Gedichten: Eenzaam
Soms is het stil je hoofd
heeft iemand het geluid
gedooft
is er niks te horen nou
ook als je wat horen wou
stille bries ruist door de straten
eenzaam rustig en verlaten
kolibrie zit op een tak
pak mijn potje nagelak
blauwe kleur of toch maar zwart
eenzaam hoor je de bries
wat harder
geluid en wat gespuis om je heen
dan je je bent niet alleen
zet het potje gauw weer neer
het valt op mijn teen...
en het deed geen zeer
oneindeloos door de nachten
huilen
om de pijn te verzachten
niemand die jou goed begrijpt
niemand die naar je uitreikt
niemand die wacht voor je raam
want vergeer het niet..
je bent eenzaam
heeft iemand het geluid
gedooft
is er niks te horen nou
ook als je wat horen wou
stille bries ruist door de straten
eenzaam rustig en verlaten
kolibrie zit op een tak
pak mijn potje nagelak
blauwe kleur of toch maar zwart
eenzaam hoor je de bries
wat harder
geluid en wat gespuis om je heen
dan je je bent niet alleen
zet het potje gauw weer neer
het valt op mijn teen...
en het deed geen zeer
oneindeloos door de nachten
huilen
om de pijn te verzachten
niemand die jou goed begrijpt
niemand die naar je uitreikt
niemand die wacht voor je raam
want vergeer het niet..
je bent eenzaam