Boekverslag: Nikolaj
Auteur: Ellen Tijsinger
Titel: Nikolaj
Uitgever: Lemniscaat
1e druk: 1989
Biografie van de schrijfster:
Ellen Tijsinger is geboren op zeven september 1947 in Utrecht. Na de basisschool en de middelbare school behaalde ze haar pedagogische getuigschrift. In 1970 trouwde ze en kreeg later ook een zoon en een dochter. Een aantal jaren heeft ze les gegeven op een Middelbare school in Utrecht in handen-arbeid, kinderliteratuur, kinderpsychologie en spelleiding.
De eerste twee boeken van Ellen Tijsinger zijn geschreven voor jonge kinderen, daarna is ze zich gaan richten op kinderen vanaf een jaar of 10. Twee van haar eerste boeken bevatten allerlei spelletjes en tips, daarna ging ze echte verhalen schrijven. De hoofdpersonen in haar boeken hebben het meestal moeilijk. In "word toch wakker" is het de vraag of het broertje van de hoofdpersoon wel wakker wordt na een dodelijk ongeluk. In het boek "Nikolaj" heeft de hoofdpersoon grote problemen met de drankverslaving van zijn moeder. Beide boeken zijn 'probleemboeken'.Ik heb besloten van het boek 'Nikolaj' een leesverslag te maken.
Boeken die Ellen Tijsinger geschreven heeft:
Titel: Uitgeverij en jaar van uitgave:
? Soms ben ik boos Elzenga, 1984
? Ben je belupklupt! Elzenga, 1985
? Soms is het feest Gottmer, 1986
? Word toch wakker! Lemniscaat, 1988
? Nikolaj Lemniscaat, 1989
? Dat had je gedroomd Van Goor, 1992
? De tuin zonder eind Van Goor, 1993
? Vijandig vuur Van Goor, 1994
? Morgenster Van Goor, 1995
? De zwarte vulkaan Van Goor, 1996
? Kaper op de vlucht Van Goor, 1997
? Zonnekind Van Goor, 1998
? Speurtocht naar het verleden Van Goor, 1999
? Lotus brengt geluk Van Goor, 2000
De boeken van Ellen Tijsinger zijn heel realistisch net als bijvoorbeeld de boeken van Carry Slee en Anke de Vries. Ik lees graag boeken van schrijvers die over de realiteit schrijven. Ik kan me goed voorstellen wat de hoofdpersonen van die boeken doormaken. Ik ben van plan om meer boeken te gaan lezen van Ellen Tijsinger.
Samenvatting:
Nikolaj verschilt veel van zijn leeftijdsgenoten. Zijn vader is op jonge leeftijd overleden door een auto ongeluk en zijn moeder is alcoholiste. Samen met zijn zusje Nadja staat hij er dan vaak alleen voor. Nikolaj heeft geen vrienden, omdat hij bang is dat ze er achter komen dat zijn moeder aan de drank is. Hij weet nooit hoe hij haar zal aantreffen als hij terugkomt van school en dat beangstigt hem.
Voordat zijn vader overleed, was zijn moeder een knappe , lieve en zorgzame vrouw. Het huishou-den en de zorg voor zijn zusje Nadja komen op hem neer. Ze zit vaak ineen gedoken op de bank en probeert haar verdriet van haar verloren man te verdrinken door wodka te drinken.
Nikolaj en Nadja hebben gelukkig veel steun van hun buren, Henk en Suzanne. Als hun moeder doorslaat helpen Henk en Suzanne hen.
Maar ondanks dat is Nikolaj bang voor zijn moeder, bang dat ze dingen gaat doen waarbij ze niet nadenkt, alleen weet hij niet wat hij daaraan kan doen. Zijn moeder verstopt de wodkaflessen name-lijk en kan ze dus niet weggooien. Daar schiet hij niets mee op en omdat zijn moeder niet geholpen wil worden, is Nikolaj wanhopig. Zijn moeder belooft steeds dat ze er wel van af kan komen, maar een paar dagen daarna begint ze weer. Hierdoor vertrouwt Nikolaj zijn moeder steeds minder en de haat voor zijn moeder groeit. Hij moet alles regelen en zijn moeder trekt zich er niets van aan. Als hij haar dat vertelt, dan zegt ze vaak dat hij ondankbaar is en op kan rotten en dat doet hij uiteindelijk ook. Bijna twee dagen blijft hij weg, vooral om na te denken hoe hij het drankprobleem van zijn moeder kan oplossen. Als hij terug komt besluit hij dat het zo niet langer kan, zijn moeder moet op-genomen worden in een afkickcentrum. Het grote probleem is alleen dat zijn moeder niet mee wil werken en ze moet daar zelf toestemming voorgeven. Als zijn moeder in een dronkenbui met haar auto een tuin inrijdt, besluit hij om samen met Henk, Suzanne en Nadja zijn moeder te helpen, want als zijn moeder niet gauw opgenomen wordt kan ze zichzelf of een ander nog eens ernstig verwon-den!
Als Nikolaj's moeder, na het drinken, doodziek in het ziekenhuis opgenomen wordt, smeken Nikolaj en Nadja haar om naar het Jellinek-(afkick)centrum te gaan. Uiteindelijk stemt ze toe. Nikolaj en Nadja moeten nu naar een kindertehuis en dat vinden ze heel moeilijk. Ze hadden namelijk verwacht dat ze voor die tijd bij Henk en Suzanne zouden mogen logeren. De weken die volgen zijn voor zo-wel moeder als Nikolaj en Nadja erg zwaar. ??n keer per week mogen ze elkaar bellen en Nikolaj merkt dat zijn moeder veranderd is. Hij mist haar en zou dolgraag willen dat ze weer gewoon met z'n drie?n thuis zouden zijn. In het kindertehuis gaat het niet goed, daarom besluiten Nikolaj en Nadja weg te lopen en al liftend komen ze weer thuis aan. Henk en Suzanne besluiten dat het misschien beter is als de kinderen bij hen logeren. Na twee weken mag hun moeder een weekend naar huis. Nikolaj ziet er tegen op, omdat hij bang is dat zijn moeder weer begint met drinken, maar als hij haar ziet is hij heel blij. Ze gedraagt zich als iedere andere moeder. Maar als ze de dag daarna spullen van zijn vader naar beneden halen, stort zijn moeder weer in en 's middags treft hij haar thuis weer dron-ken aan. Nikolaj vindt het heel moeilijk om zijn moeder nou nog te geloven, maar moeder heeft het heel zwaar om weer aan haar man herinnerd te worden. Toch belooft ze niet meer te drinken. Dat gelooft Nikolaj echt en hij zal haar in de toekomst volledig vertrouwen.
Op 7 september 1947 werd ik geboren in Utrecht. De lagere school herinner ik me niet als gezellig, heel anders dan de open sfeer op de scholen nu. Je moest je mond dichthouden en met je armen over elkaar stilzitten. Moeilijk hoor, als je allerlei leuke creatieve plannetjes hebt en rekenen niet leuk vindt. Na de middelbare school ging ik studeren aan een HBO kinderpsychologie, opvoedkunde, handenarbeid, spelleiding en literatuur. In al die vakken gaf ik op diverse soorten scholen les. Ik bewaar er goede herinneringen aan, want kinderen zijn leuk, zeker als je vakken geeft als handenarbeid en spelleiding. Ik werd verliefd op Ron, trouwde, kreeg dochter Mariėtte en zoon Frank en begon met schrijven op het moment dat mijn dochter naar groep 1 en mijn zoon naar de peuterspeelzaal ging. Eerst boeken over mijn vakgebied en artikelen in Ouders van Nu en andere tijdschriften. Ik schreef een paar cursussen voor een schriftelijke onderwijsinstelling en ook verhalen en liedjes voor grammofoonplaatjes van Benny Vreden.
Boek informatie
- Nikolaj
- Ellen Tijsinger
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Ellen Tijsinger