Boekverslag: Humor en ontroering
L'?crivain
"Hier begint het. Ik kan kiezen tussen: 'Zijn vrouw had hem' en 'Mijn vrouw heeft
mij'. Onderweg heb ik besloten dat het 'Mijn vrouw heeft mij' moet zijn."
In deze alinea waarmee Kees van Kooten het boek aanvangt deelt hij de lezer mee
dat zijn boek in de ik-persoon en tegenwoordige tijd geschreven is.
Ook maakt hij meteen een opening naar het eerste verhaal met 'onderweg'.
Het eerste verhaal 'l'?crivain' is een soort dagboek van Van Kooten. Hier
beschrijft hij zijn korte werkvakantie die hij van zijn vrouw voor zijn veertigste
verjaardag heeft gekregen. Deze vakantie brengt hij door in het Franse G?rardmer.
Aan ?cht schrijven komt hij niet toe; hij weet enkel een opzet voor een verhaal
('prostatitis') op papier te zetten.
Over het schrijverschap zegt hij: "Schrijven is zitten blijven tot het er staat" (blz
42). Dat hij de rust niet weet op te brengen komt door het feit dat hij veertig is
geworden. "...nu ik veertig ben heb ik geen minuut meer te verliezen. Nu gaat het
grote identiteitsgevecht pas echt beginnen, volgens R?mke! Onverwerkte erotiese
fantasie?n zullen mij komen bespoken..." (blz 14).
Tijdens zijn verblijf haalt hij allerlei gedachten op seksueel gebied op en probeert
nog een laatste versierpoging bij een Franse dame uit, maar dit is tevergeefs. Na
dit voorval beseft hij wat voor hem eigenlijk het belangrijkste in zijn leven is: zijn
gezin. Hij gaat weer terug naar Nederland.
Prostatitis
'Prostatitis' is een verhaal over veroudering. Het gaat over een veel voorkomende
mannenziekte: Prostatitis. De veroudering sluit aan op het eerste verhaal, omdat dit
een natuurlijk gevolg is van ouder worden. In het verhaal vermengt hij ook nog de
minder mooie kanten van 'het beroemd zijn'. Mensen willen telkens de grappige
kant van Kees van Kooten zien en hij denkt dat alles wat onbekenden doen het
gevolg is van dat ze hem kennen van televisie. "Of konden ze even weg en willen
ze zien hoe iemand van de televisie er bij ligt?" (blz 96).
Om op de veroudering terug te komen: Kees sluit het verhaal af dat hij hierdoor
alleen maar 'beter' is geworden; hij is trouwer, minder rusteloos, nederiger en
kieskeuriger geworden tegenover zijn vrouw en leven. "Ik kan het kortom iedere
gelukkig getrouwde man van veertig aanbevelen, Prostatitis!" (blz 105).
"Hier begint het. Ik kan kiezen tussen: 'Zijn vrouw had hem' en 'Mijn vrouw heeft
mij'. Onderweg heb ik besloten dat het 'Mijn vrouw heeft mij' moet zijn."
In deze alinea waarmee Kees van Kooten het boek aanvangt deelt hij de lezer mee
dat zijn boek in de ik-persoon en tegenwoordige tijd geschreven is.
Ook maakt hij meteen een opening naar het eerste verhaal met 'onderweg'.
Het eerste verhaal 'l'?crivain' is een soort dagboek van Van Kooten. Hier
beschrijft hij zijn korte werkvakantie die hij van zijn vrouw voor zijn veertigste
verjaardag heeft gekregen. Deze vakantie brengt hij door in het Franse G?rardmer.
Aan ?cht schrijven komt hij niet toe; hij weet enkel een opzet voor een verhaal
('prostatitis') op papier te zetten.
Over het schrijverschap zegt hij: "Schrijven is zitten blijven tot het er staat" (blz
42). Dat hij de rust niet weet op te brengen komt door het feit dat hij veertig is
geworden. "...nu ik veertig ben heb ik geen minuut meer te verliezen. Nu gaat het
grote identiteitsgevecht pas echt beginnen, volgens R?mke! Onverwerkte erotiese
fantasie?n zullen mij komen bespoken..." (blz 14).
Tijdens zijn verblijf haalt hij allerlei gedachten op seksueel gebied op en probeert
nog een laatste versierpoging bij een Franse dame uit, maar dit is tevergeefs. Na
dit voorval beseft hij wat voor hem eigenlijk het belangrijkste in zijn leven is: zijn
gezin. Hij gaat weer terug naar Nederland.
Prostatitis
'Prostatitis' is een verhaal over veroudering. Het gaat over een veel voorkomende
mannenziekte: Prostatitis. De veroudering sluit aan op het eerste verhaal, omdat dit
een natuurlijk gevolg is van ouder worden. In het verhaal vermengt hij ook nog de
minder mooie kanten van 'het beroemd zijn'. Mensen willen telkens de grappige
kant van Kees van Kooten zien en hij denkt dat alles wat onbekenden doen het
gevolg is van dat ze hem kennen van televisie. "Of konden ze even weg en willen
ze zien hoe iemand van de televisie er bij ligt?" (blz 96).
Om op de veroudering terug te komen: Kees sluit het verhaal af dat hij hierdoor
alleen maar 'beter' is geworden; hij is trouwer, minder rusteloos, nederiger en
kieskeuriger geworden tegenover zijn vrouw en leven. "Ik kan het kortom iedere
gelukkig getrouwde man van veertig aanbevelen, Prostatitis!" (blz 105).
Van Kooten werd geboren in 1941 te Den Haag als oudste kind van Cornelis Reinier van Kooten en Anna Geertruida Snaauw. Een jaar later werd zijn zusje Anke geboren. In 1959 leerde hij Barbara Kits kennen met wie hij in 1966 ging samenwonen op de Prinsegracht in Den Haag en op 18 oktober 1968 trouwt. Na hun huwelijk gingen ze aan de Nekkerweg in Zuidoostbeemster wonen en werden er twee kinderen geboren, op 17 december 1971 zoon Kasper en op 26 januari 1974 dochter Kim. Beiden zijn later ook bekend geworden. Zijn vrouw speelde af en toe gastrollen in zijn televisieprogramma's. In 1978 verhuisde het gezin naar Hilversum en in 1996 naar Amsterdam.
Boek informatie
- Humor en ontroering
- Cornelis Reinier Kees van Kooten
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Cornelis Reinier Kees van Kooten