Boekverslag: Spijt!
Onderwerp
Het onderwerp de dood spreekt me heel erg aan, omdat ik er graag over lees hoe mensen ermee omgaan. Zelf denk ik er vaak over na, omdat ik de laatste jaren vele dierbaren ben kwijtgeraakt. Het boek heeft mij geen nieuwe kanten over de dood laten zien, omdat ik ook zo zou reageren als Casper dat deed. Ik ben ook niet anders over de dood gaan denken, want dat is gewoon zo en dat kan je nou eenmaal niet tegenhouden. Je kan er dan wel heel lang over gaan denken, maar dat heeft toch geen zin. Ik dacht dat de moeder van Casper weer beter zou worden, maar ze ging uiteindelijk toch dood. Dat vond ik wel een heel erg stuk om te lezen, want het is een stuk om je heel goed in te kunnen leven.
Gebeurtenissen
Het verhaal blijft boeiend, omdat er genoeg spannende gebeurtenissen zijn. Bijvoorbeeld als de vader van Sophie opbeld en aan Casper vraagt of Sophie bij Casper is, maar Sophie is bij haar vriend Roy (waar ze niet mag zijn van haar vader). Het verband tussen de gebeurtenissen is goed. Het stuk dat zijn moeder overlijdt is erg schokkend, want het is altijd heel erg als je hoort of ziet dat er iemand overlijdt. Het hele verhaal is geloofwaardig en boeiend, omdat het ook in het echt kan gebeuren. Ook het stuk dat de moeder overlijdt zet me aan het denken, omdat ik me af vraag hoe ik zou reageren. Het hoofdstuk dat Casper zijn vader ontmoet heeft de meeste indruk op mij gemaakt. Dat is omdat zijn vader heel erg blij reageert als hij Casper ziet.
Personages
Ik zou nooit Casper willen zijn, omdat ik dan mijn moeder op zo’n jonge leeftijd zou moeten verliezen. En dat wil ik niet. De eigenschappen van de vader van Sophie verafschuw ik, omdat hij dicrimineerd en dat slaat helemaal nergens op. De eigenschappen van moeder bewonder ik, omdat het heel moeilijk is om je zo gewoon mogelijk te gedragen als je ziek bent. Iedereen ging voor mij leven, omdat ik me bij elke situatie wel zou kunnen inleven. Ik kom alleen van Casper veel te weten, omdat hij de hoofdpersoon is. En het boek eigenlijk om hem gaat. Ik vind het wel raar dat Casper niet bij zijn vader gaat wonen als zijn moeder door is maar bij zijn tante.
Bouw
Het verhaal loopt aan een stuk door. Zonder dat je hoeft na te denken wat de schrijfster nu weer bedoelt. Het verhaal vind ik spannend, omdat ik me steeds afvroeg gaat de moeder wel of niet dood. Het verhaal vind ik ook boeiend, omdat het onderwerp de dood me heel erg aanspreekt. Omdat ik graag lees over hoe mensen met de dood omgaan. Er zitten weinig terugblikken in het verhaal. Dat vind ik erg jammer, omdat ik dan dingen vergeet die er zijn gebeurd. Het einde is mooi gebracht. Vooral omdat je nu weet hoe het afloopt en waar hij gaat wonen etc.
Taalgebruik
Het verhaal is makkelijk te lezen, omdat er geen moeilijke woorden of zinnen in staan. De taal bij de personages passen goed bij elkaar, omdat Casper, Sophie, Anouk etc. van mijn leeftijd zijn en ik gebruik ook geen moeilijke woorden.
Biografie Carry Slee
Geboortedatum: 1 juli 1949
Geboorteplaats: Amsterdam, Nederland
Website: www.carryslee.nl
Biografie: Carry Slee volgde een opleiding aan de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar in Utrecht. Na het behalen van het diploma werkte ze als dramadocent op een school in Utrecht. Samen met haar leerlingen verzon ze verhaaltjes. Daar ging ze thuis zelf mee door. Op een bepaald moment begon ze die verhaaltjes op te schrijven. Ze debuteerde in 1988 in Bobo en in 1989 verscheen haar eerste boek. In 10 jaar tijd heeft ze zo’n 40 boeken geschreven. Ze ontving van de Kinder- en Jonge Jury 13 prijzen. In 1999 en 2001 ontving ze zelfs de prijzen in alle drie de categorie?n. Haar aller eerste bekroning was voor het boek ‘Verdriet met mayonaise’. Carry Slee heeft twee dochters en woont in Bergen.
Het onderwerp de dood spreekt me heel erg aan, omdat ik er graag over lees hoe mensen ermee omgaan. Zelf denk ik er vaak over na, omdat ik de laatste jaren vele dierbaren ben kwijtgeraakt. Het boek heeft mij geen nieuwe kanten over de dood laten zien, omdat ik ook zo zou reageren als Casper dat deed. Ik ben ook niet anders over de dood gaan denken, want dat is gewoon zo en dat kan je nou eenmaal niet tegenhouden. Je kan er dan wel heel lang over gaan denken, maar dat heeft toch geen zin. Ik dacht dat de moeder van Casper weer beter zou worden, maar ze ging uiteindelijk toch dood. Dat vond ik wel een heel erg stuk om te lezen, want het is een stuk om je heel goed in te kunnen leven.
Gebeurtenissen
Het verhaal blijft boeiend, omdat er genoeg spannende gebeurtenissen zijn. Bijvoorbeeld als de vader van Sophie opbeld en aan Casper vraagt of Sophie bij Casper is, maar Sophie is bij haar vriend Roy (waar ze niet mag zijn van haar vader). Het verband tussen de gebeurtenissen is goed. Het stuk dat zijn moeder overlijdt is erg schokkend, want het is altijd heel erg als je hoort of ziet dat er iemand overlijdt. Het hele verhaal is geloofwaardig en boeiend, omdat het ook in het echt kan gebeuren. Ook het stuk dat de moeder overlijdt zet me aan het denken, omdat ik me af vraag hoe ik zou reageren. Het hoofdstuk dat Casper zijn vader ontmoet heeft de meeste indruk op mij gemaakt. Dat is omdat zijn vader heel erg blij reageert als hij Casper ziet.
Personages
Ik zou nooit Casper willen zijn, omdat ik dan mijn moeder op zo’n jonge leeftijd zou moeten verliezen. En dat wil ik niet. De eigenschappen van de vader van Sophie verafschuw ik, omdat hij dicrimineerd en dat slaat helemaal nergens op. De eigenschappen van moeder bewonder ik, omdat het heel moeilijk is om je zo gewoon mogelijk te gedragen als je ziek bent. Iedereen ging voor mij leven, omdat ik me bij elke situatie wel zou kunnen inleven. Ik kom alleen van Casper veel te weten, omdat hij de hoofdpersoon is. En het boek eigenlijk om hem gaat. Ik vind het wel raar dat Casper niet bij zijn vader gaat wonen als zijn moeder door is maar bij zijn tante.
Bouw
Het verhaal loopt aan een stuk door. Zonder dat je hoeft na te denken wat de schrijfster nu weer bedoelt. Het verhaal vind ik spannend, omdat ik me steeds afvroeg gaat de moeder wel of niet dood. Het verhaal vind ik ook boeiend, omdat het onderwerp de dood me heel erg aanspreekt. Omdat ik graag lees over hoe mensen met de dood omgaan. Er zitten weinig terugblikken in het verhaal. Dat vind ik erg jammer, omdat ik dan dingen vergeet die er zijn gebeurd. Het einde is mooi gebracht. Vooral omdat je nu weet hoe het afloopt en waar hij gaat wonen etc.
Taalgebruik
Het verhaal is makkelijk te lezen, omdat er geen moeilijke woorden of zinnen in staan. De taal bij de personages passen goed bij elkaar, omdat Casper, Sophie, Anouk etc. van mijn leeftijd zijn en ik gebruik ook geen moeilijke woorden.
Biografie Carry Slee
Geboortedatum: 1 juli 1949
Geboorteplaats: Amsterdam, Nederland
Website: www.carryslee.nl
Biografie: Carry Slee volgde een opleiding aan de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar in Utrecht. Na het behalen van het diploma werkte ze als dramadocent op een school in Utrecht. Samen met haar leerlingen verzon ze verhaaltjes. Daar ging ze thuis zelf mee door. Op een bepaald moment begon ze die verhaaltjes op te schrijven. Ze debuteerde in 1988 in Bobo en in 1989 verscheen haar eerste boek. In 10 jaar tijd heeft ze zo’n 40 boeken geschreven. Ze ontving van de Kinder- en Jonge Jury 13 prijzen. In 1999 en 2001 ontving ze zelfs de prijzen in alle drie de categorie?n. Haar aller eerste bekroning was voor het boek ‘Verdriet met mayonaise’. Carry Slee heeft twee dochters en woont in Bergen.
Carry Slee is in 1949 in Amsterdam geboren en opgegroeid. Haar moeder is geestesziek en dat was voor de jonge Carry niet eenvoudig: alles draaide in haar leven om haar moeder. Haar vader kon er niet mee omgaan en vluchtte in zijn werk. Toen ze op de lagere school bij andere kinderen thuiskwam, realiseerde ze zich dat het bij haar thuis anders was dan bij anderen. Zij droeg al jong veel meer verantwoordelijkheden dan de meeste kinderen.
Boek informatie
- Spijt!
- Carolina Sofia Carry Slee
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Carolina Sofia Carry Slee