Gedichten: De pijn
Mijn hart werd veroverd sinds die enne dag.
Vanaf dat moment was er maar ??n gedachte, dat was jij.
Mijn liefde voor jou werd steeds groter nadat ik je weer zag.
Dat enne antwoord van jou dat was alles voor mij.
Dagen gaan voorbij, kan zeggen zij hoort bij mij.
Met jou liefde kom ik door de moeilijkste dagen heen.
Jij bent die enne bloem in de wei.
Jij bent uniek er is er geen nog ??n.
Maar toen die enne dag.
Je was anders dan normaal.
Het gevoel, dat je me niet meer zag.
De liefde werd voor mij opeens onbegrijpelijke taal.
Bang ben ik, hoezo moet het lang duren?
Wat moet ik doen? was mijn vraag.
Was daarvoor geen uitgebreide brochure.
Mijn zelfvertrouwen werd laag.
De pijn komt van diep uit mijn hart.
Je maakt het kapot, tussen ons.
De liefde werd door jou zwart.
Maar diep geloof ik nog in ons.
Leg het me uit? vroeg ik aan haar.
Ze reageerde verbaast ze keek me aan.
De blik van teleurstelling was te lezen bij haar.
Sorry, zei ze het kwam diep van der verdaan.
Vergeven deed ik haar.
Vanaf dat moment was er maar ??n gedachte, dat was jij.
Mijn liefde voor jou werd steeds groter nadat ik je weer zag.
Dat enne antwoord van jou dat was alles voor mij.
Dagen gaan voorbij, kan zeggen zij hoort bij mij.
Met jou liefde kom ik door de moeilijkste dagen heen.
Jij bent die enne bloem in de wei.
Jij bent uniek er is er geen nog ??n.
Maar toen die enne dag.
Je was anders dan normaal.
Het gevoel, dat je me niet meer zag.
De liefde werd voor mij opeens onbegrijpelijke taal.
Bang ben ik, hoezo moet het lang duren?
Wat moet ik doen? was mijn vraag.
Was daarvoor geen uitgebreide brochure.
Mijn zelfvertrouwen werd laag.
De pijn komt van diep uit mijn hart.
Je maakt het kapot, tussen ons.
De liefde werd door jou zwart.
Maar diep geloof ik nog in ons.
Leg het me uit? vroeg ik aan haar.
Ze reageerde verbaast ze keek me aan.
De blik van teleurstelling was te lezen bij haar.
Sorry, zei ze het kwam diep van der verdaan.
Vergeven deed ik haar.