Gedichten: Gedicht
Zo teder als een rozenblad
Zo glinsterend als de dauwdruppels in het gras
Ogen zo zacht als de stralen van de ondergaande zon in de zee van liefde
Even sprakeloos als het aantal zandkorrels in de woestijn
En zij als een oase van tederheid en genegenheid
Lichtbaken in de oceaan van vergetelheid en haven van rust en bescherming
Venus van mijn broze hart
Athene van mijn verloren stad
Ik draag dit gedicht op aan Isabelle Peters
Mijn eeuwige liefde.
Zo glinsterend als de dauwdruppels in het gras
Ogen zo zacht als de stralen van de ondergaande zon in de zee van liefde
Even sprakeloos als het aantal zandkorrels in de woestijn
En zij als een oase van tederheid en genegenheid
Lichtbaken in de oceaan van vergetelheid en haven van rust en bescherming
Venus van mijn broze hart
Athene van mijn verloren stad
Ik draag dit gedicht op aan Isabelle Peters
Mijn eeuwige liefde.