Boekverslag: Het parfum
Mijn keuze opdrachten:
Wat heeft je het meest getroffen? Wat is er je vooral opgevallen? Zal er je iets bijblijven?
Dat Grenouille gestorven is aan het eind van het boek heeft mij het meest getroffen. In de roman ?De voorlezer? was dit ook gebeurd en had ik dit ook niet verwacht. Het is me vooral opgevallen dat Grenouille bijna alleen maar leefde om een eigen lijfgeur te bezitten, die hij dan ook had op het einde van het verhaal maar dat is dan dramatisch afgelopen. In het boek wordt verteld dat het daar enorm stinkt en op het moment dat ik de eerste pagina?s aan het lezen was beeldde ik mij in hoe het er daar moet hebben uitgezien en hoe het er rook. Dat was niet aangenaam en daarom zal deze geur me altijd bijblijven. Vroeger, toen ik boeken las, beeldde ik me het verhaal nooit in maar nu ik dit wel doe lezen de verhalen veel prettiger behalve als er dan van die episodes inzitten van hoe het daar ruikt of vies uitziet.
Kun je de gedragingen van de personages goedkeuren?
Jean-Baptiste Grenouille is de hoofdpersoon uit het verhaal. In het boek wordt hij meestal Grenouille genoemd. Het hele boek draait om zijn belevingswereld en gedachtegang die worden gevormd door zijn uitzonderlijk gevoelige neus. Grenouille wordt geboren op 17 juli 1738 achter een viskraam op een markt op het Cimeti?re des Innocents in Parijs. Hij groeit op als wees. De mensen uit die tijd kennen weinig hygi?ne met als gevolg dat ze eigenlijk voortdurend stinken. Grenouille is met zijn uitzonderlijke neus erg gevoelig voor de ?stank? die de mensen verspreiden. Grenouille zelf heeft echter geen geur en daarom wordt hij altijd als onplezierig door de andere mensen ervaren zonder dat deze beseffen waarom. Doordat Grenouille geen lijfgeur had probeerde hij er zelf ??n te maken maar jammer genoeg kwam hij zo tot zijn einde. Ik vond het goed van Grenouille dat hij een levensdoel had: het maken van zijn lijfgeur.
Jeanne Bussie is de min waar Grenouille aan wordt toevertrouwd door het klooster van Saint-Merri nadat hij is gedoopt tot Jean-Baptiste Grenouille. Zij brengt het kind echter terug naar Pater Terrier en vertelt hem dat het een duivels kind is en geen geur heeft. Jeanne Bussie haar gedrag kan ik niet goedkeuren. Zonder enige reden beschuldigt ze de bastaard dat hij door de duivel bezeten is, gewoon omdat deze jongen geen geur heeft. In die tijd geloofden ze alles en doordat Grenouille de enige persoon was die nergens naar rook, verklaarden ze hem tot een door de duivel bezeten jongen.
Pater Terrier begrijpt niet wat er duivels kan zijn aan de kleine Grenouille en voelt zich in eerste instantie als een vader voor Grenouille. Als de kleine Grenouille, die tot dan toe alleen maar heeft liggen slapen wakker wordt, heeft Pater Terrier het gevoel dat hij hem met de neus kan zien. Opeens vindt hij dat hijzelf stinkt en krijgt hij een enorme afkeer van Grenouille. Hij besluit dat Grenouille zover als mogelijk bij hem uit de buurt moet worden gehouden en brengt hem onder bij madame Gaillard. Het gedrag van Pater Terrier vind ik persoonlijk niet goed te keuren. Eerst aanvaardt hij Grenouille van harte en voelt hij zichzelf als een vader voor deze jongen maar vanaf het moment dat onze bastaard wakker wordt en alles onderzoekt met zijn neus, krijgt Terrier een afkeer van Grenouille. Hij verandert heel snel zijn mening over Grenouille en zendt hem onmiddellijk naar een ander min genaamd Madame Gaillard die hem, zoals ze met vele kinderen doet, opvangt.
Bij Madame Gaillard krijgt Grenouille de kans om te overleven omdat Gaillard niet kan ruiken. Zij is vroeger door haar vader met een pook op de neus geslaan en kan daardoor niets meer ruiken. Ze is een vrouw met een hele geschiedenis en totaal zonder emoties maar wel met een sterk gevoel voor orde en gerechtigheid. Ze voedt de kinderen op in haar huis en houdt precies de helft van het geld wat ze hiervoor krijgt voor zichzelf om zich een goed pensioen te kunnen verschaffen. Ondanks dat de andere kinderen die daar ook wonen een paar maal proberen om Grenouille te laten stikken omdat zij hem niet ruiken en dus vreemd vinden, overleeft Grenouille bij madame Gaillard. Als Grenouille acht jaar is, verkoopt ze hem voor 15 Francs aan de leerlooier Grimal. Madame Gaillard is in mijn ogen een heel goed mens: ze vangt Grenouille op en omdat ze geen reukzintuig meer heeft, vindt ze Grenouille een gewone jongen. Ze behandelt hem goed en geeft hem de verzorging, die hij nodig heeft. Madame Gaillard kan je eigenlijk een heldin noemen omdat zij hem aanvaardde zoals alle andere kinderen en er niet om gaf dat hij veel at.
Zou je op dezelfde manier gevoeld, gedacht, gehandeld hebben?
Ik weet niet exact hoe een baby ruikt maar weet wel dat het naar iets ruikt maar als ik ooit een kindje in mijn handen zou hebben dat nergens naar ruikt zou ik het waarschijnlijk niet opmerken. Een baby is om op te voeden en te liefkozen en niet om aan te ruiken, toch? De reactie van min Jeanne Bussie, vind ik dus ongepast.
Ik zou hetzelfde gevoeld hebben als Pater Terrier. Hij verklaart Jeanne Bussie gek, hij lacht haar uit vanaf het moment dat ze vertelt dat het kindje bezeten is door de duivel. Persoonlijk zou ik ook lachen als ze mij zoiets komen vertellen. Maar ik zou niet gehandeld hebben zoals hij gedaan heeft. Hij heeft Grenouille toevertrouwd aan een andere min terwijl hij 5 minuten daarvoor het kind koesterde alsof het van hem was. Als ik een kind van een ander in mijn armen zou nemen, zou ik nooit even de gedachte hebben dat het mijn kind zou kunnen zijn.
Ik weet niet of Madame Gaillard ook zo zou gereageerd hebben als ze wel een reukzintuig had. Ik vind wel dat ze goed gehandeld heeft door hem te verkopen aan een leerlooier. Hij wordt opgevoed als werker en dat is altijd goed voor later, het is wel jammer dat het aan zo?n jonge leeftijd gebeurt. Bij ons zou dit nu een overtreding zijn op de wet van kinderarbeid.
Schrijf een brief aan de auteur. Leg uit wat je goed of slecht vond en waarom.
Het boek dat u geschreven hebt, vind ik mooi omdat het zo afwijkt van alle andere boeken en het echt een boek van uitersten is. Ik vind het heel knap van u dat u zoiets kunt bedenken/schrijven. Zo veel fantasie maakt het verhaal zeer verassend. Je kan echt niet voorzien als je begint met lezen, hoe het zal aflopen. Grenouille kon evengoed verliefd geworden op een van die meisjes en er mee trouwen. Het is eigenlijk net een sprookje dat begint met: Er was eens een jongen genaamd Grenouille..........maar wel met een afwijkend einde! Een echte mening geven over dit boek vind ik moeilijk. In de meeste boeken zijn er spannende stukkenen, minder spannende stukken, saaie, langdradige of interessante stukken. In dit boek was dit ook wel het geval. We hadden ongeveer twee maanden de tijd om dit leesverslag te maken en ik heb ongeveer driekwart van de tijd besteed aan het lezen. Het leest niet zo eenvoudig vooral als je woordenkennis niet zo uitgebreid is want u houdt van moeilijke woorden die u in een ingewikkelde zinsbouw gebruikt. Als je niet goed geconcentreerd bent, weet je plotseling niet meer over wat het gaat. Je moet dan weer een paar pagina?s terug om te kijken hoe het verhaal verloopt. Toch zit het verhaal goed in elkaar. Het boek zelf is onderverdeeld in vier delen wat ook makkelijker leest. Deel 1 is een inleiding: Grenouille wordt geboren, groeit op. Dat stuk is belangrijk voor het hele verhaal maar ik vind het niet boeiend. Het was doodgewoon en ik had het gevoel dat ze me les gaven over hoe het er aan toe ging in de 18de eeuw in Parijs. Deel 2 en 3 waren daarentegen erg leuk om te lezen. Er gebeuren eigenaardige dingen zoals de moord op de meisjes. Er zijn redelijk spannende momenten zoals het achtervolgen van Laure. Deel 4 is een heel kort stuk van het verhaal. Je komt te weten dat Grenouille het leven zat is en dat hij wordt opgegeten. Dat allemaal wordt verteld in 4 pagina?s wat ik veel te weinig vind. Dit zet je aan het nadenken en je hebt de neiging er zelf wat bij te verzinnen. Dat is overigens wel een prettig gevoel.
Je leeft toch met Grenouille mee en dat is een fijn gevoel. Je denkt meteen ook aan mensen die echt in de achttiende eeuw geleefd hebben en je hebt misschien medelijden of misschien wens je dat je niet n? geboren bent maar in de achttiende eeuw.
Tenslotte vertel ik kort wat ik over het maken van het boekverslag vond. Het was best makkelijk omdat het boek toen ik het uit had duidelijk overkwam. Zo kon ik makkelijk tegenstellingen en patronen vinden.
Wat heeft je het meest getroffen? Wat is er je vooral opgevallen? Zal er je iets bijblijven?
Dat Grenouille gestorven is aan het eind van het boek heeft mij het meest getroffen. In de roman ?De voorlezer? was dit ook gebeurd en had ik dit ook niet verwacht. Het is me vooral opgevallen dat Grenouille bijna alleen maar leefde om een eigen lijfgeur te bezitten, die hij dan ook had op het einde van het verhaal maar dat is dan dramatisch afgelopen. In het boek wordt verteld dat het daar enorm stinkt en op het moment dat ik de eerste pagina?s aan het lezen was beeldde ik mij in hoe het er daar moet hebben uitgezien en hoe het er rook. Dat was niet aangenaam en daarom zal deze geur me altijd bijblijven. Vroeger, toen ik boeken las, beeldde ik me het verhaal nooit in maar nu ik dit wel doe lezen de verhalen veel prettiger behalve als er dan van die episodes inzitten van hoe het daar ruikt of vies uitziet.
Kun je de gedragingen van de personages goedkeuren?
Jean-Baptiste Grenouille is de hoofdpersoon uit het verhaal. In het boek wordt hij meestal Grenouille genoemd. Het hele boek draait om zijn belevingswereld en gedachtegang die worden gevormd door zijn uitzonderlijk gevoelige neus. Grenouille wordt geboren op 17 juli 1738 achter een viskraam op een markt op het Cimeti?re des Innocents in Parijs. Hij groeit op als wees. De mensen uit die tijd kennen weinig hygi?ne met als gevolg dat ze eigenlijk voortdurend stinken. Grenouille is met zijn uitzonderlijke neus erg gevoelig voor de ?stank? die de mensen verspreiden. Grenouille zelf heeft echter geen geur en daarom wordt hij altijd als onplezierig door de andere mensen ervaren zonder dat deze beseffen waarom. Doordat Grenouille geen lijfgeur had probeerde hij er zelf ??n te maken maar jammer genoeg kwam hij zo tot zijn einde. Ik vond het goed van Grenouille dat hij een levensdoel had: het maken van zijn lijfgeur.
Jeanne Bussie is de min waar Grenouille aan wordt toevertrouwd door het klooster van Saint-Merri nadat hij is gedoopt tot Jean-Baptiste Grenouille. Zij brengt het kind echter terug naar Pater Terrier en vertelt hem dat het een duivels kind is en geen geur heeft. Jeanne Bussie haar gedrag kan ik niet goedkeuren. Zonder enige reden beschuldigt ze de bastaard dat hij door de duivel bezeten is, gewoon omdat deze jongen geen geur heeft. In die tijd geloofden ze alles en doordat Grenouille de enige persoon was die nergens naar rook, verklaarden ze hem tot een door de duivel bezeten jongen.
Pater Terrier begrijpt niet wat er duivels kan zijn aan de kleine Grenouille en voelt zich in eerste instantie als een vader voor Grenouille. Als de kleine Grenouille, die tot dan toe alleen maar heeft liggen slapen wakker wordt, heeft Pater Terrier het gevoel dat hij hem met de neus kan zien. Opeens vindt hij dat hijzelf stinkt en krijgt hij een enorme afkeer van Grenouille. Hij besluit dat Grenouille zover als mogelijk bij hem uit de buurt moet worden gehouden en brengt hem onder bij madame Gaillard. Het gedrag van Pater Terrier vind ik persoonlijk niet goed te keuren. Eerst aanvaardt hij Grenouille van harte en voelt hij zichzelf als een vader voor deze jongen maar vanaf het moment dat onze bastaard wakker wordt en alles onderzoekt met zijn neus, krijgt Terrier een afkeer van Grenouille. Hij verandert heel snel zijn mening over Grenouille en zendt hem onmiddellijk naar een ander min genaamd Madame Gaillard die hem, zoals ze met vele kinderen doet, opvangt.
Bij Madame Gaillard krijgt Grenouille de kans om te overleven omdat Gaillard niet kan ruiken. Zij is vroeger door haar vader met een pook op de neus geslaan en kan daardoor niets meer ruiken. Ze is een vrouw met een hele geschiedenis en totaal zonder emoties maar wel met een sterk gevoel voor orde en gerechtigheid. Ze voedt de kinderen op in haar huis en houdt precies de helft van het geld wat ze hiervoor krijgt voor zichzelf om zich een goed pensioen te kunnen verschaffen. Ondanks dat de andere kinderen die daar ook wonen een paar maal proberen om Grenouille te laten stikken omdat zij hem niet ruiken en dus vreemd vinden, overleeft Grenouille bij madame Gaillard. Als Grenouille acht jaar is, verkoopt ze hem voor 15 Francs aan de leerlooier Grimal. Madame Gaillard is in mijn ogen een heel goed mens: ze vangt Grenouille op en omdat ze geen reukzintuig meer heeft, vindt ze Grenouille een gewone jongen. Ze behandelt hem goed en geeft hem de verzorging, die hij nodig heeft. Madame Gaillard kan je eigenlijk een heldin noemen omdat zij hem aanvaardde zoals alle andere kinderen en er niet om gaf dat hij veel at.
Zou je op dezelfde manier gevoeld, gedacht, gehandeld hebben?
Ik weet niet exact hoe een baby ruikt maar weet wel dat het naar iets ruikt maar als ik ooit een kindje in mijn handen zou hebben dat nergens naar ruikt zou ik het waarschijnlijk niet opmerken. Een baby is om op te voeden en te liefkozen en niet om aan te ruiken, toch? De reactie van min Jeanne Bussie, vind ik dus ongepast.
Ik zou hetzelfde gevoeld hebben als Pater Terrier. Hij verklaart Jeanne Bussie gek, hij lacht haar uit vanaf het moment dat ze vertelt dat het kindje bezeten is door de duivel. Persoonlijk zou ik ook lachen als ze mij zoiets komen vertellen. Maar ik zou niet gehandeld hebben zoals hij gedaan heeft. Hij heeft Grenouille toevertrouwd aan een andere min terwijl hij 5 minuten daarvoor het kind koesterde alsof het van hem was. Als ik een kind van een ander in mijn armen zou nemen, zou ik nooit even de gedachte hebben dat het mijn kind zou kunnen zijn.
Ik weet niet of Madame Gaillard ook zo zou gereageerd hebben als ze wel een reukzintuig had. Ik vind wel dat ze goed gehandeld heeft door hem te verkopen aan een leerlooier. Hij wordt opgevoed als werker en dat is altijd goed voor later, het is wel jammer dat het aan zo?n jonge leeftijd gebeurt. Bij ons zou dit nu een overtreding zijn op de wet van kinderarbeid.
Schrijf een brief aan de auteur. Leg uit wat je goed of slecht vond en waarom.
Het boek dat u geschreven hebt, vind ik mooi omdat het zo afwijkt van alle andere boeken en het echt een boek van uitersten is. Ik vind het heel knap van u dat u zoiets kunt bedenken/schrijven. Zo veel fantasie maakt het verhaal zeer verassend. Je kan echt niet voorzien als je begint met lezen, hoe het zal aflopen. Grenouille kon evengoed verliefd geworden op een van die meisjes en er mee trouwen. Het is eigenlijk net een sprookje dat begint met: Er was eens een jongen genaamd Grenouille..........maar wel met een afwijkend einde! Een echte mening geven over dit boek vind ik moeilijk. In de meeste boeken zijn er spannende stukkenen, minder spannende stukken, saaie, langdradige of interessante stukken. In dit boek was dit ook wel het geval. We hadden ongeveer twee maanden de tijd om dit leesverslag te maken en ik heb ongeveer driekwart van de tijd besteed aan het lezen. Het leest niet zo eenvoudig vooral als je woordenkennis niet zo uitgebreid is want u houdt van moeilijke woorden die u in een ingewikkelde zinsbouw gebruikt. Als je niet goed geconcentreerd bent, weet je plotseling niet meer over wat het gaat. Je moet dan weer een paar pagina?s terug om te kijken hoe het verhaal verloopt. Toch zit het verhaal goed in elkaar. Het boek zelf is onderverdeeld in vier delen wat ook makkelijker leest. Deel 1 is een inleiding: Grenouille wordt geboren, groeit op. Dat stuk is belangrijk voor het hele verhaal maar ik vind het niet boeiend. Het was doodgewoon en ik had het gevoel dat ze me les gaven over hoe het er aan toe ging in de 18de eeuw in Parijs. Deel 2 en 3 waren daarentegen erg leuk om te lezen. Er gebeuren eigenaardige dingen zoals de moord op de meisjes. Er zijn redelijk spannende momenten zoals het achtervolgen van Laure. Deel 4 is een heel kort stuk van het verhaal. Je komt te weten dat Grenouille het leven zat is en dat hij wordt opgegeten. Dat allemaal wordt verteld in 4 pagina?s wat ik veel te weinig vind. Dit zet je aan het nadenken en je hebt de neiging er zelf wat bij te verzinnen. Dat is overigens wel een prettig gevoel.
Je leeft toch met Grenouille mee en dat is een fijn gevoel. Je denkt meteen ook aan mensen die echt in de achttiende eeuw geleefd hebben en je hebt misschien medelijden of misschien wens je dat je niet n? geboren bent maar in de achttiende eeuw.
Tenslotte vertel ik kort wat ik over het maken van het boekverslag vond. Het was best makkelijk omdat het boek toen ik het uit had duidelijk overkwam. Zo kon ik makkelijk tegenstellingen en patronen vinden.
Süskind studeerde geschiedenis in München en Aix-en-Provence van 1968 tot 1974. In de jaren 80 werkte hij als scriptschrijver, onder meer voor de televisieseries Kir Royal en Monaco Franze. Zijn eenakter De Contrabas uit 1981 had in vijf jaar meer dan 500 opvoeringen in Duitsland en had ook internationaal succes. In het Nederlandstalig taalgebied zette Bert André deze contrabassist heel overtuigend neer.
Boek informatie
- Het parfum
- Patrick Süskind
- Duits
Handige opties
- Meer boeken van:Patrick Süskind