Boekverslag: Een Lege Brug
Auteur: Dirk Bracke.
Titel: Een lege brug.
Uitgever: Davidsfonds/Infodok.
Plaats van eerste uitgave: Leuven.
Jaar van eerste uitgave: 1997.
Genre van boek: jeugdroman over liefde en autisme.
Samenvatting: [122 woorden]
Siem leert op de spoorwegbrug een bloedmooi meisje kennen. Paulien, heet ze. Ze is aan het tekenen. Niet alleen haar figuur, maar ook al haar onbegrijpelijke reacties fascineren Siem. Algauw komt Siem erachter dat Paulien autistisch is. Ondanks dat wil Siem Paulien toch beter leren kennen. Als Siem na een tijdje bij De hand langskomt, merkt hij dat Paulien door Steven wordt verkracht. Steven is de begeleider van Paulien. Vanaf dat moment besluit hij het contact tussen hem en Paulien te be?indigen. Als Paulien de volgende dag weer op de brug zit te tekenen komt Steven langs haar zitten, maar Paulien wil dat alleen Siem daar zit. Ze duwt Steven de brug af. Er komt een trein aan en hij wordt doodgereden.
Bladzijde 2
Siem: Siem is een verlegen jongen. Hij schaamt zich voor zijn puisten en vindt zichzelf lelijk. Hij had verkering met Marijke, maar wordt verliefd op het autistische meisje paulien. Skaten is een grote hobby van Siem. Siem wil heel graag Paulien beter leren kennen.
Paulien: Paulien is een autistisch meisje. Ze is groot, donker en heeft felle, zwarte ogen in een knap gezicht. Haar lange, donkere haren hangen langs haar gezicht, en ze heeft het figuur van een fotomodel.
Haar dagindeling moet van te voren worden vastgesteld, en ze volgt die dagindeling op de minuut nauwkeurig. Ze kan niet tegen onverwachte dingen, omdat ze dan heel erg boos wordt. Steven is haar begeleider in het tehuis De hand. Als ze haar werk goed maakt mag ze tetris spelen. Steven heeft haar geleerd dat ze dan eerst naakt op een bank moet gaan liggen, zodat hij met haar naar bed kan gaan. Daarna mag ze tetris spelen. Steven ??verkracht?? haar dus eigenlijk.
Rachid: Rachid is een vriend van Siem, maar Siem vindt hem niet meer zo aardig. Hij steelt allerlei dingen in winkels en vindt dat Siem dat ook moet doen. Ook is hij een echte player. Hij doet er alles aan om een meisje te versieren. Rachid vindt het maar niks dat Siem met Paulien omgaat. Ook wil hij altijd geld lenen van Siem omdat hij wil gokken, maar het geld betaalt hij nooit terug.
Marijke: Marijke is de ex van Siem. Ze vindt het maar dom dat Siem met Paulien verkering wil. Marijke is niet lelijk, maar Paulien is knapper. Marijke heeft halflang, halfblond haar en een spleetje tussen haar voorste tanden. En ze heeft een vreselijke bleke huid, bijna melkachtig.
De belangrijkste plaats in het verhaal is de brug waar Paulien elke dag op zit om de spoorweg te tekenen. Het boek begint op deze plek, maar eindigt er ook. Paulien tekent elke dag dezelfde tekening van een spoorweg op deze brug. Ook ??De hand?? is een belangrijke plaats in het verhaal. Het is het tehuis waar Paulien overdag zit.
De vertelde tijd is ongeveer 3 maanden. Het verhaal wordt niet ? chronologisch vertelt. En er zijn geen belangrijke tijdsprongen of flashbacks in dit verhaal.
Bladzijde 3.
Het verhaal begint bij het begin van de eigenlijke gebeurtenissen. Het hoofdprobleem is dat Paulien autistisch is en dat Siem niet goed weet hoe hij daarmee om moet gaan. Het hoofdprobleem is aan het eind van het verhaal niet echt opgelost, maar Siem besluit het contact tussen hem en Paulien te verbreken. Het boek heeft een gesloten einde.
Het vertel heeft een ikperspectief, een hijperspectief en een alleswetende verteller. Dat komt omdat je de delen van het verhaal steeds door de ogen van iemand anders leest.
Dit boek heet Een lege brug, omdat op het eind van het verhaal Paulien niet meer samen met Siem op de brug zit. En de titel is zo omdat een groot deel van het verhaal zich op de brug afspeelt.
Bladzijde 4 en 5.
Siem is met zijn nieuwe skates op weg naar zijn vriendinnetje Marijke, maar op de spoorwegbrug ziet hij een bloedmooi meisje zitten. Het meisje is aan het tekenen. Ze kijkt Siem recht aan en Siem vergeet dat hij op zijn skates staat. Hij valt op de grond. Het meisje zegt niks, maar loopt naar Siem toe, bukt bij zijn skeelers neer en gaat met haar vingers over de wieltjes. Siem begint tegen het meisje te praten, maar het meisje heeft alleen maar belangstelling voor zijn skates. Als Siem weer op wil staan staat het meisje ook op en gaat weer verder met tekenen. Als Siem even later aan het meisje vraagt hoe ze heet zegt ze zonder op te kijken ??Paulien?? en tekent rustig weer door. Even later komt er een man aan. Paulien wordt kwaad op de man en zegt dat hij 8 minuten te vroeg is. De man stelt zich aan Siem voor en vraagt waarom Siem op de brug is. Precies om vijf uur staat Paulien op en gaat met Steven mee naar een groot gebouw De hand genaamd.
De volgende dag is Siem samen met zijn vriend Rachid in het caf?. Rachid is zoals gewoonlijk aan het gokken en vraagt zoals altijd aan Siem of dat hij geld heeft. Siem geeft hem geen geld. Als ze terug naar huis lopen komen ze langs de Free Record Shop. Snel kijken ze of dat er nog een leuke cd is binnengekomen. Rachid wijst naar de cd van The Chemical Brothers. Siem zegt dat hij geen geld heeft, maar Rachid vindt dat hij de cd gewoon in zijn tas moet doen. Hij zegt dat hij dat zelf ook zo vaak doet. Siem doet het niet. Hij wil niet stelen voor een cd. Chagrijnig loopt Rachid de winkel uit. Siem loopt hem maar achterna. Een stukje verder zien ze een paar mensen met hele oude kleren op de grond zitten. Een vrouw zit weggedoken in een kale, vunzige winterjas. Ze houdt Siem een stuk karton voor.
WE HEBBEN HONGER. HELP ONS! Had iemand voor hen in grote drukletters op het karton geschreven. ??Waar blijf je??? vroeg Rachid, die wat verderop op zijn vriend wachtte. Het meisje stond nog steeds met haar handpalm omhoog voor Siem. Hij vroeg zich af waar ze straks zouden slapen. Zouden ze ergens een kamer hebben? Of sliepen ze dicht tegen elkaar aan, in een portiek? Of in een station? De moeder riep iets. Het meisje trok haar hand weg en liet Siem staan. Ze kroop bij haar moeder op schoot en stak haar hand uit naar andere voorbijgangers. ??Siem!?? Hij hoorde dat Rachid ongeduldig werd. Siem stak zijn hand in zijn broekzak. Hij voelde dat het briefje en de muntstukken. Dit was echt zijn laatste geld. Hij hoefde het niet eens te tellen. Een briefje van honderd, een muntstuk van vijftig, een van vijf en drie van een frank. Snel duwde hij het geld in de hand van het meisje. Ze glimlachte flauw en gaf het geld meteen aan haar moeder. Die zei iets, maar Siem wuifde het weg. ??Ga nu maar op mijn kosten eten bij de MC Donald?s,?? schertste hij.
Ik vind dit een mooi stukje, omdat ik het heel goed vind van Siem dat hij al zijn geld uitgeeft aan zwervers. Ik denk dat ik dat nooit zo doen met mijn laatste geld, maar toch vind ik het aardig van Siem dat hij dat doet. Het geld is nu beter besteed dan wanneer hij het aan Rachid had gegeven omdat hij er mee wilde gokken.
Een dag later is hij bij Marijke op de koffie. Ze is boos dat Siem haar twee dagen van te voren zo lang had laten wachten. Ze denkt dat hij een ander vriendinnetje heeft omdat hij zich de laatste tijd er raar gedraagt. Dan ziet Siem opeens Paulien voorbij lopen. Hij vraagt wie het meisje is. De moeder van Paulien zegt dat het een vreemd meisje is en dat ze om de hoek woont in de Frank Lateurlaan. Elke dag loopt ze langs het huis van Marijke, elke dag precies eenentwintig minuten na vijf.
Siem is het koffiekransje helemaal beu. Snel vraagt hij aan marijke of dat ze mee gaat ergens naar toe.
Als Siem uit school komt ziet hij Paulien weer op de brug zitten. Hij fietst naar haar toe.
??Wieltjes,?? zei ze opeens. ??Wat zeg je??? ??Waar zijn de wieltjes??? Siem herinnerde zich haar fascinatie voor zijn rollerblades. ??o, je bedoelt mijn rollerblades??? ??Wieltjes,?? zei ze nog een keer. ??Nee, zei Siem. Ik ben vandaag met de fiets gekomen. Als ik naar school ga, neem ik de fiets.?? Rollerblades? Dacht Siem. Waarom vraagt ze nu naar die rollerblades? ??Zou je ook willen skeeleren? Ik kan het je leren. Het is echt niet zo moeilijk.?? Dit was een buitenkans om contact met haar te krijgen. Maar ze concentreerde zich weer op de tekening. ??Eh???Paulien????? Ze draaide bruusk haar hoofd. ??Ken je mijn naam nog??? vroeg ze wantrouwig, verrast. ??Ik weet zelfs al waar je woont, ?? zei Siem, opgetogen dat hij eindelijk wat aandacht kreeg. ??Weet je dat ook??? ??Ik wou je wat beter leren kennen omdat ik je heel mooi vind, ?? vleide hij haar. Het kon haar duidelijk niks schelen. ??Mijn tekening is mooi,?? zei ze nuchter. ??Ja,?? zei hij vlug. ??Maar jij bent ook mooi.??
Ik vind dit een leuk stukje, omdat Paulien zo raar reageert op Siem. Eerst denkt ze alleen aan zijn skater, wat Siem zelf helemaal niet leuk vindt. Hij wil liever dat ze wat aandacht aan hem besteed. En wanneer hij haar een complimentje geeft reageert ze daar helemaal niet op. Het lijkt wel of dat het ene oor ingaat en het andere oor uit. Ik vind het ook zielig voor Siem omdat hij haar serieus leuk vindt. En ik vind het knap van hem dat hij heel graag wil proberen om met een autistisch meisje om te gaan. Ik denk dat ik het ook heel moeilijk zoveel geduld te hebben voor een bepaald persoon.
Opeens komt Steven aangelopen. Hij vraagt aan Siem of dat hij met haar heeft gepraat. Siem knikt en zegt dat hij zelfs in haar tekenmap mocht kijken. Steven vindt het raar omdat Paulien normaal helemaal geen contacten legt met andere. Dan wil Paulien weer naar De hand omdat het vijf uur is.
Een paar dagen later komt Siem Marijke tegen. Ze vraagt hem waar hij die dag ervoor was om vijf uur. Siem zegt dat hij thuis was, maar eigenlijk liep hij met Paulien. Als Siem op zijn horloge kijkt ziet hij dat het al 16.04 is. Hij moet naar de brug. Elke dag van vier tot vijf zit hij met Paulien op de brug. Snel verzint hij een smoesje voor Marijke en gaat naar de brug. Eenmaal op de brug ziet hij Paulien zitten. Het is vreemd want ze zit niet op de leuning maar op het voetpad. Ze huilt en scheurt haar tekenblaadje kapot. Bij het laatste stukje kijkt ze boos naar Siem.
??Waarom ben je nu boos??? ??Je bent te laat!?? zei ze toonloos. ??Je moet m vier uur naast me op de brug zitten.?? Hij keek op zijn horloge. ??Hooguit tien minuutjes te laat,?? zwakte Siem het kwartier af. ??Moet je je daar zo druk over maken??? Marijke heeft de laatste tijd al langer moeten wachten, wou hij haar zeggen, maar hij slikte zijn woorden in. ??Je moet er altijd om vier uur zijn!?? snauwde ze. ??Waarom was je er niet??? Hij haalde verveeld zijn schouders op. ??Ach? ik was gewoon even wat later Is dat nu zo?n drama??? ??Wat is een drama???
Ik vind dit een zielig stukje, omdat Paulien het zo erg vindt dat Siem iets te laat is. Ik vind het ook heel raar van Siem dat hij nog steeds probeert om met Paulien verkering te krijgen. Het lijkt mij moeilijk om heel veel dingen op te moeten geven voor een autistisch meisje. Ik vind het ook heel raar dat iemand heel de dag van te voren gepland moet hebben. Elke dag weer dezelfde dag.
Als Steven Paulien even later op komt halen gaat hij eerst naar Siem. Steven vindt dat hij Paulien met rust moet laten omdat ze erg gesteld is op regelmaat. Hij vindt dat Paulien Siem nog veel last zal bezorgen. Siem vindt het onzin. Hij is immers op haar verliefd.
Siem komt erachter dat een klasgenoot van het de broer is van Paulien. Kirst, de jongen in kwestie, biedt Siem een avondje met Paulien alleen aan.
Siem komt Paulien ophalen om mee te gaan naar het caf?. Paulien vindt het niet leuk. Het is onbekend.
Het caf? is net een grote puzzel. Mensen aan tafeltjes, mensen die staan, heen en weer lopen, lachen, praten. De muren komen op me af? Het lawaai hamert pijnlijk in mijn hoofd. Plotseling weet ik niet meer wat ik moet doen. Het liefst zou ik vluchten. Terug naar de treinen. Dat zou me weer rustig maken. Ik voel dat de mensen me aankijken. Kunnen ze dan zien dat ik autistisch ben? Verward loop ik achter Siem aan. Gelukkig vindt Siem een hoekje waar het niet zo druk is. Daar zal ik vast kalmer worden. Of niet?
Ik vind dit een mooi stukje, omdat ik de angst van Paulien goed kan begrijpen. Paulien is in eens in een vreemde omgeving waar heel veel onbekenden mensen zijn. Normaal gaat alles volgens een lijstje, maar nu is alles ineens anders. Ze wist niet van te voren dat ze naar een caf? zou gaan. Ik snap niet dat Siem het niet moeilijk vindt om met Paulien om te gaan.
Paulien vindt het verschrikkelijk in het caf?. Siem zegt dat ze haar jas uit moet doen. Maar waarom? Haar jas is haar beschermingsharnas. En waarom zou ze drinken? Ze heeft toch helemaal geen dorst? Plotseling komt Sinterklaas binnen samen met zijn pieten. Paulien begrijpt het niet. Siem had niet tegen haar gezegd dat Sinterklaas ook zou komen. Opeens ziet Paulien dat het Sinterklaas niet is, maar iemand met de kleren van Sinterklaas. Paulien snapt er niks meer van en wil uit het caf? weg.
Siem gaat weer bij Paulien op bezoek. Ze heeft een strakke jeans aan met een strak wit truitje die boven haar navel uitkomt. Siem gaat naast Paulien op haar bed zitten. Siem streelt Paulien en trekt haar truitje en haar bh uit. Hij legt zijn hand op de buik van Paulien. Opeens zegt Paulien dat Michiel dat ook altijd doet. Michiel is ook een jongen uit De hand. Siem vindt het niet leuk. Dan zegt Paulien dat Steven dat ook elke dag doet bij Paulien. Elke dag in de badkamer precies om drie uur.
Om drie uur gaan Miranda en ik naar de badkamer.??Jullie gaan met z?n twee?n.??? ??Waarom niet? Mag dat niet??? vroeg ze verbaasd. ??Michiel trekt dan onze truien omhoog en voelt aan onze borsten. En soms trekt hij onze broekjes uit. Of hij laat met zijn hand dik water uit zijn piemel komen. Ik wou ook eens dik water toveren, maar toen werd hij heel erg boos. Steven zei dat alleen hij dat mocht doen. Siems hoofd stond helemaal niet meer naar vrijen. ??Wanneer was je het laatst met Steven in de badkamer??? vroeg hij. ??Gisteren om drie uur,?? zei ze zonder aarzelen.
Ik vind dit een raar stukje, omdat ik het heel raar vind dat Steven zo met Paulien omgaat. Ook vind ik Siem tegenvallen. Begrijpt hij dan niet dat Paulien het toch niet zal begrijpen als hij met haar naar bed gaat. Vooral Steven vind ik heel dom. Hij ??verkracht?? haar eigenlijk. Ik vind dat Steven geen begeleider meer mag zijn bij De hand. En dat hij zo met alle meisjes omgaat vind ik al helemaal belachelijk. Tegen Paulien word net gedaan alsof het heel normaal is.
Siem vindt het allemaal heel raar. Hij wil meteen weg. Weg bij Paulien.
De volgende dag gaat hij bij Paulien langs in De hand. Paulien is net bezig in de keuken en Steven wijst hem de weg. Paulien reageert heel raar op Siem. Even later moet Paulien iets in de winkel halen voor Steven. Normaal moet ze Het nieuwsblad halen, maar nu moet ze een pakje Malboro halen. Ze vindt het moeilijk om opeens iets anders te kopen. Maar het lukt haar en nu mag ze Tetris spelen.
?Zullen we Tertris spelen??? vraagt Steven. Ik loop naar de bank. Zonder om te kijken weet ik dat Steven de sleutel in het slot steekt en hem tweemaal omdraait. Dat doet hij altijd. Ik kleed me rustig uit en leg mijn kleren zorgvuldig op tafel. Zo behoor ik Tetris te beginnen. Zo heeft Steven het me geleerd. Als ik naakt ben, vlij ik me languit op de bank en kijk naar Steven, die intussen zijn slipje naar beneden duwt. ??Je piemel wijst weer vooruit,?? zeg ik. ??Je weet toch dat ik anders niet in jou kan komen,?? legt Steven me nog maar eens uit. Ik weet het. Stevens piemel komt overeind omdat hij in me komt, Michiels piemel komt overeind omdat hij anders geen dik water kan toveren. Steven heeft het me allemaal laten zien. Hij scheurt een condoom uit de verpakking en rolt het over zijn lid. Ook dat doet hij altijd. ??Als iemand met zijn piemel in jou wil komen, moet hij altijd een condoom aantrekken, Paulien. Als hij dat niet wil, dan trek je meteen je kleren weer aan. Dan doe jij het niet. Heb je me begrepen??? ??Zonder condoom mag de piemel niet in me komen,?? herhaal ik hardop.
Ik vind dit een raar stukje, omdat ik Steven niet begrijp. Het slaat toch nergens op dat een begeleider met autistische meisjes naar bed mag gaan. Hij doet net tegen Paulien alsof het heel normaal is. Ik vind dit echt nergens op slaan. Eigenlijk vind ik het ook zielig voor Paulien, ook al vindt ze het helemaal niet erg. Paulien kan er niks aan doen. Ze begrijpt het toch niet.
Na schooltijd gaan Siem met Rachid mee. Rachid heeft twee flessen wijn gekocht die ze nu samen gaan opdrinken. Ook heeft hij een Playboy gejat.
De tweede fles raakte niet makkelijk leeg. Kirst voelde dat zijn maag ongewoon tekeerging. ??Ik denk dat ik geen wijn meer hoef,?? zei hij. Zijn stem klonk vreemd. Alsof hij een gezwollen tong had. ??Een beetje te veel??? spotte Rachid. ??Nee, gewoon wat draaierig. Mijn maag is niet in orde.?? ??Sinds vanochtend al,?? voegde hij er vlug aan toe toen hij Siem en Rachid zag gniffelen. Hij sloot zijn ogen. Het leek alsof hij in de draaiende trommel van de wasmachine zat. Heel ver weg hoorde hij Siem en Rachid lachen, maar het kon hem geen zier schelen. Hij was te misselijk. Opeens moest hij overgeven. In felle uithalen braakte hij de inhoud van zijn maag op het hardgetrapte zand.??Nee toch,?? kreunde hij toen hij merkte dat zijn broekspijpen en zijn schoenen besmeurd waren.
Ik vind dit een goed stukje, omdat ik niet snap dat hun met zijn drie?n in zo?n korte tijd twee flessen wijn naar binnen werken. En ik vind het ook heel fout dat Rachid de Playboy heeft gejat. Ik snap niet waarom ze zo stoer willen doen door twee flessen wijn naar binnen te werken, terwijl ze dat volgens mij niet eens zo lekker vinden. Waarom moet iedereen toch zo stoer doen?
Siem zit weer met Paulien op de brug. Ze is weer aan het tekenen. Als de trein achter de bocht verschijnt glimlacht Paulien naar Siem. Daarna heeft ze weer alleen nog maar oog voor haar tekening. Siem begint over de volgende dag. Hij zegt dat hij om twee uur naar De hand komt. ??Twee uur,?? herhaalt hij nog eens.
??Twee uur,?? zegt Paulien hem na. Dan begint ze weer te tellen.
Als hij de volgende dag weer bij De hand komt, wordt hem verteld dat Steven er niet is. Siem moet Paulien de wiskundesommen laten maken. Als Paulien klaar is zegt ze dat Steven haar sommen moet nakijken. Siem legt uit dat Steven er niet is. Hij zegt dat hij nu Steven is. Paulien vindt het raar en verward. Paulien heeft maar 1 fout in haar sommen en wil nu Tetris spelen. Ze zegt tegen Siem dat hij de deur op slot moet doen. Siem doet de deur op slot. Paulien gaat op de bank liggen en trekt haar kleren uit.
??Paulien, hou toch op, riep Siem gedempt. ??Straks komt iemand je halen en wat dan??? Ze keek hem terloops aan en stroopte toen haar broek naar beneden. Rustig knoopte ze de veters van haar schoenen los en trapte ze uit. ??Paulien! Genoeg! Stop ermee!??
??Waarom? Jij bent nu toch Steven? Ik mocht toch Tetris spelen??? Je kleren uittrekken? Wat heeft dat nu met een computerspelletje te maken??? ??Dit is Tetris!?? riep ze fel. Met een koppige trek op haar gezicht trok ze haar slipje uit en vlijde zich op de bank. ??Nu moet jij je kleren uittrekken?? zei ze alsof ze een onbeholpen leerling moest helpen. ??En dan moet je mijn borsten kussen en met je hand tussen mijn benen voelen. Jouw piemel is dan heel groot. Je trekt een condoom over je piemel en dan kom je op me liggen en je steekt je piemel in mijn spleetje. Zo begint Tetris altijd. Straks gaan ik voor de computer zitten en gaat het spelletje verder.
Ik vind dit een mooi stukje, omdat Siem helemaal niet begrijpt wat Paulien allemaal doet. Vanaf dit moment beseft hij pas echt goed dat elke keer als Paulien Tetris speelt, ze met Steven naar bed gaat. Ik vind het ook zielig voor Siem. Ik snap niet dat hij niet begrijpt dat Paulien toch nooit verliefd op hem kan worden.
Siem ziet Paulien weer op de brug zitten. Opeens ziet hij Steven. Hij komt de kant van Paulien op gerend. Hij gaat naast haar zitten op de leuning. Siem herinnert zich zijn eerste ontmoeting met Paulien. De ontmoeting op de brug. Hij krijgt de tranen in zijn ogen. Hij neemt het beeld van Paulien nog goed in hem op. Verdrietig gaat hij weg. Voorgoed. Weg van Paulien.
Siem! Hij is er nog steeds niet! Hij moet er zijn! Het moet! Ik wieg heen en weer op de leuning. Mijn vingertoppen gaan razendsnel over elkaar. ??Ik wil dat niet! Ik wil dat niet!?? ??Steven draait zich naar me toe. ??Paulien, rustig blijven! Wat is er??? Hij wil zijn hand op mijn schouders leggen. Ik sla ze weg. Steven zit op de plaats van Siem, spookt het in mijn hoofd. Steven moet weg van de brug, dan kan Siem daar zitten. Ik Plant mijn vingers in zijn gezicht. Zijn ogen worden heel groot. ??Niet doen, Paulien!?? roept hij terwijl hij mijn armen probeert weg te duwen. ??Jij mag niet op de brug! Siem moet daar zitten!?? roep ik. Met beide handen duw ik Steven weg. Hij verliest zijn evenwicht. Zijn handen grabbelen naar de leuning, maar de toppen van zijn vingers schampen af op het beton. Hij zwaait met zijn armen als hij naar beneden valt. Als een vogel, denk ik. Er klinkt een gesmoorde plof. Ik word weer rustig. Ik buig voorover en kijk in de diepte. Steven ligt roerloos op de spoorweg. Ik glimlach tevreden. Nu is Siems plaats weer vrij. Nu kan hij komen. Maar hij moet zich wel haasten. Ik voel aan het trillen van de brug dat de trein er bijna is. 16.24. De trein is precies op tijd, denk ik tevreden. Alleen Siem? Waar blijft Siem nou? Ik pak mijn potlood. ??Achtentachtig, negenentachtig???
Ik vind dit een ontroerend stukje, omdat Paulien helemaal niet in de gaten heeft dat ze Steven ??vermoord?? heeft. Ik vind dit een goed einde voor het boek. Ook vind ik het goed dat Siem afscheid heeft genomen van Paulien. Het is veel beter zo, voor iedereen. Ik vraag me alleen af hoe iedereen reageert als ze te weten komen dat Paulien Steven heeft laten vallen.
Dirk Bracke volgde een handelsopleiding in Sint-Niklaas en werd uiteindelijk postbode, een baan die hij combineert met zijn schrijversschap. In 1988 haalde hij zijn doctorschap wiskunde. Voor hij zijn eerste boek Steen schreef, had Dirk Bracke zijn schrijfkunst al uitgeprobeerd op een paar Vlaamse Filmpjes. Met Blauw is bitter zet hij de toon voor zijn verdere werk, waarin hij onverbloemd maatschappelijke thema's aanpakt. De meeste van zijn boeken zijn controversieel en behandelen bijna uitsluitend onderwerpen over de zelfkant van de maatschappij zoals kinderprostitutie, drugsverslaafde jongeren, aids, echtscheiding, seksueel geweld, afpersing, brutaliteit, oorlog, vandalisme, instellingen en sociale wantoestanden. De beschrijvingen van seks en geweld zijn onverbloemd. Voor hij met schrijven begint, doet Bracke uitgebreid onderzoekswerk rond het thema waarover hij wil schrijven. Zo had hij voor Het engelenhuis maandenlang gesprekken met geïnterneerde meisjes in de gesloten instelling De Zande in Beernem. Een dergelijke aanpak geeft zijn werk een journalistieke toets. De lezer steekt er in elk geval heel wat van op, ondanks het feit dat zijn verhalen zelf choquerend en keihard kunnen zijn. Critici beweren wel eens dat hij op sensatie uit is, maar zijn lezers vinden het prima. Bracke zorgt er wel voor dat elk verhaal - hoe hard en wreed ook - de lezer uiteindelijk achterlaat met een positief gevoel. Bracke is een van de populairste Vlaamse auteurs en zijn boeken vallen regelmatig in de prijzen, vooral bij de jeugdjury's. Een van zijn boeken is Henna op je Huid. Ook gaat hij regelmatig naar scholen bijv. R.S.G. 't Rijks in Bergen op Zoom.
Boek informatie
- Een Lege Brug
- Dirk Bracke
- Vlaams
Handige opties
- Meer boeken van:Dirk Bracke