Boekverslag: Annie
Indeling boekverslag:
I. Complete titelbeschrijving
II. De beschrijving, onderverdeeld in
I. Motivatie van de boekkeuze
1. Korte weergave van de inhoud B. Persoonlijke reactie - eerste persoonlijke reactie
- uitgewerkte persoonlijke reactie
I. K. van Kooten, Annie, Amsterdam, 2000 (eerste druk)
II. A. Ik heb voor dit boek gekozen omdat ik in de afgelopen zomervakantie een ander boek van K. van Kooten gelezen had; Levensnevel. Dit vond ik een heel goed boek en mijn moeder had dat boek ook gelezen. Zij vond het ook een leuk boek, en toen Annie in de winkel lag heeft ze het gekocht. Zij heeft het boek me aangeraden. Ik ben ook heel ge?nteresseerd in de ziekte van Alzheimer, dat heeft ook meegewerkt.
B. Het boek Annie draait in zijn geheel om de moeder van de Kees van Kooten, schrijver en bekend van het tv-duo ?Van Kooten en De Bie?. Annie heeft de ziekte van Alzheimer en Van Kooten heeft achtereenvolgens allemaal verschillende anekdotes opgeschreven over zijn herinneringen aan zijn (inmiddels overleden) moeder. Van Kooten heeft getracht de gebeurtenissen op chronologische volgorde te zetten, en zo krijgt de lezer een algemeen beeld van haar leven. Annie is dement en vergeet dus steeds meer, en Van Kooten heeft afwisselend serieuze en komische anekdotes opgeschreven. De belangrijkste gebeurtenis van het boek in het overlijden van Annie. Het boek is autobiografisch en speelt zich af in Nederland in deze tijd (Annie is overleden in 1999)
a. Eerste persoonlijke reactie: Ik vond het boekje erg indrukwekkend; je ziet hoe Annie zich steeds anders gaat gedragen door haar dementie. Het heeft me nieuwsgierig gemaakt naar het verloop van de ziekte van Alzheimer. Er zaten hele humoristische stukken in, maar ook ontroerende zielige stukjes. Het verhaal is ontzettend realistisch omdat je er dingen in terugherkent. (mijn oma heeft niet de ziekte van Alzheimer, maar vergeet ook steeds meer). Het verhaal is heel eenvoudig door de chronologische gebeurtenissen en weinig moeilijke woorden
Uitgewerkte persoonlijke reactie:
Verhaalaspecten:
1. ONDERWERP Het onderwerp van de tekst is de moeder van Kees van Kooten, die zich als gevolgen van de ziekte van Alzheimer steeds minder kan herinneren en zich anders gaat gedragen. Ik vind dit een ontzettend interessant onderwerp, het trekt me erg. Dat komt denk ik omdat mijn moeder veel met dementerende ouderen werkt en ik wel eens met haar mee geweest ben en geizen heb hoe die mensen zich gedragen. Mijn oma heeft ook een lichte vorm van dementie. Ik ben ook van plan voor ijn lijst ?Hersenschimmen? van Bernlef te gaan lezen. Voordat ik dit boek ging lezen, heb ik eerst ?Levensnevel?, ook van van Kooten gelezen. Dit vond ik een goed boek en toen mijn moeder ?Annie? gekocht had wilde ik het ook lezen. Ik kende Kees van Kooten al langer van televisie, van het bekende tv-programma ?Van Kooten en de Bie?. ?Annie? is in vergelijking met ?Levensnevel? en het tv-programma wat serieuzer, maar soms ook heel humoristisch. Ik vind dat van Kooten het onderwerp op een goede manier beschreven heeft, niet te zwaar en herkenbaar omdat het over huiselijke situaties gaat.
2.GEBEURTENISSEN
Het boek is opgebouwd uit allemaal gebeurtenissen in het leven van van Kooten en Annie, zijn moeder. Ik denk dat het in dit boek niet echt gaat om de gebeurtenissen zelf, maar de het algemene verhaallijn en om de gedachten en gevoelens van Kees en Annie. De gebeurtenissen staan op zich los van elkaar, maar het verband ertussen is gemakkelijk te verklaren. Ik vind de gebeurtenissen boeiend omdat ik me er niet goed mee kan identificeren, dat is logisch omdat ik 15 ben, en Kees rond de vijftig en Annie 90. De gebeurtenissen vind ik ontroerend, als je leest hoe snel Annie ?aftakelt?. Het is een waargebeurd verhaal dat dan ook heel geloofwaardig is. De gebeurtenis die de meeste invloed op mij had, is eigenlijk helemaal geen belangrijk punt in het boek, maar op een gegeven moment zit Annie pas een paar dagen in een verzorgingshuis, en ze gaat een boodschap doen in de winkel waar ze ?vroeger? ook altijd kwam, en als ze dan klaar is, loopt ze uit automatisme naar haar oude huis. Deze gebeurtenis heeft me aan het denken gezet, al weet ik niet precies waarom.
3.PERSONAGES
De hoofdpersoon in het boek, Annie vind ik echt een heldin. Het is niet zo?n clich?matige vrouw, die alle problemen oplost, maar een rustige, mooie vrouw die op een kalme manier omgata met haar ouderdomsziekte. Kees van Kooten heeft in het boek op een hele positieve manier over zijn moeder geschreven en daardoor krijg je dat beeld al gauw. Het boek is levensecht, maar dat kan ook niet anders, want het is waargebeurd. Ik vind de personages heel herkenbaar, al kan ik me niet identificeren. Mijn oma heeft geen Alzheimer, maar kan ook niet meer goed alles onthouden. Herkenbaar zijn ook de gebeurtenissen die Kees met zijn moeder meemaakt, die zie ik ook bij mijn moeder en mijn oma. Ik vind het gedrag van Kees ten opzichte van zijn moeder heel mooi; hij verzorgt zijn moeder tot aan haar dood en hij doet er alles aan het haar zo prettig mogelijk te maken.
4.OPBOUW
Het verhaal is heel simpel van opbouw. Er zitten geen hoofdstukken of delen in. Elke gebeurtenis is gewoon een nieuwe alinea en het verhaal speelt zich min of meer chronologisch af, al schrijft van Kooten in het boek dat hij sommige herinneringen niet meer precies kan plaatsen, en misschien staan ze dus niet op de goede volgorde. Deze herinneringen worden heel duidelijk aangegeven en zijn niet zo lang, dus dat is niet verwarrend. Er staat ook een aantal gedichten in, die wel wat diepzinniger zijn, maar niet t? vaag. Je ziet de gebeurtenissen allemaal door de ogen van ??n persoon, Kees van Kooten. Deze manier van schrijven vind ik goed passen bij het onderwerp omdat het gaat over zijn eigen moeder, en het dus een heel persoonlijk boek is. Tijdens het lezen zit je vrijwel nooit met onduidelijkheden, het is een simpel boekje. Dit vind ik wel prettig omdat je dan niet steeds moet gaan nadenken over de tekst, maar gewoon door kunt lezen. Het boekje vond ik al meteen boeiend. De eerste bladzijde begint al heel aangrijpend: ?Vooral wanneer er woedende varkensboeren op de televisie zijn hongerbeelden uit Afrika of als het buiten glad is, ben ik blij dat mijn moeder dood is.? Je wil dan al meteen lezen wat hierachter zit.
5.TAALGEBRUIK
Het taalgebruik van het boek is heel gemakkelijk. In het boek staan vooral herinneringen in de ik-vorm en een aantal gedichten van Annie zelf en van Kees van Kooten. Er staan ook wel een aantal dialogen in. Door deze afwisselingen wordt het niet saai. Gelukkig staan er in het boek geen hele uitgebreide beschrijvingen in, want daar houd ik niet van. Mij is opgevallen dat van Kooten een hele simpele manier schrijft en af en toe maakt hij er een hele komische opmerking tussendoor. Daardoor werd het boek over een toch wel zwaar onderwerp zeker niet saai.
I. Complete titelbeschrijving
II. De beschrijving, onderverdeeld in
I. Motivatie van de boekkeuze
1. Korte weergave van de inhoud B. Persoonlijke reactie - eerste persoonlijke reactie
- uitgewerkte persoonlijke reactie
I. K. van Kooten, Annie, Amsterdam, 2000 (eerste druk)
II. A. Ik heb voor dit boek gekozen omdat ik in de afgelopen zomervakantie een ander boek van K. van Kooten gelezen had; Levensnevel. Dit vond ik een heel goed boek en mijn moeder had dat boek ook gelezen. Zij vond het ook een leuk boek, en toen Annie in de winkel lag heeft ze het gekocht. Zij heeft het boek me aangeraden. Ik ben ook heel ge?nteresseerd in de ziekte van Alzheimer, dat heeft ook meegewerkt.
B. Het boek Annie draait in zijn geheel om de moeder van de Kees van Kooten, schrijver en bekend van het tv-duo ?Van Kooten en De Bie?. Annie heeft de ziekte van Alzheimer en Van Kooten heeft achtereenvolgens allemaal verschillende anekdotes opgeschreven over zijn herinneringen aan zijn (inmiddels overleden) moeder. Van Kooten heeft getracht de gebeurtenissen op chronologische volgorde te zetten, en zo krijgt de lezer een algemeen beeld van haar leven. Annie is dement en vergeet dus steeds meer, en Van Kooten heeft afwisselend serieuze en komische anekdotes opgeschreven. De belangrijkste gebeurtenis van het boek in het overlijden van Annie. Het boek is autobiografisch en speelt zich af in Nederland in deze tijd (Annie is overleden in 1999)
a. Eerste persoonlijke reactie: Ik vond het boekje erg indrukwekkend; je ziet hoe Annie zich steeds anders gaat gedragen door haar dementie. Het heeft me nieuwsgierig gemaakt naar het verloop van de ziekte van Alzheimer. Er zaten hele humoristische stukken in, maar ook ontroerende zielige stukjes. Het verhaal is ontzettend realistisch omdat je er dingen in terugherkent. (mijn oma heeft niet de ziekte van Alzheimer, maar vergeet ook steeds meer). Het verhaal is heel eenvoudig door de chronologische gebeurtenissen en weinig moeilijke woorden
Uitgewerkte persoonlijke reactie:
Verhaalaspecten:
1. ONDERWERP Het onderwerp van de tekst is de moeder van Kees van Kooten, die zich als gevolgen van de ziekte van Alzheimer steeds minder kan herinneren en zich anders gaat gedragen. Ik vind dit een ontzettend interessant onderwerp, het trekt me erg. Dat komt denk ik omdat mijn moeder veel met dementerende ouderen werkt en ik wel eens met haar mee geweest ben en geizen heb hoe die mensen zich gedragen. Mijn oma heeft ook een lichte vorm van dementie. Ik ben ook van plan voor ijn lijst ?Hersenschimmen? van Bernlef te gaan lezen. Voordat ik dit boek ging lezen, heb ik eerst ?Levensnevel?, ook van van Kooten gelezen. Dit vond ik een goed boek en toen mijn moeder ?Annie? gekocht had wilde ik het ook lezen. Ik kende Kees van Kooten al langer van televisie, van het bekende tv-programma ?Van Kooten en de Bie?. ?Annie? is in vergelijking met ?Levensnevel? en het tv-programma wat serieuzer, maar soms ook heel humoristisch. Ik vind dat van Kooten het onderwerp op een goede manier beschreven heeft, niet te zwaar en herkenbaar omdat het over huiselijke situaties gaat.
2.GEBEURTENISSEN
Het boek is opgebouwd uit allemaal gebeurtenissen in het leven van van Kooten en Annie, zijn moeder. Ik denk dat het in dit boek niet echt gaat om de gebeurtenissen zelf, maar de het algemene verhaallijn en om de gedachten en gevoelens van Kees en Annie. De gebeurtenissen staan op zich los van elkaar, maar het verband ertussen is gemakkelijk te verklaren. Ik vind de gebeurtenissen boeiend omdat ik me er niet goed mee kan identificeren, dat is logisch omdat ik 15 ben, en Kees rond de vijftig en Annie 90. De gebeurtenissen vind ik ontroerend, als je leest hoe snel Annie ?aftakelt?. Het is een waargebeurd verhaal dat dan ook heel geloofwaardig is. De gebeurtenis die de meeste invloed op mij had, is eigenlijk helemaal geen belangrijk punt in het boek, maar op een gegeven moment zit Annie pas een paar dagen in een verzorgingshuis, en ze gaat een boodschap doen in de winkel waar ze ?vroeger? ook altijd kwam, en als ze dan klaar is, loopt ze uit automatisme naar haar oude huis. Deze gebeurtenis heeft me aan het denken gezet, al weet ik niet precies waarom.
3.PERSONAGES
De hoofdpersoon in het boek, Annie vind ik echt een heldin. Het is niet zo?n clich?matige vrouw, die alle problemen oplost, maar een rustige, mooie vrouw die op een kalme manier omgata met haar ouderdomsziekte. Kees van Kooten heeft in het boek op een hele positieve manier over zijn moeder geschreven en daardoor krijg je dat beeld al gauw. Het boek is levensecht, maar dat kan ook niet anders, want het is waargebeurd. Ik vind de personages heel herkenbaar, al kan ik me niet identificeren. Mijn oma heeft geen Alzheimer, maar kan ook niet meer goed alles onthouden. Herkenbaar zijn ook de gebeurtenissen die Kees met zijn moeder meemaakt, die zie ik ook bij mijn moeder en mijn oma. Ik vind het gedrag van Kees ten opzichte van zijn moeder heel mooi; hij verzorgt zijn moeder tot aan haar dood en hij doet er alles aan het haar zo prettig mogelijk te maken.
4.OPBOUW
Het verhaal is heel simpel van opbouw. Er zitten geen hoofdstukken of delen in. Elke gebeurtenis is gewoon een nieuwe alinea en het verhaal speelt zich min of meer chronologisch af, al schrijft van Kooten in het boek dat hij sommige herinneringen niet meer precies kan plaatsen, en misschien staan ze dus niet op de goede volgorde. Deze herinneringen worden heel duidelijk aangegeven en zijn niet zo lang, dus dat is niet verwarrend. Er staat ook een aantal gedichten in, die wel wat diepzinniger zijn, maar niet t? vaag. Je ziet de gebeurtenissen allemaal door de ogen van ??n persoon, Kees van Kooten. Deze manier van schrijven vind ik goed passen bij het onderwerp omdat het gaat over zijn eigen moeder, en het dus een heel persoonlijk boek is. Tijdens het lezen zit je vrijwel nooit met onduidelijkheden, het is een simpel boekje. Dit vind ik wel prettig omdat je dan niet steeds moet gaan nadenken over de tekst, maar gewoon door kunt lezen. Het boekje vond ik al meteen boeiend. De eerste bladzijde begint al heel aangrijpend: ?Vooral wanneer er woedende varkensboeren op de televisie zijn hongerbeelden uit Afrika of als het buiten glad is, ben ik blij dat mijn moeder dood is.? Je wil dan al meteen lezen wat hierachter zit.
5.TAALGEBRUIK
Het taalgebruik van het boek is heel gemakkelijk. In het boek staan vooral herinneringen in de ik-vorm en een aantal gedichten van Annie zelf en van Kees van Kooten. Er staan ook wel een aantal dialogen in. Door deze afwisselingen wordt het niet saai. Gelukkig staan er in het boek geen hele uitgebreide beschrijvingen in, want daar houd ik niet van. Mij is opgevallen dat van Kooten een hele simpele manier schrijft en af en toe maakt hij er een hele komische opmerking tussendoor. Daardoor werd het boek over een toch wel zwaar onderwerp zeker niet saai.
Van Kooten werd geboren in 1941 te Den Haag als oudste kind van Cornelis Reinier van Kooten en Anna Geertruida Snaauw. Een jaar later werd zijn zusje Anke geboren. In 1959 leerde hij Barbara Kits kennen met wie hij in 1966 ging samenwonen op de Prinsegracht in Den Haag en op 18 oktober 1968 trouwt. Na hun huwelijk gingen ze aan de Nekkerweg in Zuidoostbeemster wonen en werden er twee kinderen geboren, op 17 december 1971 zoon Kasper en op 26 januari 1974 dochter Kim. Beiden zijn later ook bekend geworden. Zijn vrouw speelde af en toe gastrollen in zijn televisieprogramma's. In 1978 verhuisde het gezin naar Hilversum en in 1996 naar Amsterdam.
Boek informatie
- Annie
- Cornelis Reinier Kees van Kooten
- 90-234-3974-0
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Cornelis Reinier Kees van Kooten