Boekverslag: Adolphe
Titel:
Adolphe is de naam van de hoofdpersoon
De achternaam wordt in het boek niet genoemd, anders zou "Anecdote trouv?e dans les papiers d'un inconnu, et publi?e par M. Benjamin Constant" niet als ondertitel voorin het boek kunnen staan. Met zijn achternaam erbij zou Adolphe immers achterhaalbaar, en dus niet meer 'inconnu' geweest zijn.
Hoofdpersonen
Het spreekt vanzelf, zeker na bovenstaande titelverklaring dan Adolphe de grootste rol in het boek vervult. Naast hem komen we Ell?nore tegen, zij vervult de tweede rol. Ook van haar wordt de achternaam in het boek niet genoemd.
Bijrollen voor Adolphes vader (kleine rol), zijn verre familielid en minnaar van Ell?nore graaf P. en "un homme avec lequel j'?tais assez li?"; een vriend dus, (piepklein rolletje maar zonder deze man zou dit hele verhaal anders gelopen hebben).
Inhoud
Adolphe studeert in zijn 22ste levensjaar af in het Duitse plaatsje G?ttingen en gaat daarna op aanraden van zijn (rijke) vader een reis door Europa maken.
Adolphe is uit stierlijke verveling baldadig en krijgt tot ongenoegen van zijn vader een slechte reputatie. Hij vindt geen rust en plezier in het beetje werk dat hij zo nu en dan verzet. Een vriend van hem schept op over zijn ma?tresse en raadt Adolphe aan ook op die manier wat meer plezier en vertier in het leven te zoeken. Een vriendin lijkt Adolphe wel wat. Dan ontmoet hij zijn oom, die graaf is en er een ma?tresse op nahoudt, waarmee hij twee kinderen heeft. De vrouw, die Ell?nore heet, en zo'n tien jaar ouder is dan Adolphe staat bekend als trouw aan haar minnaar. Dit maakt haar voor Adolphe interessant om te winnen, maar Ell?nore wil niet echt meewerken. Iedere toenaderingspoging van Adolphe wordt door haar afgeweerd. Adolphe wordt hierdoor zo gebrand op het haar voor zich winnen dat zijn veroveringsdrang overgaat in verliefdheid en bezitsdrang. Als de graaf een keer afwezig is schrijft hij haar stiekem een brief waarop zij in het geniep vertrekt van huis. Dat maakt de verliefde Adolphe bijna wanhopig. Als ze weer teruggekeerd is probeert staat hij meteen weer op de stoep. Hij houdt vol en krijgt haar tenslotte zo ver dat hij af en toe even op bezoek mag komen. Ell?nores afstandelijkheid verandert langzaam in genegenheid en zij wijst Adolphe niet meer af als hij komt maar neemt hem in de armen. Graaf P. is bepaald niet gelukkig met deze ontwikkeling. Daarom besluit Ell?nore hem en haar kinderen te verlaten en Adolphe trouw te blijven. Omdat zij de graaf verlaat verliest zij haar maatschappelijke aanzien en goede reputatie. Adolphe moet nu volgens de gebruiken verantwoordelijkheid dragen voor hemzelf ?n Ell?nore en daar had hij niet op gerekend. Zijn vader, die slechts behoorlijk gedrag van hem verwacht, kan de ma?tresse moeilijk als gunstige ontwikkeling in zijn zoons leven beschouwen. Ook Adolphe ziet dit langzamerhand zo. Voor Ell?nore is er geen weg terug, ze is haar reputatie immers kwijt en heeft alles voor Adolphe achter gelaten. Daardoor is ze hem wel een blok aan het been geworden, zij belemmert hem in zijn vrijheid en neemt het laatste beetje aanzien dat hij nog over had van hem weg.
Graaf P. wil Ell?nore graag terug en biedt haar een deel van zijn zojuist uit een gewonnen rechtzaak verkregen geld aan op voorwaarde dat het tijdperk Adolphe van Ell?nore af te komen, alleen wil Ell?nore niet meewerken. Even daarop krijgt Ell?nore van haar vader in daarmee tot het verleden behoort. Dit zou een goede manier zijn voor Adolphe om Polen en verzoek naar Polen te komen maar ze gaat er niet op in. Kort daarna bereikt hen het bericht dat de vader overleden is. Om de erfenis te regelen gaat Ell?nore nu wel naar Polen, met Adolphe. Ze blijven in Polen wonen. Adolphes vader wil zijn zoon weer een beetje op de goede weg helpen en beveelt hem aan bij een bevriende magistraat in Polen. Deze magistraat heeft geen problemen met Adolphe maar zou hem wel graag los van Ell?nore zien. Adolphe belooft de man zijn relatie met haar te gaan verbreken maar doet dat niet. De magistraat dringt aan en hij belooft het nog een keer, in een brief, maar doet het nog steeds niet. De magistraat wordt ongeduldig en besluit daarom het karwij maar voor Adolphe te klaren. Hij stuurt Ell?nore een brief waarin hij Adolphes brief meezendt. Ell?nore is diep geschokt door deze onthulling. Zo diep dat ze er ziek van wordt en overlijdt. Adolphe is nu weer alleen en vrij. Hij kan weer zijn eigen gang gaan maar heeft er geen zin meer in. Nu hij Ell?nore kwijt is beseft hij hoe erg hij haar mist.
Helemaal achterin het boek staat een bericht, zogenaamd van de vinder, Benjamin Constant waarin deze aan de lezer meedeelt dat hij, toen hij Adolphe, na hem een tijd lang na zijn miserabele staat niet meer gezien te hebben, weer eens wilde opzoeken, slechts een graf aantrof. We weten dus dat het slecht met Adolphe is afgelopen.
Perspectief en opbouw
Het verhaal is in de ik - vorm geschreven. Adolphe vertelt zijn verhaal, andere mensen hoor je niet anders dan wanneer Adolphe een dialoog tussen hemzelf en een ander citeert.
De opbouw is chronologisch. Het boek begint met een voorwoord aan de lezer door Benjamin Constant. Vervolgens tien hoofdstukken waarin Adolphe zijn verhaal vertelt.
Daarna een nadere verklaring van bedoelingen en verhaal door Constant aan de uitgever en als laatste de reactie van de uitgever op die brief.
Adolphe is de naam van de hoofdpersoon
De achternaam wordt in het boek niet genoemd, anders zou "Anecdote trouv?e dans les papiers d'un inconnu, et publi?e par M. Benjamin Constant" niet als ondertitel voorin het boek kunnen staan. Met zijn achternaam erbij zou Adolphe immers achterhaalbaar, en dus niet meer 'inconnu' geweest zijn.
Hoofdpersonen
Het spreekt vanzelf, zeker na bovenstaande titelverklaring dan Adolphe de grootste rol in het boek vervult. Naast hem komen we Ell?nore tegen, zij vervult de tweede rol. Ook van haar wordt de achternaam in het boek niet genoemd.
Bijrollen voor Adolphes vader (kleine rol), zijn verre familielid en minnaar van Ell?nore graaf P. en "un homme avec lequel j'?tais assez li?"; een vriend dus, (piepklein rolletje maar zonder deze man zou dit hele verhaal anders gelopen hebben).
Inhoud
Adolphe studeert in zijn 22ste levensjaar af in het Duitse plaatsje G?ttingen en gaat daarna op aanraden van zijn (rijke) vader een reis door Europa maken.
Adolphe is uit stierlijke verveling baldadig en krijgt tot ongenoegen van zijn vader een slechte reputatie. Hij vindt geen rust en plezier in het beetje werk dat hij zo nu en dan verzet. Een vriend van hem schept op over zijn ma?tresse en raadt Adolphe aan ook op die manier wat meer plezier en vertier in het leven te zoeken. Een vriendin lijkt Adolphe wel wat. Dan ontmoet hij zijn oom, die graaf is en er een ma?tresse op nahoudt, waarmee hij twee kinderen heeft. De vrouw, die Ell?nore heet, en zo'n tien jaar ouder is dan Adolphe staat bekend als trouw aan haar minnaar. Dit maakt haar voor Adolphe interessant om te winnen, maar Ell?nore wil niet echt meewerken. Iedere toenaderingspoging van Adolphe wordt door haar afgeweerd. Adolphe wordt hierdoor zo gebrand op het haar voor zich winnen dat zijn veroveringsdrang overgaat in verliefdheid en bezitsdrang. Als de graaf een keer afwezig is schrijft hij haar stiekem een brief waarop zij in het geniep vertrekt van huis. Dat maakt de verliefde Adolphe bijna wanhopig. Als ze weer teruggekeerd is probeert staat hij meteen weer op de stoep. Hij houdt vol en krijgt haar tenslotte zo ver dat hij af en toe even op bezoek mag komen. Ell?nores afstandelijkheid verandert langzaam in genegenheid en zij wijst Adolphe niet meer af als hij komt maar neemt hem in de armen. Graaf P. is bepaald niet gelukkig met deze ontwikkeling. Daarom besluit Ell?nore hem en haar kinderen te verlaten en Adolphe trouw te blijven. Omdat zij de graaf verlaat verliest zij haar maatschappelijke aanzien en goede reputatie. Adolphe moet nu volgens de gebruiken verantwoordelijkheid dragen voor hemzelf ?n Ell?nore en daar had hij niet op gerekend. Zijn vader, die slechts behoorlijk gedrag van hem verwacht, kan de ma?tresse moeilijk als gunstige ontwikkeling in zijn zoons leven beschouwen. Ook Adolphe ziet dit langzamerhand zo. Voor Ell?nore is er geen weg terug, ze is haar reputatie immers kwijt en heeft alles voor Adolphe achter gelaten. Daardoor is ze hem wel een blok aan het been geworden, zij belemmert hem in zijn vrijheid en neemt het laatste beetje aanzien dat hij nog over had van hem weg.
Graaf P. wil Ell?nore graag terug en biedt haar een deel van zijn zojuist uit een gewonnen rechtzaak verkregen geld aan op voorwaarde dat het tijdperk Adolphe van Ell?nore af te komen, alleen wil Ell?nore niet meewerken. Even daarop krijgt Ell?nore van haar vader in daarmee tot het verleden behoort. Dit zou een goede manier zijn voor Adolphe om Polen en verzoek naar Polen te komen maar ze gaat er niet op in. Kort daarna bereikt hen het bericht dat de vader overleden is. Om de erfenis te regelen gaat Ell?nore nu wel naar Polen, met Adolphe. Ze blijven in Polen wonen. Adolphes vader wil zijn zoon weer een beetje op de goede weg helpen en beveelt hem aan bij een bevriende magistraat in Polen. Deze magistraat heeft geen problemen met Adolphe maar zou hem wel graag los van Ell?nore zien. Adolphe belooft de man zijn relatie met haar te gaan verbreken maar doet dat niet. De magistraat dringt aan en hij belooft het nog een keer, in een brief, maar doet het nog steeds niet. De magistraat wordt ongeduldig en besluit daarom het karwij maar voor Adolphe te klaren. Hij stuurt Ell?nore een brief waarin hij Adolphes brief meezendt. Ell?nore is diep geschokt door deze onthulling. Zo diep dat ze er ziek van wordt en overlijdt. Adolphe is nu weer alleen en vrij. Hij kan weer zijn eigen gang gaan maar heeft er geen zin meer in. Nu hij Ell?nore kwijt is beseft hij hoe erg hij haar mist.
Helemaal achterin het boek staat een bericht, zogenaamd van de vinder, Benjamin Constant waarin deze aan de lezer meedeelt dat hij, toen hij Adolphe, na hem een tijd lang na zijn miserabele staat niet meer gezien te hebben, weer eens wilde opzoeken, slechts een graf aantrof. We weten dus dat het slecht met Adolphe is afgelopen.
Perspectief en opbouw
Het verhaal is in de ik - vorm geschreven. Adolphe vertelt zijn verhaal, andere mensen hoor je niet anders dan wanneer Adolphe een dialoog tussen hemzelf en een ander citeert.
De opbouw is chronologisch. Het boek begint met een voorwoord aan de lezer door Benjamin Constant. Vervolgens tien hoofdstukken waarin Adolphe zijn verhaal vertelt.
Daarna een nadere verklaring van bedoelingen en verhaal door Constant aan de uitgever en als laatste de reactie van de uitgever op die brief.
Benjamin Henri Constant de Rebecque was een Frans staatsman en schrijver.
Boek informatie
- Adolphe
- Benjamin Henri Constant de Rebecque
- Frans
Handige opties
- Meer boeken van:Benjamin Henri Constant de Rebecque