Boekverslag: De kunstrijder
Aantal blz.: 167.
Onderwerp:
De hoofdpersoon in het boek ?de kunstrijder? is Patrick. Hij is gehandicapt en zit in een rolstoel. Samen met zijn vriend Tom is hij lid van het GENGK (de vereniging voor Gehandicapte En Niet Gehandicapte Kinderen). Tom is doof, hij communiceert met Patrick door gebarentaal en hij kan goed liplezen.
Zij lossen samen een misdrijf op dat al vele jaren bezig is: Het stelen van beroemde schilderijen.
Het onderwerp schilderijen spreekt mij niet zo aan maar daar wordt ook niet veel over geschreven. Het verhaal gaat voornamelijk over kinderen die lichamelijk gehandicapt zijn. Het laat zien hoe ze met hun handicap omgaan.
Hier heb ik veel van geleerd. Het valt mij op dat deze kinderen altijd voor iedereen klaar staan. Ze zijn erg actief en vindingrijk.
Het lijkt net of ze hun handicap helemaal geaccepteerd hebben. Ze doen veel moeite om als ?normaal? gezien te worden. Toch ziet Patrick het soms helemaal niet zitten maar dan vecht hij ervoor om de zin van zijn leven weer in te zien. Bijzonder vind ik dat een jongen in een rolstoel samen met een blinde zovaak kan inbreken zonder betrapt te worden.
Grappig in dit boek is dat ze vaker hun handicap gebruiken om hun doel te bereiken. Zoals Patrick die op zijn handen ging lopen om de aandacht te trekken zodat Tom en Victoria een schilderij konden verwisselen. Toch ben ik niet anders over dit onderwerp gaan denken.
Ik vind dat je met gehandicapten precies het zelfde om moet gaan als met niet gehandicapten ook al is dat vaak moeilijk. Het was in mijn ogen ook helemaal verkeerd om een jongen, die v??r zijn handicap veel schilderde, dure schilderijen te stelen waar hij alleen maar naar kan kijken. Hij had veel beter gelijk een rolstoel kunnen kopen zodat hij weer in de maatschappij opgenomen kon worden.
Gebeurtenissen:
Het verhaal is een aaneenschakeling van gebeurtenissen. Spannende, grappige en ontroerende stukken wisselen elkaar af. Dit houd het verhaal boeiend.
De gebeurtenissen zijn erg voorspelbaar. Het verband ertussen is te duidelijk om echt gebeurd te kunnen zijn. Zo is het toevallig dat Tony, het broertje van Victoria ook gehandicapt is. De schilder die ze in het vakantiehuisje op de hei ontmoeten blijkt iets met de schilderijen te maken te hebben. In een huis waar Victoria, Patrick en Tom gaan inbreken liggen inderdaad de gestolen schilderijen. En de opzichter van de GENGK is tevens de dief van het beroemde schilderij en heeft ook een dramatische tijd door gemaakt.
Vooral de treurige gebeurtenissen hebben me aan het denken gezet. Wie wil er een kind z?n hele leven in een kamer laten zitten, en denkt dan ook nog dat dat het beste voor hem is? Ik vraag me zelf vaak af hoe ik zou reageren na zo een ongeluk wat Victoria heeft doorgemaakt. Ik vind dat Victoria als een wonderkind beschreven staat.
?De kunstrijder? is een vrolijk boek er staan verschillende komische stukken in. Met het terug brengen van de schilderijen halen ze grappige dingen uit zoals: Een schilderij gewoon ergens in een etalage zetten. Bij de burgemeester in de achtertuin of gewoon terug in het museum hangen als of er niets mee is gebeurd.
Het inbreken om de schilderijen op de juiste plaats te krijgen was spannend en soms verwarrend. Het was in ieder geval duidelijk dat er ook andere personen in de schilderijen ge?nteresseerd waren. Een schilderij is uit de museum kelder gehaald nadat Victoria hem daar had neergezet.
Het andere is van Victoria afgepakt nadat ze
op haar hoofd geslagen werd.
De laatste hoofdstukken van het boek gaan
grotendeels over de verliefdheid tussen
Victoria en Patrick. Dit vond ik soms
langdradig worden doordat ze allebei er
van uit gingen dat de ??n de ander niet leuk
vond. Het was ook erg voorspelbaar dat op
het einde alles weer goed kwam.
Personages:
Patrick:
Patrick, de hoofdrol speler, is ongeveer vijftien jaar. Hij is spastisch geboren en zit daarom in een rolstoel. Patrick is erg optimistisch, hij heeft zijn handicap leren accepteren. Vroeger voelde hij zich door de rolstoel vaak achter gesteld, nu heeft geleerd hoe hij daarmee om moet gaan en ziet overal de positieve kant van in.
Patrick is erg vrolijk en wil iedereen graag helpen. Een voorbeeld hiervan is, Victoria die hij helpt de gestolen schilderijen terug te brengen. Dit moest allemaal geheim blijven. Hij is in de loop van het boek zelfstandiger geworden. Meestal besprak hij alles met zijn moeder. Nu moest hij het alleen opknappen. Patrick wordt in het boek gezien als een soort held waarop je wilt lijken ook al zit hij in een rolstoel.
Patrick reageert voorspelbaar. Hij wil Victoria graag helpen omdat hij meer in haar ziet dat gewoon aardig. Tom heeft dit niet door maar vindt het vreemd dat Patrick zo aandringt Victoria te helpen.
Tom:
Tom is de vriend van Patrick. Hij voelt zich vaak eenzaam doordat hij met weinig mensen kan communiceren omdat hij doof is. Patrick kan hem het beste begrijpen, hij kan de gebarentaal nog beter dan zijn ouders.
Tom kan wel iedereen heel goed volgen met liplezen. Hij is slim, vindingrijk en durft veel te onder nemen.
Victoria:
Victoria is ongeveer 15 jaar oud.
Tijdens het auto ongeluk is Victoria de enige in het gezin die er goed van af is gekomen. Haar moeder was opslag dood, haar broertje Tony, is zwaar gehandicapt en voor haar vader is het schuldgevoel zo groot geworden dat hij psychisch in de problemen is geraakt.
Nadat haar vader veel beroemde schilderijen heeft gestolen kan Victoria er niet meer tegen en verteld alles aan Patrick. Dit lucht op. Victoria is erg onzeker en ze weet niet wat ze met haar vaders problemen aan moet.
Patrick belooft haar, de schilderijen terug te brengen en te zorgen dat Tony lid wordt van het GENGK wat haar vader niet wil.
Victoria houdt erg veel van haar broertje en zij wil er ook alles aan doen om Tony?s leven te verbeteren.
Opbouw:
Het verhaal is boeiend genoeg om door te blijven lezen. De meeste gebeurtenissen waren voor mij voorspelbaar.
Het boek begint meteen met een van de belangrijkste gebeurtenissen: Victoria die een schilderij terug in het museum zet. Zo zit je meteen in het verhaal.
Op het einde is dit boek minder interessant. Al de schilderijen zijn terug waar ze horen. Alleen de verliefdheid tussen Victoria en Patrick speelt nog. Op al je vragen wordt een antwoord gegeven.
Opvallend is dat elk hoofdstuk begint met een gedachte. Niet alleen Patrick?s gedachten worden beschreven maar ook die van Victoria.
Taalgebruik:
In het boek ?de kunstrijder? staan geen moeilijke woorden. Het is vlot te lezen.
Het taalgebruik vind ik erg gemakkelijk. Voor een jongen van 15 jaar wordt erg eenvoudige taal gebruikt. Dat is wel te begrijpen doordat er veel jongeren kinderen in het verhaal voorkomen.
De verhouding tussen gevoelens en gesprekken is niet gelijk. Tijdens de wandelingen die Tom en Patrick maken word bijna niets gezegd.
Dit is niet storend want in praktijk is dit natuurlijk ook niet. Als Tom naast patrick loop kan hij niet constant op zijn lippen letten.
Jan Terlouw heeft in dit boek vooral de sterke kant van gehandicapten laten zien.
Terlouw is op 15 november 1931 geboren te Kamperveen. Hij was de oudste zoon thuis en had nog twee broers en twee zussen. Hij groeide op in de Veluwse dorpen Garderen en Wezep waar zijn vader predikant wasJan Terlouw is gaan schrijven door zijn vrouw, hij vertelde eerder altijd zelfverzonnen verhalen aan zijn kinderen, zijn vrouw Alexandra van Hulst kwam op het idee om ze te gaan publiceren. Zijn eerste boek was Pjotr in 1970. Terlouw heeft een aantal boeken geschreven; voornamelijk jeugdliteratuur. Zijn politieke achtergrond schijnt door omdat zijn boeken vaak eigentijdse problemen aan de orde stellen, zoals het milieu, de politiek of de geschiedenis. Ook dringt in de boeken vaak de boodschap van de democratie, het vrije woord, het liberalisme en anti-extremisme door. Hij laat zien dat aan deze onderwerpen meer kanten zitten, dat je problemen van alle kanten moet bekijken voor je een beslissing neemt. Zijn hoofdpersonen zijn inventieve jongeren, die op een originele manier met die problemen omgaan. De jongeren leren veelal de zaken niet simpelweg te accepteren, maar kritisch te bekijken. Vaak is er een jongere aanwezig die het verkeerde pad op is gegaan en aan het eind van het boek besluit dat kritisch blijven denken toch het belangrijkste is. De boeken van Jan Terlouw zijn talloze malen herdrukt, bekroond, en vertaald in vele talen, tot in het Welsh en het IJslands aan toe.De laatste jaren schrijft Terlouw samen met zijn dochter Sanne Terlouw. Dit zijn detective-achtige boeken rond een vader en een dochter die samen moorden oplossen. Het derde boek is eerst als feuilleton verschenen in de Wegener kranten.
Boek informatie
- De kunstrijder
- Jan Cornelis Terlouw
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Jan Cornelis Terlouw