Gedichten: Mis je
Soms is de wereld om mij heen,
zo hard, gemeen en koud.
Dan ben ik blij dat jij er bent,
zo warm en zo vertrouwd.
Ik hoor je en ik zie je,
ook al ben je er niet meer.
Soms ben je een zuchtje in de wind,
of een bootje op het meer.
En als ik dan naar buiten kijk,
dan ben je soms een ster.
Dan weet ik dat jij mij hier ziet,
ook al ben je nog zo ver.
En af en toe dan huil ik,
ook al heb ik geen verdriet.
Voel jij je dan niet goed ofzo,
ik weet het niet.
Mischien ben ik wel bang,
dat je langzaam aan verdwijnt.
Jou ogen, en die glimlach,
die op je mond verschijnt.
En dat ik op een slechte dag,
jou naam niet eens meer weet.
Maar het allerbangst, ik ben echt het allerbangst,
dat ik je stem vergeet!!!?
zo hard, gemeen en koud.
Dan ben ik blij dat jij er bent,
zo warm en zo vertrouwd.
Ik hoor je en ik zie je,
ook al ben je er niet meer.
Soms ben je een zuchtje in de wind,
of een bootje op het meer.
En als ik dan naar buiten kijk,
dan ben je soms een ster.
Dan weet ik dat jij mij hier ziet,
ook al ben je nog zo ver.
En af en toe dan huil ik,
ook al heb ik geen verdriet.
Voel jij je dan niet goed ofzo,
ik weet het niet.
Mischien ben ik wel bang,
dat je langzaam aan verdwijnt.
Jou ogen, en die glimlach,
die op je mond verschijnt.
En dat ik op een slechte dag,
jou naam niet eens meer weet.
Maar het allerbangst, ik ben echt het allerbangst,
dat ik je stem vergeet!!!?