Boekverslag: De amulet
De Amulet, door Simone van der Vlugt
Praktische gegevens
Bladzijden: 188
Titels aangegeven met: nummers
Illustraties: Omslagillustratie door Roelof van der Schans
Jaar en plaats van uitgave: Lemniscaat b.v. Rotterdam, 1995
Inhoud en opbouw
2.1- Het is een avonturen verhaal, want er is een meisje, Nina, dat op haar eigen houtje wegloopt van haar geboorte dorp, en de weide wereld intrekt. Ze komt daarbij allemaal vreemde en nieuwe dingen tegen. Het is in 1630 gebeurd, dus het is ook een historisch verhaal.
2.2- Zie volgende pagina
2.3- a. Het speelt af in 1630, dat staat in het boek: `Op deze novemberdag van het jaar 1630is het zover: W?rzburg ontdoet zich van die duivelse vrouw door middel van de brandstapel, de enige manier om het kwaad met wortel en tak uit te roeien.’
b. Ongeveer 2 jaar, want er wordt verteld dat de seizoenen voorbij gaan.
c. Nee het verhaal is in de goede volgorde verteld
2.4 - a. Het verhaal speelt zich op meerdere plaatsen af, want in het begin is Nina nog in W?rzburg, maar later loopt ze weg, en is ze telkens ergens anders.
b. Nee niet echt, er wordt wel eens wat over het weer gezegd, maar er zit geen verband tussen de situatie en het weer.
2.5- a. Nina, oom Thomas, tante Hanna, Max. De relatie tussen Nina en haar om en tante is vrij close. Nina ziet hun als haar ouders, omdat ze al van jongs af aan bij hun woont (haar moeder is terechtgesteld op de brandstapel, wegens verdenking van hekserij). Om Thomas en tante Hanna kennen Max niet. Max is een goede vriend van Nina. Ze leert hem kennen tijdens haar zwerftochten. In het begin is max nog wat stroef en praat niet veel, maar al gauw leert hij Nina van alles en zijn ze de beste maatjes.
b. Nina is een puber en doet vooral waar ze zin in heeft. Ze is erg aardig en sociaal en wil graag anderen helpen.
Oom Thomas en Tante Hanna komen niet echt veel in het verhaal voor (ze spelen wel een belangrijke rol), dus er wordt ook niet echt vrijgegeven over de karakters van hun. Oom Thomas is een persoon die heel erg betrokken is bij nina. Tante Hanna is een persoon dat een beetje een afstand hou van Nina, maar wel gek op dr is.
2.6- Het gaat over een hij/zij verhaal. De ‘zij’ is Nina. Ik kon me goed in haar verplaatsen, want ik herkende wel eens dingen die ik ook meemaak, en dan doe je dat snel. Ze maakte ook veel mee in een korte tijd en dat maakte een indruk op me.
2.7- Ja ik kan me voorstellen dat dit in het echt zou kunnen gebeuren, of in het echt zou gebeurd kunnen zijn, want er gebeuren geen dingen in die niet zouden kunnen gebeuren. Geen fantasie dingen. De gevoelens zijn ook gewoon net zoals in het gewone leven en ik kan het me voorstellen dat dit ook in het echt zou kunnen gebeuren.
Afronding en persoonlijk oordeel
3.1- het verhaal gaat over Nina. Een meisje dat bij haar oom en tante woont, omdat haar moeder al lang geleden is terechtgesteld wegens verdenking op hekserij. Ze heeft een amulet nagelaten aan haar pasgeboren baby’tje ; Nina. Als Nina oud genoeg is krijgt ze de amulet van haar oom en tante. Door de amulet blijkt dat Nina ook magische krachten heeft. In het verhaal wordt niet echt op de titel ingegaan.
3.2 - Nina is een meisje dat van haar geboortestad wegloopt en allerlei avonturen meemaakt.
3.3- Het is niet echt een makkelijke taal, want er zitten veel woorden in die je meestal nog niet begrijpt. Dat komt omdat het begrippen zijn van vroeger. Achter in het boek staat een begrippenlijst met woorden en betekenissen.
Er zitten lange zinnen in waar van je ze wel eens 2 keer moet lezen omdat ze je anders niet begrijpt.
Ook zitten er veen beschrijvingen in, bijvoorbeeld over personen, of over landschappen
Er zijn niet echt heel veel gesprekken, want er wordt namelijk heel erg veel vertelt hoe dingen zitten, hoe ze er uitzien en over hoe de omgeving eruit ziet.
3.4- Het mooiste stuk vind ik, als haar beste vriend, Max dood gaat. Ze zijn in de loop van het verhaal hele goede vrienden geworden en ik vind het echt mooi geschreven. Ik leefde helemaal met Nina mee.
Samenvatting
Nina, die bij haar oom en tante woont, is angstig en onzeker, omdat ze denkt dat ze zelf ook een heks is. Ze droomt regelmatig over heksenbijeenkomsten en krijgt overdag regelmatig visioenen. Dat gebeurt ook op een avond als ze achter het spinnewiel zit. Ze ziet allemaal hoofden ronddraaien. Ze ziet een vrouw aan een paal vastgebonden in hoge vlammen. Ze brandt tot aan haar middel. Ze ziet het gezicht steeds duidelijker. Aan de ogen van de vrouw ziet ze dat de vrouw niet meer te redden is. Ze rent naar haar oom en fluistert: ‘Waarom hebben ze mijn moeder verbrand?’
Haar oom vertelt waarom haar moeder werd terechtgesteld en dat haar moeder ook visioenen had. Haar moeder had nog een speciale gave; ze kon mensen genezen door alleen maar een simpele handbeweging te maken.
Dan krijgt Nina een doosje met spullen die van haar moeder geweest waren,
hierin zit een amulet met daarin een digitalis.
Nina moest op een dag boodschappen doen voor haar tante. Toen ze naar de marktging, werdt ze door een jongen in haar kont geknepen, ze draaide zich om en gaf de jongen een klap in zijn gezicht.
De jongen maakte haar uit voor heks. Sinds die dag waren er roddels over haar dat ze een heks was.
Haar oom en tante hadden die roddels ook gehoord en vonden dat Nina moest vluchten. Haar oom en tante hadden bedacht dat ze Nina gingen uithuwelijken aan een oude boer die weduwnaar was (Herr Stolz heette die boer) in een ander dorp. Nina ging samen met haar tante naar het plaatsje Bamberg waar ze gingen overnachten. Omdat vlak daarna een storm was en ze Nina zagen dansen van blijdschap bij de rivier krijgt Nina de schuld
van de storm.
De volgende dag ging Nina’s tante terug naar W?rzburg. Nina moest in haar eentje verder, eigenlijk zou ze naar Herr Stolz moeten gaan, maar ze had geen zin om te trouwen met zo’n vieze, oude vent en zijn slaafje te worden, dus ze vluchtte naar het dorp Coburg. Ze ging te voet naar dat dorp. Onderweg kwam ze iemand tegen en die had een wagen en ze mocht meereizen.
In Coburg zocht ze eerst een herberg waar ze overnachtte. De volgende dag vroeg ze de herbergier waar er werk te vinden was. Hij wist niets en verwees haar verder. Toen ze ‘s avonds nog niks gevonden had, kwam ze weer terug in dezelfde herberg. De herbergier zei dat hij wel iemand kon gebruiken. Dus Nina had daar een paar dagen gewerkt, totdat Herr Stolz ineens onverwachts in de herberg verscheen. Ze vluchtte weg, ze wist alleen nog niet waarheen. Onderweg kwam ze een jonge vent tegen met wie zij mocht mee reizen. Later werd ze door dezelfde vent aangerand. Ze had een mes in haar jurk zitten en stak hem hiermee in zijn buik.
Weer vluchtte ze weg. Bij een boerderij stal ze van de waslijn jongenskleren. Deze trok ze aan en sneed haar haren kort.
Nu leek ze net een jongen. Ze benoemt zichzelf tot Hans Ze was weer verder gelopen en bij een verlaten dorpje was ze Max tegen gekomen. Eerst deed hij heel onaardig tegen haar, maar later veranderde dat nog. Met Max leefde ze in de natuur. Hij leerde haar goed om te gaan met geneeskrachtige kruiden. Hij kende ook veel mensen bij wie hij vaker overnachtte.
Samen gingen ze naar Rothenburg, waar Max vrienden had met een wijnhuis waar Max elk jaar hielp met druiven plukken en wijn maken. Dit jaar hielp Nina ook mee.
Ze bleven daar een paar dagen en hadden daar te horen gekregen dat W?rzburg was bezet genomen door Zwitserse soldaten.
Op een nacht werd Nina verschrikt wakker en wist dat ze een visioen had gehad. Er was een Zwitsers leger in de aankomst naar Rothenburg. Niemand geloofde haar, ook Max niet, maar ze wist het zo zeker, dat ze desnoods alleen verder zou reizen. Max besloot uiteindelijk toch ook mee te reizen, omdat ze maatjes waren.
Het was inmiddels al winter geworden en het was ook al aan het sneeuwen. Onderweg zag Nina wolven in haar visioen, maar ook dat geloofde Max niet, maar na een tijdje kwamen ze toch wolven tegen. Ze vluchtten in een boom.
Na een paar uur gingen de wolven weer weg, omdat ze brand roken. Nina en Max konden weer verder trekken. Max kon niet meer. Nina moest hem ondersteunen. Er kwam een meneer naar buiten rennen, die Max meteen ondersteunde. Even later kwam er ook een vrouw die meteen naar Nina toerende. Daar hebben ze geslapen in de schuur. De volgende ochtend vertelde de meneer Wieshoven dat Rothenburg al overvallen was.
Ze trokken weer verder, dit keer naar Ettal.
Na een poosje kon Max al niet meer. Ze zaten ondertussen in Oberammergau, ze klopten eerst aan bij een boerderij, maar daar werden ze niet binnengelaten. Ze liepen verder. Ze kwamen bij een leegstaande blokhut aan, waar ze gingen overnachten.
Max was erg ziek geworden.
De volgende ochtend trokken ze weer verder naar Ettal. Ze wisten niet precies waar Ettal lag. Vlak voor een heuvel kon Max niet meer verder en zakte in elkaar, Nina bleef nog even bij hem en besloot dat ze hulp ging zoeken. Ze rende over de heuvel en daar lag Ettal. Ze rende de kerk binnen en vroeg de monniken om Max te redden. Na enkele uren kreeg ze ineens een raar gevoel. Ze wist dat Max het niet meer haalde.
Even later kwamen de monniken die Max hadden gezocht terug. Ze hadden vervelend nieuws. Ze vertelden dat Max dood was.
Ze bleef daar een paar maanden tot het lente was.
Toen het eenmaal lente was trok ze weer verder.
Ze wist nog niet waar ze naar toe wilde.
Ze was nog maar net onderweg toen ze zigeuners tegenkwam. Eerst was ze er bang voor omdat iedereen er van die verschrikkelijke verhalen over vertelde. Ze ging ze bespioneren en werd betrapt door de honden van de zigeuners. Ze werd ruw opgepakt en in het kamp neergezet. Ze kreeg soep te eten.
Ze trok met de zigeuners op en reisde met hen mee. Tot ze op een gegeven moment bij W?rzburg aan gekomen waren en Nina besloot terug te gaan naar haar oom en tante. Ze had er niet bij stilgestaan dat W?rzburg in beslag was genomen.
Maar al snel ziet ze in dat ze rondzwervend gelukkiger is, ze was te gewend geraakt aan de vrijheid en houd het niet meer vol om op een plaats te blijven, dus laat ze Wolfsburg weer achter, deze keer voorgoed.
Praktische gegevens
Bladzijden: 188
Titels aangegeven met: nummers
Illustraties: Omslagillustratie door Roelof van der Schans
Jaar en plaats van uitgave: Lemniscaat b.v. Rotterdam, 1995
Inhoud en opbouw
2.1- Het is een avonturen verhaal, want er is een meisje, Nina, dat op haar eigen houtje wegloopt van haar geboorte dorp, en de weide wereld intrekt. Ze komt daarbij allemaal vreemde en nieuwe dingen tegen. Het is in 1630 gebeurd, dus het is ook een historisch verhaal.
2.2- Zie volgende pagina
2.3- a. Het speelt af in 1630, dat staat in het boek: `Op deze novemberdag van het jaar 1630is het zover: W?rzburg ontdoet zich van die duivelse vrouw door middel van de brandstapel, de enige manier om het kwaad met wortel en tak uit te roeien.’
b. Ongeveer 2 jaar, want er wordt verteld dat de seizoenen voorbij gaan.
c. Nee het verhaal is in de goede volgorde verteld
2.4 - a. Het verhaal speelt zich op meerdere plaatsen af, want in het begin is Nina nog in W?rzburg, maar later loopt ze weg, en is ze telkens ergens anders.
b. Nee niet echt, er wordt wel eens wat over het weer gezegd, maar er zit geen verband tussen de situatie en het weer.
2.5- a. Nina, oom Thomas, tante Hanna, Max. De relatie tussen Nina en haar om en tante is vrij close. Nina ziet hun als haar ouders, omdat ze al van jongs af aan bij hun woont (haar moeder is terechtgesteld op de brandstapel, wegens verdenking van hekserij). Om Thomas en tante Hanna kennen Max niet. Max is een goede vriend van Nina. Ze leert hem kennen tijdens haar zwerftochten. In het begin is max nog wat stroef en praat niet veel, maar al gauw leert hij Nina van alles en zijn ze de beste maatjes.
b. Nina is een puber en doet vooral waar ze zin in heeft. Ze is erg aardig en sociaal en wil graag anderen helpen.
Oom Thomas en Tante Hanna komen niet echt veel in het verhaal voor (ze spelen wel een belangrijke rol), dus er wordt ook niet echt vrijgegeven over de karakters van hun. Oom Thomas is een persoon die heel erg betrokken is bij nina. Tante Hanna is een persoon dat een beetje een afstand hou van Nina, maar wel gek op dr is.
2.6- Het gaat over een hij/zij verhaal. De ‘zij’ is Nina. Ik kon me goed in haar verplaatsen, want ik herkende wel eens dingen die ik ook meemaak, en dan doe je dat snel. Ze maakte ook veel mee in een korte tijd en dat maakte een indruk op me.
2.7- Ja ik kan me voorstellen dat dit in het echt zou kunnen gebeuren, of in het echt zou gebeurd kunnen zijn, want er gebeuren geen dingen in die niet zouden kunnen gebeuren. Geen fantasie dingen. De gevoelens zijn ook gewoon net zoals in het gewone leven en ik kan het me voorstellen dat dit ook in het echt zou kunnen gebeuren.
Afronding en persoonlijk oordeel
3.1- het verhaal gaat over Nina. Een meisje dat bij haar oom en tante woont, omdat haar moeder al lang geleden is terechtgesteld wegens verdenking op hekserij. Ze heeft een amulet nagelaten aan haar pasgeboren baby’tje ; Nina. Als Nina oud genoeg is krijgt ze de amulet van haar oom en tante. Door de amulet blijkt dat Nina ook magische krachten heeft. In het verhaal wordt niet echt op de titel ingegaan.
3.2 - Nina is een meisje dat van haar geboortestad wegloopt en allerlei avonturen meemaakt.
3.3- Het is niet echt een makkelijke taal, want er zitten veel woorden in die je meestal nog niet begrijpt. Dat komt omdat het begrippen zijn van vroeger. Achter in het boek staat een begrippenlijst met woorden en betekenissen.
Er zitten lange zinnen in waar van je ze wel eens 2 keer moet lezen omdat ze je anders niet begrijpt.
Ook zitten er veen beschrijvingen in, bijvoorbeeld over personen, of over landschappen
Er zijn niet echt heel veel gesprekken, want er wordt namelijk heel erg veel vertelt hoe dingen zitten, hoe ze er uitzien en over hoe de omgeving eruit ziet.
3.4- Het mooiste stuk vind ik, als haar beste vriend, Max dood gaat. Ze zijn in de loop van het verhaal hele goede vrienden geworden en ik vind het echt mooi geschreven. Ik leefde helemaal met Nina mee.
Samenvatting
Nina, die bij haar oom en tante woont, is angstig en onzeker, omdat ze denkt dat ze zelf ook een heks is. Ze droomt regelmatig over heksenbijeenkomsten en krijgt overdag regelmatig visioenen. Dat gebeurt ook op een avond als ze achter het spinnewiel zit. Ze ziet allemaal hoofden ronddraaien. Ze ziet een vrouw aan een paal vastgebonden in hoge vlammen. Ze brandt tot aan haar middel. Ze ziet het gezicht steeds duidelijker. Aan de ogen van de vrouw ziet ze dat de vrouw niet meer te redden is. Ze rent naar haar oom en fluistert: ‘Waarom hebben ze mijn moeder verbrand?’
Haar oom vertelt waarom haar moeder werd terechtgesteld en dat haar moeder ook visioenen had. Haar moeder had nog een speciale gave; ze kon mensen genezen door alleen maar een simpele handbeweging te maken.
Dan krijgt Nina een doosje met spullen die van haar moeder geweest waren,
hierin zit een amulet met daarin een digitalis.
Nina moest op een dag boodschappen doen voor haar tante. Toen ze naar de marktging, werdt ze door een jongen in haar kont geknepen, ze draaide zich om en gaf de jongen een klap in zijn gezicht.
De jongen maakte haar uit voor heks. Sinds die dag waren er roddels over haar dat ze een heks was.
Haar oom en tante hadden die roddels ook gehoord en vonden dat Nina moest vluchten. Haar oom en tante hadden bedacht dat ze Nina gingen uithuwelijken aan een oude boer die weduwnaar was (Herr Stolz heette die boer) in een ander dorp. Nina ging samen met haar tante naar het plaatsje Bamberg waar ze gingen overnachten. Omdat vlak daarna een storm was en ze Nina zagen dansen van blijdschap bij de rivier krijgt Nina de schuld
van de storm.
De volgende dag ging Nina’s tante terug naar W?rzburg. Nina moest in haar eentje verder, eigenlijk zou ze naar Herr Stolz moeten gaan, maar ze had geen zin om te trouwen met zo’n vieze, oude vent en zijn slaafje te worden, dus ze vluchtte naar het dorp Coburg. Ze ging te voet naar dat dorp. Onderweg kwam ze iemand tegen en die had een wagen en ze mocht meereizen.
In Coburg zocht ze eerst een herberg waar ze overnachtte. De volgende dag vroeg ze de herbergier waar er werk te vinden was. Hij wist niets en verwees haar verder. Toen ze ‘s avonds nog niks gevonden had, kwam ze weer terug in dezelfde herberg. De herbergier zei dat hij wel iemand kon gebruiken. Dus Nina had daar een paar dagen gewerkt, totdat Herr Stolz ineens onverwachts in de herberg verscheen. Ze vluchtte weg, ze wist alleen nog niet waarheen. Onderweg kwam ze een jonge vent tegen met wie zij mocht mee reizen. Later werd ze door dezelfde vent aangerand. Ze had een mes in haar jurk zitten en stak hem hiermee in zijn buik.
Weer vluchtte ze weg. Bij een boerderij stal ze van de waslijn jongenskleren. Deze trok ze aan en sneed haar haren kort.
Nu leek ze net een jongen. Ze benoemt zichzelf tot Hans Ze was weer verder gelopen en bij een verlaten dorpje was ze Max tegen gekomen. Eerst deed hij heel onaardig tegen haar, maar later veranderde dat nog. Met Max leefde ze in de natuur. Hij leerde haar goed om te gaan met geneeskrachtige kruiden. Hij kende ook veel mensen bij wie hij vaker overnachtte.
Samen gingen ze naar Rothenburg, waar Max vrienden had met een wijnhuis waar Max elk jaar hielp met druiven plukken en wijn maken. Dit jaar hielp Nina ook mee.
Ze bleven daar een paar dagen en hadden daar te horen gekregen dat W?rzburg was bezet genomen door Zwitserse soldaten.
Op een nacht werd Nina verschrikt wakker en wist dat ze een visioen had gehad. Er was een Zwitsers leger in de aankomst naar Rothenburg. Niemand geloofde haar, ook Max niet, maar ze wist het zo zeker, dat ze desnoods alleen verder zou reizen. Max besloot uiteindelijk toch ook mee te reizen, omdat ze maatjes waren.
Het was inmiddels al winter geworden en het was ook al aan het sneeuwen. Onderweg zag Nina wolven in haar visioen, maar ook dat geloofde Max niet, maar na een tijdje kwamen ze toch wolven tegen. Ze vluchtten in een boom.
Na een paar uur gingen de wolven weer weg, omdat ze brand roken. Nina en Max konden weer verder trekken. Max kon niet meer. Nina moest hem ondersteunen. Er kwam een meneer naar buiten rennen, die Max meteen ondersteunde. Even later kwam er ook een vrouw die meteen naar Nina toerende. Daar hebben ze geslapen in de schuur. De volgende ochtend vertelde de meneer Wieshoven dat Rothenburg al overvallen was.
Ze trokken weer verder, dit keer naar Ettal.
Na een poosje kon Max al niet meer. Ze zaten ondertussen in Oberammergau, ze klopten eerst aan bij een boerderij, maar daar werden ze niet binnengelaten. Ze liepen verder. Ze kwamen bij een leegstaande blokhut aan, waar ze gingen overnachten.
Max was erg ziek geworden.
De volgende ochtend trokken ze weer verder naar Ettal. Ze wisten niet precies waar Ettal lag. Vlak voor een heuvel kon Max niet meer verder en zakte in elkaar, Nina bleef nog even bij hem en besloot dat ze hulp ging zoeken. Ze rende over de heuvel en daar lag Ettal. Ze rende de kerk binnen en vroeg de monniken om Max te redden. Na enkele uren kreeg ze ineens een raar gevoel. Ze wist dat Max het niet meer haalde.
Even later kwamen de monniken die Max hadden gezocht terug. Ze hadden vervelend nieuws. Ze vertelden dat Max dood was.
Ze bleef daar een paar maanden tot het lente was.
Toen het eenmaal lente was trok ze weer verder.
Ze wist nog niet waar ze naar toe wilde.
Ze was nog maar net onderweg toen ze zigeuners tegenkwam. Eerst was ze er bang voor omdat iedereen er van die verschrikkelijke verhalen over vertelde. Ze ging ze bespioneren en werd betrapt door de honden van de zigeuners. Ze werd ruw opgepakt en in het kamp neergezet. Ze kreeg soep te eten.
Ze trok met de zigeuners op en reisde met hen mee. Tot ze op een gegeven moment bij W?rzburg aan gekomen waren en Nina besloot terug te gaan naar haar oom en tante. Ze had er niet bij stilgestaan dat W?rzburg in beslag was genomen.
Maar al snel ziet ze in dat ze rondzwervend gelukkiger is, ze was te gewend geraakt aan de vrijheid en houd het niet meer vol om op een plaats te blijven, dus laat ze Wolfsburg weer achter, deze keer voorgoed.
Simone van der Vlugt is een Nederlands schrijfster van kinder- en volwassenenliteratuur. Zij is het best bekend van haar , maar heeft inmiddels ook een aantal literaire thrillers gepubliceerd.
Boek informatie
- De amulet
- Simone van der Vlugt
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Simone van der Vlugt