Boekverslag: De werkelijke moord op Kitty Duisenberg
De Nederlandse schrijver Tim Krabbé geboren op 13 april 1943 in Amsterdam , maakte in 1967 zijn romandebuut met De werkelijke moord op Kitty Duisenberg. Daarna zette hij zijn scenarioachtige stijl voort in het later verfilmde Flanagan, Beest (1970; verfilmd in 1975) en in Red desert penitentiary (1975; eveneens verfilmd), dat zich in de filmwereld afspeelt. In deze werken staat de handeling centraal en is de stilering naar de achtergrond gedrongen. Een geestig en gevoelig schrijver toont Krabbé zich in zijn latere werk, waarin de filmische aandacht tot op zekere hoogte gehandhaafd blijft. Autobiografisch is het verslag van een wielerwedstrijd in De renner (1978). Zijn roman Het gouden ei (1984) werd in 1988 verfilmd door Jos Sluiter.
Verschenen in:
Eerste druk in 1984
Aantal bladzijden: 98.
leestijd: ongeveer 7 uur.
Uitgelezen op: 15 mei 2002.
Verantwoording van de keuze:
Ik heb dit boek maar gekozen omdat ik nog iets moest doen voor CKV en ik dacht maar even een boek te gaan lezen, omdat ik dat ?s avonds vaak doe en ik nooit kan gaan slapen zonder eerst een boek te hebben gelezen, heb ik zo toch een boek gelezen en lekker kunnen slapen. Maar ik heb ook gehoord dat het wel een leuk boek is en natuurlijk is de dikte van het boek erg belangrijk.
Samenvatting:
Raymond Lemore, een scheikundeleraar redde eens een klein meisje uit het water en voelde hij zich toen een held. Maar tegelijkertijd vroeg hij zich af of hij ook iets echt slechts zou kunnen en durven doen. Hij bedenkt het ergste wat hij zich zou kunnen voorstellen en zet uit nieuwsgierigheid de eerste stappen, zonder werkelijk de bedoeling te hebben het plan uit te voeren: hij bestelt op de school waar hij werkt een potje cloorkalk en maakt daar cloroform van. Tevens koopt hij een pistool. Het gedachtenspel dat hij speelt, waarbij hij dezelfde stappen zet als iemand die dit plan werkelijk uit zou voeren, fascineert hem zo erg dat hij steeds verder gaat. Nu heeft hij alleen nog een slachtoffer nodig. Hij gaat benzinestations af om vrouwen om hulp te vragen met zijn aanhanger.
Het boek vertelt ook dat Rex en Saskia op weg zijn naar hun vakantiehuisje in Frankrijk. Rex stopt om te tanken en ondertussen gaat Saskia naar het toilet en wat drinken kopen. Ze komt echter niet meer terug naar de auto. Ze is spoorloos verdwenen en niemand heeft haar zien vetrekken. Rex is radeloos en vermoedt het ergste.
Rex weet niet dat Raymond Lemorne Saskia als slachtoffer heeft uitgekozen en haar heeft weten over te halen om hem te helpen met zijn oplegger. Als Saskia in de auto zit, duwt hij haar een doek met chloroform in haar gezicht waardoor ze bewusteloos raakt.
Dan gaat het verhaal 8 jaar later weer verder. Rex is met Lieneke op vakantie in Italië. Als hij besluit dat hij met Lieneke wil trouwen merkt hij dat hij nog steeds niet over Saskia heen is. Hij bespreekt het met Lieneke en begint weer na te denken over Saskia's verdwijning. Rex gaat naar huis en start een nieuwe zoekactie naar Saskia in Frankrijk waarop hij veel ongeloofwaardige brieven ontvangt. Maar dan komt Raymond plotseling naar Rex toe en zegt hem dat Saskia dood is en dat hij weet hoe ze is gestorven. Raymond zegt dat hij Rex alleen maar duidelijk kan maken wat er gebeurd is als Rex hetzelfde ondergaat.
Ook al weet Rex dat dit zijn dood betekent, stemt hij met het plan in. Raymond rijdt naar het bewuste benzinestation en geeft Rex een slaapmiddel. Dan verteld hij Rex het hele verhaal over Saskia's verdwijning waarna Rex in slaap valt. Als hij wakker wordt merkt hij dat hij in een houten kist onder de grond ligt; levend begraven. Nu weet hij wat Saskia ook heeft doorgemaakt. Maar hij is de enige die het weet, en Saskia en Rex lijken beide voorgoed van de aardbodem verdwenen.
De ruimte:
Het verhaal speelt zich op meerdere plaatsen af en dus ook in
verschillende tijden.
Hoofdstuk 1 : Speelt zich af in het jaar 1975, in Frankrijk,
vlakbij Dijon. De sfeer is eerst ontspannen (vakantiestemming), maar nadat Saskia verdwenen is, wordt de sfeer beangstigend.
Hoofdstuk 2: Speelt zich af in het jaar 1983, ook weer in Frankrijk. Ook nu weer lijkt de sfeer op het eerste gezicht ontspannen, maar dat vermindert langzamerhand. Tussen de hoofdpersonen groeit een soort spanning, dat wordt niet letterlijk gezegd, maar dat merk je aan de schrijfstijl, die verandert.
Hoofdstuk 3: Ook dit hoofdstuk speelt zich af in Frankrijk, maar er wordt van hoofdpersoon gewisseld. In dit hoofdstuk worden in het kort het leven van de moordenaar, zijn motieven voor de moord en de voorbereidingen op de moord beschreven. Een echte sfeer wordt niet beschreven in dit hoofdstuk.
Hoofdstuk 4: Dit hoofdstuk is een vervolg op hoofdstuk 1, als Rex weer terug is van zijn vakantie. De sfeer is nogal deprimerend, niet voor niks want aan het eind van dit hoofdstuk gaat de hoofdpersoon dood.
Hoofdstuk 5: Dit hoofdstuk bestaat maar uit 1 bladzijde, en is een vervolg op hoofdstuk 4. De hoofdpersoon is Lieneke en het verhaal speelt zich dan ook bij haar thuis af. Omdat het maar een klein hoofdstukje is, komt er niet echt een bepaalde sfeer naar voren.
De tijd:
In dit boek wordt gewerkt met flashbacks en flash forwards. Dit
is noodzakelijk om de verdwijning, de motieven van de moordenaar
en de reactie van Rex uit te leggen. Dus je weet niet precies hoe lang het verhaal duurt
De verhaalfiguren:
In het verhaal komen 4 belangrijke personen voor, ze worden niet
allemaal uitvoerig besproken, daarom zal de ene beschrijving langer zijn dan de andere.
Rex Hofman : Is medewerker bij een populair tijdschrift en heeft een goede relatie met zijn vriendin. Zijn latere relatie met Lieneke loopt stuk. Hij is een rustige man en legt zichzelf constant situaties voor en bedenkt dan voor zichzelf wat hij in die bepaalde situatie zou doen.
Raymond Lemorne: Op het eerste gezicht een keurige man. Hij is getrouwd, heeft twee kinderen en is scheikunde leraar. Maar hij is geobsedeerd door het plegen van een perfecte moord, hij is volkomen gewetenloos.
Saskia Ehlvest: is een nog jonge, vlotte, ijdele vrouw en heeft een uitstekende
relatie met Rex Hofman. Ze heeft last van claustrofobie en is snel bang.
Lieneke: is de toekomstige vrouw/nieuwe vriendin van Rex. Ze komt over als een serieuze, rustige en verstandige vrouw. Haar rol in het verhaal is niet erg groot en veel informatie over haar wordt dan ook niet gegeven.
Perspectief:
Het verhaal wordt vanuit het vertellers perspectief geschreven. Hij vertelt niet alleen over het leven en de gedachten van Rex maar ook hoe de ontvoerder zich voelt en wat er in hem om gaat. De verteller vertelt het van allebei de kanten. Hij weet ook precies wat er gaat gebeuren en zo kan hij de lezer in bedwang houden om verder te lezen. Als het heel goed geschreven is en er is iets gebeurd, dan blijf je gewoon verder kezen omdat je wilt weten hoe het af gaat lopen.
Spanning:
Ik vond het een redelijk spannend boek. Je kon af en toe wel de spanning terugvinden in het boek, maar het is niet zo dat je constant gespannen staat, van wat er gaat gebeuren.
Thema´s:
De thema?s zijn liefde en dood, omdat de liefde tussen Rex en Saskia erg belangrijk is voor het verhaal en omdat de dood van zowel Saskia en later Rex zo´n raadsel is.
Centraal in het verhaal staat de verdwijning van Saskia.
Ook claustorfobie is een belangrijk thema. Dit is een afwijking, waarbij iemand bang is voor kleine ruimtes (De dromen over het gouden ei).
Motieven:
De droom: de droom over het gouden ei.
De liefde: de onvergetelijke liefde tussen Saskia en Rex.
De dood: de raadselachtige van Saskia.
Vakantie: de vakantie van Rex en Saskia.
Het kwade: het kwade van Raymond om Saskia te ontvoeren.
Genre :
Avonturenroman. Griezelroman.
Opbouw:
Het verhaal begint met een inleiding voor de handeling.
Het probleem is de verdwijning van Saskia en het willen weten wat er met haar gebeurd is. Rex lost dit op door hetelfde te ondergaan: hij laat zich door Raymond vermoorden.
De belangrijkste gebeurtenis is de verdwijning van Saskia, wat in hoofdstuk 1 gebeurt.
Mening:
Het gouden ei is echt een aanrader. Het is geen dik boek en het is redelijk makkelijk te volgen, althans, als je ook echt helemaal voor het boek 'gaat', zoals ik. Als dit boek je namelijk helemaal niet boeit, moet je echt moeite doen om er elk hoofdstuk weer 'in' te komen en te begrijpen waar het allemaal om draait. De spanning in het boek wordt opgebouwd door je eigen nieuwsgierigheid, je wilt de oplossing hebben op je vraag, op het mysterie, op hetgeen waar het hele boek om draait: de verdwijning van Saskia Ehlvest. Ik vond het ook spannend doordat het verhaal niet-chronologisch verteld is waardoor de spanning wordt opgevoerd, uitgesteld of achterhouden. Ook doordat de belangrijkste personages van beiden kanten belicht zijn, waardoor je zowel over de moordenaar als het over slachtoffer dingen te weten komt. Ik denk dat als het boek 'gewoon' chronologisch zou zijn dat ik er een stuk minder aan zou vinden, omdat alles dan zo simpel werd en je alles werd voorgekauwd. Nu moet je zelf veel meer zien uit te vinden en moet je wat meer moeite doen om het verhaal te snappen. Mensen die deze moeite niet willen doen, zullen het boek dan ook niet het lezen waard vinden.
Op zich is het onderwerp niet zo spetterend origineel, maar het wordt wel origineel gebracht. Ook dit komt weer door de niet-chronologische wijze van schrijven en de verschillende, door elkaar heen lopende verhaaltjes. Persoonlijk vond ik Het gouden ei van Tim Krabbé erg spannend en boeiend, en zeer zeker het lezen waard!
Samenvatting:
Rex Hofman en Saskia Ehlvest, rijden op 1 augustus richting Frankrijk om daar bij de Middellandse zee hun vakantie van hun leven te hebben, Rex plaagt Saskia wat en ze stoppen bij een (Total) Benzinestation om te tanken.
Wanneer Saskia naar binnengaat om een blikje cola en een blikje pils te halen blijft ze lang weg. Rex wordt ongerust en gaat kijken waar ze blijft, hij komt tot de ontdekking dat ze verdwenen is en een zoektocht brengt geen oplossing.
Ramond Lemorne was altijd al een wat vreemde jongen.
Reeds in zijn jeugd was hij ervan overtuigd dat een gedachte eigenlijk onvermijdelijk de daad inhield en dat een daad onvermijdelijk is, eens je er aan gedacht hebt.
Als man van middelbare leeftijd, gelukkig getrouwd met twee kinderen en de perfecte middenklasser, heeft hij plotseling de gedachte of hij in staat zou zijn een misdaad te plegen. Hij kwam op die gedachte op het moment dat hij een kind van de verdrinkings dood redde en bij zichzelf dacht: zou ik ook een misdaad kunnen plegen.
Hij verbouwt zijn vakantiehuisje en vanuit die basis gaat hij experimenteren en repeteren. Elk onderdeel van de moord op een voor hem nog onbekende slachtoffer, elk detail van zijn idee, werk hij precies uit.
Hij moest op een autoroute bij een tankstation met een mitella proberen een vrouw naar zijn auto te lokken en bewusteloos te maken door een middel van een chloroform zakdoek.(zakdoek met een soort gas waarvan je down wordt)
Als hij klaar is ontmoet hij Saskia.
Ook toen hij twee kampeerders dood schoot:
"Lemorne pakte het pistool uit het dashboardkastje en stapte uit.
Hij koos een van de jongens als eerste en schoot hem dood.
Hij had de ander ook onmiddellijk dood willen schieten, maar de langzame manier waarop de onderlip van die jongen van zijn snorretje vandaan zakte sloeg hem met stomheid en het duurde een paar seconden voor hij weer schoot.
Acht jaar later tijdens een vakantie in Marina di Camerota in Italië vraagt Rex Lieneke ten huwelijk. Dat werd beslist door een spelletje badminton tegen 2 Fransen. Later kwam het onderwerp Saskia naar boven en Rex zei dat als Saskia et nu bij was, hij bij Lieneke zou blijven, maar als hij terugkon naar het benzinestation, zou hij dat doen.
's Nachts merkte Lieneke dat Rex een nachtmerrie had over het gouden ei. Na die vakantie houd Rex nogmaals een advertentiecampagne in de Franse kranten. Lemorne komt er op af, hij doet Rex het voorstel om het mysterie op te lossen door hem hetzelfde te laten ondergaan, en een gewisse dood als gevolg. Rex stemt toe en na het drinken van een slaapmiddel bij het bewuste benzinestation, wordt hij wakker, opgesloten in een doodskist, hij is levend begraven.
Later zocht Lieneke Rex, maar hij was weg en werd nooit meer gevonden. Van Saskia en Rex werd nooit meer iets vernomen.
Titelverklaring:
Toen Rex en Saskia elkaar een tijdje kenden, vertelde Saskia aan Rex over een droom die ze als kind gehad had. Ze zat opgesloten in een gouden ei en zweefde door het heelal. Ze kon niet sterven voordat ze tegen een ander ei aan zou botsen dat ook in het heelal zeefde. Aangezien het heelal onvoorstelbaar groot is was de kans daarop erg klein en was ze gedoemd om opgesloten te blijven zitten. Toen had Rex om haar met die droom geplaagd, maar lang na Saskia's verdwijning krijgt hij diezelfde droom die hij opvat als een teken van Saskia. Levend begraven zijn lijkt ook op opgesloten zitten in een gouden ei, net als het eindeloos wachten op Saskia zonder te weten waar ze is en wat er gebeurd is.
Genre:
Avonturenroman. Griezelroman.
Personages:
Rex Hofman:
Rex is een rustige man. Hij vindt het erg leuk om spelletjes te spelen. Vooral gedachten- en woordspelletjes vindt hij erg leuk. ? Ook vindt hij het erg leuk om Saskia te plagen, waar hij erg veel van houdt. Sommige dingen van Saskia ergert hij zich geweldig aan, en niet altijd kan hij zich beheersen.
Later heeft hij daar altijd spijt van, en neemt hij zich voor om niet weer zo?n arrogante opmerking te maken. Hij beseft dat hij een hele leuke vriendin heeft. ?Wat hou ik toch van haar,? dacht hij terwijl ze met haar rieten mand door de deuren in de servicewinkel verdween. Er kwam een glimlach op zijn gezicht die hij vlug in de achteruitkijkspiegel bekeek, alsof het een cadeautje van haar was. Hij kon het naar vier jaar nog altijd niet geloven dat hij haar echt had.? Hij heeft het er dan ook erg moeilijk mee dat Saskia opeens verdwenen is. Zelfs als hij een nieuwe vriendin heeft denkt hij nog bijna elke dag aan Saskia. Op het eind van het boek gaat hij in op het krankzinnige voorstel van Lemorne, alleen maar om te weten te komen wat er met Saskia gebeurd is. ?Wat is er met haar gebeurd?? ?Ik ben hier gekomen om u dat te vertellen. Maar er is maar een manie waarop ik dat kan doen. Door u hetzelfde te laten ondergaan.? (?) ?Dan ga ik dood,? zei Rex. ?Ja.? ?U bent gek.? ?Dat is niet relevant,? zei Lemorne.? Rex verandert niet zoveel in het verhaal. Hij wordt hoogstens wat serieuzer. Wat uiterlijk betreft weten wij eigenlijk niets. We weten wel dat Rex negen jaar ouder was dan zijn vriendin Saskia.
Saskia Ehlvest:
Saskia is negen jaar jonger dan Rex. Ze heeft last van claustrofobie en droomde als kind al dat ze gevangen zat in een Gouden Ei. Daar kon ze dan alleen uitkomen door tegen een ander ei te botsen. ?Er was toen op de landweg in Italië meer aan de hand geweest. Toen hij met zijn jerrycan terugkwam had hij Saskia volkomen overstuur aangetroffen. Als een vechtend dier had zij zich aan hem vastgeklampt, snikkend dat hij haar nooit meer zo alleen mocht laten. De beklemming in het kleine zwarte hok van de auto had haar bijna gek van angst gemaakt; het was even eenzaam geweest als in haar nachtmerrie van het Gouden Ei. Toen ze klein was had ze eens gedroomd dat ze opgesloten zat in een gouden ei dat door het heelal vloog. Alles was zwart, er waren niet eens sterren, ze zou er altijd moeten zitten, en ze kon niet doodgaan. Er was maar n hoop. Er vloog nog zo?n Gouden Ei door de ruimte, als ze tegen elkaar zouden komen, zouden ze allebei vernietigd zijn, dan was het afgelopen. Maar het heelal was zo groot.?
Ze is een beetje apart, en wil altijd een beetje vreemde dingen doen, zoals bij het tankstation, waar ze muntjes wil verstoppen en dergelijke. Van haar weten we dat ze ?roodgespoeld wriemelhaar? heeft en dat ze ?ongegeneerd ijdel? is. ?En daar, net toen Rex klaar was met afrekenen, was achter het glas alweer het roodgespoelde wriemelhaar van Saskia.?.
?Wie wil chaufferen moet mooi zijn?, hij hoorde het haar al zeggen. Waarschijnlijk stond zij zich uitgebreid op te tutten in het toilet. Ze was ongegeneerd ijdel. (...) Maar hoe ijdel ze ook was, dat bedierf niets aan de baldadige, tragische schoonheid van haar gezicht.? Zij wordt al vroeg in het verhaal ontvoerd, dus al te veel weten we niet van haar.
Raymond Lemorne:
Lemorne (zo wordt hij steeds in het boek genoemd) is een Franse scheikundeleraar. Als we voor het eerst over hem lezen is hij 16 jaar oud en vraagt hij zich af hoe het is om van het balkon af te vallen. Hij is dus naar beneden gesprongen om dat te weten te komen. Daarna lag hij 6 weken in het ziekenhuis. ?Hij vroeg zich af wat er zou gebeuren als hij sprong. Hij bedacht voors en tegens, met op de achtergrond het duistere gevoel dat het al vast stond dat hij zou springen. Dat vond hij vreemd: hoe kon het vast staan als springen bij hem opgekomen, zo duidelijk gekkenwerk was? En hoe kon hij te weten komen of het waar was dat hij die mogelijkheid had ? anders dan door te springen?? Later redt hij een kind van de verdrinkingsdood, maar terwijl hij dat doet vraagt hij zich af of hij ook een misdaad kan plegen. ?Maar zou ik nu ook in staat zijn om een misdaad te plegen?? Hij stelde zich de gruwelijkste daad voor die hij zo gauw kon verzinnen. (?) Was het dan niet zo dat het krijgen van de gedachte hem op zijn minst verplichtte tot het doen van de eerste stap??
Hij besluit dus om het te proberen. Als scheikundeleraar kon hij makkelijk aan grondstoffen voor chloroform komen. ?Vanonder de schuimkraag die zich onder de verhitting vormde kwam druppel voor g druppel de chloroform uit het aftapkraantje, een weëe zoete geur verspreidend.
In een oud vakantiehuisje van zijn vrouw bereidt hij alles voor. Hij wil een vrouw ontvoeren. Hij oefent een paar keer en dan lukt het met Saskia. ? Het ging niet altijd goed. Hij kreeg het water niet op tijd in de zakdoek of hij had het flesje nog in zijn hand als hij aan instappen toe was. Een kwestie van oefenen.? Later geeft hij Rex de kans hetzelfde te ondergaan als Saskia om zo te weten te komen wat er Saskia gebeurd is. Dan is hij 49 jaar, en getrouwd. Ook heeft hij dan twee kinderen. Van zijn uiterlijk zijn we niets te weten gekomen.
Wij vinden hem alleen wel een beetje psychisch gestoord, om zo met mensen om te gaan. Ook is het vreemd dat zijn vrouw en kinderen hem niet doorhadden. Met de smoes dat hij het huisje wat wilde opknappen lukte het hem steeds om weg te gaan, naar het huisje toe.
Lieneke:
Lieneke is de vriendin van Rex. Hij vraagt haar ten huwelijk, maar naar Rex nachtmerrie over het Gouden Ei blijkt wel dat Saskia altijd tussen hen zal staan. We weten iet veel over Lieneke, maar wel dat ze respecteert dat Rex nog steeds aan Saskia denkt. Lieneke is eigenlijk alleen belangrijk omdat ze een relatie heeft met Rex, verder speelt ze geen grote rol in het verhaal.
Tijd:
Het 'heden' van het verhaal is ongeveer 1984. De tijd die het verhaal bestrijkt is vanaf het jaar waarin Raymond 16 is (1950) tot aan het moment dat Rex in de kist ligt (1984), dit is dus 34 jaar. Het verhaal wordt niet in chronologische volgorde verteld. Eerst vertelt het verhaal het moment waarop Rex en Saskia op vakantie gaan en Saskia vermist wordt. Het is voor de lezer dan nog niet duidelijk wat er met Saskia is gebeurd. Dan gaat het verhaal 8 jaar later verder bij Rex en Lieneke en besluit Rex om opnieuw naar Saskia te gaan zoeken. Vervolgens wordt de geschiedenis van Raymond verteld totaan het moment dat hij Saskia in de auto bewusteloos maakt. In het volgende hoofdstuk gaat Raymond naar Rex toe en maakt hem duidelijk wat er met Saskia is gebeurd door met hem hetzelfde te doen. Nadat Rex door het slaapmiddel in slaap is gevallen wordt zijn droom beschreven en het volgende moment wordt hij wakker in de kist. Het laatste hoofdstuk gaat over de reacties van de omgeving op Rex' verdwijning.
Deze volgorde is aangehouden om de lezer tot aan het einde van het boek in het ongewisse te laten over wat er is gebeurd met Saskia. Pas aan het einde van het derde hoofdstuk lopen de twee verhaallijnen, de verdwijning van Saskia en de geschiedenis van Raymond, in elkaar. En dan nog weet je niet wat Raymond dan precies van plan is met Saskia. Door de verschillende delen van het verhaal niet in chronologische volgorde te zetten is de schok des te groter als de lezer er achter komt wat er werkelijk gebeurd is.
Perspectief:
De verteller is de auteur. Er wordt verteld over de verschillende personen, zonder dat er sprake is van een ik-figuur. Je ziet de gebeurtenissen wel als het ware vanuit Rex Hofman in de eerste 2 hoofdstukken. In het derde hoofdstuk wordt het verhaal vanuit het perspectief van Raymond Lemorne verteld, in het vierde hoofdstuk ligt het perspectief weer bij Rex en in het laatste hoofdstuk kun je de situatie lezen door de ogen van de mensen bij Rex in de buurt en de politie die niets afweten van wat er gebeurd is.
Ruimte:
Het verhaal speelt zich op drie verschillende plaatsen af: Het boek begint bij het benzinestation Total in Frankrijk. Het is een benzinestation met een veldje in de buurt waar Rex en Saskia uitrusten. Verder wordt er weinig over geschreven.
Een andere plaats die in het boek genoemd wordt is het meertje Marina di Camerota in Italië waar Rex en Lieneke op vakantie zijn. Ze beschouwen het strandje van het eilandje dat in het meer ligt als hun strand.
Bij de beschrijving van de geschiedenis van Raymond worden een aantal plaatsen in Frankrijk genoemd waarover niets verder verteld wordt. Wel wordt het tweede huisje van Raymond beschreven, wat hij helemaal opknapt: "Het huisje, afkomstig uit een tegenvallende erfenis van zijn vrouw, lag zesentwintig kilometer van Autun aan de rand van een gehucht dat Effours heette en direct aan de departementale weg, maar toch verscholen en alleen. Het bevatte drie kamers en een keuken en voor de deur bevond zich de trots: een oneffen grasveld ter grootte van een half voetbalveld, met aan de rand een akelig gat dat ooit had moeten veranderen in een zwembad."
Tot slot wordt ook nog Rex' huis kort beschreven; "Hij woonde in een flatgebouw aan de rand van Buitenveldert, even aan de overkant van een kanaal dat bij zijn geboorte nog de grens van Amsterdam was geweest."
De ruimten zijn niet echt belangrijk voor het verhaal, omdat het thema van het boek weinig te maken heeft met die ruimten. Als je de kist en het gouden ei ook zou opvatten als ruimten in het verhaal, dan zijn die zeker wel belangrijk, omdat die zorgen voor het gevoel van opgesloten zitten, wat een belangrijk punt uit het boek is.
Het benzinestation, het meertje in Italië, het huisje van Raymond, de flat van Rex en de kist zijn beleefde ruimten, maar het gouden ei is een symbolische ruimte uit de droom van Saskia en Rex die de angst weergeeft voor het opgesloten zitten in kleine ruimten (claustrofobie).
Onderwerp / thema:
Het belangrijkste probleem in het boek is de verdwijning van Saskia en de invloed daarvan op het leven van Rex. Onzekerheid en eenzaamheid zijn twee belangrijke gevoelens. Ook het gevoel van opgesloten zitten en ergens nooit meer uit kunnen is een thema van het boek. Ik denk dat dit de belangrijkste thema's zijn omdat de titel daar ook mee samenhangt en die gevoelens veel aan de orde worden gesteld in het boek. Het volgende citaat uit het einde van het boek geeft dit goed weer; " Hij lag in een kist, levend begraven. Dat dit Saskia was aangedaan! Dat zij hier zo had gelegen, smekend dat hij haar zou komen redden, tegelijk zeker wetend dat hij niet kòn komen... De eenzaamheid hiervan! Kalm blijven, dacht hij, en een tomeloze paniek plantte zich voort in zijn bloedvaten, sneller dan zijn bloed. Kalm blijven, iets doen om te bedaren. Maar de gedachte dat wat kalm zou zijn hier jammerlijk opgesloten zou zitten maakte hem gek van angst. De wanden klemden hem vast, zonder hoop."
Bedoeling van de schrijver:
De schrijver wil laten zien dat het geweten van Lemorne en Lex, dat op een bepaalde manier toch op elkaar lijken. Het geweten van Lemorne is alleen wat uitgeschakeld. Hij kan namelijk niet meer op een menselijke manier denken. Je kunt eigenlijk ook zeggen dat hij geen geweten heeft.
Taal / stijl:
Het boek is niet moeilijk geschreven; de woordkeuze is vrij gemakkelijk en de zinnen zijn kort en bevatten weinig bijzinnen. Er is wel sprake van veel symboliek in het boek, een voorbeeld hiervan is natuurlijk de droom over het gouden ei. Er zijn heel weinig dialogen in het boek aanwezig, het boek besteed meer aandacht aan de gevoelens van de hoofdpersonen en de redenen voor hun gedrag. Door middel van beschrijvingen wordt de sfeer, en daarmee het gevoel van de hoofdpersonen, duidelijk.
Mening:
Onderwerp:
Deze korte roman heeft een onorigineel onderwerp, maar dat maakt hem nog niet oninteressant om te lezen. Het gaat over een jongeman die op zoek gaat naar zijn raadselachtig verdwenen levensgezellin, waarbij claustrofobie een grote rol speelt. Het onderwerp heeft me niet aan het denken gezet, maar ik zou me wel zeker voor kunnen stellen dat dit mensen aan het denken gezet heeft. Dit werk heeft me ook niet van mening over het onderwerp veranderd, maar dat komt omdat het best wel oppervlakkig behandeld wordt.
Gebeurtenissen:
Centraal in het verhaal staat de verdwijning van Saskia, daarnaast wordt veel aandacht geschonken aan de gedachten en gevoelens van Rex. De gebeurtenissen zijn heel logisch met elkaar verbonden. De sfeer in dit boek is heel spannend, omdat je tot de laatste pagina toe niet weet wat er met Saskia gebeurd is. De drang om door te lezen is daarom ook heel groot, je bent de hele tijd nieuwsgierig. De gebeurtenissen hebben een hele echte indruk op me gemaakt, vandaar dat het einde zo schokkend overkwam. Dan weet je wat er toen gebeurd is. Dat zet je toch wel even aan het denken, al heb ik dat niet op de eerste plaats gezegd bij ?onderwerp?. Het einde is heel mooi, totaal onverwacht.
Personen:
Dat vond ik wel jammer, ik heb me de hele tijd geen goed beeld kunnen vormen van de personages, zelfs van Rex niet. Ik heb het moeten doen met de innerlijke kant die wel goed naar voren werden gebracht. De personen waren wel levensecht, behalve Lemorne. Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat iemand zoiets zou doen om gewoon te experimenteren, maar dat is in werkelijkheid natuurlijk ook.
Opbouw:
De opbouw zorgde er gedeeltelijk voor dat het zo spannend was. Het verhaal is heel simpel opgebouwd uit 5 delen, die een beetje door elkaar gehusseld zijn (hoofdstuk 3 vindt plaats vóór hoofdstuk 1 en 2). Daardoor moest ik wel even alles op een rijtje zetten, maar eigenlijk is het heel logisch. De schrijver wil de hele tijd wat informatie achter de hand houden om de lezer geïnteresseerd te houden, zodat het lezen boeiender wordt.
Taalgebruik:
De zinnen in dit boek zijn niet ingewikkeld, eerder kort en duidelijk. Het woordgebruik is normaal en niet moeilijk. Er wordt veel stilgestaan bij de gedachten en gevoelens van Rex. Dialogen komen af en toe voor, de gesprekken die gevoerd worden zijn natuurlijk.
Achtergronden van de schrijver:
Tim Krabbé
geboren 13 april 1943 in Amsterdam, waar ik nog woon. Eindexamen 1960 HBS-B aan het Spinoza Lyceum. Leef sinds 1967 van de pen.
Ik ben getrouwd geweest met Liz Snoijink, en heb een zoon Esra. Mijn vader en grootvader waren en zijn bekende schilders, evenals mijn broer Jeroen, die ook acteur is. Mijn moeder is filmvertaalster en schrijfster. Ik heb ook wat geacteerd, en een tijdje psychologie gestudeerd aan de GU in Amsterdam, maar van beroep ben ik altijd schrijver geweest. Mijn debuten als schrijver en als journalist vielen samen in 1967.
Mijn romans zijn in 12 talen vertaald, en vier ervan zijn verfilmd. 'Spoorloos', naar Het Gouden Ei, waar ik zelf het scenario voor schreef, won het Gouden Kalf 1988 voor de beste Nederlandse film. Hij wordt nog steeds gedraaid in Amerika, en in 1993 werd er daar een remake van gemaakt onder de titel 'The Vanishing.' Niet zo goed als het origineel. In maart 1998 zijn er drie films naar werk van mij in voorproductie; twee naar romans, de derde naar een oorspronkelijk scenario. Naast mijn romans, verhalen en journalistieke werk heb ik vele artikelen en een paar boeken over schaken geschreven. Van 1967-1972 hoorde ik bij de beste twintig schakers van Nederland, maar nooit bij de beste tien.
Plaats
1. De ontvoering vindt plaats op een TOTAL-benzinestation in Frankrijk.
2. Rex en Lieneke zijn op vakantie in Marina di Camerota in Italië aan de Golf van Policastro.
3. Lemorne woont in Autun en had een huisje aan de rand van het gehucht dat Effours heet.
4. Rex woont in Amsterdam en probeert van daaruit de ontvoering uit te zoeken.
Tijd
Het verhaal speelt zich af vanaf 1950 tot ongeveer 1982. Tussen het begin en het einde van het boek zit +/- 32 jaar. Het Verhaal begint eigenlijk in 1950 als Lemorne 16 jaar oud een gedachtespelletje aan het doen is, waarbij hij van een balkon springt van de 2e etage:
Hij vroeg zich af wat er zou gebeuren als hij sprong. Hij bedacht voors en tegens, met als gedachte dat hij al zou springen.
Dat vond hij vreemd: hoe kon dat vast staan als springen zo duidelijk gekkenwerk was.
Hij zat een halfuur op het hekwerk, denkend aan de tegenstrijdigheid en aan andere dingen, en sprong toen.
Hij lag daarna 6 weken in het ziekenhuis.
Het duurde 21 jaar voor er weer zoiets dergelijks in zich opkwam: De ontvoering. Dan is hij 41 jaar, in 1974. (de eerste 21 jaar wordt eigenlijk niet beschreven.
8 jaar later komt Rex Lieneke tegen (1982), maar hij kan zich nooit meer zo aan iemand hechten, als aan Saskia.
Hij gaat dus verder met de zoektocht en komt Lemorne tegen.
Tijdverloop
Meerdere deel wordt in chronische volgorde vertelt in: hoofdstuk 3 is er een flashback met de bedoeling om duidelijkheid te geven over Lemorne en de voorbereidingen van de ontvoering. Verder zijn er paar flashbacks over Saskia om een duidelijker beeld te krijgen over de persoon die zij was.
Perspectief
In dit boek wordt gebruik gemaakt van het hij/zij-perspectief. Je hebt namelijk 3 keuzes:
Ik-perspectief.
Hij/zij-perspectief.
Alleswetende verteller.
Het boek werd niet geschreven in de ik-vorm, dat was dus al makkelijk.
Het verschil tussen het hij/zij-perspectief en de alleswetende verteller is, dat de alleswetende verteller nauwelijks gedachten en gevoelens kan beschreven en daar was in dit boek, toch wel degelijk sprake van.
Stijl
Er wordt gebruik gemaakt van een passende taalgebruik, wat makkelijk te begrijpen is.
Titelverklaring
In haar jeugd heeft saskia een droom gehad dat ze opgesloten zat in een gouden ei dat door het heelal vloog. Alles was zwart, er waren niet eens sterren, ze zou er altijd in moeten zitten en ze kon niet eens doodgaan. Er was maar een hoop. Er vloog nog zo'n gouden ei door de ruimte, als ze tegen elkaar botsten zouden ze allebei vernietigd zijn, dan was het afgelopen, maar het heelal was zo groot.(!)
Thema
De verdwijning van Saskia, het is de rode draad die door het hele boek gaat.
Genre
Avonturenroman. Griezelroman.
Bedoeling van de schrijver
De schrijver wil laten zien dat het geweten van Lemorne en Lex, dat op een bepaalde manier toch op elkaar lijken. Het geweten van Lemorne is alleen wat uitgeschakeld. Hij kan namelijk niet meer op een menselijke manier denken. Je kunt eigenlijk ook zeggen dat hij geen geweten heeft.
Over de schrijver (door Tim Krabbé zelf)
Geboren 13 april 1943 in Amsterdam, waar ik nog woon. Eindexamen 1960 HBS-B aan het Spinoza Lyceum. Leef sinds 1967 van de pen.
Ik ben getrouwd geweest met Liz Snoijink, en heb een zoon Esra. Mijn vader en grootvader waren en zijn bekende schilders, evenals mijn broer Jeroen, die ook acteur is. Mijn moeder is filmvertaalster en schrijfster. Ik heb ook wat geacteerd, en een tijdje psychologie gestudeerd aan de GU in Amsterdam, maar van beroep ben ik altijd schrijver geweest. Mijn debuten als schrijver en als journalist vielen samen in 1967.
Mijn romans zijn in 12 talen vertaald, en vier ervan zijn verfilmd. 'Spoorloos', naar Het Gouden Ei, waar ik zelf het scenario voor schreef, won het Gouden Kalf 1988 voor de beste Nederlandse film. Hij wordt nog steeds gedraaid in Amerika, en in 1993 werd er daar een remake van gemaakt onder de titel 'The Vanishing.' Niet zo goed als het origineel. In maart 1998 zijn er drie films naar werk van mij in voorproductie; twee naar romans, de derde naar een oorspronkelijk scenario. Naast mijn romans, verhalen en journalistieke werk heb ik vele artikelen en een paar boeken over schaken geschreven. Van 1967-1972 hoorde ik bij de beste twintig schakers van Nederland, maar nooit bij de beste tien.
Rex Hofman: Rex is een rustige man. Hij vindt het erg leuk om spelletjes te spelen. Vooral gedachten- en woordspelletjes vindt hij erg leuk. ? Ook vindt hij het erg leuk om Saskia te plagen, waar hij erg veel van houdt. Sommige dingen van Saskia ergert hij zich geweldig aan, en niet altijd kan hij zich beheersen. Rex is 9 jaar ouder dan Saskia.
Later heeft hij daar altijd spijt van, en neemt hij zich voor om niet weer zo?n arrogante opmerking te maken. Hij beseft dat hij een hele leuke vriendin heeft. ?Wat hou ik toch van haar,? dacht hij terwijl ze met haar rieten mand door de deuren in de servicewinkel verdween. Er kwam een glimlach op zijn gezicht die hij vlug in de achteruitkijkspiegel bekeek, alsof het een cadeautje van haar was. Hij kon het naar vier jaar nog altijd niet geloven dat hij haar echt had.? Hij heeft het er dan ook erg moeilijk mee dat Saskia opeens verdwenen is. Zelfs als hij een nieuwe vriendin heeft denkt hij nog bijna elke dag aan Saskia. Op het eind van het boek gaat hij in op het krankzinnige voorstel van Lemorne, alleen maar om te weten te komen wat er met Saskia gebeurd is. ?Wat is er met haar gebeurd?? ?Ik ben hier gekomen om u dat te vertellen. Maar er is maar een manie waarop ik dat kan doen. Door u hetzelfde te laten ondergaan.? (?) ?Dan ga ik dood,? zei Rex. ?Ja.? ?U bent gek.? ?Dat is niet relevant,? zei Lemorne.? Rex verandert niet zoveel in het verhaal. Hij wordt hoogstens wat serieuzer. Wat uiterlijk betreft weten wij eigenlijk niets. We weten wel dat Rex negen jaar ouder was dan zijn vriendin Saskia. Rex lijkt me een gevoelig persoon en vreselijk gek op Saskia. Terwijl hij nu Lieneke als vriendin heeft, blijft hij geïnteresseerd in wat er met Saskia is gebeurd en wil daar zelfs hetzelfde voor ondergaan. Rex vind ik een karakter, want je ziet ook een stuk verhaallijn door zijn ogen.
Saskia Ehlvest: is 24 jaar oud en de vriendin van Rex, maar ze wordt niet zo uitvoerig beschreven. Ze heeft 'roodgespoelde wriemelharen' ze heeft sproeten, ze is 'ijdel', ze houdt niet van autorijden en ze heeft een beetje last van claustrofobie. De verhouding tussen Saskia en Rex is perfect ze zijn zelfs getrouwd. Saskia vind ik een beetje erg dom over komen, omdat ze dus eigenlijk gewoon gladweg bij Raymond in de auto is gaan zitten zonder ook maar ergens bij na te denken. Saskia is een type, want je komt niet veel over haar te weten.
Raymond Lemorne: aan het eind van het verhaal is hij 49 jaar. Hij is dan een keurige Fransman, scheikundeleraar, getrouwd en heeft twee dochters Denise en Gabrielle. Hij wordt geobsedeerd door de gedachte dat hij dingen zou kunnen doen die je normaal niet zou doen: van een flat springen, een misdaad plegen. Hij is volkomen gewetenloos: zonder enige schuldgevoelens schiet hij twee kampeerders dood en bereidt hij zijn perfecte misdaad voor. Het enige wat telt is het experiment. Hij vindt het een 'ongelooflijke spannend gedachtespel' en hij voelt zich 'feestelijk slecht'. Raymond lijkt zo?n goede gozer in de ogen van zijn gezin, maar wij weten wel beter. Ik vind dat erg achterdochtig van hem, gewoon de goede vader uithangen maar ondertussen heel veel verkeerde dingen doen. Raymond is een karakter, want hij speelt een belangrijke rol in het boek en je ziet het soms ook nog door zijn ogen beschreven.
Lieneke: Lieneke is de vriendin van Rex. Hij vraagt haar ten huwelijk, maar naar Rex nachtmerrie over het Gouden Ei blijkt wel dat Saskia altijd tussen hen zal staan. We weten niet veel over Lieneke, maar wel dat ze respecteert dat Rex nog steeds aan Saskia denkt. Lieneke is eigenlijk alleen belangrijk omdat ze een relatie heeft met Rex, verder speelt ze geen grote rol in het verhaal, dus een type.
Korte samenvatting
Rex Hofman en Saskia Ehlvest, rijden 's zomers richting Frankrijk om bij de Middellandse zee hun vakantie te vieren. Rex plaagt Saskia wat en ze stoppen bij een (Total) benzinestation om te tanken. Wanneer Saskia naar binnen gaat om 2 blikjes te halen blijft ze lang weg. Rex wordt ongerust en gaat kijken waar ze blijft. Hij komt tot de ontdekking dat ze is verdwenen en een lange zoektocht brengt geen oplossing.
De Fransman Raymond Lemorne was altijd al een wat vreemde jongen. Als kind was hij ervan overtuigd dat 'een gedachte eigenlijk onvermijdelijk de daad inhield en dat een daad onvermijdelijk is, eens je er aan gedacht hebt'. Bij alles wat er dus in je opkwam, was je in staat het uit te voeren. Als man van middelbare leeftijd, gelukkig getrouwd met twee kinderen en de perfecte middenklasser, heeft hij plotseling de gedachte hoe het zou zijn om een misdaad te plegen. Hij kwam op die gedachte op het moment dat hij een kind van de verdrinkingsdood redde en zichzelf afvroeg: zou ik ook een misdaad kunnen plegen? Hij bouwt zijn vakantiehuisje om en vanuit die 'misdaadbasis' gaat hij experimenteren en repeteren. Elk onderdeel van de moord op een voor hem nog onbekende slachtoffer, elk detail van zijn idee, werk hij precies uit. Hij moest op een autoroute bij een tankstation met een mitella proberen een vrouw naar zijn auto te lokken en bewusteloos te maken door een middel van een chloroform zakdoek (zakdoek met een soort gas waarvan je tijdelijk bewusteloos raakt). Na enkele tevergeefse pogingen ontmoet hij Saskia en krijgt haar zover om in zijn auto te stappen. Zij wordt dus het slachtoffer van zijn plannetje.
Acht jaar later, tijdens een vakantie in Italië, vraagt Rex zijn huidige vriendin Lieneke ten huwelijk. Dat werd beslist door een spelletje badminton tegen 2 Fransen. Later kwam het onderwerp Saskia naar boven en Rex zei dat als Saskia er nu bij was, hij bij Lieneke zou blijven, maar als hij terug kon naar het benzinestation, hij dat zou doen. 's Nachts merkte Lieneke dat Rex een nachtmerrie had over het gouden ei, waar Saskia vroeger ook altijd over droomde. Na die vakantie houdt Rex nogmaals een advertentiecampagne in de Franse kranten over zijn verdwenen vriendin. Lemorne komt hierop af en doet Rex een voorstel: hij kan achter het mysterie rond de verdwijning van Saskia komen, maar dan moet hij wel hetzelfde ondergaan als Saskia destijds, met de dood tot gevolg. Rex stemt toe en na het drinken van een slaapmiddel bij het bewuste benzinestation, wordt hij wakker, opgesloten in een doodskist, levend begraven.
Van Saskia en Rex werd nooit meer iets vernomen.
Verdieping
Rex Hofman: De onopvallende, gesloten man die de hoofdrol in Het gouden ei speelt. Over zijn uiterlijk wordt weinig verteld, dus ik ga ervan uit dat hij als 'normaal' te omschrijven is. In dit verhaal is zijn hoofddoel het raadsel rond de verdwijning van zijn vriendin op te lossen. Hij vindt het verschrikkelijk dat hij niet weet wat er met Saskia is gebeurd, dat hij dit raadsel niet kan oplossen, maar hij is iemand die niet snel opgeeft, dus hij is vrijwel het hele verhaal bezig met de zoektocht naar Saskia. Zijn belangrijkste beslissing is de beslissing die hij maakt als hij op het voorstel van Raymond Lemorne ingaat. Met deze beslissing beslist hij namelijk over zijn lot: de dood. Deze beslissing heeft als gevolg dat hij hetzelfde ondergaat als Saskia bij haar verdwijning; levend worden begraven. Persoonlijk zou ik ook die beslissing hebben genomen. Liever dood en wetend, dan voor eeuwig leven in twijfel. Rex veranderd wel, want hij wordt eerst eenzamer, omdat hij zin vriendin verliest. Hierdoor komt hij ook in een mysterie terecht en verandert hij in zijn geweten. Ook veranderd hij in de loop van het verhaal van vriendin, maar niet van mening. Ooit zei hij tegen Lieneke: "Dan krijg ik bijvoorbeeld te horen dat ze ergens leeft, ze is heel gelukkig en zo. En dan mag ik kiezen: ze blijft zo doorleven, of ik zal alles te weten komen, in ruil voor haar dood. Dan laat ik haar dood gaan." Wat hij beslist is in feite hetzelfde, maar dan beslist hij over zijn eigen dood.
Rex lijkt me een leuke man, alleen niks voor mij. Ook de types die hij beschrijft als vriendin (dus Saskia en Lieneke) lijken helemaal niet op mij, dus ik denk niet dat ik überhaupt zijn vriendin zou kúnnen zijn. Ik kon me wel heel goed verplaatsen in Rex, ik weet niet wat ik zou doen in zo'n situatie, het lijkt me zo vreselijk! Ik vind dat hij zich hier goed uit redt en heb ook bewondering voor hem. Dat is voor mij ook een teken van het realisme van het verhaal.
Raymond Lemorne: Aan het eind van het verhaal is hij 49 jaar. Hij is dan een keurige Fransman, scheikundeleraar, getrouwd en heeft twee dochters Denise en Gabrielle. Hij wordt geobsedeerd door de gedachte dat hij Dingen zou kunnen doen die je normaal niet zou doen: van een flat springen, een misdaad plegen. Hij is volkomen gewetenloos: zonder enige schuldgevoelens schiet hij twee kampeerders dood en bereidt hij zijn perfecte misdaad voor. Het enige wat telt is het experiment. Hij vindt het een 'ongelooflijke spannend gedachtenspel' en hij voelt zich 'Feestelijk slecht'. Ik ben het daarmee eens, ik vind zijn instelling onzinnig. De wereld zou één groot bloedbad zijn als iedereen deed wat er in hem of haar opkwam. Je zou Raymond eventueel de 2e hoofdrol kunnen geven, want een groot gedeelte van het verhaal draait ook om hem. Raymond is een karakter, ik kan hem niet onderverdelen (in een hokje stoppen) in een 'soort' van onze samenleving.
Saskia Ehlvest: Is 24 jaar oud en de vriendin van Rex, maar ze wordt niet zo uitvoerig beschreven. Ze heeft 'roodgespoeld wriemelhaar' ze heeft sproeten, ze is 'ijdel', ze houdt niet van autorijden en ze heeft een beetje last van claustrofobie. De verhouding tussen Saskia en Rex is een liefdesrelatie, ze zijn met elkaar getrouwd. Saskia lijkt me een leuke vrouw, maar jammer genoeg komt ze slechts in een klein deel van het verhaal voor en overkomt haar iets gruwelijks. Ook Saskia speelt een grote rol in Het gouden ei, haar verdwijning is immers de rode draad die door het verhaal loopt. Saskia is een typetje. Een tuttig vrouwtje die veel om haar uiterlijk geeft en leeft met het 'huisje-boompje-beestje motto'.
Lieneke: De nieuwe vriendin van Rex, maar ze wordt niet nauwkeurig beschreven. Volgens mij lijkt ze enigszins op Saskia, maar is ze wat serieuzer. Rex dacht dat hij eindelijk weer in staat was om met haar een echte relatie op te bouwen maar na een nachtmerrie merkte hij dat Saskia er altijd tussen zou blijven staan. Ik zie haar een beetje als de passieveling qua rolverdeling, maar door haar komt Rex tot de ontdekking dat Saskia nog steeds zijn nummer 1 is. Lieneke lijkt me wel aardig, althans zo wordt ze omschreven, maar inderdaad de vrouw die het nét niet is. Ze is een type, een doorgaans normale vrouw. Ze zou perfect in de familie Doorsnee passen
Hans Maarten Timotheus (Tim) Krabbé is een Nederlands schrijver en schaker. Hij heeft zowel romans als schaakliteratuur op zijn naam staan. Tim Krabbé deed in 1960 Eindexamen HBS-B aan het Spinoza Lyceum. Sinds 1967 leeft hij van de pen. Hij is getrouwd geweest met Liz Snoijink, met wie hij een zoon Esra heeft. Zijn vader Maarten Krabbé en grootvader Hendrik Maarten Krabbé waren bekende kunstschilders. Zijn broer Jeroen Krabbé is acteur en regisseur, zijn halfbroer Mirko Krabbé een multimedia kunstenaar en ontwerper. Zijn moeder, Margreet Reiss (1914-2002), was filmvertaalster en schrijfster. Hij heeft wat geacteerd (o.a. in het satrisch programma Hadimassa), en een tijdje psychologie gestudeerd aan de GU in Amsterdam, maar van beroep is hij altijd schrijver geweest. Zijn debuten (De werkelijke moord op Kitty Duisenberg) als schrijver en als journalist vielen samen in 1967. Het boek is echter nooit herdrukt en nu praktisch niet meer te vinden. Hij liet zich voor zijn boeken inspireren door Willem Frederik Hermans. In meerdere boeken van Krabbé vinden we de semi-journalistieke stijl terug die we ook bij de nieuw-realisten aantreffen. Anderzijds kan Krabbé ook neoromantisch naar voorkomen, een voorbeeld hiervan is Kathy’s dochter.
Boek informatie
- De werkelijke moord op Kitty Duisenberg
- Hans Maarten Timotheus Krabbé
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Tim Krabbé