Boekverslag: Stille Lippen
Leesdossier: verwerkingsopdrachten persoonlijke lectuur.
Opdracht 1: twee alternatieve titels met verklaring van keuze.
a) MIJN BUNKER
Elien is een slechthorend tienermeisje. In de discotheek waar ze soms naartoe gaat, voelt ze zich net zoals de anderen. Ze doet er haar hoorapparaten uit, maar doordat de muziek zo luid staat, kan ze de muziek toch nog horen. Als iemand iets tegen haar zegt, verstaat ze hem of haar wel niet zo goed. Maar zo gaat dat nu eenmaal in een discotheek, niemand verstaat er elkaar goed. Ze noemt de discotheek ?haar bunker? omdat ze zich er veilig voelt. Daar valt ze niet op als slechthorende en voelt ze zich even net zoals de anderen. Soms danst ze wel even uit de maat, maar ja, dat overkomt zelfs de beste wel eens zeker? En trouwens, in die grote massa mensen valt dat niet op. Elien weet dit en dus ze hoeft zich nergens meer zorgen om te maken, alleen nog maar dansen!
b) GELUK BIJ EEN ONGELUK
Op de hoek van haar straat ziet Elien een jongen van zijn brommer vallen. Ze besluit de jongen te gaan helpen, maar ze weet niet goed wat te doen. Uiteindelijk belt ze de hulpdiensten. Het is de eerste keer dat ze belt, omdat ze de persoon aan de andere kant van de lijn toch niet zou kunnen verstaan. Ze draait het nummer en zegt dat er een jongen van zijn brommer is gevallen en dat ze hem moeten komen helpen, wanneer de mensen van de hulpdiensten haar vragen waar ze zich bevindt, kan ze niet antwoorden want ze heeft de vraag niet gehoord. Ze legt de telefoon terug dicht. Als er uiteindelijk een ziekenwagen is gekomen, gaat ze terug naar huis. Verder schenkt ze er niet veel aandacht meer aan. Tot Eliens moeder vraagt of ze Jeroen, de jongen van het ongeluk, even zou willen gaan bezoeken in het ziekenhuis. Jeroen is dolgelukkig als hij Elien ziet, hij wil haar nog een keer zien. Een beetje tegen haar zin stemt Elien in met het voorstel. Jeroen en Elien hebben heel veel plezier op hun uitstapje in de stad. Ze spreken nog enkele keren af en uiteindelijk worden ze nog een koppel. Dus eigenlijk was het toch wel een geluk bij een ongeluk.
Opdracht 5: zoek een recensie over het boek en vat het oordeel en de argumenten van de recensent samen. Geef daarna je eigen oordeel over de recensie.
Recensie van J. van Vaerenbergh
Vrij origineel verhaal over de eerste stappen in de uitgaanswereld van een slechthorend tienermeisje. Elien heeft het ondanks haar gehoorapparaten en haar Phonic Ear niet makkelijk in de klas, bij vriendinnen, in de disco? Behalve de ontgoocheling op amoureus vlak (een XTC-dealer probeert haar te misbruiken) is er nog de dagelijkse angst voor het halfuurtje alleen thuis-zijn. Naar het slot toe blijven die angstige voorgevoelens akelig re?el te worden. Door het onheilspellende einde wordt dit stukje echter aan de ?verbeelding? van de lezer overgelaten. Spannend, romantisch, zeer herkenbaar en met een genuanceerde kijk op zelfredzaamheid van slechthorenden. In een vlotte stijl met sprankelende dialogen. Vrolijk portret van de hoofdfiguur op de kaft. Vanaf ca. 13 jaar.
Samenvatting van de recensie
De recensent, J. van Vaerenbergh, vindt het boek best wel origineel. Volgens hem is het een spannend, romantisch en herkenbaar boek met een genuanceerde visie op het leven van een slechthorende en wat daar allemaal mee gepaard gaat. Het spannende haalt hij vooral uit de steeds terugkerende gedachte van Elien over de inbrekers. Die gedachte wordt naar het einde toe steeds sterker en eindigt met een onheilspellend einde. Over de taal zegt hij dat het boek in een vlotte stijl geschreven is met sprankelende dialogen.
Eigen oordeel over de recensie
? Korte inhoud: ik vind de korte inhoud van de recensent heel goed samengevat. Het is kort en bondig en de belangrijkste lijnen van het verhaal staan erin. Als er iets is wat ik er nog zou aan toevoegen, zou ik er nog iets bijzetten over Jeroen, de jongen van het ongeluk.
? Origineel: het boek is niet zo origineel als je het mij vraagt. Het is een heel goed boek, dat wel. Maar origineel, daar heb ik zo mijn twijfels bij.
? Herkenbaar: dat is zeker zo. Ik kon me heel goed inleven in het verhaal en het was alsof alles ook echt gebeurd was. Eliens situatie wordt heel realistisch weergegeven en volgens mij komt het allemaal heel herkenbaar over bij andere slechthorenden. Maar niet alleen bij slechthorenden, ook wij leren hun wereld wat beter kennen.
? Genuanceerde kijk op zelfredzaamheid: dat is inderdaad zo. Je zou er nog van verschieten met hoeveel dingen je als dove of slechthorende rekening moet houden! Gewone dagelijkse dingen zoals telefoneren kan je al vergeten. In het boek is Elien ook heel bang als ze na school alleen thuiskomt. Want als er een inbreker het huis zou binnenkomen, kan je hem niet eens horen. Je zou voor minder bang zijn! Op heel veel vlakken moet Elien zich dus weten te redden op haar eentje.
? Spannend en in een vlotte stijl geschreven: deze twee aspecten neem ik samen omdat ik vind dat het ene toch wel afhangt van het andere. En ik vind ze alle twee heel goed uitgewerkt. Het boek is echt in een vlotte stijl geschreven, je zou het in ??n keer kunnen uitlezen. Daardoor is het ook wel spannend. Je vraagt je echt af wat er in het volgende hoofdstuk zal gebeuren!
? Romantisch: er zitten veel romantische momenten in het boek, ja. Vooral naar het einde toe, wanneer ze Jeroen beter leert kennen. Maar in het begin en het midden van het boek, wanneer het over Manu gaat, is het ook wel romantisch. Geslaagd op romantisch vlak!
? Sprankelende dialogen: daar had ik eigenlijk nog niet op gelet. Maar nu de recensent dit zegt, besef ik eigenlijk dat er inderdaad wel veel dialogen in het boek zaten. Tussen Manu en Elien, Elien en Jeroen, Lise en Elien,?
? Tot slot: ik vond het boek heel mooi. Een echte aanrader!
Dirk Bracke volgde een handelsopleiding in Sint-Niklaas en werd uiteindelijk postbode, een baan die hij combineert met zijn schrijversschap. In 1988 haalde hij zijn doctorschap wiskunde. Voor hij zijn eerste boek Steen schreef, had Dirk Bracke zijn schrijfkunst al uitgeprobeerd op een paar Vlaamse Filmpjes. Met Blauw is bitter zet hij de toon voor zijn verdere werk, waarin hij onverbloemd maatschappelijke thema's aanpakt. De meeste van zijn boeken zijn controversieel en behandelen bijna uitsluitend onderwerpen over de zelfkant van de maatschappij zoals kinderprostitutie, drugsverslaafde jongeren, aids, echtscheiding, seksueel geweld, afpersing, brutaliteit, oorlog, vandalisme, instellingen en sociale wantoestanden. De beschrijvingen van seks en geweld zijn onverbloemd. Voor hij met schrijven begint, doet Bracke uitgebreid onderzoekswerk rond het thema waarover hij wil schrijven. Zo had hij voor Het engelenhuis maandenlang gesprekken met geïnterneerde meisjes in de gesloten instelling De Zande in Beernem. Een dergelijke aanpak geeft zijn werk een journalistieke toets. De lezer steekt er in elk geval heel wat van op, ondanks het feit dat zijn verhalen zelf choquerend en keihard kunnen zijn. Critici beweren wel eens dat hij op sensatie uit is, maar zijn lezers vinden het prima. Bracke zorgt er wel voor dat elk verhaal - hoe hard en wreed ook - de lezer uiteindelijk achterlaat met een positief gevoel. Bracke is een van de populairste Vlaamse auteurs en zijn boeken vallen regelmatig in de prijzen, vooral bij de jeugdjury's. Een van zijn boeken is Henna op je Huid. Ook gaat hij regelmatig naar scholen bijv. R.S.G. 't Rijks in Bergen op Zoom.
Boek informatie
- Stille Lippen
- Dirk Bracke
- Vlaams
Handige opties
- Meer boeken van:Dirk Bracke