Geboren bij Knotty As in Liverpool in 1943 aan Walter Hollingsworth, Doherty was jongst van drie kinderen. Toen zij vier was, bewoog de familie zich aan de kuststad van Hoylake, het plaatsen van verscheidene van haar vroege boeken. Doherty volgde spoedig kostuum, met haar poëzie en verhalen die op children' verschijnen; s- pagina's van de Echo van Liverpool en het Nieuws Hoylake en Adverteerder. De Doherty bijgewoonde School van het Klooster van de Zaal Upton. Zij las het Engels bij de Universiteit van Durham (1965), en bestudeerde toen sociale wetenschappen bij de Universiteit van Liverpool. In 1978, na de aanvang van een familie, bereikte zij een postuniversitair certificaat in onderwijs bij de Universiteit van Sheffield. Cursus van A in het creatieve schrijven als deel van het certificaat leidde tot een novelle over de kloosterschool; de uitzending op lokale radio, het moest de kern van Doherty' vormen; s eerst volwassen roman, Requiem. Na werkgelegenheid als maatschappelijk werker en leraar, Doherty bracht twee jaar door die en scholenprogramma's voor BBC RadioSheffield schrijven veroorzaken. [6] [geef] uit Carrière als schrijver Doherty' s eerste boek, children' s roman hoe Groen u bent! , werd gepubliceerd in 1982. Zij werd een full-time schrijver in 1983, en heeft een totaal van meer dan dertig romans en prentenboeken voor kinderen en jonge volwassenen geschreven. Volgens Philip Pullman, " De sterkte van Doherty is altijd haar emotionele honesty." geweest; Haar boeken omvatten veelvoudige genres. Sommigen maken van haar ervaring gebruik als maatschappelijk werker om eigentijdse kwesties, met inbegrip van tienerzwangerschap in Beste te dramatiseren niemand (1991), goedkeuring in de slang-Steen (1995), en de Afrikaanse wezen en het kind die van AIDS in haar recentste roman, Abela handel drijven: Who van het Meisje zag Leeuwen (2007). De milieubeschermer van A, haar verhaalboek Tilly Mint en centra van het Dodo (1988) rond de bedreiging van speciesuitsterven. [4] [9] Spellhorn (1989) gebruikt een fantasie die de ervaring van blindheid plaatst te onderzoeken. Verscheidene van haar werk hebben historische montages, zoals het Kind van de Straat (1993), wat in 1860s Londen wordt geplaatst. Wat hiervan zijn gebaseerd op Doherty' s eigen familiegeschiedenis; De oma was een Meisje van de Buffer (1986) omvat het verhaal van haar parents' huwelijk, terwijl de Varende Boom van het Schip (1998) op het leven van haar vader en grootvader trekt. [8] Het Reservoir van Ladybower, inspiratie voor Diepe SecretDoherty heeft verklaard dat zij door landschap wordt geïnspireerd, bewonderend Thomas Hardy voor " de betekenis van mensen binnen een landscape" dat zijn romans vervoeren, en haar werken vaak een sterke betekenis van plaats hebben. Zij leeft nu in Edale, Derbyshire in de Donkere Piek, en veel van haar boeken worden geplaatst in het PiekDistrict. De kinderen van de Winter (1985) is los gebaseerd op het verhaal van het plaagdorp van Eyam, en de verdrinking van de dorpen van Derwent en Ashopton door het Reservoir Ladybower wordt verhaald in Diep Geheim (2004). Het fantasieprentenboek Blauwe John (2003) werd geïnspireerde door Blauwe John Cavern in Castleton. Doherty werkt vaak met kinderen en tieners wanneer het ontwikkelen van haar romans, die " hebben; een overtuiging dat de kinderen de deskundigen zijn en ik kan altijd van them." leren; Zij las haar eerste roman, hoe Groen u bent! aan één van haar klassen terwijl het werken als leraar in Sheffield. Het taaie Geluk (1987) werd geschreven als deel van een writer' s residentie op een school Doncaster, terwijl haar onderzoek voor Spellhorn het uitgebreide werk met een groep blinde kinderen van een school in Sheffield omvatte. Niettemin bekendst voor haar werken voor kinderen, Doherty ook twee romans voor volwassenen, Requiem (1991) en de Kruik van de Azijn (1994) heeft geschreven. Op de verschillen tussen het schrijven voor kinderen en volwassenen, heeft zij gezegd, " De kinderen hebben een goede sterke intrige nodig. Maar zij hebben het gevoelige schrijven nodig en moeten op de karakters en plot." kunnen betrekking hebben. Haar poëzieinzameling die op Lucht loopt werd gepubliceerd in 1993, en haar gedichten zijn ook in verscheidene anthologieën verschenen. Zij gaf de inzameling uit de Achtergelatene Meerman en Andere Gedichten van het Verhaal (1998). Zij heeft ook verscheidene spelen voor het theater, met inbegrip van zowel aanpassingen als de originele werken geschreven. Zij heeft twee van haar romans voor televisie, Wit PiekLandbouwbedrijf voor BBC1 (1988) en Kinderen van de Winter voor Kanaal 4 (1994) aangepast. Zij schreef ook de 2001 reeksen Zzaap en de Meester van Word over twee kinderen die in cyberspace, uitzending op BBC2 als deel van de Blik worden opgesloten en las scholen programmering. Verscheidene van Doherty' s de werken zijn bedoeld om van muziek vergezeld te gaan. Zij heeft libretti voor drie children' geschreven; s opera's. de Dochter van het Overzees werd aangepast van haar roman van de zelfde naam, en werd eerst uitgevoerd door een groep met inbegrip van Lindsay Quartet in 2004, met muziek die door Richard Chew wordt samengesteld. Magician' s Kat (2004) werd opgedragen door de Welse Nationale Opera en kenmerkt muziek door Julian Philips, componist in woonplaats in Glyndebourne. Haar meest recente libretto, voor de Wilde Kat van de kameropera, werd ook opgedragen door de Welse Nationale Opera als deel van de trilogie ' Land, Overzees, Sky' op het thema van behoud, en eerst werd gepresteerd in Mei 2007 door de Zingende Club WNO (een de jeugdgroep), die door Nik Ashton wordt geleid. Het libretto werd gedeeltelijk vertaald in Bewoners van Wales door dichter Menna Elfyn, en de muziek werd ook samengesteld door Philips. Drie commissies van Lindsay Quartet werden geschreven om over levende prestaties van hun muziek worden gelezen. De man van de Middernacht werd geïnspireerdm door Debussy' s Kwartet in G minder belangrijke, Blauwe John door Smetana' s koordkwartet van Mijn Leven, en de Werktijd van Toadman door Janáèek' s de Sonate van Kreutzer van het koordkwartet. de Man van de Middernacht en Blauwe John werden later gepubliceerd als prentenboeken. Doherty' s de dochter, Sally, heeft plaatste de Man van de Middernacht voor gesproken en het zingen stemmen, fluit, klarinet, ook cello en harp. Doherty heeft tweemaal de prestigieuze Medaille Carnegie gewonnen, want de Oma een Meisje en Beste van de Buffer (1986) niemand (1991) was. Beste won niemand ook de Toekenning Sankei (1994) evenals een Writers' De Toekenning van het gilde voor zijn aanpassing (1991); het werd omvat door The Guardian in een lijst van schrijvers uit de klassieke oudheid voor jonge tienerjaren. Andere toekenning omvat een Writers' De Toekenning van het gilde voor Dochter van het Overzees in 1997. In 2002, de Universiteit van Derby toegekende Doherty een eredoctoraatstitel. Het leven van Doherty met children' s schrijver, Alan Brown. Zij heeft drie kinderen door een vorig huwelijk. Haar twee dochters allebei hebben in samenwerking met haar gewerkt; Janna Doherty illustreerde het Lopen op Lucht en Tilly Mint en het Dodo, en Mens van de Middernacht van Sally de vastgestelde en Dochter van het Overzees aan muziek.

Boek informatie

• Dear Nobody
• Berlie Doherty
• Engels

Handige opties

• Meer boeken van:Berlie Doherty