Boekverslag: Pjotr; Vrijwillig verbannen naar Siberië
1.Waarom heet dit boek ?Pjotr?? Waarschijnlijk omdat Pjotr de naam van de hoofdpersoon is en het hele boek om hem draait. Je maakt in dit boek een aantal jaren van zijn leven mee, en je leeft je in zijn situaties in.
2.Pjotr heeft een sterk karakter, hij heeft ontzettend veel doorzettingsvermogen, hij laat zich door niks en niemand in de weg zitten. Pjotr heeft er alles voor over zijn doel te bereiken, het weerzien van zijn vader. Pjotr is dapper en eerlijk.
Ik leef mij erg in de hoofdpersoon in, je ?leeft? toch ongeveer twee jaar met hem mee! Het is niet zo dat ik mijzelf herken in Pjotr, integendeel. Pjotr leeft in een totaal andere situatie dan ik nu doe. Hij kampt ook met hele andere problemen dan een jongen uit deze tijd, op deze plek.
Sommige dingen zou ik zeker anders gedaan hebben. Zoals Pjotr een huis in brand steken, zie ik mezelf nog niet zo vlug doen, daar ben ik veel te bang voor.
3.Er zijn wel wat vragen die ik aan Pjotr zou willen stellen:
*Hoe kwam je aan zoveel doorzettingsvermogen, om op zoek te gaan naar je vader?
Ik houd heel erg van mijn vader, hij is mijn enige familie die ik ken en mijn beste vriend. Zonder hem heeft mijn leven geen zin. Ik heb alles, maar dan ook alles voor hem over, en dat doorzettingsvermogen zit ook gewoon een beetje in mij.
*Hoe kon je verliefd worden op een revolutionair, Shura? Zij kon je behoorlijk in de problemen brengen!
Tja, hoe wordt je verliefd op iemand?het gebeurde gewoon. Ze had iets, iets dat mij aan het denken zetten. Ik wist dat zij mij heel erg in de problemen kon brengen, dat had ik er graag voor over. En met die problemen is het uiteindelijk toch meegevallen, of niet soms?! Samen hebben we het mooi gered. En dat ze een revolutionair was vond ik wel spannend.
*Waarom ben je niet bij het muziekgroepje van Sascha gebleven, je had het er erg naar je zin.
Ik ben er niet gebleven omdat ik kostte wat het kost mijn vader wilde terugzien. Fluit spelen was van latere zorg. Ik speel honderd maal liever fluit voor mijn vader, dan fluit voor onbekenden, met een onzeker beeld over mijn vader.
*Waarom heb je niet eerst een hele tijd geld gespaard en dan gewoon een ticket rechtstreeks Siberi? gekocht?
Daar heb ik niet eens aan gedacht. Maar bij naderinzien had ik daar toch niks mee bereikt. Ik zou Shura niet ontmoet hebben, en het mooie bericht van de herbergier niet kunnen horen, dat mijn vader in Irkoetsk zat en niet meer in de gevangenis! Ik denk dat het Gods wil was dat ik lopend ging.
*Hoe wist jij eigenlijk dat je steeds op het goede spoor zat, je liep door bossen en bergen zonder kompas!
Ik ging gewoon mijn gevoelens achterna. Natuurlijk heb ik wel her en der ge?nformeerd waar ik zo ongeveer was, maar als we dat ook nog allemaal in mijn boek gaan vertellen?
Ik heb gewoon geluk gehad.
Vraag 1 heb ik zo gesteld omdat ik wil weten hoe hij aan zoveel doorzettingsvermogen kwam. Vraag 2 omdat ik, als ik Pjotr zou zijn geweest, mij door niks zou willen laten afleiden. Ik zou de makkelijkste weg kiezen, en problemen zien te voorkomen! Vraag 3 heb ik aan Pjotr gesteld omdat ook dit een droom van hem was, vraag 4 omdat ik waarschijnlijk wel eerst al het geld bij elkaar had gespaard. Ik ben veel te lui ben om te lopen(maar ze hadden geen andere keus in die tijd). En als laatst vraag 5, omdat ik er het verhaal onrealistisch op vind worden. Hoe vind je in godsnaam de weg zonder kompas in dat grote Rusland?
4.Het thema van het boek. Het thema van het boek ik dat het goede overwint. Met inzet kom je overal. Pjotr heeft zoveel geluk gehad, een normaal mens zou het niet overleefd hebben. Toch, omdat hij zoveel doorzettingsvermogen had, heeft hij zijn doel bereikt. De achterliggende gedachte is dus dat als je ergens je best voor doet, ergens naar streeft, je er wel komt. Misschien niet op de meest eenvoudige, voor de hand liggende manier, maar je komt er wel.
5. Recensie:
Ik geef Pjotr een 7,46. Het is niet het leukste boek dat ik ooit gelezen heb, maar het hoort zeker in mijn top tien thuis. Het lijkt mij geen leuk boek om voor de tweede keer te lezen, de spanning is er dan al vanaf.
Pjotr is een spannend en humoristisch boek. Het is niet zwaar, je leest hem zo uit.
Toen ik Pjotr nog nooit gelezen had, leek het mij erg saai en koud. De kaft was niet mooi, en de schrijver trok mij ook niet aan. Een vriendin vertelde mij dat het juist een leuk boek was, en zodoende las ik het. Vanaf bladzijde veertien begint het echt leuk te worden, de kern van het verhaal begint, Pjotr begint zijn reis naar Moskou. De meeste boeken die ik lees zijn zo voorspelbaar, maar dat komt misschien ook wel doordat ik mij heel erg herken in de hoofdpersoon. Pjotr is absoluut niet voorspelbaar, er gebeuren de gekste dingen, zoals die keer dat Pjotr de burgenmeester?s tand eruit slaat omdat hij in de gevangenis terecht wil komen, maar het juist gewaardeerd word(de burgemeester had al een tijdje last van zijn kies). Het is leuk te lezen over deze vader/zoon liefde! Ik raad je zeker aan dit boek een keer te lezen.
Terlouw is op 15 november 1931 geboren te Kamperveen. Hij was de oudste zoon thuis en had nog twee broers en twee zussen. Hij groeide op in de Veluwse dorpen Garderen en Wezep waar zijn vader predikant wasJan Terlouw is gaan schrijven door zijn vrouw, hij vertelde eerder altijd zelfverzonnen verhalen aan zijn kinderen, zijn vrouw Alexandra van Hulst kwam op het idee om ze te gaan publiceren. Zijn eerste boek was Pjotr in 1970. Terlouw heeft een aantal boeken geschreven; voornamelijk jeugdliteratuur. Zijn politieke achtergrond schijnt door omdat zijn boeken vaak eigentijdse problemen aan de orde stellen, zoals het milieu, de politiek of de geschiedenis. Ook dringt in de boeken vaak de boodschap van de democratie, het vrije woord, het liberalisme en anti-extremisme door. Hij laat zien dat aan deze onderwerpen meer kanten zitten, dat je problemen van alle kanten moet bekijken voor je een beslissing neemt. Zijn hoofdpersonen zijn inventieve jongeren, die op een originele manier met die problemen omgaan. De jongeren leren veelal de zaken niet simpelweg te accepteren, maar kritisch te bekijken. Vaak is er een jongere aanwezig die het verkeerde pad op is gegaan en aan het eind van het boek besluit dat kritisch blijven denken toch het belangrijkste is. De boeken van Jan Terlouw zijn talloze malen herdrukt, bekroond, en vertaald in vele talen, tot in het Welsh en het IJslands aan toe.De laatste jaren schrijft Terlouw samen met zijn dochter Sanne Terlouw. Dit zijn detective-achtige boeken rond een vader en een dochter die samen moorden oplossen. Het derde boek is eerst als feuilleton verschenen in de Wegener kranten.
Boek informatie
- Pjotr; Vrijwillig verbannen naar Siberië
- Jan Cornelis Terlouw
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Jan Cornelis Terlouw