Boekverslag: De amulet
ZAKELIJKE GEGEVENS:
Titel:
De amulet
Schrijver/ schrijfster:
Simone van der Vlugt.
Uitgeverij:
Lemniscaat b.v te Rotterdam.
Illustraties/ illustrator:
Roelof van der Schans.
Aantal hoofdstukken:
11 hoofdstukken.
Aantal bladzijden:
184 bladzijden.
Genre:
De genre van het boek is een historische jeugdroman. Ik heb dit gekozen omdat je toch een beetje inzicht krijgt over hoe het gaat in de 17e eeuw. Het is een jeugdroman omdat de hoofdpersoon een 13 jarig meisje is en niet wil worden uitgehuwelijkt.
Thema:
Nina heeft voorspellende gaven en loopt daardoor de kans als heks verbrand te worden. Omdat ze niet uitgehuwelijkt wil worden, gaat zij, vermomd als jongen, zwerven.
INHOUD:
1)
Het is 1630 en de heksenjacht is in volle gang.
Oude vrouwen kleine kinderen en zelfs hele gezinnen worden terechtgesteld (verbrand).
Nina, die bij haar oom en tante woont, is angstig en onzeker, omdat ze denkt dat ze zelf ook een heks is. Ze droomt regelmatig over heksenbijeenkomsten en krijgt overdag regelmatig visioenen. Dat gebeurt ook op een avond als ze achter het spinnewiel zit. Ze ziet allemaal hoofden ronddraaien. Ze ziet een vrouw aan een paal vastgebonden in hoge vlammen. Ze brandt tot aan haar middel.
Ze ziet het gezicht steeds duidelijker. Aan de ogen van de vrouw ziet ze dat de vrouw niet meer te redden is. Ze rent naar haar oom en fluistert: ?waarom hebben ze mijn moeder verbrand??
Haar oom vertelt waarom haar moeder werd terecht gesteld en dat haar moeder ook visioenen had. Haar moeder had nog een speciale gave; ze kon mensen genezen door alleen maar een simpele handbeweging te maken.
Hij geeft Nina een ketting met daaraan een amulet aan. Die was van haar moeder geweest.
Nina moest op een dag boodschappen doen voor haar tante. Ze ging naar de markt, een jongen kneep in haar kont, ze draaide zich om en gaf de jongen een klap in zijn gezicht.
De jongen maakte haar uit voor heks. Sinds die dag waren er roddels over haar dat ze een heks was.
Haar oom en tante hadden die roddels ook gehoord en vonden dat Nina moest vluchten. Haar oom en tante hadden bedacht dat ze Nina gingen uithuwelijken aan een oude boer die weduwnaar was (Herr Stolz heette die boer) in een ander dorp. Nina ging samen met haar tante naar het plaatsje Bamberg waar ze gingen overnachten.
De volgende dag ging Nina?s tante terug naar Würzburg. Nina moest in haar eentje verder, eigenlijk zou ze naar Herr Stolz moeten gaan, maar ze had geen zin om te trouwen met zo?n vieze, oude vent en zijn slaafje te worden, dus ze vluchtte naar het dorp Coburg. Ze ging te voet naar dat dorp. Onderweg kwam ze iemand tegen en die had een wagen en ze mocht meereizen.
In Coburg zocht ze eerst een herberg waar ze overnachtte. De volgende dag vroeg ze de herbergier waar er werk te vinden was. Hij wist niets en verwees haar verder. Toen ze ?s avonds nog niks gevonden had, kwam ze weer terug in dezelfde herberg. De herbergier zei dat hij wel iemand kon gebruiken. Dus Nina had daar een paar dagen gewerkt, totdat Herr Stolz ineens onverwachts in de herberg verscheen. Ze vluchtte weg, ze wist alleen nog niet waarheen. Onderweg kwam ze een jonge vent tegen met wie mocht mee reizen. Later werd ze door dezelfde vent aangerand. Ze had een mes in haar jurk zitten en stak hem hiermee in zijn buik.
Weer vluchtte ze weg. Bij een boerderij stal ze van de waslijn jongenskleren. Deze trok ze aan en sneed haar haren kort.
Nu leek ze net een jongen. Ze was weer verder gelopen en bij een verlaten dorpje was ze Max tegen gekomen. Eerst deed hij heel onaardig tegen haar, maar later veranderde dat nog. Met Max leefde ze in de natuur. Hij leerde haar goed om te gaan met geneeskrachtige kruiden. Hij kende ook veel mensen bij wie hij vaker overnachtte.
Samen gingen ze naar Rothenburg, waar Max vrienden had met een wijnhuis waar Max elk jaar hielp met druiven plukken en wijn maken. Dit jaar hielp Nina ook mee.
Ze bleven daar een paar dagen en hadden daar te horen gekregen dat Würzburg in bezet was genomen door Zwitserse soldaten.
Op een nacht werd Nina verschrikt wakker en wist dat ze een visioen had gehad. Er was een Zwitsers leger in de aankomst naar Rothenburg. Niemand geloofde haar, ook Max niet, maar ze wist het zo zeker, dat ze desnoods alleen verder zou reizen. Max besloot uiteindelijk toch ook mee te reizen, omdat ze maatjes waren.
Het was inmiddels al winter geworden en het was ook al aan het sneeuwen. Onderweg zag Nina wolven in haar visioen, maar ook dat geloofde Max niet, maar naar een tijdje kwamen ze toch wolven tegen. Ze vluchtten in een boom.
Na een paar uur gingen de wolven weer weg, omdat ze brand roken. Nina en Max konden weer verder trekken. Max kon niet meer. Nina moest hem ondersteunen. Er kwam een meneer naar buiten rennen, die Max meteen ondersteunde. Even later kwam er ook een vrouw die meteen naar Nina toerende. Daar hebben ze geslapen in de schuur. De volgende ochtend vertelde de meneer Wieshoven dat Rothenburg al overvallen was?
2)a) Wie is de hoofdrolspeler?
Nina is de hoofdrolspeelster.
b) Is het een volledig gepresenteerd figuur? Ja of nee? Je leert hem/ haar/ ze kennen door wat ze denken, voelen en doen.
Geef 5 citaten, waaruit dat blijkt. Zet de bladzijde erbij. Hoe ziet hij/ zij eruit?
Ja, het is een volledig gepresenteerd persoon.
Blz: 11. ?Ze is bang voor mij?. ? Ze is teleurgesteld.
Blz: 22. ?Waarom heeft u me dat niet eerder verteld?? ? Ze is een beetje boos en teleurgesteld.
Blz: 114. ?Ze zijn er? ? Ze is bang.
Blz: 140. ?Ik heet Hans? ? Ze is verlegen.
Blz: 169. ?Niet in de rivier!? ? Ze smeekt.
Ze lijkt op een jongen, omdat ze kleren draagt die een jongen ook draagt. Voor de rest wordt er niet veel over haar uiterlijk
verteld.
c) Wat vind je van de hoofdpersoon? Vertel ook waarom je dat vind. Gebruik beoordelingswoorden, minstens 2 + argumenten.
Ik vind haar zielig, want haar buurvrouw denkt dat ze een heks is en zegt dat dan ook tegen iedereen.
Ik vind haar ook heel ondernemend, want ze wil graag alles over haar ouders weten.
Ik vind haar ook heel dapper, omdat ze zich verkleed als jongen, omdat ze niet uitgehuwelijkt wil worden en omdat ze anders misschien verbrand wordt omdat haar buurvrouw dacht dat ze een heks was.
d) Wie zijn de bijpersonen? Ze zijn niet volledig gepresenteerd, waarom niet? Geef van deze bijpersonen een beschrijving.
De bijpersonen zijn:
Max von Spee:
Max is de persoon met wie Nina meereist. Eerst doet hij heel onaardig tegen haar, later doet hij wel aardig tegen haar. Hij moet eerst aan haar wennen. Hij weet heel veel over de natuur en hij leert haar alles wat hij weet over de natuur en hoe je allerlei geneeskundige kruiden kan gebruiken voor alles en nog wat, waar ze later veel aan heeft. b.v. tegen menstruatiepijn.
De zigeuners
De zigeuners doen heel aardig tegen Nina, ondanks alle verhalen die ze over de zigeuners gehoord heeft. Ze behandelen haar alsof ze een van hen is.
Oom Thomas en tante Hanna:
Door hen is Nina opgevoed sinds haar moeder terecht gesteld was. Het zijn aardige, lieve en zorgzame mensen.
Ze zorgden erg goed voor Nina.
Zij zorgden ervoor dat Nina kon vluchten toen ze weg moest uit het dorp Würzburg.
De bijpersonen zijn niet volledig gepresenteerd, want er word elke keer een beetje vaag over ze gedaan. het gaat tenslotte om Nina ( de hoofdpersoon).
e) Waar spelen de gebeurtenissen zich af? In welk land, in welke stad, dorp en geef 5 citaten over die plaatsen. Is die ruimte voor jou herkenbaar? Is die ruimte belangrijk in het verhaal?
Het verhaal speelt zich in het begin af in 1630 in het plaatsje Würzburg, waar Nina bij haar oom en tante woonde.
Na veel gebeurtenissen reist ze door heel Duitsland en komt verschillende dorpen tegen.
Zoals:
? Bamberg
? Bayreuth
? Rothenburg
? Ettal
? Coburg
Echte citaten heb ik verder niet kunnen vinden. De plaats is voor mij ook totaal niet herkenbaar. Het speelt zich het meest af in Würzburg. Die ruimte is wel belangrijk in het verhaal, want ze komt telkens ergens anders, waar ze andere mensen ontmoet, die in andere toestanden verkeren.
f) De tijd. Wanneer spelen de gebeurtenissen zich af? Geef een citaat.
In 1630. op deze novemberdag van het jaar 1630 is het zover: Würzburg ontdoet zich van die duivelse vrouw door middel van de brandstapel, de enige manier om het kwaad met wortel en tak uit te roeien.
g) Hoe lang duurt et? Een paar uur, een dag, een week? Waarom denk je dat?
Het duurt ong. een jaar, want ze gaat weg bij haar oom en tante en komt langs allerlei steden. Ze komt een jaar later in 1631 weer terug.
h) Wat is het belangrijkste probleem in het verhaal? Heeft dat met de titel te maken? Heeft de schrijver een bedoeling met het verhaal?
Het belangrijkste probleem is dat Nina er van verdacht wordt dat ze voorspellende gaven heeft en daardoor denken ze dat ze heks is.
De titel heeft er niets mee te maken, want de amulet is een ketting die ze van haar moeder heeft gekregen. En het verhaal gaat min of meer over dat ze denken dat ze een heks is. Er wordt verder niet veel gezegd over de amulet. Behalve dat de amulet haar speciale gaven geeft.
Wat de schrijver vooral heeft willen laten zien is hoe het leven vroeger moest zijn geweest als je werd beschuldigd van hekserij. Ze wil ook laten zien hoeveel vooroordelen er vroeger moest zijn geweest voor een mens dat anders was. Denk maar aan de zigeuners en de heksen. Omdat ze anders dan anderen waren werden ze beschuldigt van allerlei dingen die ze niet hadden gedaan. De schrijfster laat ook zien hoe mensen vroeger meededen aan heksenvervolgingen ondanks ze het er eigenlijk niet mee eens waren. Een mooi voorbeeld is als Nina ziet dat er een vrouw wordt beschuldigd van hekserij ze toch roept dood aan de heks´ zonder dat ze het wil. Maar ze doet het toch omdat ze anders wordt beschuldigd van samenzwering.
i) Wat is het climaxmoment? Of zijn er meer? Welke manieren heeft de schrijver gebruikt om het verhaal spannender te maken?
Als Nina door een boer wordt vastgegrepen en dat hij haar in het water wil gooien omdat de boer denkt dat ze een heks is. Door de boer allerlei enge zinnen tegen de hoofdpersoon te zeggen. En dan de hoofdpersoon bange zinnen terug te laten zeggen.
j) Is het verhaal chronologisch verteld of zitten er flashbacks in? Leg uit!
Het verhaal is chronologisch verteld, op 1 flashback na, dat ze erachter komt dat haar moeder als heks verbrand is. Ze gaat elke keer naar andere steden. En daar ontmoet ze allerlei andere mensen. Als ze die een beetje kent vertrekt ze weer naar een ander stadje. Waar ze weer andere mensen ontmoet.
k) Hoe loopt het af? Heeft het boek een open of gesloten einde?
Ik denk dat dit een gesloten einde is, omdat alle problemen afgelopen zijn. Nina hoeft niet te trouwen, en alle andere lasten die ze had vallen ook van haar schouders omdat ze weer vrij de wijde wereld in trekt. Ik zou het best fout kunnen hebben want hier kan je wel een vervolg verhaal op maken over dingen die ze daarna meemaakt, maar volgens mij begin je dan weer bij een nieuwe gebeurtenis. Dus ik ga toch voor het gesloten einde, de gebeurtenissen zijn afgelopen.
BEOORDELING VAN HET BOEK:
Ik vind het een leuk boek, omdat je heel erg kunt meeleven met de hoofdpersoon;
- Je weet hoe zij over haar oom en tante denkt.
- Je weet hoe zij over Max denkt.
- Je weet hoe zij over de familie in Rothenburg denkt.
Je weet dus precies hoe ze over de anderen denkt.
Je kan je ook meeleven in de situatie.
Het verhaal is op sommige stukken heel langdradig, vooral in het begin van het verhaal. Terwijl verderop in het boek zijn sommige stukken weer heel kort bijvoorbeeld: als ze bij de vrienden van Max op bezoek is lijkt het net alsof ze er maar een paar uur is, terwijl ze er toch blijft overnachten.
Het verhaal kan echt gebeurd zijn, omdat er bijna geen dingen in voorkomen die niet kunnen gebeuren.
Ook van de heksen, iedereen in die tijd denkt dat alles wat gebeurt en niet in hun voordeel is, door heksen is gedaan.
Ik vindt dat er uiteindelijk maar een hoofdpersoon is. Hoewel in het midden van het verhaal Max erbij komt, dan zijn er dus tijdelijk 2 hoofdpersonen.
Ik vind het een goed einde, omdat als ze terugkomt bij haar oom en tante, ze toch weer besluit verder te trekken. Ik vind niet, dat als je zolang in de natuur hebt geleefd, ineens weer in een dorp kan wonen op een vaste plek.
Het mooie van het boek vind ik dat Nina in de loop van het verhaal helemaal verandert. Bijvoorbeeld: in het begin van het verhaal weet Nina niks van de natuur en op het einde van het verhaal weet ze er bijna alles van.
SCHIJVERSINFORMATIE:
Simone van der Vlugt is geboren in 1966.
Schrijven is al van jongs af aan haar passie geweest. Zelf zegt ze: ?Mijn ouders konden me geen groter plezier doen dan me een pak schrijfpapier te geven en later zelfs een echte typemachine. Ik vond het enig om verhaaltjes te schrijven en ze te voorzien van een kaft met mijn naam erop?.
Al op dertienjarige leeftijd benaderde ze een uitgever die haar adviezen gaf en haar stimuleerde om door te gaan met schrijven.
Het schrijven werd pas echt serieus toen Simone Nederlands en Frans studeerde aan de leraren opleiding en haar duidelijk werd dat ze de lessen creatief schrijven het leukste vond.
Direct na afronding van haar studie, stortte ze zich op haar computer. In eerste instantie ging dat niet erg gemakkelijk door een drukke baan. Later kwam daar ook nog de zorg voor haar baby bij. Maar nu Simone in deeltijd werkt met intussen al twee kinderen, schrijft ze tussen de bedrijven door, op een aparte kamer met al haar spullen om haar heen waar niemand aan mag komen.
?Ik schrijf in fragmenten. Een stukje uit het midden van het verhaal, een stukje uit het einde. Gewoon wat in me opkomt. Later schrijf ik alles aan elkaar?.
In 1995 verscheen haar eerste jeugdboek ? De amulet?. Al spoedig volgde haar tweede boek Bloedgeld.
Ze kan boeiend en meeslepend schrijven, over vroegere tijden. Veel van haar boeken gaan hier dan ook over. Haar verhalen zijn spannend, avontuurlijk en goed geschreven. Ze zorgt er heel goed voor dat je kan meeleven met de hoofdpersoon.
Boeken van Simone van der Vlugt:
- Bloedgeld
- Een steen door de ruit
- De amulet
INHOUDSOPGAVE:
Pagina 1: Zakelijke gegevens.
Pagina 2: Inhoud.
Pagina 3: Vragen.
Pagina 4: Vervolg vragen.
Pagina 5: Vervolg vragen.
Pagina 6 :Beoordeling van het boek.
Pagina 7: Schrijversinformatie.
Pagina 8: Extra opdracht.
EXTRA OPDRACHT:
Blz uit het dagboek:
Lief dagboek,
Het is vandaag 15 mei 1630. Het was vandaag erg lekker weer. Ik zit nu aan de rand van een klein meertje. Lekker met men voeten in het water. Ik heb vandaag wel iets meegemaakt. Ik ben van huis weggegaan. Ik kon niet meer in Würzburg blijven. Het werd me een beetje te heet onder de voeten. Mijn buurvrouw denkt dat ik een heks ben, terwijl dat helemaal niet zo is. Althans, dat weet ik zelf niet eens. Ik heb ook elke dag de amulet van men moeder mee. Ik denk veel aan haar. Nu ik weet hoe men moeder is gestorven wil ik zo snel mogelijk ergens anders heen. Zo ver weg van Würzburg. Mijn oom heeft dat verteld. Dat ze als heks is gestorven, maar dat ze men oom en tante heeft gevraagd om voor mij te zorgen. Dat hebben ze dan ook goed gedaan, maar ik kan er nu niet meer tegen. Daarom ben ik nu ook weggegaan. Ik kon er niet meer tegen? het is nu avond, het is al laat. Het is nu denk ik 22.00 uur, maar kon het niet laten om ff iets op te schrijven. Ik moet nu in het gras slapen, maar dat is niet zo erg, want het is toch zo warm. Maar dat moet maar voor een paar dagen. Ik hoop niet dat het elke dag zo warm is als vandaag, want ik heb geen geld voor eten of drinken. Morgenvroeg vertrek ik hier en dan ga ik naar een ander stadje. Ik hoop dat ik daar een baantje kan vinden om aan geld te komen. Ik vond het heel moeilijk om men oom en tante zo achter te laten. Ze begrijpen me wel, dat ik moet vluchten. Volgens mij vonden zij het nog moeilijker dan ik zelf. Ik vind het ook zo jammer dat ik weg moest gaan, maar als ik daar zou zijn gebleven, had ik nu niet hier zitten schrijven. Dan was ik verbrand als heks en dat wilde ik voorkomen, want ik wil niet zo eindigen als men moeder. Ik weet niet wat er met men vader is gebeurd. Die is volgens mij al vroeg gestorven, maar daar hebben mijn oom en tante niet veel over gezegd. Ik wil later nog wel een keer weer terug naar Würzburg, om te kijken hoe het daar dan is. Ik wil dan mijn oom en tante weer terug zien. Ik hoop dat ze in Würzburg het verbranden hebben verboden, dat ze daar iets aan veranderd wordt. Ik ben eigenlijk zo moe, maar ik kan niet slapen. Ik moet telkens denken aan mijn oom en tante en kan mijn moeder niet uit men hoofd krijgen. Ik denk ook telkens dat er iemand aan komt die mij wil terugbrengen naar Würzburg en me daar dan laat verbranden. Ik durf gewoon niet te slapen. Want ik vertrouw het gewoon niet. Ik weet dat ik toch een keer moet gaan slapen, maar ik weet niet of het lukt. Het moet maar gewoon lukken vind ik! Ik hoop dat ik morgen in de stad een baantje kan krijgen. Kan ik, als ik ga sparen en niet alles uitgeef, ook een keer nieuwe kleren kopen. Dat lijkt me wel leuk. Een keer andere kleren. Ik hoop dat ze ook een keer een nieuwe modetrend krijgen. En niet alleen maar truien en broeken voor jongens. Misschien moet ik gaan sparen voor sandalen. Dan kan ik lekker lopen en kom ik ook nog ergens. Ik heb al een lijstje gemaakt naar welke steden ik allemaal wil. Ik ken ze zo niet allemaal uit men hoofd. Dan moet ik eerst dat blaadje pakken en daar heb ik niet zoveel zin in. Ik begin nu een beetje met schrijven. Ik kan nu een beetje een verhaal maken. Ik vertel wel alles door elkaar, maar er gaat nu zoveel door men hoofd! Ik kan er niet meer bij. Helemaal niet meer bij! Het wordt me allemaal te veel. Sorry, ik begin nu met huilen, maar het moet echt even. Ik kan het niet binnenhouden. Ik hoop dat ik levend en gezond terug kom in Würzburg. En dat mijn oom en tante nog net zo blij zijn als dat ik daar voor het eerst kwam en ik kon praten. Het was zo fijn om ouders te hebben, terwijl het eigenlijk helemaal niet je eigen ouders zijn, maar je oom en tante. Ik wil eigenlijk wel eens weten hoe men moeder er echt uitzag. Ik hoop dat ze mooi lang haar had. En dat ze knap was. En dat men vader een lieve en aardige man was, en dat hij goed voor men moeder zorgde voordat ze zo erg aan haar eind moest komen. Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Het gaat ook allemaal zo snel. Ik weet niet zo goed meer wat ik moet schrijven. Ik ben nu bijna helemaal leeg. Ik heb je eigenlijk niet veel meer te vertellen, althans ik kan het niet meer, want ben nu zo moe. Het is nu vast al wel 23.00 uur. Ik moet zo echt gaan slapen, want ik moet morgen heel vroeg opstaan, wil ik vroeg in de middag bij een stadje aankomen. Ik heb maar 1 paar kleren. Die moet ik nog wassen in het meertje hier. Dan kan ik ze morgenvroeg als ik wakker word weer aantrekken. Ik denk dat ik dat nu maar ga doen. Dus ik zal je nu dicht moeten klappen. Ik denk dat ik morgen nog wel weer wat ga opschrijven. Maar ik ga nu echt. Slaap lekker.
Dag lief dagboek,
-xxx-jes Nina
Titel:
De amulet
Schrijver/ schrijfster:
Simone van der Vlugt.
Uitgeverij:
Lemniscaat b.v te Rotterdam.
Illustraties/ illustrator:
Roelof van der Schans.
Aantal hoofdstukken:
11 hoofdstukken.
Aantal bladzijden:
184 bladzijden.
Genre:
De genre van het boek is een historische jeugdroman. Ik heb dit gekozen omdat je toch een beetje inzicht krijgt over hoe het gaat in de 17e eeuw. Het is een jeugdroman omdat de hoofdpersoon een 13 jarig meisje is en niet wil worden uitgehuwelijkt.
Thema:
Nina heeft voorspellende gaven en loopt daardoor de kans als heks verbrand te worden. Omdat ze niet uitgehuwelijkt wil worden, gaat zij, vermomd als jongen, zwerven.
INHOUD:
1)
Het is 1630 en de heksenjacht is in volle gang.
Oude vrouwen kleine kinderen en zelfs hele gezinnen worden terechtgesteld (verbrand).
Nina, die bij haar oom en tante woont, is angstig en onzeker, omdat ze denkt dat ze zelf ook een heks is. Ze droomt regelmatig over heksenbijeenkomsten en krijgt overdag regelmatig visioenen. Dat gebeurt ook op een avond als ze achter het spinnewiel zit. Ze ziet allemaal hoofden ronddraaien. Ze ziet een vrouw aan een paal vastgebonden in hoge vlammen. Ze brandt tot aan haar middel.
Ze ziet het gezicht steeds duidelijker. Aan de ogen van de vrouw ziet ze dat de vrouw niet meer te redden is. Ze rent naar haar oom en fluistert: ?waarom hebben ze mijn moeder verbrand??
Haar oom vertelt waarom haar moeder werd terecht gesteld en dat haar moeder ook visioenen had. Haar moeder had nog een speciale gave; ze kon mensen genezen door alleen maar een simpele handbeweging te maken.
Hij geeft Nina een ketting met daaraan een amulet aan. Die was van haar moeder geweest.
Nina moest op een dag boodschappen doen voor haar tante. Ze ging naar de markt, een jongen kneep in haar kont, ze draaide zich om en gaf de jongen een klap in zijn gezicht.
De jongen maakte haar uit voor heks. Sinds die dag waren er roddels over haar dat ze een heks was.
Haar oom en tante hadden die roddels ook gehoord en vonden dat Nina moest vluchten. Haar oom en tante hadden bedacht dat ze Nina gingen uithuwelijken aan een oude boer die weduwnaar was (Herr Stolz heette die boer) in een ander dorp. Nina ging samen met haar tante naar het plaatsje Bamberg waar ze gingen overnachten.
De volgende dag ging Nina?s tante terug naar Würzburg. Nina moest in haar eentje verder, eigenlijk zou ze naar Herr Stolz moeten gaan, maar ze had geen zin om te trouwen met zo?n vieze, oude vent en zijn slaafje te worden, dus ze vluchtte naar het dorp Coburg. Ze ging te voet naar dat dorp. Onderweg kwam ze iemand tegen en die had een wagen en ze mocht meereizen.
In Coburg zocht ze eerst een herberg waar ze overnachtte. De volgende dag vroeg ze de herbergier waar er werk te vinden was. Hij wist niets en verwees haar verder. Toen ze ?s avonds nog niks gevonden had, kwam ze weer terug in dezelfde herberg. De herbergier zei dat hij wel iemand kon gebruiken. Dus Nina had daar een paar dagen gewerkt, totdat Herr Stolz ineens onverwachts in de herberg verscheen. Ze vluchtte weg, ze wist alleen nog niet waarheen. Onderweg kwam ze een jonge vent tegen met wie mocht mee reizen. Later werd ze door dezelfde vent aangerand. Ze had een mes in haar jurk zitten en stak hem hiermee in zijn buik.
Weer vluchtte ze weg. Bij een boerderij stal ze van de waslijn jongenskleren. Deze trok ze aan en sneed haar haren kort.
Nu leek ze net een jongen. Ze was weer verder gelopen en bij een verlaten dorpje was ze Max tegen gekomen. Eerst deed hij heel onaardig tegen haar, maar later veranderde dat nog. Met Max leefde ze in de natuur. Hij leerde haar goed om te gaan met geneeskrachtige kruiden. Hij kende ook veel mensen bij wie hij vaker overnachtte.
Samen gingen ze naar Rothenburg, waar Max vrienden had met een wijnhuis waar Max elk jaar hielp met druiven plukken en wijn maken. Dit jaar hielp Nina ook mee.
Ze bleven daar een paar dagen en hadden daar te horen gekregen dat Würzburg in bezet was genomen door Zwitserse soldaten.
Op een nacht werd Nina verschrikt wakker en wist dat ze een visioen had gehad. Er was een Zwitsers leger in de aankomst naar Rothenburg. Niemand geloofde haar, ook Max niet, maar ze wist het zo zeker, dat ze desnoods alleen verder zou reizen. Max besloot uiteindelijk toch ook mee te reizen, omdat ze maatjes waren.
Het was inmiddels al winter geworden en het was ook al aan het sneeuwen. Onderweg zag Nina wolven in haar visioen, maar ook dat geloofde Max niet, maar naar een tijdje kwamen ze toch wolven tegen. Ze vluchtten in een boom.
Na een paar uur gingen de wolven weer weg, omdat ze brand roken. Nina en Max konden weer verder trekken. Max kon niet meer. Nina moest hem ondersteunen. Er kwam een meneer naar buiten rennen, die Max meteen ondersteunde. Even later kwam er ook een vrouw die meteen naar Nina toerende. Daar hebben ze geslapen in de schuur. De volgende ochtend vertelde de meneer Wieshoven dat Rothenburg al overvallen was?
2)a) Wie is de hoofdrolspeler?
Nina is de hoofdrolspeelster.
b) Is het een volledig gepresenteerd figuur? Ja of nee? Je leert hem/ haar/ ze kennen door wat ze denken, voelen en doen.
Geef 5 citaten, waaruit dat blijkt. Zet de bladzijde erbij. Hoe ziet hij/ zij eruit?
Ja, het is een volledig gepresenteerd persoon.
Blz: 11. ?Ze is bang voor mij?. ? Ze is teleurgesteld.
Blz: 22. ?Waarom heeft u me dat niet eerder verteld?? ? Ze is een beetje boos en teleurgesteld.
Blz: 114. ?Ze zijn er? ? Ze is bang.
Blz: 140. ?Ik heet Hans? ? Ze is verlegen.
Blz: 169. ?Niet in de rivier!? ? Ze smeekt.
Ze lijkt op een jongen, omdat ze kleren draagt die een jongen ook draagt. Voor de rest wordt er niet veel over haar uiterlijk
verteld.
c) Wat vind je van de hoofdpersoon? Vertel ook waarom je dat vind. Gebruik beoordelingswoorden, minstens 2 + argumenten.
Ik vind haar zielig, want haar buurvrouw denkt dat ze een heks is en zegt dat dan ook tegen iedereen.
Ik vind haar ook heel ondernemend, want ze wil graag alles over haar ouders weten.
Ik vind haar ook heel dapper, omdat ze zich verkleed als jongen, omdat ze niet uitgehuwelijkt wil worden en omdat ze anders misschien verbrand wordt omdat haar buurvrouw dacht dat ze een heks was.
d) Wie zijn de bijpersonen? Ze zijn niet volledig gepresenteerd, waarom niet? Geef van deze bijpersonen een beschrijving.
De bijpersonen zijn:
Max von Spee:
Max is de persoon met wie Nina meereist. Eerst doet hij heel onaardig tegen haar, later doet hij wel aardig tegen haar. Hij moet eerst aan haar wennen. Hij weet heel veel over de natuur en hij leert haar alles wat hij weet over de natuur en hoe je allerlei geneeskundige kruiden kan gebruiken voor alles en nog wat, waar ze later veel aan heeft. b.v. tegen menstruatiepijn.
De zigeuners
De zigeuners doen heel aardig tegen Nina, ondanks alle verhalen die ze over de zigeuners gehoord heeft. Ze behandelen haar alsof ze een van hen is.
Oom Thomas en tante Hanna:
Door hen is Nina opgevoed sinds haar moeder terecht gesteld was. Het zijn aardige, lieve en zorgzame mensen.
Ze zorgden erg goed voor Nina.
Zij zorgden ervoor dat Nina kon vluchten toen ze weg moest uit het dorp Würzburg.
De bijpersonen zijn niet volledig gepresenteerd, want er word elke keer een beetje vaag over ze gedaan. het gaat tenslotte om Nina ( de hoofdpersoon).
e) Waar spelen de gebeurtenissen zich af? In welk land, in welke stad, dorp en geef 5 citaten over die plaatsen. Is die ruimte voor jou herkenbaar? Is die ruimte belangrijk in het verhaal?
Het verhaal speelt zich in het begin af in 1630 in het plaatsje Würzburg, waar Nina bij haar oom en tante woonde.
Na veel gebeurtenissen reist ze door heel Duitsland en komt verschillende dorpen tegen.
Zoals:
? Bamberg
? Bayreuth
? Rothenburg
? Ettal
? Coburg
Echte citaten heb ik verder niet kunnen vinden. De plaats is voor mij ook totaal niet herkenbaar. Het speelt zich het meest af in Würzburg. Die ruimte is wel belangrijk in het verhaal, want ze komt telkens ergens anders, waar ze andere mensen ontmoet, die in andere toestanden verkeren.
f) De tijd. Wanneer spelen de gebeurtenissen zich af? Geef een citaat.
In 1630. op deze novemberdag van het jaar 1630 is het zover: Würzburg ontdoet zich van die duivelse vrouw door middel van de brandstapel, de enige manier om het kwaad met wortel en tak uit te roeien.
g) Hoe lang duurt et? Een paar uur, een dag, een week? Waarom denk je dat?
Het duurt ong. een jaar, want ze gaat weg bij haar oom en tante en komt langs allerlei steden. Ze komt een jaar later in 1631 weer terug.
h) Wat is het belangrijkste probleem in het verhaal? Heeft dat met de titel te maken? Heeft de schrijver een bedoeling met het verhaal?
Het belangrijkste probleem is dat Nina er van verdacht wordt dat ze voorspellende gaven heeft en daardoor denken ze dat ze heks is.
De titel heeft er niets mee te maken, want de amulet is een ketting die ze van haar moeder heeft gekregen. En het verhaal gaat min of meer over dat ze denken dat ze een heks is. Er wordt verder niet veel gezegd over de amulet. Behalve dat de amulet haar speciale gaven geeft.
Wat de schrijver vooral heeft willen laten zien is hoe het leven vroeger moest zijn geweest als je werd beschuldigd van hekserij. Ze wil ook laten zien hoeveel vooroordelen er vroeger moest zijn geweest voor een mens dat anders was. Denk maar aan de zigeuners en de heksen. Omdat ze anders dan anderen waren werden ze beschuldigt van allerlei dingen die ze niet hadden gedaan. De schrijfster laat ook zien hoe mensen vroeger meededen aan heksenvervolgingen ondanks ze het er eigenlijk niet mee eens waren. Een mooi voorbeeld is als Nina ziet dat er een vrouw wordt beschuldigd van hekserij ze toch roept dood aan de heks´ zonder dat ze het wil. Maar ze doet het toch omdat ze anders wordt beschuldigd van samenzwering.
i) Wat is het climaxmoment? Of zijn er meer? Welke manieren heeft de schrijver gebruikt om het verhaal spannender te maken?
Als Nina door een boer wordt vastgegrepen en dat hij haar in het water wil gooien omdat de boer denkt dat ze een heks is. Door de boer allerlei enge zinnen tegen de hoofdpersoon te zeggen. En dan de hoofdpersoon bange zinnen terug te laten zeggen.
j) Is het verhaal chronologisch verteld of zitten er flashbacks in? Leg uit!
Het verhaal is chronologisch verteld, op 1 flashback na, dat ze erachter komt dat haar moeder als heks verbrand is. Ze gaat elke keer naar andere steden. En daar ontmoet ze allerlei andere mensen. Als ze die een beetje kent vertrekt ze weer naar een ander stadje. Waar ze weer andere mensen ontmoet.
k) Hoe loopt het af? Heeft het boek een open of gesloten einde?
Ik denk dat dit een gesloten einde is, omdat alle problemen afgelopen zijn. Nina hoeft niet te trouwen, en alle andere lasten die ze had vallen ook van haar schouders omdat ze weer vrij de wijde wereld in trekt. Ik zou het best fout kunnen hebben want hier kan je wel een vervolg verhaal op maken over dingen die ze daarna meemaakt, maar volgens mij begin je dan weer bij een nieuwe gebeurtenis. Dus ik ga toch voor het gesloten einde, de gebeurtenissen zijn afgelopen.
BEOORDELING VAN HET BOEK:
Ik vind het een leuk boek, omdat je heel erg kunt meeleven met de hoofdpersoon;
- Je weet hoe zij over haar oom en tante denkt.
- Je weet hoe zij over Max denkt.
- Je weet hoe zij over de familie in Rothenburg denkt.
Je weet dus precies hoe ze over de anderen denkt.
Je kan je ook meeleven in de situatie.
Het verhaal is op sommige stukken heel langdradig, vooral in het begin van het verhaal. Terwijl verderop in het boek zijn sommige stukken weer heel kort bijvoorbeeld: als ze bij de vrienden van Max op bezoek is lijkt het net alsof ze er maar een paar uur is, terwijl ze er toch blijft overnachten.
Het verhaal kan echt gebeurd zijn, omdat er bijna geen dingen in voorkomen die niet kunnen gebeuren.
Ook van de heksen, iedereen in die tijd denkt dat alles wat gebeurt en niet in hun voordeel is, door heksen is gedaan.
Ik vindt dat er uiteindelijk maar een hoofdpersoon is. Hoewel in het midden van het verhaal Max erbij komt, dan zijn er dus tijdelijk 2 hoofdpersonen.
Ik vind het een goed einde, omdat als ze terugkomt bij haar oom en tante, ze toch weer besluit verder te trekken. Ik vind niet, dat als je zolang in de natuur hebt geleefd, ineens weer in een dorp kan wonen op een vaste plek.
Het mooie van het boek vind ik dat Nina in de loop van het verhaal helemaal verandert. Bijvoorbeeld: in het begin van het verhaal weet Nina niks van de natuur en op het einde van het verhaal weet ze er bijna alles van.
SCHIJVERSINFORMATIE:
Simone van der Vlugt is geboren in 1966.
Schrijven is al van jongs af aan haar passie geweest. Zelf zegt ze: ?Mijn ouders konden me geen groter plezier doen dan me een pak schrijfpapier te geven en later zelfs een echte typemachine. Ik vond het enig om verhaaltjes te schrijven en ze te voorzien van een kaft met mijn naam erop?.
Al op dertienjarige leeftijd benaderde ze een uitgever die haar adviezen gaf en haar stimuleerde om door te gaan met schrijven.
Het schrijven werd pas echt serieus toen Simone Nederlands en Frans studeerde aan de leraren opleiding en haar duidelijk werd dat ze de lessen creatief schrijven het leukste vond.
Direct na afronding van haar studie, stortte ze zich op haar computer. In eerste instantie ging dat niet erg gemakkelijk door een drukke baan. Later kwam daar ook nog de zorg voor haar baby bij. Maar nu Simone in deeltijd werkt met intussen al twee kinderen, schrijft ze tussen de bedrijven door, op een aparte kamer met al haar spullen om haar heen waar niemand aan mag komen.
?Ik schrijf in fragmenten. Een stukje uit het midden van het verhaal, een stukje uit het einde. Gewoon wat in me opkomt. Later schrijf ik alles aan elkaar?.
In 1995 verscheen haar eerste jeugdboek ? De amulet?. Al spoedig volgde haar tweede boek Bloedgeld.
Ze kan boeiend en meeslepend schrijven, over vroegere tijden. Veel van haar boeken gaan hier dan ook over. Haar verhalen zijn spannend, avontuurlijk en goed geschreven. Ze zorgt er heel goed voor dat je kan meeleven met de hoofdpersoon.
Boeken van Simone van der Vlugt:
- Bloedgeld
- Een steen door de ruit
- De amulet
INHOUDSOPGAVE:
Pagina 1: Zakelijke gegevens.
Pagina 2: Inhoud.
Pagina 3: Vragen.
Pagina 4: Vervolg vragen.
Pagina 5: Vervolg vragen.
Pagina 6 :Beoordeling van het boek.
Pagina 7: Schrijversinformatie.
Pagina 8: Extra opdracht.
EXTRA OPDRACHT:
Blz uit het dagboek:
Lief dagboek,
Het is vandaag 15 mei 1630. Het was vandaag erg lekker weer. Ik zit nu aan de rand van een klein meertje. Lekker met men voeten in het water. Ik heb vandaag wel iets meegemaakt. Ik ben van huis weggegaan. Ik kon niet meer in Würzburg blijven. Het werd me een beetje te heet onder de voeten. Mijn buurvrouw denkt dat ik een heks ben, terwijl dat helemaal niet zo is. Althans, dat weet ik zelf niet eens. Ik heb ook elke dag de amulet van men moeder mee. Ik denk veel aan haar. Nu ik weet hoe men moeder is gestorven wil ik zo snel mogelijk ergens anders heen. Zo ver weg van Würzburg. Mijn oom heeft dat verteld. Dat ze als heks is gestorven, maar dat ze men oom en tante heeft gevraagd om voor mij te zorgen. Dat hebben ze dan ook goed gedaan, maar ik kan er nu niet meer tegen. Daarom ben ik nu ook weggegaan. Ik kon er niet meer tegen? het is nu avond, het is al laat. Het is nu denk ik 22.00 uur, maar kon het niet laten om ff iets op te schrijven. Ik moet nu in het gras slapen, maar dat is niet zo erg, want het is toch zo warm. Maar dat moet maar voor een paar dagen. Ik hoop niet dat het elke dag zo warm is als vandaag, want ik heb geen geld voor eten of drinken. Morgenvroeg vertrek ik hier en dan ga ik naar een ander stadje. Ik hoop dat ik daar een baantje kan vinden om aan geld te komen. Ik vond het heel moeilijk om men oom en tante zo achter te laten. Ze begrijpen me wel, dat ik moet vluchten. Volgens mij vonden zij het nog moeilijker dan ik zelf. Ik vind het ook zo jammer dat ik weg moest gaan, maar als ik daar zou zijn gebleven, had ik nu niet hier zitten schrijven. Dan was ik verbrand als heks en dat wilde ik voorkomen, want ik wil niet zo eindigen als men moeder. Ik weet niet wat er met men vader is gebeurd. Die is volgens mij al vroeg gestorven, maar daar hebben mijn oom en tante niet veel over gezegd. Ik wil later nog wel een keer weer terug naar Würzburg, om te kijken hoe het daar dan is. Ik wil dan mijn oom en tante weer terug zien. Ik hoop dat ze in Würzburg het verbranden hebben verboden, dat ze daar iets aan veranderd wordt. Ik ben eigenlijk zo moe, maar ik kan niet slapen. Ik moet telkens denken aan mijn oom en tante en kan mijn moeder niet uit men hoofd krijgen. Ik denk ook telkens dat er iemand aan komt die mij wil terugbrengen naar Würzburg en me daar dan laat verbranden. Ik durf gewoon niet te slapen. Want ik vertrouw het gewoon niet. Ik weet dat ik toch een keer moet gaan slapen, maar ik weet niet of het lukt. Het moet maar gewoon lukken vind ik! Ik hoop dat ik morgen in de stad een baantje kan krijgen. Kan ik, als ik ga sparen en niet alles uitgeef, ook een keer nieuwe kleren kopen. Dat lijkt me wel leuk. Een keer andere kleren. Ik hoop dat ze ook een keer een nieuwe modetrend krijgen. En niet alleen maar truien en broeken voor jongens. Misschien moet ik gaan sparen voor sandalen. Dan kan ik lekker lopen en kom ik ook nog ergens. Ik heb al een lijstje gemaakt naar welke steden ik allemaal wil. Ik ken ze zo niet allemaal uit men hoofd. Dan moet ik eerst dat blaadje pakken en daar heb ik niet zoveel zin in. Ik begin nu een beetje met schrijven. Ik kan nu een beetje een verhaal maken. Ik vertel wel alles door elkaar, maar er gaat nu zoveel door men hoofd! Ik kan er niet meer bij. Helemaal niet meer bij! Het wordt me allemaal te veel. Sorry, ik begin nu met huilen, maar het moet echt even. Ik kan het niet binnenhouden. Ik hoop dat ik levend en gezond terug kom in Würzburg. En dat mijn oom en tante nog net zo blij zijn als dat ik daar voor het eerst kwam en ik kon praten. Het was zo fijn om ouders te hebben, terwijl het eigenlijk helemaal niet je eigen ouders zijn, maar je oom en tante. Ik wil eigenlijk wel eens weten hoe men moeder er echt uitzag. Ik hoop dat ze mooi lang haar had. En dat ze knap was. En dat men vader een lieve en aardige man was, en dat hij goed voor men moeder zorgde voordat ze zo erg aan haar eind moest komen. Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Het gaat ook allemaal zo snel. Ik weet niet zo goed meer wat ik moet schrijven. Ik ben nu bijna helemaal leeg. Ik heb je eigenlijk niet veel meer te vertellen, althans ik kan het niet meer, want ben nu zo moe. Het is nu vast al wel 23.00 uur. Ik moet zo echt gaan slapen, want ik moet morgen heel vroeg opstaan, wil ik vroeg in de middag bij een stadje aankomen. Ik heb maar 1 paar kleren. Die moet ik nog wassen in het meertje hier. Dan kan ik ze morgenvroeg als ik wakker word weer aantrekken. Ik denk dat ik dat nu maar ga doen. Dus ik zal je nu dicht moeten klappen. Ik denk dat ik morgen nog wel weer wat ga opschrijven. Maar ik ga nu echt. Slaap lekker.
Dag lief dagboek,
-xxx-jes Nina
Simone van der Vlugt is een Nederlands schrijfster van kinder- en volwassenenliteratuur. Zij is het best bekend van haar , maar heeft inmiddels ook een aantal literaire thrillers gepubliceerd.
Boek informatie
- De amulet
- Simone van der Vlugt
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Simone van der Vlugt