Gedichten: Verdriet
Verdriet!
Eenzaam en alleen,
het is een blok aan je been.
Je wilt je verdriet dan verbergen,
want je wilt de andere beschermen
Van de pijn en verdriet,
die niemand anders ziet.
Dan denk je waarom ik
met die angstige blik.
Want die pijn blijft maar duren,
je zou jezelf van de brug willen duwen
Maar dan denk je terug aan die gelukkige jaren
en stel je geen vragen
Want het geluk komt nog wel
en je vrienden steunen je dan wel