Gedichten: Gedicht
Het alles onthullende zonlicht
draagt mijn gedachten ver
tot achter de horizon van goud
ik denk terug over de gesproken woorden
van haar in mijn hart vertrouwd
Gefragmenteerd nadert een visoen
met een gedaante verleidend
ik vraag haar spontaan ten dans
nog ja knikkend in plaatjes verdwijnend
knipoog ik nonchalant naar een tweede kans
Als een donkere hemel ons laat dromen
miljoenen oogjes haar troon versieren
beweeg ik mezelf als jager in de nacht
opnieuw zie ik haar helder verschijnen
hoor dezelfde woorden in maanlicht zacht
draagt mijn gedachten ver
tot achter de horizon van goud
ik denk terug over de gesproken woorden
van haar in mijn hart vertrouwd
Gefragmenteerd nadert een visoen
met een gedaante verleidend
ik vraag haar spontaan ten dans
nog ja knikkend in plaatjes verdwijnend
knipoog ik nonchalant naar een tweede kans
Als een donkere hemel ons laat dromen
miljoenen oogjes haar troon versieren
beweeg ik mezelf als jager in de nacht
opnieuw zie ik haar helder verschijnen
hoor dezelfde woorden in maanlicht zacht