Samenvatting: Het Uur Nul
Op een dag ontmoet hij de veertienjarige Diana en is op slag verliefd op haar. Het wordt een passionele relatie, waardoor hij zijn vrienden echter
in de steek laat. Ook trekt hij minder en minder op met Filip, waarmee mee het de slechte kant uit gaat.
Filip is verslaafd aan de harddrugs en doet alles om aan geld te geraken.
Met de gezondheid van Ben gaat het ook de verkeerde kant op: verkoudheden, griep, bloedneuzen, diaree en veel overgeven,… zo beslist hij om naar de dokter te gaan.
Die heeft geen goed nieuws, Ben is seropositief. Zijn hele wereld stort in. Hij vertelt het aan Diana en maakt een einde aan hun relatie. Ben denkt aan Filip en wil hem waarschuwen, maar voor Filip is het te laat. Hij treft hem dood aan in het park door een golden shot.
Wanneer Ben uiteindelijk aids heeft, komt Diana nog eens op bezoek.
Tenslotte vertelt Ben haar de oorzaak van zijn besmetting: om zich te bewijzen had hij een slippertje gemaakt met een prostituee in de toiletten van school. Diana begrijpt het en neemt uiteindelijk afscheid van Ben.
Sneller en sneller takelt hij af en heeft het er zeer moeilijk mee en wil de korte pijn, hij pleegt zelfmoord.
Slechte punten uit het boek:
De tussentitels bestaan uit datums, en het is verwarrend als je telkens de datums ziet om je dan de vorige datum te herinneren.
Stukje uit boek:
M: Ben voor jou
B: Wie ?
M: Een meisje. Diana Houtmeyers of zo.
B: Diana!
B: Hoi Diana, dat is een tijdje geleden. Hoe was de test ?
D: Seronegatief!
B: Waw
D: Gelukkig hebben we altijd een rubbertje gebruikt. Maar om eerlijk te zijn: het waren de afschuwelijkste dagen uit mijn leven. Die onzekerheid… ik werd er gek van. Er ging mij van alles door het hoofd. Ik heb ongelooflijk veel geluk gehad. Hoe is het met jou ?
B: Goed… of eigenlijk niet zo goed, maar daar wil ik ons babbeltje niet mee verpesten.
D: Zeg eens Ben …
B: Ja ?
D: Hoe ben je eigenlijk besmet?
Ben? Ben je er nog ?
B: mmmm. Dat hou ik liever voor mezelf.
D: Zo …
Ik hang maar weer eens op.
B: Zie ik je nog Diana?
D: Ik denk dat het beter is dat we elkaar niet meer ontmoeten. Als je dan toch niet open kunt zijn tegenover mij, dan …
B: Ik begrijp het. Dag, Diana.
Dirk Bracke volgde een handelsopleiding in Sint-Niklaas en werd uiteindelijk postbode, een baan die hij combineert met zijn schrijversschap. In 1988 haalde hij zijn doctorschap wiskunde. Voor hij zijn eerste boek Steen schreef, had Dirk Bracke zijn schrijfkunst al uitgeprobeerd op een paar Vlaamse Filmpjes. Met Blauw is bitter zet hij de toon voor zijn verdere werk, waarin hij onverbloemd maatschappelijke thema's aanpakt. De meeste van zijn boeken zijn controversieel en behandelen bijna uitsluitend onderwerpen over de zelfkant van de maatschappij zoals kinderprostitutie, drugsverslaafde jongeren, aids, echtscheiding, seksueel geweld, afpersing, brutaliteit, oorlog, vandalisme, instellingen en sociale wantoestanden. De beschrijvingen van seks en geweld zijn onverbloemd. Voor hij met schrijven begint, doet Bracke uitgebreid onderzoekswerk rond het thema waarover hij wil schrijven. Zo had hij voor Het engelenhuis maandenlang gesprekken met geïnterneerde meisjes in de gesloten instelling De Zande in Beernem. Een dergelijke aanpak geeft zijn werk een journalistieke toets. De lezer steekt er in elk geval heel wat van op, ondanks het feit dat zijn verhalen zelf choquerend en keihard kunnen zijn. Critici beweren wel eens dat hij op sensatie uit is, maar zijn lezers vinden het prima. Bracke zorgt er wel voor dat elk verhaal - hoe hard en wreed ook - de lezer uiteindelijk achterlaat met een positief gevoel. Bracke is een van de populairste Vlaamse auteurs en zijn boeken vallen regelmatig in de prijzen, vooral bij de jeugdjury's. Een van zijn boeken is Henna op je Huid. Ook gaat hij regelmatig naar scholen bijv. R.S.G. 't Rijks in Bergen op Zoom.
Boek informatie
- Het Uur Nul
- Dirk Bracke
- Vlaams
Handige opties
- Meer boeken van:Dirk Bracke