Boekverslag: Het verrotte leven van Floortje Bloem
Floortje Bloem is een wispelturig meisje. Ze kan aardig zijn,
maar in de kindertehuizen waar ze geplaatst wordt heeft ze
vaak last van driftaanvallen, agressief valt ze dan naar
andere kinderen uit. Als ze hiervoor op het matje geroepen
wordt ontkent ze alles hevig. Floortje Bloem is door haar
moeder afgestaan, omdat er in het caf? waar moeder Bloem bij
tante Gerda hielp geen plaats was voor een tweede kind. Ze is
in een pleeggezin geplaatst waar ze het erg naar haar zin
heeft. Als de vader bij een auto-ongeluk opslag dood is, is
de situatie thuis niet meer houdbaar. De pleegmoeder kan het
allemaal niet meer aan en kleine Floortje wordt in een
kinder-tehuis geplaatst. Later, op haar achtste jaar, komt ze
in een gezin van een onderwijzer. Ze maakt hem, door haar
brutaliteit en driftaanvallen, op school niet erg geliefd.
Haar kleinere zusje maakt ze bang met enge verhalen. Wanhopig
wordt het kind in een observatiehuis geplaatst, waar ze
allerlei verschillen-de testen moet doen. Floortje heeft er
geen zin meer in en houdt de psychologen en psychiaters voor
de gek. Na allerlei strubbelingen, waaronder de vriendschap
met een pedofiele man, wordt Floortje in het tehuis
"Geldersend" geplaatst. En het is het end. Afgezonderd van de
wereld, soms uren in een isoleer-cel, Floortje vindt het maar
niets en loopt weg. Ze gaat naar haar oudere zusje, want
ondertussen is ze ook al een poosje thuis geweest, echt
thuis. Maar het liep spaak. Met haar zusje beleefd ze
allerlei avonturen. Steeds draagt ze het witte konijn, dat ze
van de pedofiele man heeft gekregen bij zich, net als haar
geld. Hasj rookt ze allang, maar uiteindelijk neemt ze
sterkere drugs. Floortje ziet het allemaal duidelijk. Haar
leven wordt door anderen bepaald, want ze raakt door Beppie,
haar oudere zus, aan de drugs, ze helpt Martin bij een
inbraak, en ga zo nog maar even door. Maar die anderen zijn
er niet de schuld van, bij alles wat ze doet kan ze nee
zeggen, maar ze doet het niet. Ze doet mee.
In haar ellende, haar verrotte leven, keert Floortje telkens
terug naar tante Gerda, een dik gezellig mens van in de 60.
Ze woont achter een caf?, dat vroeger van haar was, maar dat
nu is overgenomen door Henk en Mia. Ze steelt geld van tante
Gerda en op het laatst is haar schuld zo groot dat ze niet
meer terug durft te gaan.
Het boek eindigt met dat de twee zussen, eerst dikke
vriendinnen, daarna vijanden en dan weer vriendinnen elkaar
haten. Beppie jat het geld van Floortje en gooit Floortjes
konijn uit het raam. Floortje gaat wanhopig zoeken.
Beschrijving van de hoofdpersonen:
Floortje Bloem: een mager meisje, haar leeftijd varieert in
het boek van 1 tot 14 jaar. Haar uiterlijk verandert in die
tijd ook. Ze laat op haar dertiende haar haar verven, omdat
ze niet herkent wil worden. Ze is wispelturig, soms erg
aanhankelijk. Als ze in de prostitutie gaat is ze de lieve
kleine Floortje als ze alleen is. De floortje die het gemis
van haar eerste pleegouders, de pedofiele man Gerben en
Mevrouw en Trini Peperzak, die heeft leren kennen tijdens
haar tijd in de kindertehuizen, niet kan verwerken en zich
daardoor rot voelt. Uiteindelijk neemt ze dan maar weer een
stickie om alles te vergeten. In haar, zo als ze zelf zegt
gore, werk is ze een robot die doet wat van haar verlangt
wordt. De eerste paar keren wordt ze er misselijk van en moet
ze overgeven. Floortje ziet de werkelijkheid wel, maar wil de
problemen vergeten, door middel van drugs.
Gerben. Een pedofiele man die Floortje door een vriendinnetje
op de huishoudschool leert kennen. Als Gerben in de
gevangenis terecht komt, vanwege zijn pedofilie, moet
Floortje telkens aan hem denken. Hij houdt van kinderen en
doet alles voor ze. Hij is voor Floortje iemand waar ze van
houdt, zelf zegt ze dat hij de enige is van wie zij houdt.
Beppie. De oudere zus van Floortje. Een meisje dat eerst heel
lief lijkt, maar een steeds opstandiger gedrag gaat vertonen.
Ze belandt in de prostitutie en raakt verslaafd aan de
hero?ne. Ze is hard voor zichzelf, maar ook voor Floortje.
Het is heel moeilijk om te zeggen hoe ze nu eigenlijk is. Ze
laat zich makkelijk ompraten en doet met alles mee.
Tante Gerda. Een dik gezellig en hartelijk mens van in de 60.
Ze runt een caf?, dat ze later overdoet aan Henk en Mia. Ze
zal nooit iemand in de kou laten staan en heeft met Floortje
en Beppie een eindeloos geduld. Maar dat kan niet voor altijd
zo zijn. Beppie hoeft na haar sc?nes over afkicken niet meer
bij haar te komen en Floortje durft niet meer, nadat ze eerst
48 en daarna 122 gulden van haar tante heeft gestolen.
Tijd.
Het boek speelt in de jaren tot en met
De tijdsverloop is 14 jaar. Het leven van Floortje Bloem
wordt beschreven gedurende haar eerste 14 levensjaren.
Ruimte.
Speelruimte: Floortje Bloem komt telkens weer, als ze
weggelopen is, in Rotterdam, waarom nu juist Rotterdam? Dat
weet ik niet. Het gaat er hier alleen om dat het een grote
stad is, want in een klein dorpje zul je niet zo snel
drugsproblemen vinden.
Belangenruimte: De sfeer in de kinder- en observatietehuizen
en de sfeer in de pleeggezinnen en de stad zijn
belangenruimtes van het boek. Ze zijn van belang voor de
psychische welstand van Floortje.
Perspectief:
Het verhaal wordt vanuit de ik-persoon verteld. Die ik-
persoon verandert nogal eens. De ene keer wordt er verteld
vanuit Floortje, de andere keer vanuit haar zus Beppie of een
andere persoon. Hierdoor kijk je door de ogen van
verschillende personen, zodat je de wereld van drugs en
prostitutie van verschillende kanten bekijkt. Je krijgt
hierdoor geen vooroordelen. Ook komen tussen het verhaal
informatieve gedeelten, daarin worden rapporten van
observatiehuizen, psychiaters, psychologen en artsen vermeld.
Thema: Het thema in dit boek is ""gebrek aan liefde en
problemen bij het verwerken van gebeurtenissen uit het
verleden". Floortje houdt van mensen, maar vindt geen
klankbord voor haar liefde. In de kindertehuizen heeft ze
niet het gevoel dat iemand van haar houdt. Ze heeft, voor
haar gevoel, geen echt thuis. Het verlies van haar moeder en
haar eerste pleegouders + pleegbroer kan Floortje niet
verwerken,zij hielden van haar en ze blijft ze haar leven
lang missen. Als ze haar moeder ontmoet is de teleurstelling,
die ze krijgt, omdat ze van haar moeder een totaal ander
beeld had, zo groot dat ze ook die niet kan verwerken.
Motieven:
Algemeen motief: Floortje gaat aan de drugs, haar motief
daarvoor is het vergeten van dingen.
Verhaalmotief: Floortje laat zich door anderen meeslepen, ze
doet wat anderen willen, maar toch doet ze het zelf. Dat ziet
ze zelf ook wel in en daar wil ze vanaf. Ze zoekt de weg,
maar kan die niet vinden.
Titelverklaring:
Floortje zegt zelfs heel vaak: "Ik doe wat anderen willen,
maar ik doe het zelf, mijn leven is gewoon verrot. Het is
niet mijn leven." Dat is eigenlijk ook de titel van het boek.
Het verrotte leven van Floortje Bloem.
Opbouw van het boek:
Het boek is opgebouwd uit fragmenten. Dat komt, doordat er
steeds weer iemand anders vertelt. het heeft geen hoofdstuk-
ken met titels.. De hoofdstukken hebben wel nummers. Het boek
begint met een flashback, een soort aanloop tot het verhaal.
Daarna loopt het verhaal in een chronologische volgorde ver-
der, alleen komen er weleens flashbacks en blikken in de
toekomst in voor.
Stijl:
Het boek is niet langdradig, de zinnen zijn zo dat ze niet te
kort zijn, zodat het niet afgekapt lijkt. De zinnen zijn ook
niet te lang, zodat je aan het eind niet meer weet waar het
begin over ging. De zinnen zijn goed. Het verhaal is boeiend
en serieus. Het behandelt een serieus onderwerp op een leuke
en spannende wijze.
Genre:
Dit boek is een psychologische roman. Het gaat vooral om de
dingen die Floortje doet en de achtergronden daarvan. Soms
wordt er, psychologisch, heel diep op de dingen ingegaan.
Stroming:
Nog niet behandelt in de les.
Informatie over de auteur:
Yvonne Keuls is in 1931 in Jakarta geboren. Toen ze naar
Nederland kwam is ze in Den Haag gaan wonen, waar ze nu nog
woont. Ze is op oudere leeftijd gaan schrijven. Haar
doorbraak maakte ze met het boek "De moeder van David S.". Ze
is zelf heel nauw betrokken geweest met hetgeen in het boek
verteld wordt. Voordat ze met haar eigen boeken begon, heeft
ze eerst nog boeken van o.a. Couperus bewerkt en ze deed mee
aan het KRO-radioprogramma "Voed de vogels". Ze schreef
ongeveer 100 verhalen en 46 hoorspelen, toneelstukjes, en
gedichten. Verscheidene van haar stukken werden op tv
uitgevoerd. Haar
verhalen zijn deels humoristisch, zoals "Een Keuls potje",
een verzameling van grappige en treurige gebeurtenissen, die
zo geschreven zijn dat ook de treurige gebeurtenissen grappig
werden. Anderzijds worden in haar boeken serieuze onderwerpen
behandelt, zoals "Jan Rap en z'n maat", onderwerp
opvangcentra voor jongeren, "Het verrotte leven van Floortje
bloem", onderwerp drugs en prostitutie gaan samen, en "De
moeder van David S", onderwerp de gevoelens van een moeder
wiens zoon aan de drugs is geraakt. Yvonne Keuls probeert
haar boeken zo waarheidsgetrouw mogelijk te maken. Ze heeft
bijvoorbeeld in een opvangcentrum gewerkt, om de het boek
"Jan Rap en z'n maat" zo echt mogelijk te maken. Ook bij "Het
verrotte leven van Floortje Bloem" heeft Yvonne Keuls met
verschillende mensen gepraat. Voor in haar boeken zit dan ook
bijna altijd een blad-zijde waarop zij haar dank betuigd aan
degenen die mee hebben gewerkt aan haar boek. Verder zet zij
altijd onderaan die bladzijde: "Ik heb de karakters en
uiterlijke kenmerken van de personen zoveel mogelijk
verdraaid om herkenning onmogelijk te maken."
Waardeoordeel:
Ik vind het een goed boek. Het is leuk geschreven, boeiend en
waarheidsgetrouw. Het maakt het leuk, omdat je weet dat de
schrijfster er een echt werk van heeft gemaakt en niet zomaar
iets gefantaseerd heeft, want voorin staat dat alles echt
gebeurd is en er staat een hele lijst van namen aan wie de
schrijfster dank betoont. Ik vind wel dat er in het boek vrij
veel gevloekt wordt, op sommige punten wordt er in iedere zin
wel godverdomme gezegd. Op het laatst valt dat gewoon op. Ik
vind het ook jammer dat het boek zo'n open einde heeft, een
beetje open is leuk, maar hier is geen eind, het is net alsof
de schrijfster hier niet meer wist wat ze verder wilde
schrijven.
Yvonne Keuls (1931) komt op zevenjarige leeftijd naar Nederland en al op jonge leeftijd begint zij te schrijven. Korte verhaaltjes over gebeurtenissen die indruk op haar maken en haar ontroeren. De basis is gelegd, want ook later zal zij op deze manier haar succesvolle romans schrijven. Als gewaardeerd schrijfster ontvangt ze dan ook een aantal literaire prijzen. Yvonne is één van de eerste Nederlandse schrijvers die sinds 1967 lezingen op scholen en in boekhandels en bibliotheken verzorgd. Daar groeit haar interesse voor de problemen van jongeren, die onderwerp van haar succesvolle boeken als in Het verrotte leven van Floortje Bloem en De moeder van David S. zijn. De moeder van David S. is overigens in meer dan 14 landen in vertaling verschenen.Vanaf 1969 begint ze met het dramatiseren van beroemde boeken als Boek der kleine zielen en De koperen tuin. Ook speelde ze zelf in verschillende theatervoorstellingen.
Boek informatie
- Het verrotte leven van Floortje Bloem
- Yvonne Keuls
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Yvonne Keuls