Boekverslag: Isabelle
Eerste reactie:
Ik heb dit boek gekozen, omdat ik de achterkant las en het mij wel een leuk boek leek. ook had ik al veel van Tessa de Loo gehoord, maar zelf had ik er nog nooit wat van gelezen. Ik dacht wel dat het een goed boek moest zijn.
Mijn eerste reactie nadat ik het boek gelezen had, was niet erg positief. Het boek was heel dun, maar had wel twee sterren, dus ik dacht dat het wel een goed boek was. Maar ik vond het aardig slecht en ik wist eigenlijk de hele tijd hoe het af ging lopen. En het g?ng ook nog eens echt zoals ik dacht. Er zaten helemaal geen leuke wendingen in en de relaties waren te simpel. De personen die erin voorkomen zijn aardig oppervlakkig en blijven steeds heel erg dezelfde personen. Ik vond het veel op een simpel sprookje lijken?
Verdieping:
(samenvatting:) Het verhaal gaat over twee vrouwen, Isabelle Amable en Jeanne Bitor, en een man, Bernard Buffon. Isabelle is actrice en heel erg knap, ze heeft dan ook een druk leven en af en toe knijpt zij er even tussenuit en gaat naar haar ouders. Haar ouders wonen op het platteland in Frankrijk; hier kan Isabelle zich even helemaal ontspannen. Ze gaat dan vaak wandelen in de buurt van het dorp en zwemt ook op een plaats die verder niemand kent. E?n boer volgt haar wel eens en bekijkt haar dan als ze zwemt. Maar op een dag, een dag waarop die boer haar n?et gevolgd had, is Isabelle helemaal verdwenen. Er komen grote zoekacties op gang, maar het levert niets op. Iedereen geeft het op, behalve Bernard, die wil koste wat het kost Isabelle terugvinden. Bernard is een man die Isabelle nog uit zijn jeugd kent en hij is helemaal weg van haar. Hij zwerft vaak door de bergen op zoek naar haar en blijft bewoners van het dorp ondervragen over Isabelle.
Jeanne is een ontzettend lelijke vrouw die ook in het dorp woont, zij woont helemaal in het laatste huis tegen de berg op waar Isabelle altijd opklimt. Jeanne houdt zich bezig met alles wat duister en lelijk is, ze schildert veel series schilderijen waarin het thema verderf centraal staat. Het enige wat nog ontbreekt is een mens; Jeanne wil dan ook nog een serie maken waarbij ze het lelijk worden van een mens kan schilderen. Ze heeft daarom Isabelle ontvoerd, door haar vanuit het water waar Isabelle altijd zwemt mee te nemen naar haar huis en haar in te sluiten met behulp van haar honden (pitbullterri?rs). Isabelle kan er niet tegenin gaan, ze is niet sterker dan die levensgevaarlijke honden. Jeanne sluit haar op in de kelder en geeft haar geen eten en drinken, elke dag moet Isabelle poseren, zodat Jeanne elke verandering kan schilderen. Isabelle wordt zo steeds zwakker. Op een gegeven moment valt ze dan ook echt flauw en geeft Jeanne haar uit noodzaak toch wat te eten.
Dan komt hun eerste echte gesprek na de ontvoering op gang. Isabelle vraagt zich af waarom ze uitgehongerd wordt, dan laat Jeanne haar series schilderijen zien en weet Isabelle genoeg. Ook gaat Jeanne vertellen over haar leven; dat ze haar hele leven vreselijk lelijk is geweest en daar altijd op beoordeeld werd en ook altijd op beoordeeld zal worden. Isabelle vertelt dan ook dat het ook niet alles is om mooi te zijn.
Op een dag mag Isabelle zelfs in de achtertuin zitten en praten de twee vrouwen onder een appelboom. Jeanne vertelt dat ze toch niet meer maagd is, doordat ze het ??n keer gedaan heeft met een oude man. Verder is zij nooit getrouwd geweest en heeft ze de rest van haar leven in het dorp gewoond, in het huis dat ze van haar vader ge?rfd heeft. Ook vertelt ze over haar jeugd. Isabelle vertelt dat ze twee keer getrouwd is geweest, maar dat alle twee de huwelijken mislukt zijn. En ze vertelt dat haar stiefvader haar seksueel mishandelde; allemaal vanwege haar schoonheid. De vrouwen respecteren elkaar steeds meer. Jeanne is dan ook van plan om Isabelle op een gewone kamer te laten slapen. Maar dan hoort ze van Bernard, in het caf? waar ze werkt, dat Isabelle nooit getrouwd is geweest en ook geen stiefvader heeft gehad. Bernard weet dit van een oude schoolvriendin van Isabelle, waarmee Isabelle altijd nog contact had. Isabelle heeft gewoon ouders die nog bij elkaar zijn en ze stond op het punt zelf te gaan trouwen voor de eerste keer. Jeanne is heel kwaad over Isabelle?s leugens; zelf heeft ze haar hele leven wel echt blootgelegd aan Isabelle. Zo besluit Jeanne tot het uiterste te gaan met haar schilderijen.
Maar als Jeanne op een dag de kelder binnenkomt, ziet ze dat Isabelle zichzelf heeft opgehangen. Jeanne wordt heel erg kwaad op zichzelf en gooit al haar schilderijen in het vuur. Bernard loopt op dat moment net om het huis van Jeanne en glipt naar binnen. Als hij de kelder inkomt, ziet hij Isabelle ook hangen en hij helpt haar. Zo verlaten ze snel het huis, was Jeanne zelf ook heeft gedaan. De bedoeling van Isabelle was om te doen als?f ze zich had opgehangen en daarna op de strobalen te gaan staan, zodat ze zichzelf los kon maken, maar de honden hadden deze strobalen omgegooid. Bernard was nog wel op tijd en heeft Isabelle zo nog kunnen redden, maar Isabelle doet er aardig luchtig over. Bernard wordt zo ontzettend teleurgesteld in Isabelle. Hij vindt Jeanne nu veel interessanter, maar die is ook spoorloos verdwenen. Zo gaat Bernard nu achter Jeanne aan, ook nadat alle andere mensen de zoektocht weer hebben opgegeven?
Verhaaltechniek:
De schrijfstijl is best apart. Je weet ook meteen dat het zich allemaal in Frankrijk afspeelt, zo komt er ook soms een Frans woord in voor, en de namen zijn ook Frans natuurlijk. Bij elk hoofdstuk lees je iets over een ander persoon; het is wel allemaal auctoriaal geschreven, dus je overziet het verhaal als lezer. Maar bij het tweede hoofdstuk lees je bijvoorbeeld over Jeanne, in hoofdstuk drie over Bernard, hoofdstuk vier gaat weer over Jeanne en Isabelle samen enzovoorts.
Het verhaal speelt zich af in een klein dorpje in Frankrijk, het is gewoon in deze tijd.
Er zijn maar drie echt bespreekbare verhaalfiguren. Over deze verhaalfiguren is wel veel informatie in het boek te vinden:
- Isabelle Amable: een heel knappe actrice, ze wordt veel beschreven in de pers. Ze ontspant zich door af en toe bij haar ouders te logeren in een bergachtige streek in Frankrijk. Verder zou ze gaan trouwen in dat jaar dat ze ontvoerd werd. Zij is de belangrijkste persoon uit het verhaal. Op een gegeven moment lijkt ze zich vertrouwd op te stellen tegenover Jeanne, maar dan blijkt dat ze alles liegt om Jeanne in de val te lokken.
- Jeanne Bitor: een heel lelijke vrouw die veel schildert. Ze is heel erg teruggetrokken en zij is degene die Isabelle ontvoert. Jeanne heeft achter elkaar slechte ervaringen met mensen; ze negeren haar altijd. Als ze dan eindelijk een goed contact met Isabelle lijkt te krijgen, komt ze erachter dat Isabelle alles gelogen heeft en heeft ze er n?g een slechte ervaring bij. Als ze denkt dat Isabelle zich heeft opgehangen, loopt ze van haar huis weg en is ze spoorloos.
- Bernard Buffon: een dikke man, die zijn zoektocht naar Isabelle niet wil opgeven. Hij kent haar nog uit zijn jeugd, toen had Isabelle hem eens met haar vader gered uit een ton waarin hij ondersteboven in was gedaan door klasgenootjes. Bernard vindt haar uiteindelijk dan ook, maar wordt teleurgesteld in haar. Hierna zet hij zijn zoektocht verder in, maar dan naar Jeanne.
Het boek is auctoriaal geschreven, dus de lezer ziet de situaties steeds vanuit een andere persoon. Soms zijn de gedachten er dan ook bijgeschreven van de personen, maar in ieder geval steeds de handelingen van die personen.
Thematiek:
Het thema van dit boek is dat een lelijke vrouw haar eigen lelijkheid zo kan verachten dat ze deze ook in een ander (een knap iemand) wilt kunnen aantonen.
Dit doet Jeanne dus door Isabelle te ontvoeren en haar uit te hongeren en dit proces te schilderen. De verdere motieven zijn ook duisternis, verderf en dood aan de ene kant, en jong, mooi en filmster aan de andere kant.
Er is wel een interessant verband tussen het thema en de titel; de titel is ?Isabelle?. In deze naam is ook het woord ?belle? te herkennen wat weer Frans is voor mooi. Het thema is dat een lelijke vrouw de mooie vrouw wil laten ?verderven?, en dat is dus Isabelle.
Plaats in de literatuurgeschiedenis:
Het werk is voor het eerst gepubliceerd in 1989.
Over de auteur:
Tessa de Loo werd in 1946 in Bussum geboren als Johanna Martina Duyven? de Wit. Na de MMS studeerde ze Nederlands in Utrecht. Na haar huwelijk en de geboorte van haar zoon verhuisde ze naar Montferland en stopte met haar studie. Tot 1976 gaf zij les, daarna pakte ze haar studie weer op, maar weer maakte ze hem niet af. Ze scheidde van haar man en verhuisde naar Pieterburen en daarna naar Amsterdam. Sinds 1994 woont ze in Portugal. Het debuut van Tessa de Loo, ?De meisjes van de suikerwerkfabriek? (1983) was een groot succes. Het boek werd bekroond met de Anton Wachterprijs en het Gouden Ezelsoor. In 1986 verscheen haar eerste roman: ?Meander?. De Loo schreef in 1987 het boekenweekgeschenk ?Het Rookoffer?, dat minder positief ontvangen werd door het publiek. Andere belangrijke werken van Tessa de Loo zijn ?Isabelle?, ?De tweeling? (1993) en ?Een varken in het paleis? (1998).
Van de tijd weet ik dat er volgens mij wel meer van dit soort boeken geschreven werden, de criminele zaken worden vanaf 1980 veel opener besproken. Zo werd er ook meer over moorden geschreven en ook wel over ontvoeringen en gijzelingen. Ik weet niet in hoeverre dit werk te vergelijken is met andere werken van Tessa de Loo, want ik heb nog nooit eerder iets van haar gelezen. Maar als ik de kritiek moet geloven, schreef Tessa de Loo wel betere boeken en ook over heel andere onderwerpen. Het werk is dus wel typerend voor de tijd waarin het is ontstaan, ook vooral omdat in 1987 een gijzeling was die veel indruk gemaakt heeft. Hier zou het boek ook goed op gebaseerd kunnen zijn.
Samenvattingen van de recensies:
Recensie 1:Bron: Trouw
Publicatiedatum: 23-11-1989
Recensent: Rob Schouten
Het boek ?Isabelle? lijkt ge?nspireerd te zijn op de gijzelingsaffaire Heijn uit 1987. ?Isabelle? is een lichte roman, die het moet hebben van grote lijnen, een haast toneelmatig plot en een ongecompliceerde stijl. Van psychologische verdieping is geen sprake, de karakters zijn even karikaturaal als hun handelingen. Iedereen handelt als een bestuurde pop. De namen wijzen op een sprookjesachtig verhaal.
De vlotte stijl houdt de vaart erin, maar spektakel moet men ook op dat vlak niet verwachten. ?Isabelle? is een aardig niemendalletje en daarom een teleurstellend boekje van Tessa de Loo.
Ik heb dit boek gekozen, omdat ik de achterkant las en het mij wel een leuk boek leek. ook had ik al veel van Tessa de Loo gehoord, maar zelf had ik er nog nooit wat van gelezen. Ik dacht wel dat het een goed boek moest zijn.
Mijn eerste reactie nadat ik het boek gelezen had, was niet erg positief. Het boek was heel dun, maar had wel twee sterren, dus ik dacht dat het wel een goed boek was. Maar ik vond het aardig slecht en ik wist eigenlijk de hele tijd hoe het af ging lopen. En het g?ng ook nog eens echt zoals ik dacht. Er zaten helemaal geen leuke wendingen in en de relaties waren te simpel. De personen die erin voorkomen zijn aardig oppervlakkig en blijven steeds heel erg dezelfde personen. Ik vond het veel op een simpel sprookje lijken?
Verdieping:
(samenvatting:) Het verhaal gaat over twee vrouwen, Isabelle Amable en Jeanne Bitor, en een man, Bernard Buffon. Isabelle is actrice en heel erg knap, ze heeft dan ook een druk leven en af en toe knijpt zij er even tussenuit en gaat naar haar ouders. Haar ouders wonen op het platteland in Frankrijk; hier kan Isabelle zich even helemaal ontspannen. Ze gaat dan vaak wandelen in de buurt van het dorp en zwemt ook op een plaats die verder niemand kent. E?n boer volgt haar wel eens en bekijkt haar dan als ze zwemt. Maar op een dag, een dag waarop die boer haar n?et gevolgd had, is Isabelle helemaal verdwenen. Er komen grote zoekacties op gang, maar het levert niets op. Iedereen geeft het op, behalve Bernard, die wil koste wat het kost Isabelle terugvinden. Bernard is een man die Isabelle nog uit zijn jeugd kent en hij is helemaal weg van haar. Hij zwerft vaak door de bergen op zoek naar haar en blijft bewoners van het dorp ondervragen over Isabelle.
Jeanne is een ontzettend lelijke vrouw die ook in het dorp woont, zij woont helemaal in het laatste huis tegen de berg op waar Isabelle altijd opklimt. Jeanne houdt zich bezig met alles wat duister en lelijk is, ze schildert veel series schilderijen waarin het thema verderf centraal staat. Het enige wat nog ontbreekt is een mens; Jeanne wil dan ook nog een serie maken waarbij ze het lelijk worden van een mens kan schilderen. Ze heeft daarom Isabelle ontvoerd, door haar vanuit het water waar Isabelle altijd zwemt mee te nemen naar haar huis en haar in te sluiten met behulp van haar honden (pitbullterri?rs). Isabelle kan er niet tegenin gaan, ze is niet sterker dan die levensgevaarlijke honden. Jeanne sluit haar op in de kelder en geeft haar geen eten en drinken, elke dag moet Isabelle poseren, zodat Jeanne elke verandering kan schilderen. Isabelle wordt zo steeds zwakker. Op een gegeven moment valt ze dan ook echt flauw en geeft Jeanne haar uit noodzaak toch wat te eten.
Dan komt hun eerste echte gesprek na de ontvoering op gang. Isabelle vraagt zich af waarom ze uitgehongerd wordt, dan laat Jeanne haar series schilderijen zien en weet Isabelle genoeg. Ook gaat Jeanne vertellen over haar leven; dat ze haar hele leven vreselijk lelijk is geweest en daar altijd op beoordeeld werd en ook altijd op beoordeeld zal worden. Isabelle vertelt dan ook dat het ook niet alles is om mooi te zijn.
Op een dag mag Isabelle zelfs in de achtertuin zitten en praten de twee vrouwen onder een appelboom. Jeanne vertelt dat ze toch niet meer maagd is, doordat ze het ??n keer gedaan heeft met een oude man. Verder is zij nooit getrouwd geweest en heeft ze de rest van haar leven in het dorp gewoond, in het huis dat ze van haar vader ge?rfd heeft. Ook vertelt ze over haar jeugd. Isabelle vertelt dat ze twee keer getrouwd is geweest, maar dat alle twee de huwelijken mislukt zijn. En ze vertelt dat haar stiefvader haar seksueel mishandelde; allemaal vanwege haar schoonheid. De vrouwen respecteren elkaar steeds meer. Jeanne is dan ook van plan om Isabelle op een gewone kamer te laten slapen. Maar dan hoort ze van Bernard, in het caf? waar ze werkt, dat Isabelle nooit getrouwd is geweest en ook geen stiefvader heeft gehad. Bernard weet dit van een oude schoolvriendin van Isabelle, waarmee Isabelle altijd nog contact had. Isabelle heeft gewoon ouders die nog bij elkaar zijn en ze stond op het punt zelf te gaan trouwen voor de eerste keer. Jeanne is heel kwaad over Isabelle?s leugens; zelf heeft ze haar hele leven wel echt blootgelegd aan Isabelle. Zo besluit Jeanne tot het uiterste te gaan met haar schilderijen.
Maar als Jeanne op een dag de kelder binnenkomt, ziet ze dat Isabelle zichzelf heeft opgehangen. Jeanne wordt heel erg kwaad op zichzelf en gooit al haar schilderijen in het vuur. Bernard loopt op dat moment net om het huis van Jeanne en glipt naar binnen. Als hij de kelder inkomt, ziet hij Isabelle ook hangen en hij helpt haar. Zo verlaten ze snel het huis, was Jeanne zelf ook heeft gedaan. De bedoeling van Isabelle was om te doen als?f ze zich had opgehangen en daarna op de strobalen te gaan staan, zodat ze zichzelf los kon maken, maar de honden hadden deze strobalen omgegooid. Bernard was nog wel op tijd en heeft Isabelle zo nog kunnen redden, maar Isabelle doet er aardig luchtig over. Bernard wordt zo ontzettend teleurgesteld in Isabelle. Hij vindt Jeanne nu veel interessanter, maar die is ook spoorloos verdwenen. Zo gaat Bernard nu achter Jeanne aan, ook nadat alle andere mensen de zoektocht weer hebben opgegeven?
Verhaaltechniek:
De schrijfstijl is best apart. Je weet ook meteen dat het zich allemaal in Frankrijk afspeelt, zo komt er ook soms een Frans woord in voor, en de namen zijn ook Frans natuurlijk. Bij elk hoofdstuk lees je iets over een ander persoon; het is wel allemaal auctoriaal geschreven, dus je overziet het verhaal als lezer. Maar bij het tweede hoofdstuk lees je bijvoorbeeld over Jeanne, in hoofdstuk drie over Bernard, hoofdstuk vier gaat weer over Jeanne en Isabelle samen enzovoorts.
Het verhaal speelt zich af in een klein dorpje in Frankrijk, het is gewoon in deze tijd.
Er zijn maar drie echt bespreekbare verhaalfiguren. Over deze verhaalfiguren is wel veel informatie in het boek te vinden:
- Isabelle Amable: een heel knappe actrice, ze wordt veel beschreven in de pers. Ze ontspant zich door af en toe bij haar ouders te logeren in een bergachtige streek in Frankrijk. Verder zou ze gaan trouwen in dat jaar dat ze ontvoerd werd. Zij is de belangrijkste persoon uit het verhaal. Op een gegeven moment lijkt ze zich vertrouwd op te stellen tegenover Jeanne, maar dan blijkt dat ze alles liegt om Jeanne in de val te lokken.
- Jeanne Bitor: een heel lelijke vrouw die veel schildert. Ze is heel erg teruggetrokken en zij is degene die Isabelle ontvoert. Jeanne heeft achter elkaar slechte ervaringen met mensen; ze negeren haar altijd. Als ze dan eindelijk een goed contact met Isabelle lijkt te krijgen, komt ze erachter dat Isabelle alles gelogen heeft en heeft ze er n?g een slechte ervaring bij. Als ze denkt dat Isabelle zich heeft opgehangen, loopt ze van haar huis weg en is ze spoorloos.
- Bernard Buffon: een dikke man, die zijn zoektocht naar Isabelle niet wil opgeven. Hij kent haar nog uit zijn jeugd, toen had Isabelle hem eens met haar vader gered uit een ton waarin hij ondersteboven in was gedaan door klasgenootjes. Bernard vindt haar uiteindelijk dan ook, maar wordt teleurgesteld in haar. Hierna zet hij zijn zoektocht verder in, maar dan naar Jeanne.
Het boek is auctoriaal geschreven, dus de lezer ziet de situaties steeds vanuit een andere persoon. Soms zijn de gedachten er dan ook bijgeschreven van de personen, maar in ieder geval steeds de handelingen van die personen.
Thematiek:
Het thema van dit boek is dat een lelijke vrouw haar eigen lelijkheid zo kan verachten dat ze deze ook in een ander (een knap iemand) wilt kunnen aantonen.
Dit doet Jeanne dus door Isabelle te ontvoeren en haar uit te hongeren en dit proces te schilderen. De verdere motieven zijn ook duisternis, verderf en dood aan de ene kant, en jong, mooi en filmster aan de andere kant.
Er is wel een interessant verband tussen het thema en de titel; de titel is ?Isabelle?. In deze naam is ook het woord ?belle? te herkennen wat weer Frans is voor mooi. Het thema is dat een lelijke vrouw de mooie vrouw wil laten ?verderven?, en dat is dus Isabelle.
Plaats in de literatuurgeschiedenis:
Het werk is voor het eerst gepubliceerd in 1989.
Over de auteur:
Tessa de Loo werd in 1946 in Bussum geboren als Johanna Martina Duyven? de Wit. Na de MMS studeerde ze Nederlands in Utrecht. Na haar huwelijk en de geboorte van haar zoon verhuisde ze naar Montferland en stopte met haar studie. Tot 1976 gaf zij les, daarna pakte ze haar studie weer op, maar weer maakte ze hem niet af. Ze scheidde van haar man en verhuisde naar Pieterburen en daarna naar Amsterdam. Sinds 1994 woont ze in Portugal. Het debuut van Tessa de Loo, ?De meisjes van de suikerwerkfabriek? (1983) was een groot succes. Het boek werd bekroond met de Anton Wachterprijs en het Gouden Ezelsoor. In 1986 verscheen haar eerste roman: ?Meander?. De Loo schreef in 1987 het boekenweekgeschenk ?Het Rookoffer?, dat minder positief ontvangen werd door het publiek. Andere belangrijke werken van Tessa de Loo zijn ?Isabelle?, ?De tweeling? (1993) en ?Een varken in het paleis? (1998).
Van de tijd weet ik dat er volgens mij wel meer van dit soort boeken geschreven werden, de criminele zaken worden vanaf 1980 veel opener besproken. Zo werd er ook meer over moorden geschreven en ook wel over ontvoeringen en gijzelingen. Ik weet niet in hoeverre dit werk te vergelijken is met andere werken van Tessa de Loo, want ik heb nog nooit eerder iets van haar gelezen. Maar als ik de kritiek moet geloven, schreef Tessa de Loo wel betere boeken en ook over heel andere onderwerpen. Het werk is dus wel typerend voor de tijd waarin het is ontstaan, ook vooral omdat in 1987 een gijzeling was die veel indruk gemaakt heeft. Hier zou het boek ook goed op gebaseerd kunnen zijn.
Samenvattingen van de recensies:
Recensie 1:Bron: Trouw
Publicatiedatum: 23-11-1989
Recensent: Rob Schouten
Het boek ?Isabelle? lijkt ge?nspireerd te zijn op de gijzelingsaffaire Heijn uit 1987. ?Isabelle? is een lichte roman, die het moet hebben van grote lijnen, een haast toneelmatig plot en een ongecompliceerde stijl. Van psychologische verdieping is geen sprake, de karakters zijn even karikaturaal als hun handelingen. Iedereen handelt als een bestuurde pop. De namen wijzen op een sprookjesachtig verhaal.
De vlotte stijl houdt de vaart erin, maar spektakel moet men ook op dat vlak niet verwachten. ?Isabelle? is een aardig niemendalletje en daarom een teleurstellend boekje van Tessa de Loo.
Op de middelbare school tekende en schilderde De Loo veel. Ze schreef toen ook al graag opstellen.
Boek informatie
- Isabelle
- Johanna Martina (Tineke) Duyvené de Wit
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Tessa de Loo