Gedichten: Leugens
Ze wandelde langs de weg.
Iedereen dacht dat ze blij was maar vanbinnen wilde ze schreeuwen.
Schreeuwen van verdriet en van pijn.
Ze lachten altijd met haar vriendinnen maar ze wilde wenen.
Wenen omdat ze haar leven zo beu was altijd het zelfde elke dag.
En zo sloot ze het boek vol leugens.
Iedereen dacht dat ze blij was maar vanbinnen wilde ze schreeuwen.
Schreeuwen van verdriet en van pijn.
Ze lachten altijd met haar vriendinnen maar ze wilde wenen.
Wenen omdat ze haar leven zo beu was altijd het zelfde elke dag.
En zo sloot ze het boek vol leugens.