Boekverslag: Kruistocht in spijkerbroek
Titel: Kruistocht in spijkerbroek
Auteur: Thea Beckman
Uitgever: Lemniscaat, Rotterdam
Jaar van verschijnen: 1973
Verwachting en eerste reactie:
Ik heb dit boek gekozen omdat ik het echt een heel mooi en goed boek vond. Ik vind het erg leuk om daar dan een verslag over te schrijven. Ik hoop dan dat als mensen dit verslag lezen, dat ze dan misschien het boek ook gaan lezen, want het is een echte aanrader!
Ik had dus al gezegd dat ik het een heel mooi en goed boek vond. Als je er eenmaal in begint kan je het niet meer weg leggen, het is telkens zo spannend dat je door moet blijven lezen! En het is nog leerzaam ook, er wordt op een leuke en spannende manier verteld hoe het er vroeger soms aan toe ging. Ik vond het ook wel ontroerend om te lezen hoe Dolf (hoofdpersoon) telkens weer tegenslagen krijgt, en ze telkens weer moet oplossen, en dan ook nog op de meest ingewikkelde manieren!
Samenvatting:
Op een dag gaat Dolf Wega met zijn vader mee naar kantoor, daar stond een tijdmachine die professor Simiak uitgevonden heeft, Dolf wilde graag naar Montgivray in 1212. Na lang overleg mocht Dolf als eerste de tijdmachine uitproberen, binnen 4 uur zou hij weer op dezelfde plek moeten zijn, en dan kon hij weer naar huis geflitst worden. Daar ging Dolf, maar in plaats van dat hij in Montgivray terecht kwam, kwam hij in Keulen terecht. Daar op straat zag hij al meteen een heftig straatgevecht, gelukkig had Dolf een mes bij zich en stak de rover neer. Hij had het leven gered van Leonardo, een ezelman, en ze raakten aan de praat. Dolf was de tijd helemaal vergeten, over 5 minuten zou hij weggeflitst moeten worden, hij rende naar de plek waar hij vandaan kwam. Hij zag daar een jongen staan met allemaal mensen om zich heen, hoe kon hij hier nou doorheen komen? Dolf duwde iedereen weg, en opeens FLITS de jongen in het midden was weg. Nu moest Dolf daar voor altijd blijven! De reden dat al die kinderen daar stonden was omdat ze mee liepen in een kinderkruistocht die hun zou brengen naar Genua en daar zou de zee voor ze open splijten en konden ze door naar Jeruzalem. Er zat niets anders op voor Dolf en Leonardo om ook mee te lopen. Het waren honderden kinderen, kleine, en oude kinderen. Veel kinderen vielen flauw van honger en vermoeidheid, en sommige overleden zelfs! Er moest iets veranderen, Dolf was de eerste die er wat van zei, hij ging naar de leiders van de kruistocht, en zei dat er rust en orde moest komen. Er moesten groepen komen, jagers, verzorgers, kleermakers. Er zouden nog veel meer slachtoffers vallen als het zo door zou gaan, ze moesten nog helemaal tot Jeruzalem om de Saraceners te bevrijden, dat zouden ze nooit redden! Maar toen Dolf samen met Leonardo de leiding kreeg ging alles beter, er was alleen 1 persoon die in de weg lag, Dom Anselmus. Alles was Dolf deed, vond hij fout, ook al vielen er veel minder slachtoffers. Maar nu kwam het moeilijkste stuk, de Alpen. Dolf zei dat hij een betere weg wist dan de weg van Dom Anselmus, er ontstond een hevige discussie die Dolf uiteindelijk zou winnen dankzij de steun van alle kinderen. In de Alpen waren veel gevaren, ridders, beesten, en de kou. Tijdens de tocht door de Alpen kwamen ze inderdaad ridders tegen die ene hele grote groep kinderen ontvoerden, de overgebleven groep bedacht een plan en met zijn allen wisten ze te vluchten. Na de Alpen verlieten veel kinderen de tocht, ze vertrouwde het niet meer. Ook Dolf wist dat er iets niet klopte, dat de zee helemaal niet open zou splijten. Op een avond moest Dolf bij Dom Johannis komen, toen hoorde Dolf het hele verhaal, en inderdaad de zee zou niet voor hun wijken, maar er zouden boten komen die hun naar Jeruzalem zouden brengen, maar ook dat was niet waar. Ze zouden met de schepen naar Arabie gebracht worden en daar verkocht worden als slaaf. Dolf wilden het de kinderen meteen zeggen , maar ze geloofden hem niet, totdat ze bij Genua waren en de zee inderdaad niet voor hun week. De kinderen waren woedend op Dom Anselmus en vermoordden hem op gruwelijke wijze.
Veel kinderen gingen weer terug waar ze vandaan kwamen, andere bleven in Genua, en weer andere liepen verder naar een volgend dorp. Dolf had er genoeg van en wilde weer naar huis, In het dorp hadden mensen een doosje gevonden met daarin een brief aan Dolf, met dat doosje ging Dolf de volgende ochtend weer terug naar zijn eigen huis, en hij leefde nog lang en gelukkig!
Realistisch:
Het boek heeft realistische stukken, en niet-realistische stukken. De tijdmachine is natuurlijk niet realistisch, maar als Dolf in de kruistocht terecht komt zou dat heel goed realistisch kunnen zijn. Het is natuurlijk niet zo dat precies dezelfde kruistocht vroeger heeft plaats gevonden, maar vroeger had je zeker wel van zulke tochten.
Spanning:
Het boek is vooral spannend, omdat de groep kinderen telkens weer tegenslagen krijgt, en die telkens weer moet oplossen. In de samenvatting heb ik lang niet alle tegenslagen genoemd. Ze moesten nog ziektes overwinnen, de voedselvoorraad was op enz. En je blijft maar doorlezen doordat als er eenmaal een tegenslag is wil je heel graag weten hoe dat afloopt, en zul je dus door moeten lezen!
Hoofdpersoon:
De hoofdpersoon is Dolf (Rudolf), een zestienjarige jongen die in zijn moderne kleren mee gaat lopen in een kinderkruistocht en daar ook nog de leider van wordt. De kinderen hebben ontzag voor hem, hij is heel aardig en spreekt de kinderen moed in tijdens moeilijke tijden. Veel kinderen waren in het begin bang voor hem door zijn rare kleren, spijkerbroek, blouse en jas, dat hadden ze nog nooit gezien.
Verder is Leonardo ook nog een belangrijk persoon in het boek, hij is een goede vriend van Dolf en zorgt voor de bewaking in de tocht. Hij zegt weinig, maar is heel slim, ook hij zorgt goed voor de kinderen.
Bijpersonen:
De belangrijkste bijpersonen zijn Dom Johannis en Dom Anselmus. Dom Johannis had samen met Dom Anselmus het plan bedacht om de kinderen te verkopen als slaven. Gelukkig vertelde Dom Johannis het plan aan Dolf en konden de kinderen nog gered worden. Dom Anselmus dacht alleen maar aan zichzelf, en wilde macht en geld, hoe hij dat moest bereiken maakt hem niet uit, maar uiteindelijk werd het zijn dood.
Vertelwijze:
Het verhaal is verteld in de logisch chronologische volgorde, met af en toe wat flashbacks, als Dolf bijvoorbeeld denkt hoe het was in de twintigste eeuw.
Tijd:
Het verhaal begint in de twintigste eeuw, maar al snel gaat het over het jaar 1212, de middeleeuwen. De vertelde tijd is: 307 bladzijden. De verteltijd is ongeveer 2 ? maand.
De schrijfster wil volgens mij graag iets vertellen over hoe het er vroeger aan toe ging, ze wil aan kinderen duidelijk maken dat je ook een heel ander leven zou kunnen hebben. En natuurlijk wil elke schrijver gewoon een leuk, spannend boek schrijven die veel kinderen met plezier lezen.
Perspectief:
Het verhaal is geschreven in een vertellers perspectief, wanneer het over Dolf gaat lees je wat hij denkt en voelt, als het over Leonardo gaat lees je wat hij denkt en voelt.
Plaats:
Het verhaal speelt zich vooral af Duitsland en Itali?. Daar lopen ze door steden, maar ook door de bossen.
Auteur: Thea Beckman
Uitgever: Lemniscaat, Rotterdam
Jaar van verschijnen: 1973
Verwachting en eerste reactie:
Ik heb dit boek gekozen omdat ik het echt een heel mooi en goed boek vond. Ik vind het erg leuk om daar dan een verslag over te schrijven. Ik hoop dan dat als mensen dit verslag lezen, dat ze dan misschien het boek ook gaan lezen, want het is een echte aanrader!
Ik had dus al gezegd dat ik het een heel mooi en goed boek vond. Als je er eenmaal in begint kan je het niet meer weg leggen, het is telkens zo spannend dat je door moet blijven lezen! En het is nog leerzaam ook, er wordt op een leuke en spannende manier verteld hoe het er vroeger soms aan toe ging. Ik vond het ook wel ontroerend om te lezen hoe Dolf (hoofdpersoon) telkens weer tegenslagen krijgt, en ze telkens weer moet oplossen, en dan ook nog op de meest ingewikkelde manieren!
Samenvatting:
Op een dag gaat Dolf Wega met zijn vader mee naar kantoor, daar stond een tijdmachine die professor Simiak uitgevonden heeft, Dolf wilde graag naar Montgivray in 1212. Na lang overleg mocht Dolf als eerste de tijdmachine uitproberen, binnen 4 uur zou hij weer op dezelfde plek moeten zijn, en dan kon hij weer naar huis geflitst worden. Daar ging Dolf, maar in plaats van dat hij in Montgivray terecht kwam, kwam hij in Keulen terecht. Daar op straat zag hij al meteen een heftig straatgevecht, gelukkig had Dolf een mes bij zich en stak de rover neer. Hij had het leven gered van Leonardo, een ezelman, en ze raakten aan de praat. Dolf was de tijd helemaal vergeten, over 5 minuten zou hij weggeflitst moeten worden, hij rende naar de plek waar hij vandaan kwam. Hij zag daar een jongen staan met allemaal mensen om zich heen, hoe kon hij hier nou doorheen komen? Dolf duwde iedereen weg, en opeens FLITS de jongen in het midden was weg. Nu moest Dolf daar voor altijd blijven! De reden dat al die kinderen daar stonden was omdat ze mee liepen in een kinderkruistocht die hun zou brengen naar Genua en daar zou de zee voor ze open splijten en konden ze door naar Jeruzalem. Er zat niets anders op voor Dolf en Leonardo om ook mee te lopen. Het waren honderden kinderen, kleine, en oude kinderen. Veel kinderen vielen flauw van honger en vermoeidheid, en sommige overleden zelfs! Er moest iets veranderen, Dolf was de eerste die er wat van zei, hij ging naar de leiders van de kruistocht, en zei dat er rust en orde moest komen. Er moesten groepen komen, jagers, verzorgers, kleermakers. Er zouden nog veel meer slachtoffers vallen als het zo door zou gaan, ze moesten nog helemaal tot Jeruzalem om de Saraceners te bevrijden, dat zouden ze nooit redden! Maar toen Dolf samen met Leonardo de leiding kreeg ging alles beter, er was alleen 1 persoon die in de weg lag, Dom Anselmus. Alles was Dolf deed, vond hij fout, ook al vielen er veel minder slachtoffers. Maar nu kwam het moeilijkste stuk, de Alpen. Dolf zei dat hij een betere weg wist dan de weg van Dom Anselmus, er ontstond een hevige discussie die Dolf uiteindelijk zou winnen dankzij de steun van alle kinderen. In de Alpen waren veel gevaren, ridders, beesten, en de kou. Tijdens de tocht door de Alpen kwamen ze inderdaad ridders tegen die ene hele grote groep kinderen ontvoerden, de overgebleven groep bedacht een plan en met zijn allen wisten ze te vluchten. Na de Alpen verlieten veel kinderen de tocht, ze vertrouwde het niet meer. Ook Dolf wist dat er iets niet klopte, dat de zee helemaal niet open zou splijten. Op een avond moest Dolf bij Dom Johannis komen, toen hoorde Dolf het hele verhaal, en inderdaad de zee zou niet voor hun wijken, maar er zouden boten komen die hun naar Jeruzalem zouden brengen, maar ook dat was niet waar. Ze zouden met de schepen naar Arabie gebracht worden en daar verkocht worden als slaaf. Dolf wilden het de kinderen meteen zeggen , maar ze geloofden hem niet, totdat ze bij Genua waren en de zee inderdaad niet voor hun week. De kinderen waren woedend op Dom Anselmus en vermoordden hem op gruwelijke wijze.
Veel kinderen gingen weer terug waar ze vandaan kwamen, andere bleven in Genua, en weer andere liepen verder naar een volgend dorp. Dolf had er genoeg van en wilde weer naar huis, In het dorp hadden mensen een doosje gevonden met daarin een brief aan Dolf, met dat doosje ging Dolf de volgende ochtend weer terug naar zijn eigen huis, en hij leefde nog lang en gelukkig!
Realistisch:
Het boek heeft realistische stukken, en niet-realistische stukken. De tijdmachine is natuurlijk niet realistisch, maar als Dolf in de kruistocht terecht komt zou dat heel goed realistisch kunnen zijn. Het is natuurlijk niet zo dat precies dezelfde kruistocht vroeger heeft plaats gevonden, maar vroeger had je zeker wel van zulke tochten.
Spanning:
Het boek is vooral spannend, omdat de groep kinderen telkens weer tegenslagen krijgt, en die telkens weer moet oplossen. In de samenvatting heb ik lang niet alle tegenslagen genoemd. Ze moesten nog ziektes overwinnen, de voedselvoorraad was op enz. En je blijft maar doorlezen doordat als er eenmaal een tegenslag is wil je heel graag weten hoe dat afloopt, en zul je dus door moeten lezen!
Hoofdpersoon:
De hoofdpersoon is Dolf (Rudolf), een zestienjarige jongen die in zijn moderne kleren mee gaat lopen in een kinderkruistocht en daar ook nog de leider van wordt. De kinderen hebben ontzag voor hem, hij is heel aardig en spreekt de kinderen moed in tijdens moeilijke tijden. Veel kinderen waren in het begin bang voor hem door zijn rare kleren, spijkerbroek, blouse en jas, dat hadden ze nog nooit gezien.
Verder is Leonardo ook nog een belangrijk persoon in het boek, hij is een goede vriend van Dolf en zorgt voor de bewaking in de tocht. Hij zegt weinig, maar is heel slim, ook hij zorgt goed voor de kinderen.
Bijpersonen:
De belangrijkste bijpersonen zijn Dom Johannis en Dom Anselmus. Dom Johannis had samen met Dom Anselmus het plan bedacht om de kinderen te verkopen als slaven. Gelukkig vertelde Dom Johannis het plan aan Dolf en konden de kinderen nog gered worden. Dom Anselmus dacht alleen maar aan zichzelf, en wilde macht en geld, hoe hij dat moest bereiken maakt hem niet uit, maar uiteindelijk werd het zijn dood.
Vertelwijze:
Het verhaal is verteld in de logisch chronologische volgorde, met af en toe wat flashbacks, als Dolf bijvoorbeeld denkt hoe het was in de twintigste eeuw.
Tijd:
Het verhaal begint in de twintigste eeuw, maar al snel gaat het over het jaar 1212, de middeleeuwen. De vertelde tijd is: 307 bladzijden. De verteltijd is ongeveer 2 ? maand.
De schrijfster wil volgens mij graag iets vertellen over hoe het er vroeger aan toe ging, ze wil aan kinderen duidelijk maken dat je ook een heel ander leven zou kunnen hebben. En natuurlijk wil elke schrijver gewoon een leuk, spannend boek schrijven die veel kinderen met plezier lezen.
Perspectief:
Het verhaal is geschreven in een vertellers perspectief, wanneer het over Dolf gaat lees je wat hij denkt en voelt, als het over Leonardo gaat lees je wat hij denkt en voelt.
Plaats:
Het verhaal speelt zich vooral af Duitsland en Itali?. Daar lopen ze door steden, maar ook door de bossen.
Drs. Thea Beckman was een Nederlands schrijfster van kinder- en jeugdboeken.
Boek informatie
- Kruistocht in spijkerbroek
- Thea Beckman
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Thea Beckmann