Boekverslag: Het lied en de waarheid
Gegevens boek.
Titel : Het lied en de waarheid
Auteur : Helga Ruebsamen
Uitgeverij : Contact
Gelezen druk : derde druk, oktober 1997
Aantal pagina's : 396
Samenvatting.
Dit boek is vanuit de belevingswereld van een zeer fantasievol kind geschreven, hierdoor zijn sommige gebeurtenissen een beetje moeilijk om nauwkeurig te beschrijven, maar het maakt het wel leuker om te lezen. Het verhaal begint in de tropen, op een plaats waar ik ook wel zou willen zijn opgegroeid, op Java. Louise Benda groeit hier op en leeft als het ware in een sprookjeswereld, problemen zijn er nooit. Louise voelt een grote verwantschap met de natuur en is eigenlijk een beetje na?ef, of het komt gewoon omdat ze nog klein is, omdat ze alle verhalen die men haar verteld gelooft en letterlijk interpreteert. Ze woont met haar vader, moeder en tante Margot in een groot landhuis. Haar vader is dokter en is bijna nooit thuis, hij is altijd aan het werk in de kliniek, waar haar tante ook vaak werkt. De familie komt oorspronkelijk uit Nederland en dit zorgt soms voor problemen. Maar eigenlijk is het gedeelte van het boek dat zich op Java afspeelt de "goede" tijd, in het gedeelte wat erna komt zijn er heel veel problemen.
Louise leeft in een geheimzinnige wereld, waarin werkelijkheid en fantasie moeilijk van elkaar te scheiden zijn. Als zij er met volwassenen over praat leid dit vaak tot grappige situaties. Want meestal gaat het over hele onschuldige zaken. Louise kan 's avonds nooit slapen en maakt vaak nachtwandelingen. Als ze, in haar onschuld, een keer verteld over de raadselachtige taferelen die ze meemaakt, ontstaat er een opschudding die haar verbijstert. In het boek vergat ik soms dat Louise heel jong was (van 5 tot +/- 9 jaar) en leefde echt mee in haar problemen. Ik vind het heel knap van de schrijfster dat ze dit boek zo heeft geschreven dat je helemaal meeleeft in het "wereldje" van zo'n jong kind.
In 1939 verlaat het gezin de idyllische plek in de tropen en vertrekt naar Europa, vanwege de onheilspellende berichten van de familie met betrekking tot de tweede wereldoorlog. Er reist een dertienjarig pleegkind mee, het half Balinese meisje Tinka. Dit wordt een soort zuster voor Louise ze begrijpen elkaar helemaal. De omschakeling van de tropen naar Nederland gaat heel moeizaam en Louise en Tinka komen deze omschakeling nooit helemaal te boven. Ze kennen nog maar een verlangen: terug naar huis. Samen proberen ze zich te weren tegen de vreemde omstandigheden. Dit doen ze bijvoorbeeld met behulp van goden die ze "kennen" uit de tropen, alle gebeurtenissen en problemen proberen ze te verklaren aan de hand van deze goden. Iets waar ik niet helemaal zeker over ben is of het meisje Tinka zelfmoord pleegt of niet. Het kan zijn dat het fantasie was van Louise, ik weet het niet precies. Tinka komt in ieder geval niet meer voor in het boek.
Als de oorlog uitbreekt duikt Louise met haar vader onder bij Aleida, in het waterland. Ook hier beleeft Louise weer heel wat vreemde dingen, een onderscheid tussen werkelijkheid en fantasie is moeilijk te maken. Ze verteld echter nooit meer over de dingen die ze ziet en beleeft. Om de dingen die ze niet graag wil doen en problemen te vergemakkelijken verzint ze een tweede persoon voor zichzelf die altijd alles wil en goed luisterd. Pas na de oorlog is ze weer helemaal zichzelf. Na de bevrijding komt alles weer goed. de laatste zin van het boek is: "Achterom kijken deed ik niet meer, ik keek vooruit. Mijn terugtocht begon.".
Het hele boek was voor haar dus een reis en aan het einde komt alles goed omdat ze weer naar huis gaat. Wat mij betreft een heel mooi einde.
Verwachtingen.
Een deel van m'n verwachtingen heb ik in het vorige boekverslag al beschreven, en die gelden ook weer voor dit verslag. Toen ik de Aflaptekst@ las dacht ik dat het boek ongeveer hetzelfde zou zijn als "Indische Duinen", mijn vorige verslag. Dit verhaal vond ik echter veel beter. Het boek lijkt wel in veel opzichten op het andere boek, dat ging ook over een familie die terug keerde uit de tropen naar Nederland, en alle problemen die daar mee gepaard gaan.
Eerste reactie.
Ik vond het echt een heel goed boek, ik heb het in een keer uitgelezen. Ik vond het vooral knap dat het boek helemaal vanuit de belevingswereld van een 5-jarige is geschreven, alle gebeurtenissen worden beschreven door Louise en de manier waarop dat gebeurt is heel onschuldig en volgens mij precies op de manier waarop een kind het zou bekijken. Ook leefde ik vaak mee met de hoofdpersoon, naarmate het verhaal vordert en je steeds meer snapt hoe Louise denkt, ga je ook steeds meer met haar meeleven. Wel had ik soms dat ik dacht dat ze in een bepaalde situatie heel raar reageert, maar dat vergat ik dat ze nog heel jong was en het ook niet kon helpen. Toen ik de laatste zin had gelezen vond ik het eerst een beetje een triest einde, maar toen ik er even over nadacht vond ik juist dat het een goed einde was omdat Louise eindelijk naar huis gaat, waar ze al die tijd op heeft gewacht, terug naar de tropen. Wat ik ook wel apart vond in het boek was dat je zo duidelijk twee delen kon onderscheiden, het deel in de tropen en het deel in Nederland. In het ene deel was de hoofdpersoon heel gelukkig en in het andere deel steeds verdrietiger. Ook in de andere boeken over dit thema die ik heb gelezen komt dit vaak voor.
Verdiepingsopdracht.
Ik heb verdiepingsopdracht 5 gekozen: "Op welk moment begon het boek je te interesseren?"
In het begin was het boek een beetje moeilijk om door te komen. Maar Na een tijdje begon het me te interesseren. Er zijn heel veel dingen "vaag" in het boek, je weet niet precies wat er echt is gebeurt omdat het allemaal vanuit Louise wordt verteld ne dat sprak me wel aan. Want dan probeer je steeds uit te vinden wat er nu echt is gebeurt en waarom Louise dat op die manier verteld/beschouwt. Op een bepaal moment verloor ik eigenlijk weer die interesse, dit was op het punt dat de oorlog begon en Louise en haar familie in Nederland waren. Maar toen ik erachter kwam dat de oorlog eigenlijk helemaal niet zo belangrijk was vond ik het toch wel weer leuk. Maar toch was dit laatste deel van het boek niet het leukste deel, en zelfs misschien een beetje saai omdat er vaak sprake was van vertragingen.
Het eindoordeel.
Ik vond het dus een heel goed boek, zoals uit de rest van het verslag waarschijnlijk wel is gebleken. In het begin is het misschien een beetje saai, maar als je eenmaal door dat stuk heen bent dan ga je helemaal op in het verhaal. Vooral het stuk dat zich in de tropen afspeelde vond ik wel leuk om te lezen. Ik verwachtte dat het gedeelte van het boek dat zich tijdens de Tweede wereldoorlog in Nederland afspeelde saai zou zijn, maar dit bleek helemaal niet waar omdat de oorlog eigenlijk niet zo=n hele grote rol speelt. Conclusie: een heel mooi en aangrijpend boek!
Titel : Het lied en de waarheid
Auteur : Helga Ruebsamen
Uitgeverij : Contact
Gelezen druk : derde druk, oktober 1997
Aantal pagina's : 396
Samenvatting.
Dit boek is vanuit de belevingswereld van een zeer fantasievol kind geschreven, hierdoor zijn sommige gebeurtenissen een beetje moeilijk om nauwkeurig te beschrijven, maar het maakt het wel leuker om te lezen. Het verhaal begint in de tropen, op een plaats waar ik ook wel zou willen zijn opgegroeid, op Java. Louise Benda groeit hier op en leeft als het ware in een sprookjeswereld, problemen zijn er nooit. Louise voelt een grote verwantschap met de natuur en is eigenlijk een beetje na?ef, of het komt gewoon omdat ze nog klein is, omdat ze alle verhalen die men haar verteld gelooft en letterlijk interpreteert. Ze woont met haar vader, moeder en tante Margot in een groot landhuis. Haar vader is dokter en is bijna nooit thuis, hij is altijd aan het werk in de kliniek, waar haar tante ook vaak werkt. De familie komt oorspronkelijk uit Nederland en dit zorgt soms voor problemen. Maar eigenlijk is het gedeelte van het boek dat zich op Java afspeelt de "goede" tijd, in het gedeelte wat erna komt zijn er heel veel problemen.
Louise leeft in een geheimzinnige wereld, waarin werkelijkheid en fantasie moeilijk van elkaar te scheiden zijn. Als zij er met volwassenen over praat leid dit vaak tot grappige situaties. Want meestal gaat het over hele onschuldige zaken. Louise kan 's avonds nooit slapen en maakt vaak nachtwandelingen. Als ze, in haar onschuld, een keer verteld over de raadselachtige taferelen die ze meemaakt, ontstaat er een opschudding die haar verbijstert. In het boek vergat ik soms dat Louise heel jong was (van 5 tot +/- 9 jaar) en leefde echt mee in haar problemen. Ik vind het heel knap van de schrijfster dat ze dit boek zo heeft geschreven dat je helemaal meeleeft in het "wereldje" van zo'n jong kind.
In 1939 verlaat het gezin de idyllische plek in de tropen en vertrekt naar Europa, vanwege de onheilspellende berichten van de familie met betrekking tot de tweede wereldoorlog. Er reist een dertienjarig pleegkind mee, het half Balinese meisje Tinka. Dit wordt een soort zuster voor Louise ze begrijpen elkaar helemaal. De omschakeling van de tropen naar Nederland gaat heel moeizaam en Louise en Tinka komen deze omschakeling nooit helemaal te boven. Ze kennen nog maar een verlangen: terug naar huis. Samen proberen ze zich te weren tegen de vreemde omstandigheden. Dit doen ze bijvoorbeeld met behulp van goden die ze "kennen" uit de tropen, alle gebeurtenissen en problemen proberen ze te verklaren aan de hand van deze goden. Iets waar ik niet helemaal zeker over ben is of het meisje Tinka zelfmoord pleegt of niet. Het kan zijn dat het fantasie was van Louise, ik weet het niet precies. Tinka komt in ieder geval niet meer voor in het boek.
Als de oorlog uitbreekt duikt Louise met haar vader onder bij Aleida, in het waterland. Ook hier beleeft Louise weer heel wat vreemde dingen, een onderscheid tussen werkelijkheid en fantasie is moeilijk te maken. Ze verteld echter nooit meer over de dingen die ze ziet en beleeft. Om de dingen die ze niet graag wil doen en problemen te vergemakkelijken verzint ze een tweede persoon voor zichzelf die altijd alles wil en goed luisterd. Pas na de oorlog is ze weer helemaal zichzelf. Na de bevrijding komt alles weer goed. de laatste zin van het boek is: "Achterom kijken deed ik niet meer, ik keek vooruit. Mijn terugtocht begon.".
Het hele boek was voor haar dus een reis en aan het einde komt alles goed omdat ze weer naar huis gaat. Wat mij betreft een heel mooi einde.
Verwachtingen.
Een deel van m'n verwachtingen heb ik in het vorige boekverslag al beschreven, en die gelden ook weer voor dit verslag. Toen ik de Aflaptekst@ las dacht ik dat het boek ongeveer hetzelfde zou zijn als "Indische Duinen", mijn vorige verslag. Dit verhaal vond ik echter veel beter. Het boek lijkt wel in veel opzichten op het andere boek, dat ging ook over een familie die terug keerde uit de tropen naar Nederland, en alle problemen die daar mee gepaard gaan.
Eerste reactie.
Ik vond het echt een heel goed boek, ik heb het in een keer uitgelezen. Ik vond het vooral knap dat het boek helemaal vanuit de belevingswereld van een 5-jarige is geschreven, alle gebeurtenissen worden beschreven door Louise en de manier waarop dat gebeurt is heel onschuldig en volgens mij precies op de manier waarop een kind het zou bekijken. Ook leefde ik vaak mee met de hoofdpersoon, naarmate het verhaal vordert en je steeds meer snapt hoe Louise denkt, ga je ook steeds meer met haar meeleven. Wel had ik soms dat ik dacht dat ze in een bepaalde situatie heel raar reageert, maar dat vergat ik dat ze nog heel jong was en het ook niet kon helpen. Toen ik de laatste zin had gelezen vond ik het eerst een beetje een triest einde, maar toen ik er even over nadacht vond ik juist dat het een goed einde was omdat Louise eindelijk naar huis gaat, waar ze al die tijd op heeft gewacht, terug naar de tropen. Wat ik ook wel apart vond in het boek was dat je zo duidelijk twee delen kon onderscheiden, het deel in de tropen en het deel in Nederland. In het ene deel was de hoofdpersoon heel gelukkig en in het andere deel steeds verdrietiger. Ook in de andere boeken over dit thema die ik heb gelezen komt dit vaak voor.
Verdiepingsopdracht.
Ik heb verdiepingsopdracht 5 gekozen: "Op welk moment begon het boek je te interesseren?"
In het begin was het boek een beetje moeilijk om door te komen. Maar Na een tijdje begon het me te interesseren. Er zijn heel veel dingen "vaag" in het boek, je weet niet precies wat er echt is gebeurt omdat het allemaal vanuit Louise wordt verteld ne dat sprak me wel aan. Want dan probeer je steeds uit te vinden wat er nu echt is gebeurt en waarom Louise dat op die manier verteld/beschouwt. Op een bepaal moment verloor ik eigenlijk weer die interesse, dit was op het punt dat de oorlog begon en Louise en haar familie in Nederland waren. Maar toen ik erachter kwam dat de oorlog eigenlijk helemaal niet zo belangrijk was vond ik het toch wel weer leuk. Maar toch was dit laatste deel van het boek niet het leukste deel, en zelfs misschien een beetje saai omdat er vaak sprake was van vertragingen.
Het eindoordeel.
Ik vond het dus een heel goed boek, zoals uit de rest van het verslag waarschijnlijk wel is gebleken. In het begin is het misschien een beetje saai, maar als je eenmaal door dat stuk heen bent dan ga je helemaal op in het verhaal. Vooral het stuk dat zich in de tropen afspeelde vond ik wel leuk om te lezen. Ik verwachtte dat het gedeelte van het boek dat zich tijdens de Tweede wereldoorlog in Nederland afspeelde saai zou zijn, maar dit bleek helemaal niet waar omdat de oorlog eigenlijk niet zo=n hele grote rol speelt. Conclusie: een heel mooi en aangrijpend boek!
Boek informatie
- Het lied en de waarheid
- Helga Ruebsamen
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Helga Ruebsamen