Boekverslag: Niemand houdt mij tegen
Schrijver: Evert Hartman
Uitgave: 1991
A: Onderwerp
Het onderwerp van het boek spreekt mij erg aan. Het gaat namelijk over leven in de 22ste eeuw. Het lijkt mij leuk om een keer te zien hoe het in die tijd allemaal is. De schrijver heeft alle details goed beschreven dus leek het heel echt. Alles is er heel erg gemoderniseerd. Maar er zijn ook nadelen van die 22ste eeuw. Er mogen bijvoorbeeld geen buitenlanders meer in Nederland komen omdat het te vol is. Ik heb door dit boek geleerd dat zo?n regel niet altijd rechtvaardig hoeft te zijn. En dat je niet goed weet waar je soms die grens moet leggen. Wanneer zo?n regel wel goed is en wanneer niet. In dit boek krijgen de personen daar voortdurend mee te maken.
Ik had in het begin niet verwacht dat dit boek zo uitgewerkt zou worden. Er was in het begin een voorwoord en toen leek het verhaal een hele andere kant op te draaien dan het gedaan heeft. Maar dit vond ik niet erg, want ik vond het een erg leuk boek.
B: Gebeurtenissen
Het verhaal bevat erg veel gebeurtenissen die je aandacht er wel bijhouden. Maar ik vond het op het laatst wel genoeg, dat er nu wel een einde gemaakt kon worden. Gelukkig is dat net op tijd gedaan. Ik vond die gebeurtenissen meestal erg spannend en humoristisch tegelijk. Er was een heel spannend moment dat ze bijvoorbeeld door de politie op de hielen werden gezeten en dan werd er door een van de personages een grappige opmerking gemaakt. Vaak waren de gebeurtenissen ook verrassend. Als je denkt dat het wel even rustig blijft komt er opeens iets heel onverwachts. Sommige gebeurtenissen hebben me wel aan het denken gezet. Over die buitenlanders die ons land niet meer in mochten bijvoorbeeld. Vaak mogen die er alleen in als ze geld of zo meebrengen. Waar we zelf ook nog van kunnen profiteren. Dat vind ik gewoon niet eerlijk. Iedereen moet een eerlijke kans krijgen vind ik. De gebeurtenis die de meeste indruk op me heeft gemaakt is dat de jongen die na veel zoeken eindelijk het meisje heeft gevonden weer van haar wordt gescheiden. Dit heeft niet alleen indruk gemaakt omdat zij worden gescheiden maar omdat ik verwacht had dat zij toch wel bij elkaar zouden blijven. Dat is meestal in jeugdboeken. Maar dit boek heeft dus niet echt een happy end.
C: Personages
Ik zou wel op de hoofdpersoon willen lijken (afgezien van dat het een jongen is natuurlijk), en soms ook niet. De hoofdpersoon is een leuk persoon met een goed hart. En hij helpt anderen mensen. Maar ik vind hem soms wel een beetje opvliegend. Hij wordt soms best boos. Voor de rest zou ik best op hem willen lijken. Ik vind het verder erg mooi wat Stefanie voor haar vriendin Annet doet. Zij verlaat haar familie en vrienden en zo achter, alleen maar om haar vriendin te helpen. Terwijl ze zelf dan ook nog eens gevaar loopt. Dat vind ik nu echte vriendschap. Er zijn maar weinig mensen die dat zouden doen.
Je komt veel te weten over de hoofdpersoon en zijn vriend. De vriend van de hoofdpersoon is een kloon. Je komt veel te weten over zijn gevoelens. Ik snap zijn gedrag nu erg goed. Omdat hij een kloon is wordt hij ook vaker uitgescholden. Maar hij kan er toch niets aan doen? Maar ja, dat is meestal zo. Natuurlijk kom je ook veel over de hoofdpersoon te weten. Hij is verliefd op een meisje, maar durft dat natuurlijk niet te zeggen. Dan is er nog Rasja en die zegt alles wat ze denkt. Dus ook dat Richard verliefd op Stefanie is. Ik begrijp dat Richard Rasja dan niet uit kan staan.
Ik ben het eigenlijk oneens met de beslissing die Richard maakt. Maar daar gaat eigenlijk het hele boek over! Hij beslist om twee Vlaamse meisjes te gaan zoeken die eigenlijk helemaal niet in Nederland mogen zijn. Je gaat toch niet zomaar twee vreemde illegale meisjes zoeken? Ik vind wel dat hij dat goed oplost. Als hij ze uiteindelijk gevonden heeft beschermt hij ze goed, en hij helpt ze zoveel hij kan. Dat is dan wel weer een goede kant aan zijn beslissing. Er zijn dan ook overeenkomsten in de leefregels van hem en de mijne. Hij vindt dat zij best in Nederland mogen blijven omdat ze een goede reden hebben. Dat vind ik ook. Ook heb ik overeenkomsten met Anik. Zij heeft ook probleem. Ze is paranormaal. Ze is er niet echt blij mee en praat er daarom ook niet over. Als ik iets niet leuk vind of mee zit praat ik er ook niet over.
D: Opbouw
Ik vind dat in dit verhaal alles goed met elkaar samenhangt. Op het einde is alles duidelijk. Dingen die je op het begin misschien niet snapt komen later boven water. Het verhaal is goed. Er gebeuren veel verschillende dingen. Daarom is het verhaal boeiend. Deze gebeurtenissen zijn meestal erg spannend. Het verhaal is ook leuk omdat de dingen allemaal goed beschreven worden. Je kunt je zo veel beter inleven in het verhaal, hoe de sfeer op dat moment is en hoe alles eruit ziet. De bouw van het verhaal vind ik wel goed. Er wordt echt naar het einde toegewerkt. Het is zo opgebouwd dat je moet blijven lezen omdat je wilt weten wat er erna weer gaat gebeuren. Je wilt steeds graag weten hoe het afloopt. Het is gelukkig niet zo dat er steeds terugblikken zijn want daar kan ik niet zo goed tegen. Het maakt niet zo veel uit als er soms iets wordt terug gehaald. Maar als er steeds wordt teruggeblikt weet je op een gegeven moment niet meer waar je nu eigenlijk zit. Ik vind het einde erg mooi. Van de ene kant had ik liever gehad dat Richard en Stefanie bij elkaar bleven maar. Op de een of andere manier is het ook heel mooi als ze juist uit elkaar worden gehaald.
E: Taalgebruik
Ik vond het niet lastig om het verhaal te lezen. Het las erg gemakkelijk. Je hoefde meestal maar ??n keer te kijken en dan begreep je het. Dat is erg fijn want ik heb wel eens een boek gehad waarin de zinnen erg moeilijke woorden stonden en dan is het niet leuk meer om te lezen want dan lees je niet lekker door. De verhouding tussen de gesprekken en de weergave van gedachten en gevoelens vond ik wel goed. Als iemand iets vertelde of zo werd er meestal goed bij beschreven wat de hoofdpersoon erbij dacht. Van de anderen was dat niet zo vaak. Je kijkt meer vanaf het standpunt van de hoofdpersoon, Richard. De taal die de personages gebruiken passen wel bij hen. Het zijn jongeren en die schelden bijvoorbeeld ook wel eens. Dat werd in dit boek ook gewoon opgeschreven. En ze spreken gewoon zoals je normaal de mensen ook hoort spreken.
Grote bekendheid kreeg hij met zijn jeugdboeken, die vier keer bekroond werden met de prijs van de Nederlandse Kinderjury en één keer met de Europese Jeugdboekenprijs.
Boek informatie
- Niemand houdt mij tegen
- Evert Anthonie Hartman
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Evert Anthonie Hartman