Gedichten: Alleen
Soms ben je alleen
heb je niemand om je heen
je weet niet wat je voelt
en niemand die weet wat je bedoeld
je voelt zoveel voor die ??n
maar waar moet het met die ander dan heen
je kan hem niet vergeten
en krijgt steeds maar verwijten naar je kop gesmeten
ze willen je als maar helpen
maar je kan het zelf niet eens verhelpen
er is geen schouder om op te huilen
en je blijft alles maar met je mee zuilen
je gaat eraan kapot
je wordt helemaal zot
niemand die je begrijpt
of ook maar iets toont van meedelijdt
ze vinden het allemaal dom
en zeggen "och kom"
trek het je niet aan
en laat je leven verdergaan
misschien hebben ze wel gelijk
en heb je een veel te sombere kijk
maar het is zo moeilijk om hen uit je geheugen te wissen
en je kan ze ook niet missen
misschien moet je ze wel vergeten
maar daar wil je niets van weten
je kan het egt niet aan om zonder hen door te gaan?
heb je niemand om je heen
je weet niet wat je voelt
en niemand die weet wat je bedoeld
je voelt zoveel voor die ??n
maar waar moet het met die ander dan heen
je kan hem niet vergeten
en krijgt steeds maar verwijten naar je kop gesmeten
ze willen je als maar helpen
maar je kan het zelf niet eens verhelpen
er is geen schouder om op te huilen
en je blijft alles maar met je mee zuilen
je gaat eraan kapot
je wordt helemaal zot
niemand die je begrijpt
of ook maar iets toont van meedelijdt
ze vinden het allemaal dom
en zeggen "och kom"
trek het je niet aan
en laat je leven verdergaan
misschien hebben ze wel gelijk
en heb je een veel te sombere kijk
maar het is zo moeilijk om hen uit je geheugen te wissen
en je kan ze ook niet missen
misschien moet je ze wel vergeten
maar daar wil je niets van weten
je kan het egt niet aan om zonder hen door te gaan?