Boekverslag: De guillotine
ZAKELIJKE GEGEVENS
Titel: De guillotine
Naam van de auteur: Simone van der Vlugt
Naam van uitgever: Lemniscaat
Jaar van verschijnen: 1999
DE INHOUD
Sandrine de Billancourt is een meisje uit een rijk en adellijk gezin. Ze heeft het goed. Als ze over straat moet, gaat ze per koets. Maar op een dag komen zij en Julie -haar kamenier- met de koets in een oproer terecht. Het volk wil brood. Sandrine en Julie gaan de koets uit en gaan op de loop. Onderweg vind Julie een jongetje -Pierre- dat ze kent van vroeger. Hij is gewond. Sandrine en zij brengen hem naar huis. De familie Lambertin is hen erg dankbaar.
Als baron de Billancourt hoort van het opstootje, is hij woedend. Gelukkig gaan ze niet lang daarna -het is immers voorjaar- naar Poissy, waar hun buitenverblijf voor de zomer gelegen is. In Poissy ontmoet Sandrine een jongen, Nicolas, terwijl hij strikken aan het zetten is om iets te eten te krijgen. Hij is arm en heeft honger. Net zoals vele andere boeren in dienst bij haar vader.
Op een dag is de maat vol. Het volk komt in opstand en Sandrine, haar ouders, haar zus Michelle en Julie moeten vluchten. Als ze in Parijs komen is daar alles veranderd. Ze worden warm onthaald: hun koets wordt half naar de malle moeren geholpen en ze worden diep vernederd. De Revolutie is uitgebroken. Een tijdje gaat alles nog wel goed, maar op een dag vallen de soldaten van de Nationale Garde hun huis binnen. Alleen Sandrine weet aan hen te ontsnappen. Haar ouders, Julie en Michelle worden opgepakt, omdat ze aristocraten zijn. Sandrine besluit dan om naar de familie Lambertin te gaan. Ze mag daar komen wonen, hoewel Philippe, de oudste zoon, erg protesteert. Hij is een sansculotte, en dus fel voor de Revolutie en tegen de aristocraten. Hij zit ook bij de Nationale Garde. Sandrine moet erg wennen. Ze moet nu ook gewone huishoudelijke karweitjes doen, en dat is ze niet echt gewend. Het eten valt haar ook tegen. Daardoor denkt ze vaak terug aan haar ouders, Michelle en aan Julie, die onthoofd zijn door de guillotine, net als vele anderen. Het geklak van het mes op de Place du Carrousel is nu de hele dag door te horen. Continu rijden er wagens af en aan met gevangenen en lijken. Ook de koning is gedood. Niemand is meer veilig voor de Nationale Garde. Zelfs Philippe ziet dat het uit de hand gaat lopen.
Op een dag neemt hij Sandrine mee naar een feest. Daar is ook Nicolas, die na de dood van zijn vader naar Parijs is verhuisd. Vanaf dat moment trekken hij en Sandrine veel met elkaar op. Maar niet voor lang, want Philippe ontdekt Nicolas op de zwarte lijst staat om opgepakt te worden. Hij moet snel de stad uit vluchten. Sandrine wil natuurlijk ook mee. Er is echter een probleem: er is maar één valse pas, dus moet Sandrine onder groenteafval op een kar de stad uitgesmokkeld worden. Ze hebben alleen een ding vergeten: in een uitgehongerde stad blijft geen groenteafval over. Dat vinden de poortwachters ook, en Sandrine wordt onder het groenteafval vandaan gevist. Zij en Nicolas worden in de gevangenis gezet. In de gevangenis mogen de gevangen bij elkaar komen, maar 's avonds moeten ze hun cel in. Sandrine en Nicolas maken veel nieuwe vrienden, en Sandrine herkent ook vrienden van haar ouders.
Aan het eind va elke dag worden er een aantal gevangenen weggevoerd om overgeplaatst te worden naar een andere gevangenis of om te worden berecht. Op een dag is ook Sandrine aan de beurt. Ze laat Nicolas alleen achter. Bij hun laatste kus beloven ze elkaar om naar Poissy te gaan en elkaar daar weer te ontmoeten, ook als ze dood gaan. Dan vertrekt het transport. Nicolas blijft alleen achter. Maar het transport komt onderweg vast te zitten in een oproer. De mensen hebben honger. De gevangenen worden op bevel van de officier die het transport begeleid geboeid en naar buiten gebracht. Sandrine wordt echter snel een steegje in geduwd door de officier. Maar dat is geen gewone officier? dat is Philippe! Hij voorziet Sandrine van nieuwe kleren. Als Sandrine vraagt of hij ook iets voor Nicolas heeft geregeld, antwoordt hij ontkennend. Diezelfde avond nog verlaten Sandrine en hij Parijs. Philippe heeft tegen Sandrine gelogen. Want als Nicolas naar bed gaat treft hij daar kleren van een bewaker aan en een briefje van Philippe. Nicolas trekt de kleren van Philippe aan en zo weet hij te ontsnappen. Als hij aankomt bij een leegstaand huis waarvan Philippe had geschreven dat hij daarheen moest gaan, is het hem duidelijk. Hij is te laat. Er zijn al eerder mensen geweest Philippe is er met Sandrine vandoor. Maar Philippe heeft ook aan hem gedacht: er liggen namelijk schone kleren en een valse pas. De volgende morgen vroeg laat Nicolas Parijs achter zich. Hij is op weg naar Poissy?
MIJN MENING
1: Ik vond het en heel goed boek, omdat het duidelijk de situatie beschrijft in de Franse Revolutie. Hoe bang de mensen waren om opgepakt te worden, wat een chaos er was. Niemand was zeker van zijn leven. Het geklak van de guillotine klonk de hele dag. Iedereen was enorm bang. Dat geeft dit boek duidelijk weer. Bovendien lees je ook hoe moeilijk het was voor de gewone man om het hoofd boven water te houden. Het toont heel scherp de situatie in Frankrijk ten tijde van de Revolutie. De gevoelens van de mensen toen worden heel goed beschreven.
2: Op een gegeven moment wordt Sandrine opgepakt en naar de gevangenis gebracht. Ze verblijft daar onder een valse naam. Maar iedereen is daar zo bang voor de guillotine dat ze elkaar gaan verraden. Zo wordt ook Sandrine verraden door een meisje.
Ik vind dat dit een heel goed voorbeeld is van hoe bang de mensen wel niet waren.
DE AUTEUR
Geboortedatum: 15 december 1966
Geboorteplaats: Hoorn, Nederland
Biografie: Simone van der Vlugt begon heel jong met schrijven. Op haar dertiende al benaderde ze een uitgever met een manuscript. Deze adviseerde haar en stimuleerde haar om door te gaan. Na de havo ging ze Nederlands en Frans studeren aan de lerarenopleiding in Amsterdam. De lessen Creatief Schrijven bevielen haar daar het best. Na haar opleiding werkte ze enige tijd als secretaresse bij een bank in Amsterdam. Toen haar eerste boek gepubliceerd werd stopte ze met werken om alleen nog maar te schrijven. Simone van der Vlugt is getrouwd, heeft twee kinderen en woont in Alkmaar.
De eerste drie boeken van Simone van der Vlugt zijn historische romans, die zich in de 17e en 18e eeuw afspelen. Het zijn verhalen waarin veel gebeurd en waarin ook een goed beeld van die tijd wordt geschetst. Haar hoofdpersonen in deze romans zijn arme mensen of rijke mensen die arm worden en die in moeilijke omstandigheden proberen te overleven. Er is veel aandacht voor de gevoelens van de hoofdpersonen. Daarnaast schreef Simone van der Vlugt boeken voor beginnende lezers en een bundel verhalen over een ondernemende kleuter.
Boeken:
1995 De amulet (Lemniscaat)
1996 Bloedgeld (Lemniscaat)
1999 De guillotine (Lemniscaat)
1999 Noodlanding in het oerwoud (Zwijsen)
1999 Mijn zusje wordt vermist (Zwijsen)
1999 Potverdrie, Sophie! (Van Holkema & Warendorf)
2000 Verdwaald onder de grond (Zwijsen)
2000 Zwarte sneeuw (Lemniscaat)
2001 Jehanne (Lemniscaat)
2001 Bastiaan komt eraan (Van Holkema & Warendorf)
2001 Hester de witte heks (Zwijsen)
2002 Schijndood (Lemniscaat)
Titel: De guillotine
Naam van de auteur: Simone van der Vlugt
Naam van uitgever: Lemniscaat
Jaar van verschijnen: 1999
DE INHOUD
Sandrine de Billancourt is een meisje uit een rijk en adellijk gezin. Ze heeft het goed. Als ze over straat moet, gaat ze per koets. Maar op een dag komen zij en Julie -haar kamenier- met de koets in een oproer terecht. Het volk wil brood. Sandrine en Julie gaan de koets uit en gaan op de loop. Onderweg vind Julie een jongetje -Pierre- dat ze kent van vroeger. Hij is gewond. Sandrine en zij brengen hem naar huis. De familie Lambertin is hen erg dankbaar.
Als baron de Billancourt hoort van het opstootje, is hij woedend. Gelukkig gaan ze niet lang daarna -het is immers voorjaar- naar Poissy, waar hun buitenverblijf voor de zomer gelegen is. In Poissy ontmoet Sandrine een jongen, Nicolas, terwijl hij strikken aan het zetten is om iets te eten te krijgen. Hij is arm en heeft honger. Net zoals vele andere boeren in dienst bij haar vader.
Op een dag is de maat vol. Het volk komt in opstand en Sandrine, haar ouders, haar zus Michelle en Julie moeten vluchten. Als ze in Parijs komen is daar alles veranderd. Ze worden warm onthaald: hun koets wordt half naar de malle moeren geholpen en ze worden diep vernederd. De Revolutie is uitgebroken. Een tijdje gaat alles nog wel goed, maar op een dag vallen de soldaten van de Nationale Garde hun huis binnen. Alleen Sandrine weet aan hen te ontsnappen. Haar ouders, Julie en Michelle worden opgepakt, omdat ze aristocraten zijn. Sandrine besluit dan om naar de familie Lambertin te gaan. Ze mag daar komen wonen, hoewel Philippe, de oudste zoon, erg protesteert. Hij is een sansculotte, en dus fel voor de Revolutie en tegen de aristocraten. Hij zit ook bij de Nationale Garde. Sandrine moet erg wennen. Ze moet nu ook gewone huishoudelijke karweitjes doen, en dat is ze niet echt gewend. Het eten valt haar ook tegen. Daardoor denkt ze vaak terug aan haar ouders, Michelle en aan Julie, die onthoofd zijn door de guillotine, net als vele anderen. Het geklak van het mes op de Place du Carrousel is nu de hele dag door te horen. Continu rijden er wagens af en aan met gevangenen en lijken. Ook de koning is gedood. Niemand is meer veilig voor de Nationale Garde. Zelfs Philippe ziet dat het uit de hand gaat lopen.
Op een dag neemt hij Sandrine mee naar een feest. Daar is ook Nicolas, die na de dood van zijn vader naar Parijs is verhuisd. Vanaf dat moment trekken hij en Sandrine veel met elkaar op. Maar niet voor lang, want Philippe ontdekt Nicolas op de zwarte lijst staat om opgepakt te worden. Hij moet snel de stad uit vluchten. Sandrine wil natuurlijk ook mee. Er is echter een probleem: er is maar één valse pas, dus moet Sandrine onder groenteafval op een kar de stad uitgesmokkeld worden. Ze hebben alleen een ding vergeten: in een uitgehongerde stad blijft geen groenteafval over. Dat vinden de poortwachters ook, en Sandrine wordt onder het groenteafval vandaan gevist. Zij en Nicolas worden in de gevangenis gezet. In de gevangenis mogen de gevangen bij elkaar komen, maar 's avonds moeten ze hun cel in. Sandrine en Nicolas maken veel nieuwe vrienden, en Sandrine herkent ook vrienden van haar ouders.
Aan het eind va elke dag worden er een aantal gevangenen weggevoerd om overgeplaatst te worden naar een andere gevangenis of om te worden berecht. Op een dag is ook Sandrine aan de beurt. Ze laat Nicolas alleen achter. Bij hun laatste kus beloven ze elkaar om naar Poissy te gaan en elkaar daar weer te ontmoeten, ook als ze dood gaan. Dan vertrekt het transport. Nicolas blijft alleen achter. Maar het transport komt onderweg vast te zitten in een oproer. De mensen hebben honger. De gevangenen worden op bevel van de officier die het transport begeleid geboeid en naar buiten gebracht. Sandrine wordt echter snel een steegje in geduwd door de officier. Maar dat is geen gewone officier? dat is Philippe! Hij voorziet Sandrine van nieuwe kleren. Als Sandrine vraagt of hij ook iets voor Nicolas heeft geregeld, antwoordt hij ontkennend. Diezelfde avond nog verlaten Sandrine en hij Parijs. Philippe heeft tegen Sandrine gelogen. Want als Nicolas naar bed gaat treft hij daar kleren van een bewaker aan en een briefje van Philippe. Nicolas trekt de kleren van Philippe aan en zo weet hij te ontsnappen. Als hij aankomt bij een leegstaand huis waarvan Philippe had geschreven dat hij daarheen moest gaan, is het hem duidelijk. Hij is te laat. Er zijn al eerder mensen geweest Philippe is er met Sandrine vandoor. Maar Philippe heeft ook aan hem gedacht: er liggen namelijk schone kleren en een valse pas. De volgende morgen vroeg laat Nicolas Parijs achter zich. Hij is op weg naar Poissy?
MIJN MENING
1: Ik vond het en heel goed boek, omdat het duidelijk de situatie beschrijft in de Franse Revolutie. Hoe bang de mensen waren om opgepakt te worden, wat een chaos er was. Niemand was zeker van zijn leven. Het geklak van de guillotine klonk de hele dag. Iedereen was enorm bang. Dat geeft dit boek duidelijk weer. Bovendien lees je ook hoe moeilijk het was voor de gewone man om het hoofd boven water te houden. Het toont heel scherp de situatie in Frankrijk ten tijde van de Revolutie. De gevoelens van de mensen toen worden heel goed beschreven.
2: Op een gegeven moment wordt Sandrine opgepakt en naar de gevangenis gebracht. Ze verblijft daar onder een valse naam. Maar iedereen is daar zo bang voor de guillotine dat ze elkaar gaan verraden. Zo wordt ook Sandrine verraden door een meisje.
Ik vind dat dit een heel goed voorbeeld is van hoe bang de mensen wel niet waren.
DE AUTEUR
Geboortedatum: 15 december 1966
Geboorteplaats: Hoorn, Nederland
Biografie: Simone van der Vlugt begon heel jong met schrijven. Op haar dertiende al benaderde ze een uitgever met een manuscript. Deze adviseerde haar en stimuleerde haar om door te gaan. Na de havo ging ze Nederlands en Frans studeren aan de lerarenopleiding in Amsterdam. De lessen Creatief Schrijven bevielen haar daar het best. Na haar opleiding werkte ze enige tijd als secretaresse bij een bank in Amsterdam. Toen haar eerste boek gepubliceerd werd stopte ze met werken om alleen nog maar te schrijven. Simone van der Vlugt is getrouwd, heeft twee kinderen en woont in Alkmaar.
De eerste drie boeken van Simone van der Vlugt zijn historische romans, die zich in de 17e en 18e eeuw afspelen. Het zijn verhalen waarin veel gebeurd en waarin ook een goed beeld van die tijd wordt geschetst. Haar hoofdpersonen in deze romans zijn arme mensen of rijke mensen die arm worden en die in moeilijke omstandigheden proberen te overleven. Er is veel aandacht voor de gevoelens van de hoofdpersonen. Daarnaast schreef Simone van der Vlugt boeken voor beginnende lezers en een bundel verhalen over een ondernemende kleuter.
Boeken:
1995 De amulet (Lemniscaat)
1996 Bloedgeld (Lemniscaat)
1999 De guillotine (Lemniscaat)
1999 Noodlanding in het oerwoud (Zwijsen)
1999 Mijn zusje wordt vermist (Zwijsen)
1999 Potverdrie, Sophie! (Van Holkema & Warendorf)
2000 Verdwaald onder de grond (Zwijsen)
2000 Zwarte sneeuw (Lemniscaat)
2001 Jehanne (Lemniscaat)
2001 Bastiaan komt eraan (Van Holkema & Warendorf)
2001 Hester de witte heks (Zwijsen)
2002 Schijndood (Lemniscaat)
Simone van der Vlugt is een Nederlands schrijfster van kinder- en volwassenenliteratuur. Zij is het best bekend van haar , maar heeft inmiddels ook een aantal literaire thrillers gepubliceerd.
Boek informatie
- De guillotine
- Simone van der Vlugt
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Simone van der Vlugt