Opdracht: Abortus
50% van de vrouwen die abortus plegen zijn nog vrijgezel of alleenstaande en maar liefst 47,2% heeft voorheen nooit een kind gehad. Opmerkelijk is ook het feit dat 38,2% van de abortusplegers geen voorbehoedsmiddel gebruikten.
Het positieve nieuws is dat in Belgi? het merendeel van de abortussen uitgevoerd worden zonder problemen (98,9%).
26,6% van de abortussen gebeuren in klinieken of gespecialiseerde centra.
De ontvangst en het onthaal zijn er van hoge kwaliteit maar soms is er toch een gebrek aan tijd voor de specifieke gevallen. Daaronder valt bijvoorbeeld het luisteren naar de pati?nten.
14,47 % van de 20jarigen die abortus plegen weten duidelijk niet wat kan of mag in Belgi?
Er is evenwel geen erkenning voor de uitvoering en de forfait werking blijft bestaan.
De interesse voor de ganse problematiek is intussen al verdwenen maar langs de andere kant is de bevolking wel toleranter geworden in verband met het abortus plegen.
Een abortus plegen betekent het be?indigen van een zwangerschap in de eerste 16 weken.
In die periode kan het embryo nog niet buiten het lichaam van de moeder bestaan.
Abortus plegen kent een zeer oud bestaan welke zich in alle culturen liet gelden.
1/3 tot ? van de zwangerschappen draaien uit op een abortus wat neerkomt op 30.000.000 gevallen per jaar.
Als de zwangerschapsonderbreking spontaan ontstaat spreekt men van een spontane abortus.
Als de abortus opzettelijk opgewekt wordt noemt men het abortus provocatus. De kans dat men hierbij verwondingen of infecties oploopt is echter vrij groot.
Vrouwen die een abortus plegen houden meestal van de geheimhouding ervan.
In een groepsbegeleiding, waar het publiek vrij uit??nlopend is, bekomt men een zekere solidariteit.
Een abortus is altijd een noodtoestand.
Bij een overweging tot het abortus plegen moet men rekening houden met zichzelf maar ook met de mening van de partner en de druk van buitenaf. De rol van bv. de ouders speelt daarin een grote rol.
De impact op de beslissing heeft vooral te maken met de capaciteiten om het kind groot te brengen, het al dan niet vertrouwen hebben in het toekomstig vaderschap van de partner, de factoren in het leven en het afwegen van de voor- en nadelen.
Na het uitvoeren van een abortus heeft men meestal het gevoel van schuld tov het kind, tov andere kinderen en de schuld tov zichzelf.
De meest voorkomende excuses bij een abortus zijn : de pil vergeten, niet gepland of problemen met het condoom.
Er zijn nochtans enkele voor de hand liggende oplossingen zoals het innemen van de Morning After-pil, hormonale pillen, levo-norgestrel-pil (in Frankrijk), het gebruik van een pessarium of de Myf?gyne-pil.
Op 1000 vrouwen hebben 80 vrouwen kans op een ongewenste zwangerschap.
Met het gebruik van de pil wordt dat herleidt tot 1 vrouw van die 80 die nog zwanger kan raken.
Voor het gebruik en de terugbetaling van de preventiemiddelen is er in Belgi? dringend nood aan het aanpassen van de wet.
De abortuscijfers bij 15 jarigen kent de sterkste stijging omdat er daar nog minder voorzorgsmaatregelingen gebruikt worden en het pilgebruik nog laag ligt.
De hoofdzaak tot abortus plegen bij +15 jarigen heeft voornamelijk familiale en relationele redenen. Ook het niet aanvaarden van de zwangerschap, te jong voor de zwangerschap en momenteel geen kinderwens kennen een belangrijke stijging.
Het ontbreken van de nodige financi?le middelen, incest en verkrachting worden zelden als motief voor een abortus gebruikt.
De stijging van het aantal abortussen heeft te maken met de betere registratie in de abortuscentra, daar waar er in de ziekenhuizen mede door de shifts een slechtere registratie gebeurt.
De verschuiving naar de centra werkt ook de betere bekendheid in de hand. Daaruit volgt automatisch ook de goede opvang en de goede reputatie van de centra waar men meer respect opbrengt voor de pati?nten en hun privacy en hun vooral ook meer info verstrekt.
Verder moet ook opgemerkt worden dat de zwangerschapsonderbrekingen door middel van de abortuspil enkel kan toegepast worden in erkende centra.
In Vlaanderen kent men 44,46% abortussen, in Walloni? 28,97% en in het Brusselse 23,80% waarvan er maar liefst 70% in de centra gebeuren.
De methoden voor een abortus zijn de vacu?maspiratie, de abortuspil en de keizersnede.
Een ingreep duurt tussen de 10 en 15 minuten en na een klein halfuurtje kunnen de meesten al huiswaarts keren.
Een noodzakelijke nacontrole is voorzien na een viertiental dagen.
Bij een zwangerschap van meer dan 12 weken (late abortus) is er niet alleen meer risico maar zijn ook de kosten belangrijker omdat men dan slechts terecht kan in gespecialiseerde centra.
Een enqu?te wees uit dat een wachttijd niet nodig is voor 2/3 van de vrouwen.
Na een ingreep is de dokter verplicht om een voorlichting te geven over de bestaande anticonceptiva.
Op de bijeenkomsten heeft men eerst een individueel intakegesprek en pas daarna start men in een groep met min. 4 en max. 6 vrouwen.
Er worden zo een 7 gespreksavonden ingelast (om de 14 dagen) en op het einde is er nog een individueel nagesprek.
De kleine groepen zorgen voor een zekere intimiteit en intensiteit. De groepen werken via een methode gesteund op psychodrama met als doel de vrouwen dichter bij zichzelf te brengen en hun te laten ontwikkelen naar een sterkere persoonlijkheid.
Een abortus kost minder in een gespecialiseerd centrum dan in een gewone kliniek.
In Brussel krijgt men zowel politieke als financi?le hulp terwijl Walloni? in de kou blijft staan.
Mif?pristone is enkel te verkrijgen op voorschrift en te halen in ziekenhuisapotheken. Artsen die verbonden zijn aan offici?le diensten kunnen de pil ook aankopen in de eerste 7 weken.
De Mif?pristonepil is niet hetzelfde als de noodpil (Norlevo) want die is wel verkrijgbaar in de apotheek en zelfs zonder voorschrift .
In de abortuscentra worden de medische, psychologische begeleidingen bijna integraal gedragen door de ziekenfondsen. Men noemt dat de derdebetalingsregeling (vanaf 2002 voor cli?nten welke in orde zijn met hun ziekteverzekering).
De pati?nt betaalt slechts een remgeld van max. 2x 1,36 €.
In Belgi? is abortus nog steeds verboden doch sinds 1990 is er wel een versoepeling opgetreden niettegenstaande Koning Boudewijn eerst weigerde.
In Belgi? staat abortus in het strafwetboek onder de naam Misdaden en Wanbedrijven tegen de orde van de familie en de openbare zedelijkheid onder het hoofdstuk “vruchtafdrijving”.
Het verbod is momenteel gedeeltelijk en voorwaardelijk opgeheven.
De straffen voor het opzettelijk veroorzaken van een abortus lopen op tot 5-10 jaar opsluiting als de vrouw geen toestemming gaf.
Een straf van 2-5 jaar + 100 tot 500 Fr. boete is voorzien als de vrouw haar toestemming gaf .
Voor het einde van de 12de week met een noodsituatie is de ingreep NIET strafbaar. Na de 12de week is het evenmin strafbaar als de gezondheid van de vrouw en/of het kind in gevaar komt.
Een verzwaring met max.15 jaar dwangarbeid is er voorzien als de vrouw overlijdt in strafbare omstandigheden.
De wet voorziet een wachttijd van minimum 6 dagen om te beslissen de ingreep al dan niet te laten uitvoeren..
De wet voorziet echter geen tijdslimiet bij uitzonderlijke gevallen waar bv. de moeder risico loopt of de foetus ziek is.Een advies van een tweede arts is dan wel verplicht. In Nederland is de ingreep gratis maar niettegenstaande dat feit hebben ze daar de laagste abortuscijfers.
Het positieve nieuws is dat in Belgi? het merendeel van de abortussen uitgevoerd worden zonder problemen (98,9%).
26,6% van de abortussen gebeuren in klinieken of gespecialiseerde centra.
De ontvangst en het onthaal zijn er van hoge kwaliteit maar soms is er toch een gebrek aan tijd voor de specifieke gevallen. Daaronder valt bijvoorbeeld het luisteren naar de pati?nten.
14,47 % van de 20jarigen die abortus plegen weten duidelijk niet wat kan of mag in Belgi?
Er is evenwel geen erkenning voor de uitvoering en de forfait werking blijft bestaan.
De interesse voor de ganse problematiek is intussen al verdwenen maar langs de andere kant is de bevolking wel toleranter geworden in verband met het abortus plegen.
Een abortus plegen betekent het be?indigen van een zwangerschap in de eerste 16 weken.
In die periode kan het embryo nog niet buiten het lichaam van de moeder bestaan.
Abortus plegen kent een zeer oud bestaan welke zich in alle culturen liet gelden.
1/3 tot ? van de zwangerschappen draaien uit op een abortus wat neerkomt op 30.000.000 gevallen per jaar.
Als de zwangerschapsonderbreking spontaan ontstaat spreekt men van een spontane abortus.
Als de abortus opzettelijk opgewekt wordt noemt men het abortus provocatus. De kans dat men hierbij verwondingen of infecties oploopt is echter vrij groot.
Vrouwen die een abortus plegen houden meestal van de geheimhouding ervan.
In een groepsbegeleiding, waar het publiek vrij uit??nlopend is, bekomt men een zekere solidariteit.
Een abortus is altijd een noodtoestand.
Bij een overweging tot het abortus plegen moet men rekening houden met zichzelf maar ook met de mening van de partner en de druk van buitenaf. De rol van bv. de ouders speelt daarin een grote rol.
De impact op de beslissing heeft vooral te maken met de capaciteiten om het kind groot te brengen, het al dan niet vertrouwen hebben in het toekomstig vaderschap van de partner, de factoren in het leven en het afwegen van de voor- en nadelen.
Na het uitvoeren van een abortus heeft men meestal het gevoel van schuld tov het kind, tov andere kinderen en de schuld tov zichzelf.
De meest voorkomende excuses bij een abortus zijn : de pil vergeten, niet gepland of problemen met het condoom.
Er zijn nochtans enkele voor de hand liggende oplossingen zoals het innemen van de Morning After-pil, hormonale pillen, levo-norgestrel-pil (in Frankrijk), het gebruik van een pessarium of de Myf?gyne-pil.
Op 1000 vrouwen hebben 80 vrouwen kans op een ongewenste zwangerschap.
Met het gebruik van de pil wordt dat herleidt tot 1 vrouw van die 80 die nog zwanger kan raken.
Voor het gebruik en de terugbetaling van de preventiemiddelen is er in Belgi? dringend nood aan het aanpassen van de wet.
De abortuscijfers bij 15 jarigen kent de sterkste stijging omdat er daar nog minder voorzorgsmaatregelingen gebruikt worden en het pilgebruik nog laag ligt.
De hoofdzaak tot abortus plegen bij +15 jarigen heeft voornamelijk familiale en relationele redenen. Ook het niet aanvaarden van de zwangerschap, te jong voor de zwangerschap en momenteel geen kinderwens kennen een belangrijke stijging.
Het ontbreken van de nodige financi?le middelen, incest en verkrachting worden zelden als motief voor een abortus gebruikt.
De stijging van het aantal abortussen heeft te maken met de betere registratie in de abortuscentra, daar waar er in de ziekenhuizen mede door de shifts een slechtere registratie gebeurt.
De verschuiving naar de centra werkt ook de betere bekendheid in de hand. Daaruit volgt automatisch ook de goede opvang en de goede reputatie van de centra waar men meer respect opbrengt voor de pati?nten en hun privacy en hun vooral ook meer info verstrekt.
Verder moet ook opgemerkt worden dat de zwangerschapsonderbrekingen door middel van de abortuspil enkel kan toegepast worden in erkende centra.
In Vlaanderen kent men 44,46% abortussen, in Walloni? 28,97% en in het Brusselse 23,80% waarvan er maar liefst 70% in de centra gebeuren.
De methoden voor een abortus zijn de vacu?maspiratie, de abortuspil en de keizersnede.
Een ingreep duurt tussen de 10 en 15 minuten en na een klein halfuurtje kunnen de meesten al huiswaarts keren.
Een noodzakelijke nacontrole is voorzien na een viertiental dagen.
Bij een zwangerschap van meer dan 12 weken (late abortus) is er niet alleen meer risico maar zijn ook de kosten belangrijker omdat men dan slechts terecht kan in gespecialiseerde centra.
Een enqu?te wees uit dat een wachttijd niet nodig is voor 2/3 van de vrouwen.
Na een ingreep is de dokter verplicht om een voorlichting te geven over de bestaande anticonceptiva.
Op de bijeenkomsten heeft men eerst een individueel intakegesprek en pas daarna start men in een groep met min. 4 en max. 6 vrouwen.
Er worden zo een 7 gespreksavonden ingelast (om de 14 dagen) en op het einde is er nog een individueel nagesprek.
De kleine groepen zorgen voor een zekere intimiteit en intensiteit. De groepen werken via een methode gesteund op psychodrama met als doel de vrouwen dichter bij zichzelf te brengen en hun te laten ontwikkelen naar een sterkere persoonlijkheid.
Een abortus kost minder in een gespecialiseerd centrum dan in een gewone kliniek.
In Brussel krijgt men zowel politieke als financi?le hulp terwijl Walloni? in de kou blijft staan.
Mif?pristone is enkel te verkrijgen op voorschrift en te halen in ziekenhuisapotheken. Artsen die verbonden zijn aan offici?le diensten kunnen de pil ook aankopen in de eerste 7 weken.
De Mif?pristonepil is niet hetzelfde als de noodpil (Norlevo) want die is wel verkrijgbaar in de apotheek en zelfs zonder voorschrift .
In de abortuscentra worden de medische, psychologische begeleidingen bijna integraal gedragen door de ziekenfondsen. Men noemt dat de derdebetalingsregeling (vanaf 2002 voor cli?nten welke in orde zijn met hun ziekteverzekering).
De pati?nt betaalt slechts een remgeld van max. 2x 1,36 €.
In Belgi? is abortus nog steeds verboden doch sinds 1990 is er wel een versoepeling opgetreden niettegenstaande Koning Boudewijn eerst weigerde.
In Belgi? staat abortus in het strafwetboek onder de naam Misdaden en Wanbedrijven tegen de orde van de familie en de openbare zedelijkheid onder het hoofdstuk “vruchtafdrijving”.
Het verbod is momenteel gedeeltelijk en voorwaardelijk opgeheven.
De straffen voor het opzettelijk veroorzaken van een abortus lopen op tot 5-10 jaar opsluiting als de vrouw geen toestemming gaf.
Een straf van 2-5 jaar + 100 tot 500 Fr. boete is voorzien als de vrouw haar toestemming gaf .
Voor het einde van de 12de week met een noodsituatie is de ingreep NIET strafbaar. Na de 12de week is het evenmin strafbaar als de gezondheid van de vrouw en/of het kind in gevaar komt.
Een verzwaring met max.15 jaar dwangarbeid is er voorzien als de vrouw overlijdt in strafbare omstandigheden.
De wet voorziet een wachttijd van minimum 6 dagen om te beslissen de ingreep al dan niet te laten uitvoeren..
De wet voorziet echter geen tijdslimiet bij uitzonderlijke gevallen waar bv. de moeder risico loopt of de foetus ziek is.Een advies van een tweede arts is dan wel verplicht. In Nederland is de ingreep gratis maar niettegenstaande dat feit hebben ze daar de laagste abortuscijfers.