komen alle vrouwtjes in de kudde om het zwangere vrouwtje staan, en gaan luid trompetteren om ervoor te zorgen dat het diertje veilig op de wereld komt. De bevalling zelf duurt maar een paar minuten.
Een pasgeboren diertje kan met ondersteuning van z’n tante en moeder al na een paar minuten wankelend al op z’n dikke pootjes staan.
Om te voorkomen dat er roofdieren op het kleine diertje afkomen eet de moeder de moederkoek op en wist alle sporen van de bevalling uit.
In Azi? worden 1 op de 5 jonkies door tijgers opgegeten. In Afrika zijn dat vooral de hyena’s het grootste gevaar. Of een leeuw als die geen betere prooi kan vinden.
Een pasgeboren olifantje weegt zo’n 100 kilo en is 90 tot 100 centimeter groot. De slurf is voor een jonkie nog een nutteloos aanhangsel de eerste 2 jaren is het dier voor zijn voeding helemaal afhankelijk van z’n moeder. 2 dagen na de geboorte kunnen de moeder en het diertje al de kudde weer bijhouden. In de 1e 6 maanden bestaat het voedsel voor het diertje alleen uit moedermelk. Dit is zeer goeie melk en bevat 100x zoveel eiwitten als koeienmelk het diertje drinkt ?10 liter melk per dag. Na die 6 maanden geven zijn tantes hem voedsel (gras, bladeren, takken, wortels, vruchten enz.). Zo leren ze hem ook wat hij wel mag eten en niet. Als hij 10 is is hij volwassen en meisje blijft dan bij de kudde een jongen gaat zelf verder.
Hoofdstuk 6: Met uitsterven bedreigd
De olifant heeft maar 1 vijand: de mens. Miljoenen olifanten zijn gedood om het ivoor in hun slagtanden. Bovendien krijgen ze steeds minder leefruimte, omdat alle bomen in de buurt worden gekapt en omgebouwd tot bouwland. Door deze 2 redenen is de mens de olifant aan het doen uitsterven.
In 1970 waren er nog ?2 miljoen olifanten in Afrika. Maar toen werd de vraag naar ivoor zo groot dat de prijs voor ivoor tussen 1970 en 1989 50x zo hoog werd. Toen werden er dus veel meer olifanten geslacht voor hun slagtanden en staart (daar worden armbanden, hoeden en kettingen van gemaakt). Vooral de volwassen mannetjes werden de dupe van de ivoorjacht want, die werden het meest geslacht. Vrouwtjes en jonkies zijn ook niet meer veilig. Als de stroperij zo doorgaat zijn er binnenkort helemaal geen olifanten meer.
Sinds oktober 1989 is de olifant veilig in meer dan 100 landen, toen hebben ze namelijk een jachtverbod ingevoerd. Echter doen daar toch een paar landen in Afrika niet aan mee. Daar word nog steeds ivoor verkocht.
In Zuid-Amerika groeit de ivoorpalm. Die heeft zaden die zijn iets groter dan een walnoot. Er zit vloeistof in, dat word zo wit en hard als ivoor. Het ziet er hetzelfde uit. Als hier zo nou de beeldjes en sierraden van worden gemaakt, zal de olifant hopelijk nog langer meegaan.
Omdat er ook veel land van hun word vernield zijn er kudden olifanten in reservaten geplaatst. Daar zijn ze voorlopig veilig. Maar nu dreigt er weer een ander gevaar: de hongersnood. Vroeger trokken de olifanten langs vaste routes (wissels) van de ene streek naar de andere. Soms duurde die wel tientallen jaren. Dan hadden de planten nog tijd om weer terug te groeien. Maar omdat die reservaten niet echt groot zijn, zijn lange trektochten niet meer mogelijk. Dus komen ze na een paar jaar (misschien wel maanden) weer op dezelfde plek terug. Dus in die korte tijd hebben die planten geen tijd om weer terug te groeien. Dus zijn alle planten op een gegeven moment vertrapt of opgegeten.
In 1989 werden in Kenia stropers opgepakt vanwege stropen op de olifanten, ze droegen honderden slagtanden bij zich. Die waren in beslag genomen en verbrand.
Ik hou mijn werkstuk over de Olifant omdat ik het leuke dieren vind en er valt veel over te vertellen.
Hieronder staat nog wat informatie over de olifant:
Naam :Loxotonta Africana (de Afrikaanse)
:Elephas Maximus (de Indische)
Familie :Elephantidae
Orde :Proboscidea
Klasse :Mammalia
Herkenning :Welbekend silhouet, het grootste landzoogdier, slurf, grote oren (de rimpels, littekens) slagtanden, rechte rug
Grootte :Schofthoogte stier 3 - 4 m, vrouwtje 2,5 – 3 m
Gewicht :Stier 4 – 6 ton, vrouwtje 3 – 4 ton
Woongebied :Oorspronkelijk vrijwel geheel Afrika ten zuiden van de Sahara, met uitzondering van de woestijnen
Biotoop :Alle milieus, behalve woestijnen
Voedingsgewoonte :Uitsluitend planteneter
Geslachtsrijp :11 – 12 jaar
Draagtijd :22 maanden (660 dagen)
Grootte van worp :1,1% van de geboorte is een tweeling
Geboortegewicht :115 – 120 kilo
Maximumleeftijd :50 – 60 jaar
Aantal :600.000 achteruitgaand
Opmerkingen :slachtoffer van jacht wegens ivoor
Records :De grootste slagtand lengte 3,47 m 102 kg
De hoogste olifant was 4.2 m hoog
De grootste olifant was van staart tot slurf 10.5m lang
Hoofdstuk 1: De geschiedenis
Voor de olifanten van het heden leefden er nog andere dieren: de voorvaders en neven van de olifant. De mammoet was 1 van die neven. De volgorde van hoe die voorvaderen en neven leefden staat hieronder:
De 1e was De Moertherium
De 2e was De Dinotherium
De 3e was De Paleomastadont
De 4e was De Mastodont
De 5e was De Gomphotherium
De 6e was De Stegodon
De 7e was De Primelephas
De 8e was De Mammoet
De 9e is De Aziatische of de Afrikaanse olifant
De 10e wordt De Loxodont
Van sommigen van deze familieleden van de olifant is heel weinig bekend, maar van sommigen hebben ze informatie kunnen vinden zoals:
De Moertherium:
Was de alleroudste olifantsoort in geschiedenis. Hij was zo groot als een varken en leefde in de moerassen van Egypte. Hij had bijna geen slurf en hele kleine slagtanden. Hij zwierf ongeveer zo’n 60 miljoen jaar geleden over de aardbol.
De Dinotherium:
Hij leefde zo’n 25 miljoen jaar geleden. En in tegenstelling tot de andere olifantsoorten had de Dinotherium niet in de bovenkaak maar in een verlengde onderkaak z’n slagtanden. Ze waren naar beneden en lichtjes naar achteren gericht. Hij breidde zich uit vanuit Afrika uit over Europa en Zuid-oost-Azi?. Hij stierf ongeveer ?1miljoen jaar geleden uit.
De Gomphotherium
Het die had in de bovenkaak 2 lange (licht naar buiten gebogen) slagtanden. Skeletten van dit dier zijn gevonden in Afrika, Eurazi? en Amerika
De Mammoet
Hij leefde zo’n miljoen jaar geleden in Europa, Siberi? en Noord-Amerika. Hij had ronde slagtanden en in de olifantensoort staat hij bekend als de meest behaarde olifant in de geschiedenis. Hij stierf zo’n 8000 jaar geleden uit.
In Siberi? is een bijna intact (met haar en al) een kalfje blootgesteld aan de bovenwereld. In 1977 werd ze gevonden tijdens opgravingen in een goudmijn, ze was naar schatting 6 maanden oud toen ze ?40.000 jaar geleden in een modderput verdronk.
Vanaf de Moertherium kregen zijn nakomelingen steeds grotere slagtanden, tot nu toe had de Stegodon de grootste slagtanden. Z’n nakomelingen kregen ook steeds grotere slurven, om vooral dingen op te pakken.
Hoofdstuk 2: De olifant in de oudheid
In 3500 v.Chr. in het stroomgebied van de Indus was het men gelukt om de eerste olifant te temmen. Hoe men dit was gelukt is nog steeds niet bekend, maar ze denken dat boeren jonge olifanten vingen en vervolgens probeerde te temmen. De band tussen mens en dier was toen al heel sterk.
Olifanten werden in die tijd als goden vereerd en als mystieke symbolen.
De oudste afbeeldingen van getemde olifanten stammen af van de 3e eeuw v.Chr. Dat waren kleine zegels die waren gevonden bij opgravingen in Pakistan. Op een van die zegels stond een afbeelding van een Hybride. Dit vreemde wezen had het achterlijf van een tijger, de voorkant van een stier en de kop en slurf van een olifant.
De Olifant had ook veel invloed op de cultuur in het oude India, de olifant was het symbool voor grootheid en macht en de olifant was altijd het lievelingsdier van de priesters en koningen. De olifanten liepen toen mee aan de optochten en parades (nu nog steeds).
Hieronder staat een plaatje van Ganesha.
Hoofdstuk 3: Nog maar 2 overlevenden
Van alle olifanten van vroeger zijn er nog maar 2 soorten over de Afrikaanse olifant end de Indische olifant waarvan er nog maar ongeveer 40.000 in India en 600.000 in Afrika zijn.
De Indische olifant heeft een gebogen rug en een hoekige kop met kleine oren. De huid is best glad en met soort sproeten bedekt. Aan de slurf zit 1 soort vinger.
De Afrikaanse olifant heeft vanaf z’n schouders een aflopende rug een langwerpige ronde kop met grote oren. De huid is ruwer dan die van de Indische en de slurf heeft 2 vingers aan z’n slurf. En hij staat wat hoger op z’n poten.
Opvallend is verder vooral het verschil in grootte. De Afrikaanse olifant is het grootste landzoogdier. 50-jarige stieren bereiken een gewicht rond de 6 ton en een schouderhoogte van ?3,5 m soms wel meer dan ?3,75 m. De vrouwtjes bereiken gemiddeld een hoogte van 3 m en een gewicht van 3/4 ton.
De Afrikaanse olifanten hebben ook grotere slagtanden er waren zelfs tanden gevonden van 2,5 m die 100 kg per stuk woog. Terwijl ze normaal ?50/80 kg per stuk wegen.
De Indische olifanten hebben slagtanden van ?40/50 kg per stuk. De vrouwtjes hebben geen slagtanden.
De indische olifant De Afrikaanse olifant
Hoofdstuk 4:De slurf
Een olifant gebruikt zijn slurf om dingen te grijpen, te douchen, te vechten, trompetteren, ruiken, ook als radar, hand en neus.
Hij gebruikt hem ook als hand omdat hij zijn poten continu nodig heeft om te lopen. Ondanks dat hij alleen zijn slurf gebruikt als hand kan hij er toch behoorlijk veel mee doen, omdat hij hol is en er zitten ?4.000 spieren en spiertjes in. Hij
kan een zware boom optillen, maar ook een bloemetje zonder hem maar dan ook een haar te krenken.
Hij douchet er ook mee door water in z’n slurf te zuigen en over z’n rug leegblazen. Meestal doen ze dat om verkoeling te zoeken in Afrika (dat doen ze ook met hun flaporen).
Als hij met z’n slurf vecht neemt hij meestal ook gebruik van z’n slagtanden. Want die kunnen ook behoorlijk hard aankomen.
Hij trompettert ermee met plezier, niet om te communiceren want, dat doen ze met hun voeten en teennagels. Degene die wat wil overbrengen die springt of stampt met z’n voeten en degene die het ontvangt voelt het met z’n teennagels. Trompetteren doet hij soms ook om de andere olifanten te waarschuwen voor gevaar.
Hij ruikt ermee net zoals een mens met z’n neus doet.
Dat ze hem als radar gebruiken is een beetje hetzelfde als een kompas gebruiken de slurf werk dan ook mee z’n hersens. Dat dragen ze van kind op kind door.
Hij doet nog veel meer met z’n slurf. Maar dat is teveel om op te noemen.
Hoofdstuk 5: De geboorte van een olifantje
Een olifant is zo’n 22 maanden zwanger dat is 660 dagen. Als de geboorte in de buurt komt, zoekt de zwangere olifant gezelschap van een vriendin of tante die zal haar ondersteunen als de wee?n beginnen. Bij de Afrikaanse olifant komen alle vrouwtjes in de kudde om het zwangere vrouwtje staan, en gaan luid trompetteren om ervoor te zorgen dat het diertje veilig op de wereld komt. De bevalling zelf duurt maar een paar minuten.
Een pasgeboren diertje kan met ondersteuning van z’n tante en moeder al na een paar minuten wankelend al op z’n dikke pootjes staan.
Om te voorkomen dat er roofdieren op het kleine diertje afkomen eet de moeder de moederkoek op en wist alle sporen van de bevalling uit.
In Azi? worden 1 op de 5 jonkies door tijgers opgegeten. In Afrika zijn dat vooral de hyena’s het grootste gevaar. Of een leeuw als die geen betere prooi kan vinden.
Een pasgeboren olifantje weegt zo’n 100 kilo en is 90 tot 100 centimeter groot. De slurf is voor een jonkie nog een nutteloos aanhangsel de eerste 2 jaren is het dier voor zijn voeding helemaal afhankelijk van z’n moeder. 2 dagen na de geboorte kunnen de moeder en het diertje al de kudde weer bijhouden. In de 1e 6 maanden bestaat het voedsel voor het diertje alleen uit moedermelk. Dit is zeer goeie melk en bevat 100x zoveel eiwitten als koeienmelk het diertje drinkt ?10 liter melk per dag. Na die 6 maanden geven zijn tantes hem voedsel (gras, bladeren, takken, wortels, vruchten enz.). Zo leren ze hem ook wat hij wel mag eten en niet. Als hij 10 is is hij volwassen en meisje blijft dan bij de kudde een jongen gaat zelf verder.
Hoofdstuk 6: Met uitsterven bedreigd
De olifant heeft maar 1 vijand: de mens. Miljoenen olifanten zijn gedood om het ivoor in hun slagtanden. Bovendien krijgen ze steeds minder leefruimte, omdat alle bomen in de buurt worden gekapt en omgebouwd tot bouwland. Door deze 2 redenen is de mens de olifant aan het doen uitsterven.
In 1970 waren er nog ?2 miljoen olifanten in Afrika. Maar toen werd de vraag naar ivoor zo groot dat de prijs voor ivoor tussen 1970 en 1989 50x zo hoog werd. Toen werden er dus veel meer olifanten geslacht voor hun slagtanden en staart (daar worden armbanden, hoeden en kettingen van gemaakt). Vooral de volwassen mannetjes werden de dupe van de ivoorjacht want, die werden het meest geslacht. Vrouwtjes en jonkies zijn ook niet meer veilig. Als de stroperij zo doorgaat zijn er binnenkort helemaal geen olifanten meer.
Sinds oktober 1989 is de olifant veilig in meer dan 100 landen, toen hebben ze namelijk een jachtverbod ingevoerd. Echter doen daar toch een paar landen in Afrika niet aan mee. Daar word nog steeds ivoor verkocht.
In Zuid-Amerika groeit de ivoorpalm. Die heeft zaden die zijn iets groter dan een walnoot. Er zit vloeistof in, dat word zo wit en hard als ivoor. Het ziet er hetzelfde uit. Als hier zo nou de beeldjes en sierraden van worden gemaakt, zal de olifant hopelijk nog langer meegaan.
Omdat er ook veel land van hun word vernield zijn er kudden olifanten in reservaten geplaatst. Daar zijn ze voorlopig veilig. Maar nu dreigt er weer een ander gevaar: de hongersnood. Vroeger trokken de olifanten langs vaste routes (wissels) van de ene streek naar de andere. Soms duurde die wel tientallen jaren. Dan hadden de planten nog tijd om weer terug te groeien. Maar omdat die reservaten niet echt groot zijn, zijn lange trektochten niet meer mogelijk. Dus komen ze na een paar jaar (misschien wel maanden) weer op dezelfde plek terug. Dus in die korte tijd hebben die planten geen tijd om weer terug te groeien. Dus zijn alle planten op een gegeven moment vertrapt of opgegeten.
In 1989 werden in Kenia stropers opgepakt vanwege stropen op de olifanten, ze droegen honderden slagtanden bij zich. Die waren in beslag genomen en verbrand.