Info auteur

Richard Mason (1977) was 18 toen hij Verloren Zielen (The Drowning People) schreef.
Zijn manuscript werd aan uitgevers over de hele wereld verkocht: het debuut zal in twaalf talen verschijnen.
Mason studeert Engels in Oxford en werkt momenteel aan zijn tweede roman.


Info uitgeverij

Het Spectrum B.V.
Postbus 2073
3500 GB Utrecht

Oorspronkelijke titel: The Drowning People
Uitgegeven door: Michael Joseph, Londen
Vertaald door: Hugo en Nienke Kuipers
Omslagontwerp: Studio Jan de Boer, Amsterdam
Omslagfoto: Tony Stone Images
Zetwerk: Elgraphic+ DTQP bv, Schiedam
Druk: Koninklijke W?hrmann, Zutphen
1? druk: maart 1999
2? druk: juli 1999
3? druk:november 1999


James Farell is meer dan vijfenveertig jaar getrouwd geweest en heeft zijn vrouw Sarah vermoord. Iedereen denkt dat zijn vrouw zelfmoord heeft gepleegd omdat er geen sporen zijn van een andere doodsoorzaak. James is een gevoelige man maar heeft geen spijt van wat hij heeft gedaan. Volgens hem verdiende zijn echtgenote het om van het leven beroofd te worden.

De moordenaar graaft terug in zijn verleden om de lezer te tonen dat Sarah moest sterven.Hij verteld ons zijn levensverhaal.Op 22-jarige leeftijd is het James zijn droom om concertviolist te worden, zijn ouders vinden het geen goed idee dat hun enige zoon zijn brood wil winnen met musiceren. Ze willen dat James een evenwichtigere toekomst kiest. Er ontstaan spanningen in het gezin en James besluit om te gaan joggen. Ergens in het park ziet hij een meisje zitten in een zwarte jurk. Hij probeert op een slungelige manier haar aandacht te trekken, wat hem uiteindelijk lukt.Ze vraagt hem of zijn sokken van zijn collegeroeiclub komen. James is gefascineerd door haar doen en haar uiterlijk.Ze ziet er moe uit en ze heeft mooie groene ogen. Het lijkt wel of ze hem iets wil vertellen maar zich uiteindelijk bedenkt.
Een tijdje na de ontmoeting wordt James uitgenodigd door Camilla Boardman op een feest. Camilla is een van de welstellende meisjes van Engeland waarvan zijn ouders vinden dat je haar 'moet' kennen. Met weinig zin gaat James dan toch naar de party. Hij leert er via Ms Broadman een jongeman kennen, Charlie. Blijkt dat Charlie op dezelfde school als hem heeft gezeten. Na een tijdje te hebben gebabbeld dringt het tot James door dat Ella het meisje dat hij in het park heeft ontmoet ook Charlie Stanhope moest kennen. Hij probeert op een diplomatische manier te weten te komen waar Ella nu is.
Een tijdje later verschijnt Charlie's grote liefde op het feest. Later blijkt dat de twee gaan trouwen. James kon het niet begrijpen omdat Ella in het park hem had verteld dat ze alleen was.
Ze had hem een hele theorie uit de doeken gedaan. Ze wou niet meezwemmen met de massa. Ze wilde zich profileren als een zelfstandige persoon, die avond zelf vertelde ze aan James dat het zeer moeilijk was om in de stroom te zwemmen, zeker als je van een adelijke familie komt. Haar relatie bleek eigenlijk een uit de hand gelopen spelletje te zijn. Hij was geschokt en teleurgesteld naar huis gegaan.De weken die op hun ontmoeting volgde was James helemaal in de wolken van Ella. Hij stelde zich voor dat hij de rol had gekregen van ‘romantische redder’. Weken streken voorbij zonder dat James een teken van Ella vernam. Op een dag toen hij in het park ging wandelen zag hij aan de andere kant van het meer Ella zitten. Hij wandelde opgetogen naar haar toe. Toen hij naast haar stond besefte hij dat het Sarah was de nicht van Ella. Hij sloeg er een babbeltje mee. Die namiddag kwam hij te weten dat Ella van opvoeding een Amerikaanse was. En dat haar grootmoeder zelfmoord had gepleegd. Ze was eigenlijk gedwongen om te trouwen, iedereen had er baat bij, behalve Blanche dan, zij moest gehoorzamen. Na het interessante verhaal van Sarah ging James terug naar huis. De dagen na zijn ontmoeting met Sarah hoorde hij niets meer van de Harcourts. Hij bracht zijn dagen dan ook door op zijn kleine kamertje al zijn vrije tijd gewijd aan het vioolspel.
Hij leefde een tijdje afgezonderd toen plotseling Camilla belde om hem mee te vragen naar het verlovingsfeest van Charlie en Ella. Haar date had haar laten zitten, en over een uurtje begon het feest. James kon niet weigeren en zogezegd zo gedaan ging hij mee met Camilla . Toen iedereen op het feest naar boven ging bleef James staan om met Ella te praten. Hij vroeg haar zonder veel omhaal wat ze nu eigenlijk aan het doen was. Ella was natuurlijk geschrokken omdat ze dit niet van James gewend was.Hij was een welopgevoede gereserveerde jongen. Eerst ontkende ze zijn vaststelling dat zij dit niet wilde, maar hoe meer de tijd drong dat de gasten zouden merken dat ze waren achtergebleven hoe meer Ella’s geweten het liet afweten en het uiteindelijk toch toe gaf.Ze vertelde James dat ze zichzelf in de nesten had gewerkt en er dan ook zelf moest zien uit te komen.Na 8 dagen kwam er een brief van Ella, ze vroeg hem om af te spreken. Ze vond het tijd geworden om hem de waarheid te vertellen. Ze spraken af op het station. De bestemming van hun reis was Seton, daar waar het familiekasteel stond. Ze gingen niet bij de familie logeren maar in een gezellig caf?’tje. Diezelfde avond dineerde ze nog samen maar het werd alles behalve een gezellig gesprek. Ella vertelde hem over haar band met Sarah. Ze haatten elkaar omdat Ella ‘de Amerikaanse’ het kasteel van Seton ging erven.Volgens Sarah was zij er niet voor in de wieg gelegd. Ella gaf haar gelijk. Maar de rest was voor morgen zei ze. James ergerde zich aan het geheimzinnig gedoe, maar ging dan toch maar slapen.De volgende dag gingen ze naar het kasteel. Ze liet hem de plek zien waar Blanche zelfmoord had gepleegd. Ze toonde hem ook het schilderij van haar grootmoeder.James merkte al zeer snel op dat zowel Ella als Sarah veel op hun grootmoeder leken. Na een tijdje begon Ella de familiegeschiedenis uit de doeken te doen.Haar vader was met haar naar Amerika getrokken omdat zijn echtgenote en de beide ouders van Sarah omkwamen in een auto-ongeluk. Ze kwamen toen net terug van de begrafenis van een van de zusjes die zelfmoord had gepleegd.Anna het tweelingszusje van Ella’s vader had haar hele leven gewijd aan de nagedachtenis van Blanche, ze was erdoor geobsedeerd geraakt. Na dit drama trok Ella en haar vader naar Amerika.Hij wilde niet dat Ella hetzelfde zou doen.Daar leerde hij Pamela kennen, Ella’ s stiefmoeder.Haar vader besloot toen om terug te keren naar het thuisfront. Ella zag toen het schilderij en ze zag dat zij en Sarah erop leken ,ze waren allebei een spiegelbeeld van hun grootmoeder, maar met een totaal ander karakter.Oorspronkelijk was er geen haat tussen hen. Maar Ella zou het kasteel krijgen en deze gedachte maakte Sarah pissig. Cyril en zijn echtgenote hadden Sarah na de dood van haar ouders onder hun hoede genomen maar ze was dus geen echt kind. Het kasteel zou dan na hun dood naar Ella’s vader gaan en dan naar Ella. Sarah wou dit niet. Zij had heel haar leven in het kasteel gewoond ; ze was nooit vrij geweest zoals Ella . Ze had altijd met cliche’s moeten leven en alle regeltjes van de hogere kringen moeten leren. En die Amerikaanse boerin zou dan het kasteel krijgen ? No way ! Ella wou het kasteel ook helemaal niet ,ze had liever haar Amerikaans accent gewisseld met Sarah. Maar het lot had daar anders over beslist. Ella besefte dat ze in de toekomst dan toch het kasteel ging krijgen en daarom nam ze Charlie. Hij was de ideale kasteelman en echtgenote voor iemand als Ella volgens haar familie dan toch. Ze had hem eigenlijk afgesnoept van Sarah want zij was to over haar oren verliefd op hem. James dees zijn best om haar te verstaan, het was moeilijk maar hij wist dat de liefde tussen hen het zou overleven.
Terug thuisgekomen belde Camilla, hij moest haar moeder ontmoeten ,hij zou voor haar in een van haar liefdadigheidsconcerten moeten spelen. James ging dan ook in op haar voorstel. Het was een goede oefening voor hem als hij in de Guildhall wou gaan studeren. Tijdens zijn eerste week van concerten voor de Boardmans goede doelen leerde hij Eric kennen. Iemand waarmee hij het goed kon vinden. Tijdens zijn eerste concerten leerde hij Michael Fullerton kennen. Een talentenspotter van een zeer bekende krant. Als hij enthousiast was dan zou James al zeer snel een zeer besproken persoon worden in de muziekwereld. Het duurde niet lang en James werd bekend. Eric stelde hem dan ook voor om mee met hem naar Praag te gaan en daar te gaan studeren aan het conservatorium. Hij kende daar Eduard Mendl een zeer bekende musicus. Ze zouden daar samen logeren in het appartement van Isabelle Mocs?ry. Een oudtante van Eric’s moeder. Ze was een zeer bekende schilderes. Hij en James zouden dan alles moeten gaan regelen in Praag i.v.m de verkoop van de meubelen en schilderijen. Het was al zo goed als steenvast dat James in de Guildhall zou gaan studeren, hij had zich namelijk al ingeschreven. Hij was laaiend enthousiast over Eric’s voorstel. Maar er moest eerst nog een en ander geregeld worden. Hij moest zijn ouders overtuigen, Guildhall voor een jaartje uitstellen, en Mendl overtuigen van zijn kunnen. Enzo vertrok James met Eric naar Praag. Het leven daar was prachtig. Eric en James waren goede vrienden, ze hadden vaak interessante gesprekken over alles en nog wat. Af en toe dacht James nog aan Ella maar ze had hem beloofd dat ze wel iets zou laten weten als alles achter de rug was. Ze zou zich eerst van Charlie moeten zien los te krijgen op een tactische manier. Zolang dit niet gebeurt was mochten ze geen contact hebben, het zou haar ‘scheiding’ met James alleen maar moeilijker maken. En James had een belofte gemaakt, hij liet niets van zich hoorde. Af en toe was de behoefte er wel maar hij zou volhouden. Maanden streken voorbij en zijn lessen met Mendl waren echt bevorderend. De verkoop van de meubels en schilderijen kwam langzaam op gang. Op en dag kwam er een brief van Camilla Boardman, ze vertelde hem dat er veel opschudding was in de pers over de familiegeschiedenis van de Harcourts. Camilla vertelde hem dat ella haar verloving met Charlie had verbroken en dat Sarah een artikel had gepubliceert waarin ze openlijk vertelde dat haar grootmoeder zelfmoord had gepleegd,watde familie altijd had verzwegen. De Pers was er als een opholgeslagen leeuw opgevlogen en verzinde dan zelf nog meer sappige details. Later kwam dan ook aan het licht dat Ella’s tante Anna dan ook zelfmoord had gepleegd en dat er dan nog familie is omgekomen in een auto-ongeluk. De pers sprak natuurlijk over een vloek die op de familie rustte, en omdat Ella het erfgenaam was van Seton was zij het meest vervloekt. De dag na de verschijning van de hele familie op het eerste blad maakte ze bekend dat ze de verloving met Charlie verbrak. De volgende dag werden de schilderijen en andere waardevolle meubelstukken naar een galerij gebracht waar ze zouden verkocht worden. De dag van de veiling kwam, Ella’s vader en Pamela waren aanwezig. Ella was ook gekomen maar was nergens te bespeuren. James ging naar his en zag tot zijn grote verbazing Ella op de grond zitten met Eric, ze waren gezellig thee aan het drinken. James was opgelucht en blij dat hij Ella zag. Zij moest hem nog zoveel vertellen. De pers wilde haar gek maken, en haar vader deed mee uit bezorgdheid. Hij dacht dat Ella ook zelfmoord ging plegen omdat ze Charlie had laten zitten en de laatste tijd zeer ongelukkig overkwam. Toen het verhaal van Sarah voor de wereld werd uitgebracht, zag Ella haar kans om hem te kunnen overtuigen om hun relatie te verbreken. Ze vertelde Charlie dat de krankzinnigheid erfelijk was en dat ze zich zorgen maakte over zichzelf. Ze zo geen goede echtgenote zijn voor Charlie. Hij wou haar echter niet opgeven en wou haar trouw blijven. Tot overmaat van ramp is hij het verzinsel tegen haar vader gaan vertellen. Vandaar dus zijn ongerustheid. Ella moest naar verschillende psychiaters, maar het was zeer moeilijk voor haar om niet te bezwijken onder hun belachelijke praatjes want ze wist dat ze niet gek was. Ze moest zich weeral zien los te rukken uit de kluwen waarin ze zich zelf had ingewerkt. Daarom ook haar bezoek aan Praag en aan James, ze wilde vluchten uit de chaos die ze zelf had geschept. Ella vroeg James om mee te gaan naar een vakantiehuisje in Frankrijk, James was al zo gehecht aan Eric dat hij natuurlijk meeging. Aangekomen op de plaats van de bestemming zet Ella hem voor een uitdaging. Ze wil dat James zijn liefde aan haar bewijst, hij moest van haar Eric zoenen. Ella verteld hem dat Eric gevoelens voor hem heeft, James heeft hier echter nog nooit iets van gemerkt. Hij moet hem kussen om te weten of hij echt van Ella houdt. Hij moet haar bewijzen dat hun gevoelens voor elkaar na al die jaren nog even sterk zijn. Voor James zit er niets anders op dan haar een bewijs te leveren van zijn oprechte gevoelens(kussen met zijn beste vriend). Zolang hij het niet gedaan heeft wil ze niets meer met hem te maken hebben. James verzint een plan , hij krijgt de mogelijkheid om met Eric mee naar zijn familie te gaan. Deze kans laat hij natuurlijk niet liggen, hij zal Ella voor hem winnen hoeveel mensen hij hiervoor ook moet kwetsen of ‘uitschakelen’. De familie van eric was zeer vriendelijkheid, James merkte direct dat hij welkom was en dat de familie zijn gezelschap op prijs stelde. Hij moest zijn plan snel uitvoeren want hij begon zich al schuldig te voelen tegenover de familie en zeker tegenover Eric. Op de trein had hij al een paar zwoele blikken naar zijn vriend geworpen. Op de vragen waarom hij zo plotseling van Ella weging antwoorde hij met een lieve lach. Toen ze dan ‘s avonds gingen slapen zoende hij Eric intens, Eric was verrasst, hij had nooit gedacht dat James zijn liefde zou beantwoorden. Hij was over gelukkig. James walgde van zichzelf en ging vlug slapen, de volgende dag belde hij naar Camilla. Zij moest hem helpen. Hij vertelde haar dat ze rond de middag moest bellen naar de familie van Eric om hem daar zien weg te krijgen. Toen James met Eric terukwamen van hun wandeling kwam Erics moeder naar hen toegerend. Ze vertelde James dat Leopold op sterven lag en dat zijn moeder had gezegd dat hij zo snel mogelijk naar Londen terug moest komen. Leopold was eigenlijk de hond van Camilla, het was typisch iets voor haar om zo een onozel uitvlucht te vinden, maar James kon met een opgelucht hart vertrekken naar Ella met het goede nieuws dat hij van haar hield, voor altijd. Maar … hij had zijn viool vergeten in Vaugirard bij de familie van Eric. Deze belde dan ook naar de ouders van James om hem te vertellen dat hij zijn viool vergeten was. Zo kwam Eric te weten dat Leopold geen familie was en niet op sterven lag. Eric was woedend en ging naar Ella toe omdat hij er zeker was dat de leugenaar daar verscholen zat. Hij wilde met hem praten, maar eens hij James zag liet hij de vioolkist vallen en rende weg. James kon niets anders dan hem te volgen. Hij liep verder en verder van het huis weg en stopte uiteindelijk niet ver van de steengroeve. Hij zei tegen James dat hij wist dat hij van hem hield en dat het moeilijk was om zich te uiten. James zocht naar woorden om zijn daad zo goed mogelijk te maskeren. Hij wilde niet dat Eric wist waarom hij hem had gekust. Hij vertelde hem dan maar dat hij even niet wist of hun band liefde of vriendschap was. Maar nu was hij er zeker van, hij zag hem als een zeer goede vriend, iemand waar hij op gesteld is. Ella kwam nu ook aangelopen en zij wilde dat James de waarheid vertelde. Uiteindelijk vertelde James hem dan toch de waarheid. Hij wist nu dat hij zijn beste vriend voor eens en altijd verloren had, het was een harde klap maar zijn liefde voor Ella verzachte de pijn geleidelijk. Hij besloot die avond om alleen in een kamertje te gaan slapen. De volgende ochtend was er slecht nieuws, Eric had zijn leven stopgezet. Hij had zich met veel lef in de steengroeve gegooid. James zijn wereld stortte in, hij had nu voor goed zijn beste vriend verloren, en hij was de oorzaak. Hij voelde zich schuldig, maar toch besloot hij samen met Ella om niets te zeggen van wat er de vorige avond gebeurd was. Hij was de moordenaar en hij wilde niet dat hij weer van Ella gescheiden zou worden. En daarom verzonnen ze samen een geloofwaardig verhaal om aan de politie te vertellen. Hun band na de gebeurtenis verzwakte aanzienlijk. Jamie wilde rouwen, hij wilde afscheid nemen van zijn vriend. Hij gaf Ella de schuld van wat hij had gedaan, maar hij vergat dat hij ook had ingestemd in haar ‘voorstel’. Na de begrafenis zei hij tegen Ella dat hij niets meer met haar te maken wilde hebben. Hij zette een punt achter hun relatie.
De maanden die op zijn verlies van liefde en vriendschap volgden waren moeilijk. Hij sluitte zich helemaal af van de buitenwereld, hij wilde rust. Hij vond dat hij moest boeten voor wat hij gedaan had. Hij had de dood van zijn beste vriend mee veroorzaakt en daarom ontnam hij zich ook elk plezier. Was er een feestje dan verplichtte hij zichzelf van niet gaan, hij strafte zichzelf. De brieven van Ella stroomde toe, sommige liet hij zelfs ongeopend. Hij miste haar maar strafte zichzelf opnieuw door haar liefde onbeantwoord te laten. Hij wijde zich voledig aan zijn vioolspel, dat was zijn enige manier om even aan de realiteit te ontsnappen. Hij zweefde dan naar andere plaatsen waar hij even innerlijke rust vond. Hij speelde veel voor publiek. De mensen apprecieerden zijn werk, hij kon al zijn gevoelens overbrengen naar de snaren van zijn viool. Voor veel muziekkenners was hij dan ook een groot talent. Hij genoot zelf van zijn spel, maar als het gedaan was moest hij altijd even handjes gaan schudden en handtekeningen uitdelen. Hij was liever alleen, maar het hoorde erbij. Hij vervulde zijn taak dan ook als een welopgevoede jonge heer. Na een van zijn concerten kwam Ella’s vader naar hem toe gestapt. Hij feliciteerde hem maar was eigenlijk gekomen om met hem te praten. Hij vroeg hem om hulp. Ella was er slecht aantoe. Toen ze terugkwam van hun vakantiehuisje was ze teruggetrokken. Ze wilde niet praten, alleen met James. Na lang aarzelen zei James dat hij Ella zou schrijven. Diezelfde nacht begon hij aan zijn brief, hij voelde de oude liefde weer opborrelen. Na drie jaar als kluizenaar te leven en zichzelf te straffen voor wat hij Eric had aangedaan beslisste hij om zijn leven van vroeger te hernemen. Hij wilde weer genieten, vooral dan van Ella. Hij dacht aan haar glazige groene ogen die hem aankeken als ze geborgenheid nodig had, haar lippen die rimpeltjes vertoonden als ze naar hem lachte. Hij schreef een lange brief en stak deze dan de volgende morgend in Ella’s brievenbus. Hij genoot van alles waar hij de laatste jaren geen begrip meer voor opbracht. De geur van de frisse ochtend, mensen die gehaast opweg waren naar hun werk. Dagen verstreken en James had nog altijd geen antwoord gekregen op zijn brief. Hij maakte zich geen zorgen, hij wist dat zij nog van hem hield en na al die jaren maakten een paar dagen geen verschil voor hem. De dagen van afwachting waren dan ook snel voorbij. Hij had veel afspraken met oude vrienden. Hij was met Camilla iets gaan drinken. Camilla was een bekende ontwerpster geworden bij de hogere klasse. Binnenkort kwam er een feest op Seton en bijna iedereen dat er naartoe ging had bij haar een zijn feestoutfit laten maken, ook Ella. Al spottend vertelde Camilla hem dat ze een mantelpakje zou aandoen, hij moest natuurlijk zwijgen want het was een verrassing. Na tien dagen van afwachting kwam er uiteindelijk dan toch een brief van Ella. Ze vertelde hem dat ze in Seton was om mee te helpen aan de organisatie van het feest. Ze vertelde dat ze gelukkig was en dat ze van hem hield. Ze wilde hem nooit meer kwijt. Ze wilde hem zien, en wel zo snel mogelijk. De dagen na haar brief vlogen, de finale van de Hibberdson wedstrijd was er. Die avond speelde James met een finesse die hij nooit gekendhad. Zijn spel was verbazingwekkend, iedereen was gefascineerd door wat hij die avond demostreerde. Hij kon het dan ook niet geloven dat hij gewonnen had. Hij was trots op zichzelf. Diezelfde avond dacht hij dat hij Ella zag, maar het was Sarah, ze feliciteerde hem en zei dat ze elkaar niet uit het oog moesten verliezen omdat het al zo lang geleden was. Dagen vlogen voorbij, hij had nog een dinertje met Camilla, maar veel werd er niet gebabbeld, haar mobiele telefoon stond roodgloeiend. Het feest was nabij en iedereen wilde nog wel wat veranderingen hebben aan hun jurk. Ze beloofde hem als ze terug was om hem alles te vertellen over het verloop van het feest. Maar het was echter niet Camilla die hem vertelde wat er gebeurt was. De krantenkoppen brachten de ochtend na het feest vreselijk nieuws. Ella had haar vader vermoord. James schrok en snapte niet waarom ze dat had gedaan. Later vertelde Camilla met veel moeite en een rillende stem wat er juist gebeurt was. De gasten mochten niet overal in het huis aanwezig zijn. De grote kasteelzaal was afgesloten omdat men daar de waardevolste voorwerpen had opgebergd. Alleen Cyril de kasteelheer had een sleutel van deze zaal. Toen iedereen op het feest was, verschenen Ella en haar vader op het balkon, heel de menigte schreeuwde ‘speech’. Ella stond verscholen achter haar vader totdat iemand riep dat ze zich moest laten zien. Op dat moment gaf ze haar vader een slag in de nek, zijn papieren dwarelden in de menigte. Iedereen stond er verstijft bij. Ella nam haar vader zijn voeten en duwde hem over het balkon. Hij kon zich nog even vasthouden maar iemand in het publiek gilde, hij viel naar beneden. Ella liep weg, ze was verward. Toen de politie aankwam werd ze hysterisch. Ze beschuldigde Sarah van de moord op haar vader. De maanden erop werd ze vastgehouden, ze sprak alleen met haar advocaat en kwam alleen uit haar cel om op de rechtbank te verschijnen. Ze schreef James 1 wanhopige brief waarin ze zich probeerde te verdedigen met onsamenhangende feiten en verzinsels. James antwoorde natuurlijk niet op de brief van een moordenares. Op de dag van het vonnis was iedereen aanwezig, vooral de pers dan. Charlie was ook aanwezig hij zat er maar verstomd bij. Na de uitspraak van de rechter wierp Ella nog een blik naar James, maar hij beantwoorde deze niet. Hij liet haar vraag om hulp in het niets verdwijnen. Toen hij naar huis wilde gaan kwam hij Sarah tegen, ze wilde op zulke moeilijke momenten niet alleen zijn en nodigde hem dan ook uit om samen iets te gaan drinken. James stemde in, die namiddag verleidde zij hem op een zeer geraffineerde manier. Zoals ze dan ook wel geplant had, bedreven ze op diezelfde middag de liefde. James kon moeilijk weerstaan, hij was zwak. Hij zag in Sarah zijn geliefde die hij zonet had moeten opgeven. Hij hield nog altijd van haar al wist hij dat het niet mocht en onmogelijk was. Die namiddag beslissten ze om nooit meer over Ella te praten. Ze hadden er allebei slechte herinneringen aan. Al was het idee van zwijgen meer Sarahs idee, James ging akkoord. Zo kon hij haar vergeten. Niet lang na hun middag samen besloten ze om te trouwen. James was van haar gaan houden op een zeer aparte manier. Hij voelde geen liefde zoals hij voor Ella had gevoeld, maar zij leek op haar en dat was voor hem voldoende. Hij was iemand die niet moeilijk deed en alles wat Sarah zei dan ook maar beschouwde als wet. Zijn vioolspel maar ook andere zaken waar Ella trots op was moesten eraan geloven. Sarah haatte het geschalm van viool in de huiskamer. Hun huwelijk stelde niet veel voor. Ze waren gewoon op elkaar gesteld geraakt en woonden in het kasteel van Seton. Een normaal gezin hadden ze opgebouwd. En dat was wat James altijd zocht, geborgenheid. Ze kregen 1 kindje. Een mooie dochter, Maggie. Ze leek niet op Blanche, Ella en Sarah. James was opgelucht toen hij dat zag, hij wilde niet weer herinnerd worden aan wat voorbij was. Op een dag toen hij in de tuin was aan het werken kwam Sarah naar hem toe gelopen en vertelde hem dat Ella zich de vorige nacht verhangen had in haar cel. Ze gaf geen krimp van rouw. Ella had hem een brief geschreven maar Sarah zei dat het beter was om hem te verscheuren. Het zou hem alleen maar van streek brengen. Ze verscheurde haar laatste letters gewijd aan haar grote liefde boven de kolkende zee. James deed niets, hij was na al die jaren al goed afgericht door zijn echtgenote en gehoorzaamde dan ook. Het leven ging verder tot op een dag James ging snuffelen in haar bureau. Het was bijna zijn verjaardag en hij wilde weten welke mensen Sarah zou uitnodigen. Hij hield niet van grote feesten met mensen die hem alleen maar wilde kennen om mee tot de hogere kringen te behoren. Hij vond een sleutel in haar bureau in een aparte lade. Hij vond het raar omdat hij niet gemaakt was waar ze de sleutels van het kasteel normaal laten maken, hij kwam van Londen. Hij ging op zoek vanwaar de sleutel kwam. Hij was van de grote zaal. Toen ging er een lampje in James zijn hoofd branden. Hij had het proces van Ella op de voet gevolgd en daar werd ook alsmaar gesproken over een sleutel. Zij wist natuurlijk w??r niet waarom ze die op zak had en vanwaar die sleutel kwam. Heel snel viel de puzzel in elkaar. Hij wist dat Sarah Ella’s vader had vermoord, en dat allemaal omwille van Seton. Hij moest zeker en zijn en daarom besloot hij om het haar zelf te vragen. Ze bekende alles, zonder spijt. Ze was kwaad omdat ze Charlie had afgenomen. Omdat zij Seton kreeg. Het was alleen maar een kwestie van tijd om haar uit de weg te ruimen. Ze wist welke kleding Ella zou dragen omdat Camilla iemand was die niet kon zwijgen. Het enige wat ze nog moest doen is de sleutel laten bij maken en oefenen hoe ze heel vlug Alexander van het balkon kon gooien. Het moest allemaal snel gebeuren omdat de menigte anders door zou krijgen dat er twee Ella’s aanwezig waren op het feest. James luisterde met pijn in zijn hard naar zijn vrouw. Ze was trots op zichzelf en blij dat ze na al die jaren haar trots kon uiten. Ze schaamde zich niet, ze vertelde het alsof ze meestapte in een triomftocht. James had zich alles laten afnemen, zijn liefde voor Ella en voor het vioolspel, zijn eigen mening, zijn geluk. En daarom ging hij op een avond naar haar kamer. Ze zat op haar stoel een boek te lezen. James ging naar haar toe en deed zijn handschoenen aan. Hij zette de loper boven haar rechteroor en maakte haar van kant. Hij legde het moordwapen in haar handen en verdween. Hij had nu eindelijk rust gevonden.