Gedichten: Dood.
?dood.
ik zit hier in een hoekje
helemaal alleen,
iedereen om me heen is weg
of ben ik het dat verdwenen is?
Er ligt iets voor me op de grond
een mes,
dat brengt me goede idee?n,
ik hou het mes nu dicht bij,
ik rl al van de gedachte.
Het mes komt dichter en dichter
bij men pols,
ik snij
alles word opeens zwart voor men
ogen,
het laatste wat ik heb gezien is men
bloedende pols.
Nu weet ik dat ik definitief weg ben.
Maar het doet geen pijn,
het voelt goed aan.
Want niemand trekt zich iets aan
van mij,
k ben toch maar een droevig meisje met
veel pijn!
ik zit hier in een hoekje
helemaal alleen,
iedereen om me heen is weg
of ben ik het dat verdwenen is?
Er ligt iets voor me op de grond
een mes,
dat brengt me goede idee?n,
ik hou het mes nu dicht bij,
ik rl al van de gedachte.
Het mes komt dichter en dichter
bij men pols,
ik snij
alles word opeens zwart voor men
ogen,
het laatste wat ik heb gezien is men
bloedende pols.
Nu weet ik dat ik definitief weg ben.
Maar het doet geen pijn,
het voelt goed aan.
Want niemand trekt zich iets aan
van mij,
k ben toch maar een droevig meisje met
veel pijn!