Boekverslag: Russisch blauw
Vijfde druk 1998
260 blz.
Donderdag 14 februari 2002
Het boek is een psychologische roman. De ontwikkelingen van de hoofdpersoon zijn wereld staat dan ook centraal in het boek.
Lex Grol, een werkeloze historicus, past al een tijdje op het huis van de familie van zijn beste vriend Sweder Veere. Hij houdt van het huis, maar vooral van het zwembad. Op een dag vindt hij een klein oorbeltje, waarvan hij niet weet van wie het is. Dan wordt hij gebeld door zijn oud-leraar Frits Sch?rkenbrett. Deze vraagt Lex mee te werken aan zijn boek over Rusland. Lex moet hem namelijk helpen met het gedeelte over de laatste tsarenfamilie.
Lex rijdt meteen naar huis, om zijn oude boeken op te halen. Eigenlijk had hij geprobeerd de familie te vergeten, maar nu hij ze weer ziet, komen veel oude herinneringen naar boven. Al sinds hij klein was, is hij gefascineerd geweest door de familie, vooral omdat de troonopvolger, net als hij aan hemofilie leed. Hij denkt na over de familie en hoe ze met elkaar zouden gaan. Uit die boeken die hij weer had opgedoken was gebleken dat de zoon van de tsarenfamilie (Aleksej) en de dochter van de tsarenfamilie (Anastasia) niet bij de gevonden lijken waren. Lex weet dat zijn moeder uit Rusland komt en wil gaan uitzoeken wie haar voorvaderen waren. Als hij allerlei dingen heeft uitgezocht blijkt dat hij best de kleinzoon van Aleksej zou kunnen zijn. Lex heeft de ziekte van Hemofilie en deze ziekte had Aleksej ook.
Dit komt allemaal uit zijn onderzoek naar de Romanovs (de laatste Russische tsarenfamilie).
Met dit onderzoek is hij vooral bezig in de tuin van de familie Veere. Hij moet op het huis passen terwijl de familie in het buitenland is. De zoon van de familie Veere is Sweder en dit is de beste vriend van Lex en hij komt af en toe langs. In de tuin van de familie Veere is een dolfijnenbassin. Dit zwembad is heel belangrijk voor hem. In dit zwembad komt hij in aanraking met wat hij de kern van alle dingen noemt. Het is een plaats waar hij zijn gedachten de vrije loop kan laten gaan.
Hij komt erachter dat er iemand in ?zijn? zwembad heeft gezwommen omdat hij een oorbel heeft gevonden in het zwembad. Deze gedachten maakt hem gek omdat het zwembad heilig en rein is.
Tijdens zijn onderzoek raakt hij er heilig van overtuigd dat hij deel uitmaakt van de Romanovs. Hij wil dat zijn moeder een bloedtest doet om te weten of zij de drager is van de ziekte Hemofilie, maar dan vertelt zijn moeder hem dat zij niet zijn echte moeder is. De minnares van zijn vader blijkt zijn echte moeder te zijn en zij hebben samen een auto-ongeluk gehad waarbij ze zijn omgekomen. Dit is een grote teleurstelling voor hem omdat hij nou zeker weet niet de kleinzoon van Aleksej te zijn en dit is wat hij juist zo graag wilde. Wellicht te verklaren omdat hij dan niet alleen was geweest met zijn ziekte. Alsof hij zijn eenzaamheid kan verdrijven door een band te hebben met een van de Romanovs.
Ondertussen is hij er achter gekomen wie het meisje was die in zijn zwembad heeft gezwommen. Het is namelijk Loti. Hij nodigt haar uit om vaker te komen zwemmen in ?zijn? zwembad. Hij wordt verliefd op haar en het boek eindigt ermee dat hij naar haar toe zwemt als ze bij hem aan het zwemmen is.
Het verhaal van de Romanovs speelt zich af rond de revolutiejaren in rusland, 1916-1918.
Lex? zijn negenentwintigste levensjaar zou zich af kunnen spelen tussen 19985 en 1995. Enkele flashbacks nemen de lezer mee naar zijn jeugd. Opvallend is dat de verhalen over de tsaren familie worden beschreven alsof het een flashback is naar een eerder leven van Lex zelf, iets dat de schrijfster niet zonder opzet gedaan zal hebben, want het verband waar toch al lichtelijk op gewezen word tussen Lex en aleksej zou zo nog gemakkelijker waar kunnen zijn.
De verhaaltijd van het boek is zo ongeveer anderhalve maand. Er worden natuurlijk enorme tijdsprongen gemaakt naar de jeugd van Lex, naar de Romanovs, en naar het leven van andere mensen die invloed hadden op zijn leven. De leestijd is 3,5 uur.
Ik vind het erg moeilijk om de vertraging die ik het meest speciaal vind ook echt op te schrijven omdat die op de eerste bladzijde staat en dat vind ik altijd een indruk geven alsof er geen moeite gedaan is om ook in de rest van het boek te zoeken, maar ik hoop dat mijn argumenten ervoor de mensen die dat denken kunnen overtuigen. Bladzijde 5 tot en met 9 beschrijven hoe Lex in het zwembad waar hij zo ontzettend veel van houd duikt en alles van top tot teen beschrijft. Dat is op zich misschien nog niet zo heel erg opmerkelijk, maar de lezer wordt meteen al op de hoogte gesteld met de manier waarop Lex? brein werkt. Zijn oog voor detail en hoe hij alles enorm gevoelig en emotioneel kan maken. Het boek begint dus met een vertraagde sc?ne, iets wat redelijk gewaagd is, want hoe ge?nteresseerd is een jonge lezer nou in een heel erg langzaam boek. Daarin schuilt deel twee van de kracht van deze vertraging. Het is zo ontzettend mooi geschreven, dat je de zomerzon voelt schijnen en dat je er ook wilt zijn, wat je ook bijna bent omdat het zo helder beschreven is dat je er bijna bij bent.
Als flashback is het natuurlijk de gemakkelijkste weg om te kiezen voor een terugblik naar het leven van de romanovs, maar als je het in enge zin bekijkt, is dat eigenlijk geen echte flashback. Het zijn hersenspinsels van Lex gemengd met de informatie die hij uit boeken haalt. Dus ook al zijn die passages beschreven als flashbacks zoals ik hierboven al heb uitgelegd, ze komen niet in aanmerking voor dit gedeelte van het boekverslag. Daarom kies ik liever voor de flashbak op blz. 83 tot en met 88
Daar wordt weer duidelijk hoe kwetsbaar Lex is, omdat hij zo ontzettend gemakkelijk zichzelf verliest in een vervoering van gevoel. Hij stelt zichzelf ze kwetsbaar op doordat hij met zijn hart op zijn schouders leeft, hij stelt zich enorm gevoelig op waardoor hij erg vatbaar is voor grootste emoties als verliefdheid en obsessies, die in zijn geval niet al te vaak nogal dicht bij elkaar liggen.
De gebeurtenissen in het boek spelen zich af in het huis van Sweders ouders waarop Lex past in de zomer. Voor Lex is het dolfijnenbassin een plaats waar hij z?n zorgen opzij kan zetten en waar hij in aanraking komt met de kern van alle dingen. Het zwembad is heilig en rein, en dit moet zo blijven. Lex gaat als hij op het huis van de familie Veere past vaak naar de kamer van Wendela, omdat hij vroeger verliefd op haar was en vaak aan haar dacht. Als hij in deze kamer is moet hij vaak terugdenken aan de periode waarin hij verliefd op haar was.
De verhalen over de tsaar vinden voornamelijk plaats in Sint Petersburg en Swerdlowsk. Verder speelt het verhaal zich nog even af in Rostow en enkele andere Russische plaatjes.
Het huis van de familie Veere is heel erg belangrijk, omdat het een ruimte is die Lex niet zelf in de hand heeft. Hij kan het niet inrichten zoals hij wil omdat het niet zijn huis is. Dat hij symboliseert daarom volgens mij het leven van Lex. Hij kan het niet inrichten zoals hij wil omdat hij vast zit aan het feit dat hij aan hepatitis C leidt, hij heeft ook niet een eigen plek op de wereld waarin hij zich zo eenzaam voelt. Het huis is ook niet van hem, hij verblijft er alleen maar. Zijn leven is niet van hem, hij beleeft het alleen maar.
Lex Grol
Hij is de hoofdpersoon van het boek. Hij heeft een gestroomlijnd lichaam omdat hij erg vaak zwemt in het dolfijnenbassin. Hij is geobsedeerd door twee dingen: de laatste Russische tsarenfamilie en (in mindere mate) het dolfijnenbassin.
De drang om ergens bij te horen is aan de ene kant heel erg groot, maar aan de andere kant wil hij ook weer erg graag alleen zijn en heeft hij geen behoefte aan gezelschap. Hij leidt aan de ziekte Hemofilie, of ook wel hepatitis C. Hij is een erg gevoelige jongen met het hart op de juiste plaats.
De moeder van Lex (de vrouw die Lex opvoedt)
Ze is een heel erg gesloten vrouw. Dit komt waarschijnlijk omdat ze bang was dat Lex erachter zou komen dat ze niet z?n echte moeder is. Lex denkt dat zij de dochter van Aleksej is. Ze is een communiste, die niks overbodigs aanschaft en heel sober leeft. Verlegen en terug getrokken. Dat zijn de belangrijkste karakter eigenschappen van haar, wat goed blijkt uit het telefoon gesprek dat ze met Lex voert over haar verjaardag (nu ze 60 wordt besluist ze het eindelijk eens te vieren) waarin ze voor haar zestigste verjaardag niks durft te vragen en na lang aandringen van Lex een handdoek rekje vraagt.
Sweder Veere
Hij is de beste vriend van Lex, en zijn familie is aardig rijk. Hij probeert Lex onder de mensen te krijgen, wat niet echt lukt. Hij is heel erg vlot en hij straalt veel zelfvertrouwen uit, en is waarschijnlijk ??n van de weinige figuren die er voor zorgt dat Lex nog enigszins met zijn voeten op de grond blijft en niet compleet in een andere wereld gaat wonen.
Het boek is geschreven in de hij-vorm. Het boek is voornamelijk auctoriaal verteld, maar er zitten uitzonderingen tussen, namelijk als het gaat om een gedachte van Lex waar hij zelf ook in voorkomt. Dan is er spraken van personale verteller.
Het boek is ingedeeld in 11 hoofdstukken die op hun beurt weer zijn onderverdeeld in een wisselend aantal subhoofdstukken zonder titel en aangeduid met een apart soort klein ornament dat veel weg heeft van een blaadje.
Het boek heeft een opening in de handeling. De lezer begrijpt niks van waarom er zo uitgebreid wordt beschreven hoe het zwembad en de omgeving eromheen eruit zien. Het einde is gesloten. De grote spanningsopbouw wordt be?indigd en alle vragen die er in het boek gesteld zijn vooral de belangrijkste die niet concreet genoemd wordt maar onzichtbaar de rode draad in het boek vormt, namelijk of hij familie van de tsaar is, worden beantwoord.
De motieven.
Het zwemmen in het dolfijnenbassin van de familie Veere
Lex voelt zich heel anders in het dolfijnenbassin. Hier kan hij afstand doen van zijn hemofilie en in het water komt hij in aanraking met wat hij de kern van alle dingen noemt. Hij komt in een soort gewichtloze toestand los van het aardse getob.
- Het drijven in dit oude zwembad in deze stille tuin raakte de kern van alle dingen. Als hij ooit het gevoel had een bestemming te hebben, dan was hij die op dit moment dicht genaderd, in dit verweerde bassin dat buiten hel leven leek te liggen en geen deel had aan het eind van de twintigste eeuw ? snelwegen en vliegtuigen ten spijt ? alsof het hier voorgoed 1920 was. (blz. 7)
- De dolfijnen op de hoeken van het bassin zijn versteende wachters rond een toverspiegel. Dit is een vrijplaats, een ontmoetingspunt voor geesten, een transferium voor levenden en doden. (blz 20-21)
Hemofilie
De hemofilie is zo belangrijk omdat hij daardoor voor zichzelf het gevoel had niet meer een normale jongen te zijn. Het was iets wat hem vervreemde van de wereld omdat het zo zeldzaam was. De zoon van de tsaar had het ook, daardoor voelt hij een verband met die jongen.
- Dit was de eerste foto van hen die hij gezien had, gewoon tijdens een geschiedenisles op school. Vooral vanwege die lotgenoot had hij er de hele les naar zitten kijken. Hij zag nooit andere jongens met hemofilie. (blz 17)
- Allerliefste sproetenkoningin, dacht hij, tedere indringster in dit desolaat koninkrijk, je weet niet waar je aan begint. Binnen een paar jaar kan mijn leven geru?neerd zijn. Word ik helemaal geel. Kankergezwellen zaaien zich als paddestoelen uit. Met Interferon houden ze me nog een tijdje op de been. (...) En als het goed gaat, is het nog verkeerd. Nooit zonder condoom. Je ieder half jaar laten testen. Geen kinderen. Zo gauw je dat hoort, wil je hier nooit meer zwemmen, kleine, brutale groothertogin. (blz 258-259)
Obsessies
Lex is heel erg gevoelig voor obsessies. Zoals verliefd zijn en de romanovs. Omdat hij zo?n dromer is raakt hij verloren in zijn eigen dromen en dreigt in zijn geheel ten onder te gaan doordat hij zijn isolement vergroot met de vergelijking met de zoon van de tsaar. Doordat hij daar een verband mee zoekt en dat als aanleiding wil gebruiken voor het feit dat hij heus wel het leven waard is, vergeet hij het belangrijkste, namelijk dat hij dat ook is zonder dat verband, maar daar richt hij zijn zoektocht niet.
Een jonge historicus zonder werk die aan hemofilie leid, heeft een obsessie voor de familie Romanov en denkt iets belangrijks op het spoor te zijn.
De titel valt op twee manieren uit te leggen. Het heeft betrekking tot een blauw jasje dat Lex koopt op een mooie zomerdag als hij zich goed voelt, de mooie kleur noemt hij Russisch blauw. Dat is de simpele oplossing voor de titelverklaring. Een iets moeilijkere maar toch voor de hand liggende is de kleur blauw als blauw bloed. Russisch blauw bloed, namelijk dat van de tsaren familie Romanov waar Lex mee is geobsedeerd. Hij denkt dat hij familie is van de Romavovs en dat hij dus blauw, en Russisch bloed zou hebben.
Ik vind het mooiste gedeelte het stuk op de eerste bladzijden. Dat is erg magisch als je het boek voor het eerst leest, omdat je dan nog geen kennis hebt van wie of wat, en je alles dus objectief leest. De eerste bladzijden staan vol met de magie van het wereldse, geen andere wereld, maar een gewoon stukje grond in Nederland dat voor iemand paradijs op aarde is.
Erg veel boeken over dit thema ken ik niet, eigenlijk geen, natuurlijk wel als je het aspect van zelfontplooiing van iemand van 29 eruit haalt, maar het ?obsessie met laatste tsaren familie? was nieuw voor me.
Ik ben zelf helemaal weg van het boek. Het neemt de lezer helemaal mee omdat het zo?n boeiend verhaal is en over zo?n aardig persoon gaat. En die persoon is niet een normaal iemand die in een seconde dood is geanalyseerd, maar iemand met grondstromen die moeilijk te vinden zijn. Toch is er een duidelijke reden te vinden voor zijn gedrag. Hij is eenzaam en zoekt daarom een verband met iemand die ook zijn probleem had, namelijk de ziekte hepatitis C. Die kwam hij tegen in een geschiedenis boek en dat werd zijn obsessie. Hij kon het zichzelf ook lekker moeilijk maken door verliefd te worden op iemand die onbereikbaar was, namelijk de tsaren dochter. Op die manier stelde hij zichzelf veilig en kon hij eeuwig medelijden hebben met zichzelf en in zijn droom wereldje verblijven. Ik heb weinig kritiek op het boek gewoon omdat je de warme zon voelt, en je zou willen dat je in hetzelfde mooie huis zat. Toch is er een puntje. De lange passages over de romanovs die ook in die tijd af spelen (dus in +/- 1917), en dan vooral degene aan het einde van het boek worden een beetje onoverzichtelijk en langdradig. Dat komt natuurlijk ook omdat Lex daar maar weinig informatie over heeft, maar dat maakt het lezen toch moeilijker.
Dit boek is echt een aanrader en leest ongelooflijk makkelijk weg.
260 blz.
Donderdag 14 februari 2002
Het boek is een psychologische roman. De ontwikkelingen van de hoofdpersoon zijn wereld staat dan ook centraal in het boek.
Lex Grol, een werkeloze historicus, past al een tijdje op het huis van de familie van zijn beste vriend Sweder Veere. Hij houdt van het huis, maar vooral van het zwembad. Op een dag vindt hij een klein oorbeltje, waarvan hij niet weet van wie het is. Dan wordt hij gebeld door zijn oud-leraar Frits Sch?rkenbrett. Deze vraagt Lex mee te werken aan zijn boek over Rusland. Lex moet hem namelijk helpen met het gedeelte over de laatste tsarenfamilie.
Lex rijdt meteen naar huis, om zijn oude boeken op te halen. Eigenlijk had hij geprobeerd de familie te vergeten, maar nu hij ze weer ziet, komen veel oude herinneringen naar boven. Al sinds hij klein was, is hij gefascineerd geweest door de familie, vooral omdat de troonopvolger, net als hij aan hemofilie leed. Hij denkt na over de familie en hoe ze met elkaar zouden gaan. Uit die boeken die hij weer had opgedoken was gebleken dat de zoon van de tsarenfamilie (Aleksej) en de dochter van de tsarenfamilie (Anastasia) niet bij de gevonden lijken waren. Lex weet dat zijn moeder uit Rusland komt en wil gaan uitzoeken wie haar voorvaderen waren. Als hij allerlei dingen heeft uitgezocht blijkt dat hij best de kleinzoon van Aleksej zou kunnen zijn. Lex heeft de ziekte van Hemofilie en deze ziekte had Aleksej ook.
Dit komt allemaal uit zijn onderzoek naar de Romanovs (de laatste Russische tsarenfamilie).
Met dit onderzoek is hij vooral bezig in de tuin van de familie Veere. Hij moet op het huis passen terwijl de familie in het buitenland is. De zoon van de familie Veere is Sweder en dit is de beste vriend van Lex en hij komt af en toe langs. In de tuin van de familie Veere is een dolfijnenbassin. Dit zwembad is heel belangrijk voor hem. In dit zwembad komt hij in aanraking met wat hij de kern van alle dingen noemt. Het is een plaats waar hij zijn gedachten de vrije loop kan laten gaan.
Hij komt erachter dat er iemand in ?zijn? zwembad heeft gezwommen omdat hij een oorbel heeft gevonden in het zwembad. Deze gedachten maakt hem gek omdat het zwembad heilig en rein is.
Tijdens zijn onderzoek raakt hij er heilig van overtuigd dat hij deel uitmaakt van de Romanovs. Hij wil dat zijn moeder een bloedtest doet om te weten of zij de drager is van de ziekte Hemofilie, maar dan vertelt zijn moeder hem dat zij niet zijn echte moeder is. De minnares van zijn vader blijkt zijn echte moeder te zijn en zij hebben samen een auto-ongeluk gehad waarbij ze zijn omgekomen. Dit is een grote teleurstelling voor hem omdat hij nou zeker weet niet de kleinzoon van Aleksej te zijn en dit is wat hij juist zo graag wilde. Wellicht te verklaren omdat hij dan niet alleen was geweest met zijn ziekte. Alsof hij zijn eenzaamheid kan verdrijven door een band te hebben met een van de Romanovs.
Ondertussen is hij er achter gekomen wie het meisje was die in zijn zwembad heeft gezwommen. Het is namelijk Loti. Hij nodigt haar uit om vaker te komen zwemmen in ?zijn? zwembad. Hij wordt verliefd op haar en het boek eindigt ermee dat hij naar haar toe zwemt als ze bij hem aan het zwemmen is.
Het verhaal van de Romanovs speelt zich af rond de revolutiejaren in rusland, 1916-1918.
Lex? zijn negenentwintigste levensjaar zou zich af kunnen spelen tussen 19985 en 1995. Enkele flashbacks nemen de lezer mee naar zijn jeugd. Opvallend is dat de verhalen over de tsaren familie worden beschreven alsof het een flashback is naar een eerder leven van Lex zelf, iets dat de schrijfster niet zonder opzet gedaan zal hebben, want het verband waar toch al lichtelijk op gewezen word tussen Lex en aleksej zou zo nog gemakkelijker waar kunnen zijn.
De verhaaltijd van het boek is zo ongeveer anderhalve maand. Er worden natuurlijk enorme tijdsprongen gemaakt naar de jeugd van Lex, naar de Romanovs, en naar het leven van andere mensen die invloed hadden op zijn leven. De leestijd is 3,5 uur.
Ik vind het erg moeilijk om de vertraging die ik het meest speciaal vind ook echt op te schrijven omdat die op de eerste bladzijde staat en dat vind ik altijd een indruk geven alsof er geen moeite gedaan is om ook in de rest van het boek te zoeken, maar ik hoop dat mijn argumenten ervoor de mensen die dat denken kunnen overtuigen. Bladzijde 5 tot en met 9 beschrijven hoe Lex in het zwembad waar hij zo ontzettend veel van houd duikt en alles van top tot teen beschrijft. Dat is op zich misschien nog niet zo heel erg opmerkelijk, maar de lezer wordt meteen al op de hoogte gesteld met de manier waarop Lex? brein werkt. Zijn oog voor detail en hoe hij alles enorm gevoelig en emotioneel kan maken. Het boek begint dus met een vertraagde sc?ne, iets wat redelijk gewaagd is, want hoe ge?nteresseerd is een jonge lezer nou in een heel erg langzaam boek. Daarin schuilt deel twee van de kracht van deze vertraging. Het is zo ontzettend mooi geschreven, dat je de zomerzon voelt schijnen en dat je er ook wilt zijn, wat je ook bijna bent omdat het zo helder beschreven is dat je er bijna bij bent.
Als flashback is het natuurlijk de gemakkelijkste weg om te kiezen voor een terugblik naar het leven van de romanovs, maar als je het in enge zin bekijkt, is dat eigenlijk geen echte flashback. Het zijn hersenspinsels van Lex gemengd met de informatie die hij uit boeken haalt. Dus ook al zijn die passages beschreven als flashbacks zoals ik hierboven al heb uitgelegd, ze komen niet in aanmerking voor dit gedeelte van het boekverslag. Daarom kies ik liever voor de flashbak op blz. 83 tot en met 88
Daar wordt weer duidelijk hoe kwetsbaar Lex is, omdat hij zo ontzettend gemakkelijk zichzelf verliest in een vervoering van gevoel. Hij stelt zichzelf ze kwetsbaar op doordat hij met zijn hart op zijn schouders leeft, hij stelt zich enorm gevoelig op waardoor hij erg vatbaar is voor grootste emoties als verliefdheid en obsessies, die in zijn geval niet al te vaak nogal dicht bij elkaar liggen.
De gebeurtenissen in het boek spelen zich af in het huis van Sweders ouders waarop Lex past in de zomer. Voor Lex is het dolfijnenbassin een plaats waar hij z?n zorgen opzij kan zetten en waar hij in aanraking komt met de kern van alle dingen. Het zwembad is heilig en rein, en dit moet zo blijven. Lex gaat als hij op het huis van de familie Veere past vaak naar de kamer van Wendela, omdat hij vroeger verliefd op haar was en vaak aan haar dacht. Als hij in deze kamer is moet hij vaak terugdenken aan de periode waarin hij verliefd op haar was.
De verhalen over de tsaar vinden voornamelijk plaats in Sint Petersburg en Swerdlowsk. Verder speelt het verhaal zich nog even af in Rostow en enkele andere Russische plaatjes.
Het huis van de familie Veere is heel erg belangrijk, omdat het een ruimte is die Lex niet zelf in de hand heeft. Hij kan het niet inrichten zoals hij wil omdat het niet zijn huis is. Dat hij symboliseert daarom volgens mij het leven van Lex. Hij kan het niet inrichten zoals hij wil omdat hij vast zit aan het feit dat hij aan hepatitis C leidt, hij heeft ook niet een eigen plek op de wereld waarin hij zich zo eenzaam voelt. Het huis is ook niet van hem, hij verblijft er alleen maar. Zijn leven is niet van hem, hij beleeft het alleen maar.
Lex Grol
Hij is de hoofdpersoon van het boek. Hij heeft een gestroomlijnd lichaam omdat hij erg vaak zwemt in het dolfijnenbassin. Hij is geobsedeerd door twee dingen: de laatste Russische tsarenfamilie en (in mindere mate) het dolfijnenbassin.
De drang om ergens bij te horen is aan de ene kant heel erg groot, maar aan de andere kant wil hij ook weer erg graag alleen zijn en heeft hij geen behoefte aan gezelschap. Hij leidt aan de ziekte Hemofilie, of ook wel hepatitis C. Hij is een erg gevoelige jongen met het hart op de juiste plaats.
De moeder van Lex (de vrouw die Lex opvoedt)
Ze is een heel erg gesloten vrouw. Dit komt waarschijnlijk omdat ze bang was dat Lex erachter zou komen dat ze niet z?n echte moeder is. Lex denkt dat zij de dochter van Aleksej is. Ze is een communiste, die niks overbodigs aanschaft en heel sober leeft. Verlegen en terug getrokken. Dat zijn de belangrijkste karakter eigenschappen van haar, wat goed blijkt uit het telefoon gesprek dat ze met Lex voert over haar verjaardag (nu ze 60 wordt besluist ze het eindelijk eens te vieren) waarin ze voor haar zestigste verjaardag niks durft te vragen en na lang aandringen van Lex een handdoek rekje vraagt.
Sweder Veere
Hij is de beste vriend van Lex, en zijn familie is aardig rijk. Hij probeert Lex onder de mensen te krijgen, wat niet echt lukt. Hij is heel erg vlot en hij straalt veel zelfvertrouwen uit, en is waarschijnlijk ??n van de weinige figuren die er voor zorgt dat Lex nog enigszins met zijn voeten op de grond blijft en niet compleet in een andere wereld gaat wonen.
Het boek is geschreven in de hij-vorm. Het boek is voornamelijk auctoriaal verteld, maar er zitten uitzonderingen tussen, namelijk als het gaat om een gedachte van Lex waar hij zelf ook in voorkomt. Dan is er spraken van personale verteller.
Het boek is ingedeeld in 11 hoofdstukken die op hun beurt weer zijn onderverdeeld in een wisselend aantal subhoofdstukken zonder titel en aangeduid met een apart soort klein ornament dat veel weg heeft van een blaadje.
Het boek heeft een opening in de handeling. De lezer begrijpt niks van waarom er zo uitgebreid wordt beschreven hoe het zwembad en de omgeving eromheen eruit zien. Het einde is gesloten. De grote spanningsopbouw wordt be?indigd en alle vragen die er in het boek gesteld zijn vooral de belangrijkste die niet concreet genoemd wordt maar onzichtbaar de rode draad in het boek vormt, namelijk of hij familie van de tsaar is, worden beantwoord.
De motieven.
Het zwemmen in het dolfijnenbassin van de familie Veere
Lex voelt zich heel anders in het dolfijnenbassin. Hier kan hij afstand doen van zijn hemofilie en in het water komt hij in aanraking met wat hij de kern van alle dingen noemt. Hij komt in een soort gewichtloze toestand los van het aardse getob.
- Het drijven in dit oude zwembad in deze stille tuin raakte de kern van alle dingen. Als hij ooit het gevoel had een bestemming te hebben, dan was hij die op dit moment dicht genaderd, in dit verweerde bassin dat buiten hel leven leek te liggen en geen deel had aan het eind van de twintigste eeuw ? snelwegen en vliegtuigen ten spijt ? alsof het hier voorgoed 1920 was. (blz. 7)
- De dolfijnen op de hoeken van het bassin zijn versteende wachters rond een toverspiegel. Dit is een vrijplaats, een ontmoetingspunt voor geesten, een transferium voor levenden en doden. (blz 20-21)
Hemofilie
De hemofilie is zo belangrijk omdat hij daardoor voor zichzelf het gevoel had niet meer een normale jongen te zijn. Het was iets wat hem vervreemde van de wereld omdat het zo zeldzaam was. De zoon van de tsaar had het ook, daardoor voelt hij een verband met die jongen.
- Dit was de eerste foto van hen die hij gezien had, gewoon tijdens een geschiedenisles op school. Vooral vanwege die lotgenoot had hij er de hele les naar zitten kijken. Hij zag nooit andere jongens met hemofilie. (blz 17)
- Allerliefste sproetenkoningin, dacht hij, tedere indringster in dit desolaat koninkrijk, je weet niet waar je aan begint. Binnen een paar jaar kan mijn leven geru?neerd zijn. Word ik helemaal geel. Kankergezwellen zaaien zich als paddestoelen uit. Met Interferon houden ze me nog een tijdje op de been. (...) En als het goed gaat, is het nog verkeerd. Nooit zonder condoom. Je ieder half jaar laten testen. Geen kinderen. Zo gauw je dat hoort, wil je hier nooit meer zwemmen, kleine, brutale groothertogin. (blz 258-259)
Obsessies
Lex is heel erg gevoelig voor obsessies. Zoals verliefd zijn en de romanovs. Omdat hij zo?n dromer is raakt hij verloren in zijn eigen dromen en dreigt in zijn geheel ten onder te gaan doordat hij zijn isolement vergroot met de vergelijking met de zoon van de tsaar. Doordat hij daar een verband mee zoekt en dat als aanleiding wil gebruiken voor het feit dat hij heus wel het leven waard is, vergeet hij het belangrijkste, namelijk dat hij dat ook is zonder dat verband, maar daar richt hij zijn zoektocht niet.
Een jonge historicus zonder werk die aan hemofilie leid, heeft een obsessie voor de familie Romanov en denkt iets belangrijks op het spoor te zijn.
De titel valt op twee manieren uit te leggen. Het heeft betrekking tot een blauw jasje dat Lex koopt op een mooie zomerdag als hij zich goed voelt, de mooie kleur noemt hij Russisch blauw. Dat is de simpele oplossing voor de titelverklaring. Een iets moeilijkere maar toch voor de hand liggende is de kleur blauw als blauw bloed. Russisch blauw bloed, namelijk dat van de tsaren familie Romanov waar Lex mee is geobsedeerd. Hij denkt dat hij familie is van de Romavovs en dat hij dus blauw, en Russisch bloed zou hebben.
Ik vind het mooiste gedeelte het stuk op de eerste bladzijden. Dat is erg magisch als je het boek voor het eerst leest, omdat je dan nog geen kennis hebt van wie of wat, en je alles dus objectief leest. De eerste bladzijden staan vol met de magie van het wereldse, geen andere wereld, maar een gewoon stukje grond in Nederland dat voor iemand paradijs op aarde is.
Erg veel boeken over dit thema ken ik niet, eigenlijk geen, natuurlijk wel als je het aspect van zelfontplooiing van iemand van 29 eruit haalt, maar het ?obsessie met laatste tsaren familie? was nieuw voor me.
Ik ben zelf helemaal weg van het boek. Het neemt de lezer helemaal mee omdat het zo?n boeiend verhaal is en over zo?n aardig persoon gaat. En die persoon is niet een normaal iemand die in een seconde dood is geanalyseerd, maar iemand met grondstromen die moeilijk te vinden zijn. Toch is er een duidelijke reden te vinden voor zijn gedrag. Hij is eenzaam en zoekt daarom een verband met iemand die ook zijn probleem had, namelijk de ziekte hepatitis C. Die kwam hij tegen in een geschiedenis boek en dat werd zijn obsessie. Hij kon het zichzelf ook lekker moeilijk maken door verliefd te worden op iemand die onbereikbaar was, namelijk de tsaren dochter. Op die manier stelde hij zichzelf veilig en kon hij eeuwig medelijden hebben met zichzelf en in zijn droom wereldje verblijven. Ik heb weinig kritiek op het boek gewoon omdat je de warme zon voelt, en je zou willen dat je in hetzelfde mooie huis zat. Toch is er een puntje. De lange passages over de romanovs die ook in die tijd af spelen (dus in +/- 1917), en dan vooral degene aan het einde van het boek worden een beetje onoverzichtelijk en langdradig. Dat komt natuurlijk ook omdat Lex daar maar weinig informatie over heeft, maar dat maakt het lezen toch moeilijker.
Dit boek is echt een aanrader en leest ongelooflijk makkelijk weg.
Ze werd geboren op 1 januari 1949 in Driebergen, en is een Nederlands schrijfster.
Boek informatie
- Russisch blauw
- Jenneke Strijland
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Rascha Peper