Boekverslag: Medeplichtig
Zakelijke gegevens
Titel : Medeplichtig
Auteur : Anke de Vries
Uitgeverij : Lemniscaat
Jaar van eerste uitgave : 1984
Aantal pagina’s : 152
Inhoud
Hoofdpersoon:
Marcella.
Marcella is een meisje van een jaar of 17. Ze is vrij serieus en doordacht voor haar leeftijd. Ze heeft lang en donker haar. Ze woont in Parijs. Aan het begin van het verhaal woont ze nog bij haar ouders, later vertrekt ze helemaal alleen naar Brac. In het verhaal ontmoet ze Paul, waar ze later een relatie mee heeft.
Probleem van de hoofdpersoon:
Marcella komt erachter dat haar vader 33 jaar geleden ten onrechte is veroordeeld van een moord. Na deze ontdekking verandert haar hele leven. Ze is niet meer het vrolijke kind dat ze vroeger was, ze is een rustige en vastberaden vrouw geworden. Ze is vastbesloten uit te zoeken wie de echte moordenaar is en vertrekt daarom naar het plaatsje Brac, waar dit voorval zich af heeft gespeeld.
Belangrijke personages:
Jean Fabre
De vader van Marcella, die 33 jaar geleden ten onrechte is veroordeeld, samen met 2 vrienden (Hubert en Antoine).
Theresa Ponti
Zij is een oude onderwijzeres, zij is ongeveer 60. Ze had Jean Fabre vroeger in de klas, en kon niet geloven dat hij en de andere 2 jongens jachtopziener van Bidernais hadden vermoord. Zij was de enige die in het openbaar protesteerde tegen hun veroordeling.
Paul Bidernais
Hij ontmoet Marcella halverwege het verhaal en is op slag verliefd. Later krijgen ze ook een relatie. Paul is een aardige jongen en erg bezorgd om Marcella.
Mathilde Bres
Mathilde heeft een restaurantje, waar Marcella komt werken. Ze praat niet graag over het verleden, maar ze weet er wel veel vanaf, blijkt later. Ze is een hardwerkende vrouw die het erg moeilijk heeft, haar man mishandelt haar bijvoorbeeld.
Daniel
Hij is het hulpje van Mathilde. Hij is nog vrij jong en verliefd op Marcella. Marcella vindt Daniel erg aardig. Ze zijn goed bevriend, ook al begrijpt Daniel nog niet veel van haar (dit mede door zijn leeftijd).
Henri
Zoon van Mathilde, lang is niet duidelijk wie zijn vader is, later in het verhaal wordt dit wel ontdekt. Hij doet zich voor als journalist en komt naar Brac om een verhaal over de moord te schrijven.
Samenvatting:
Wanneer Marcella op een dag met haar vader een boottochtje maakt, ontdekt ze dat haar vader aan zijn rechterhand twee stijve vingers heeft. Wanneer ze geschrokken vraagt hoe hij daaraan is gekomen, verteld hij haar het hele verhaal.
Hij vertelde dat hij 33 jaar geleden, toen hij 19 was, werd beschuldigt voor de moord op jachtopziener Betrand. Hij had zijn geweer uitgeleend aan Betrand, die het voor hem zou schoonmaken. Op een middag vindt hij Betrand, doodgeschoten. Hij durft geen aangifte te doen, mede door zijn vrienden die hem aanraden het niet te doen. Ze beslissen net te doen alsof hem nooit hadden gevonden, en vertellen er niemand iets van. Toch worden ze een paar dagen later meegenomen door de politie. Hij wordt door Butard, de chef van politie en oud verzetsstrijder, ter ondervraging meegenomen omdat Bertrand met zijn geweer is doodgeschoten. Ook zijn vriend en de broer van zijn vriend worden opgepakt. Uiteraard ontkent hij alles, maar Butard gebruikt martelmethodes om bekentenissen los te krijgen, ook omdat de grootgrondbezitter, Bidernais, een flinke prijs heeft gezet op het vinden van de daders. Het enige wat niet uitkomt, ondanks de martelingen, is de vraag waar het horloge van Bertrand is gebleven, dat is en blijft verdwenen. Marcella's vader wordt tot negen jaar cel veroordeeld, net zoals de twee anderen waarvan er een na twee jaar cel zelfmoord pleegt. De ouders van de daders worden door Bidernais het land uitgezet en de enige die tegen het vonnis protesteerde, Theresa Ponti, onderwijzeres, wordt ontslagen. Nadat hij vrij is gekomen heeft hij steeds moeilijk werk kunnen vinden en zelfs nu, 33 jaar later laat zijn baas hem overwerken zonder hem daar extra voor te betalen. Marcella is woest en besluit de zaak zelf te gaan onderzoeken. Verder besluit ze keihard te werken op school om later rechten te kunnen studeren om dit soort misstanden nooit meer voor te kunnen laten komen.
Marcella neemt contact op met Theresa Ponti, die later weer in Brac is gaan wonen. Die regelt dat Marcella bij Mathilde in het restaurant kan gaan werken (Mathilde is de ex-verloofde van jachtopziener Betrand). Marcella stuurt, samen met Theresa, anonieme brieven rond met daarop de tekst ‘WIE IS DE ECHTE MOORDENAAR VAN BETRAND?’. Deze brieven veroorzaken veel onrust in het dorpje en het blijkt dat veel meer mensen destijds niet geloofden in de schuld van de drie jongens, maar het nooit durfden toe te geven. Marcella ontmoet Paul Bidernais, waar ze verliefd op wordt. Ondertussen verteld Mathilde aan Marcella, over haar verloving met jachtopziener Betrand. Ook verteld ze dat ze in die tijd zwanger werd van Paul’s vader, maar het kind meteen na de geboorte liet adopteren.
Na de opschudding over de brieven, komt er een journalist naar Brac toe om hier een verhaal over te schrijven. Pas later in het verhaal komen ze erachter dat dit de zoon is van Mathilde.
Theresa Ponti overlijdt plotseling aan een hartaanval. Dit is een dieptepunt in het verhaal.
Na de begrafenis hoort Marcella van een vriendin van Theresa, dat Theresa vlak voor haar dood nog langs is geweest bij de oom van Paul, die al erg lang in een rusthuis zit. Deze man, Leon, bekend dat hij de moordenaar van Betrand is. Marcella en Henri gaan naar de familie Bidernais. Daar treffen ze Paul en zijn vader aan. Ze vertelt hun wat ze te weten is gekomen, dat Leon destijds, toen de jachtopziener woedend was dat Mathilde in verwachting was van Paul’s vader, onmiddellijk naar hem toe wilde gaan.Leon vertelde zijn broer dat het beter was om geen gesprek met hem te voeren en is toen zelf gegaan. Hij heeft Bidernais toen gedood.
Marcella kon dit allemaal echt bevestigen doordat ze het horloge van Betrand terug vonden op de plaats waar Leon zei, dat hij het verstopt had. Namelijk achter de tiende steen van het Koetshuis.
Na al deze bekentenissen belde ze haar ouders op, die de volgende dag naar Brac zouden reizen. Er zou een nieuwe rechtszaak volgen, waarna bekend zou worden wie de echte moordenaar was. De vader van Marcella, en de twee andere mannen, zouden eindelijk onschuldig worden verklaard.
Eigen mening:
Ik vind het een heel mooi boek omdat het erg realistisch is geschreven. De flashbacks en vele personages maken het verhaal wel een beetje ingewikkeld, je raakt gauw in de war. Het boek is zo geschreven, dat je je erg goed kunt inleven in de verschillende personages. Ik vind het karakter van de hoofdpersoon, Marcella, erg mooi. Ze is slim en heeft veel doorzettingsvermogen.
Informatie over de schrijver
Korte biografie van de auteur:
Anke de Vries werd geboren op 5 december 1936 te Sellingen (in Groningen).
Tijdens haar jeugd woonde ze op de Veluwe, en ging naar school in Ede.
Op school had ze slechts een vak dat ze leuk vond, Nederlands. Ze leefde zich helemaal uit in de opstellen. Op haar 17e ontmoette ze de Fransman Laurent F?lix-Faure, waar ze drie jaar later mee trouwde. In 1958 kwam hun eerste zoon, Jean-Laurent, ter wereld. Hierop volgden 2 dochters; Elisabeth werd geboren in 1960 en Karin kort daarop, in 1961. Na eerst een tijd in Griekenland, Pakistan en Frankrijk te hebben gewoond vestigt de familie Felix-Faure zich in 1964 definitief in Den-Haag. Anke de Vries is begonnen met schrijven in 1970, op aanraden van haar man. ‘Hij zag een schrijfster in me,’ vertelt Anke, ‘en hij heeft me altijd gestimuleerd.’ Zelf had ze nooit plannen in die richting, totdat ze op een dag bij de wasserette een advertentie zag voor een cursus creatief schrijven. ‘Ik heb me opgegeven en zo is het begonnen. Ik schreef en ik schreef en hield niet meer op. Ik was zo enthousiast dat ik na een tijdje een brief kreeg van de docenten of ik alsjeblieft niet zo snel wilde schrijven - ze konden het niet bijhouden! Tijdens die cursus schreef ik een verhaal over een jongen die heel graag wilde vliegen. Met dat manuscript ben ik naar Lemniscaat gegaan. Het werd mijn eerste boek: De vleugels van Wouter Pannekoek. Mijn man heeft de tekeningen ervoor gemaakt.’ Het boek verscheen in 1972 en werd bekroond door de Amsterdamse Kinderjury. Hierna volgden vele boeken.
Oeuvre:
- Mories Besjoer
- Vleugels van Wouter Pannekoek
- Belledonne kamer 16
- Bij ons in de straat
- Wedden dat ik durf!
- Weg uit het verleden
- Medeplichtig
- De Blauwe Reus
- Opstand!
- Memo zwijgt
- Fausto Koppie
- Kladwerk
- De rode handschoen
Titel : Medeplichtig
Auteur : Anke de Vries
Uitgeverij : Lemniscaat
Jaar van eerste uitgave : 1984
Aantal pagina’s : 152
Inhoud
Hoofdpersoon:
Marcella.
Marcella is een meisje van een jaar of 17. Ze is vrij serieus en doordacht voor haar leeftijd. Ze heeft lang en donker haar. Ze woont in Parijs. Aan het begin van het verhaal woont ze nog bij haar ouders, later vertrekt ze helemaal alleen naar Brac. In het verhaal ontmoet ze Paul, waar ze later een relatie mee heeft.
Probleem van de hoofdpersoon:
Marcella komt erachter dat haar vader 33 jaar geleden ten onrechte is veroordeeld van een moord. Na deze ontdekking verandert haar hele leven. Ze is niet meer het vrolijke kind dat ze vroeger was, ze is een rustige en vastberaden vrouw geworden. Ze is vastbesloten uit te zoeken wie de echte moordenaar is en vertrekt daarom naar het plaatsje Brac, waar dit voorval zich af heeft gespeeld.
Belangrijke personages:
Jean Fabre
De vader van Marcella, die 33 jaar geleden ten onrechte is veroordeeld, samen met 2 vrienden (Hubert en Antoine).
Theresa Ponti
Zij is een oude onderwijzeres, zij is ongeveer 60. Ze had Jean Fabre vroeger in de klas, en kon niet geloven dat hij en de andere 2 jongens jachtopziener van Bidernais hadden vermoord. Zij was de enige die in het openbaar protesteerde tegen hun veroordeling.
Paul Bidernais
Hij ontmoet Marcella halverwege het verhaal en is op slag verliefd. Later krijgen ze ook een relatie. Paul is een aardige jongen en erg bezorgd om Marcella.
Mathilde Bres
Mathilde heeft een restaurantje, waar Marcella komt werken. Ze praat niet graag over het verleden, maar ze weet er wel veel vanaf, blijkt later. Ze is een hardwerkende vrouw die het erg moeilijk heeft, haar man mishandelt haar bijvoorbeeld.
Daniel
Hij is het hulpje van Mathilde. Hij is nog vrij jong en verliefd op Marcella. Marcella vindt Daniel erg aardig. Ze zijn goed bevriend, ook al begrijpt Daniel nog niet veel van haar (dit mede door zijn leeftijd).
Henri
Zoon van Mathilde, lang is niet duidelijk wie zijn vader is, later in het verhaal wordt dit wel ontdekt. Hij doet zich voor als journalist en komt naar Brac om een verhaal over de moord te schrijven.
Samenvatting:
Wanneer Marcella op een dag met haar vader een boottochtje maakt, ontdekt ze dat haar vader aan zijn rechterhand twee stijve vingers heeft. Wanneer ze geschrokken vraagt hoe hij daaraan is gekomen, verteld hij haar het hele verhaal.
Hij vertelde dat hij 33 jaar geleden, toen hij 19 was, werd beschuldigt voor de moord op jachtopziener Betrand. Hij had zijn geweer uitgeleend aan Betrand, die het voor hem zou schoonmaken. Op een middag vindt hij Betrand, doodgeschoten. Hij durft geen aangifte te doen, mede door zijn vrienden die hem aanraden het niet te doen. Ze beslissen net te doen alsof hem nooit hadden gevonden, en vertellen er niemand iets van. Toch worden ze een paar dagen later meegenomen door de politie. Hij wordt door Butard, de chef van politie en oud verzetsstrijder, ter ondervraging meegenomen omdat Bertrand met zijn geweer is doodgeschoten. Ook zijn vriend en de broer van zijn vriend worden opgepakt. Uiteraard ontkent hij alles, maar Butard gebruikt martelmethodes om bekentenissen los te krijgen, ook omdat de grootgrondbezitter, Bidernais, een flinke prijs heeft gezet op het vinden van de daders. Het enige wat niet uitkomt, ondanks de martelingen, is de vraag waar het horloge van Bertrand is gebleven, dat is en blijft verdwenen. Marcella's vader wordt tot negen jaar cel veroordeeld, net zoals de twee anderen waarvan er een na twee jaar cel zelfmoord pleegt. De ouders van de daders worden door Bidernais het land uitgezet en de enige die tegen het vonnis protesteerde, Theresa Ponti, onderwijzeres, wordt ontslagen. Nadat hij vrij is gekomen heeft hij steeds moeilijk werk kunnen vinden en zelfs nu, 33 jaar later laat zijn baas hem overwerken zonder hem daar extra voor te betalen. Marcella is woest en besluit de zaak zelf te gaan onderzoeken. Verder besluit ze keihard te werken op school om later rechten te kunnen studeren om dit soort misstanden nooit meer voor te kunnen laten komen.
Marcella neemt contact op met Theresa Ponti, die later weer in Brac is gaan wonen. Die regelt dat Marcella bij Mathilde in het restaurant kan gaan werken (Mathilde is de ex-verloofde van jachtopziener Betrand). Marcella stuurt, samen met Theresa, anonieme brieven rond met daarop de tekst ‘WIE IS DE ECHTE MOORDENAAR VAN BETRAND?’. Deze brieven veroorzaken veel onrust in het dorpje en het blijkt dat veel meer mensen destijds niet geloofden in de schuld van de drie jongens, maar het nooit durfden toe te geven. Marcella ontmoet Paul Bidernais, waar ze verliefd op wordt. Ondertussen verteld Mathilde aan Marcella, over haar verloving met jachtopziener Betrand. Ook verteld ze dat ze in die tijd zwanger werd van Paul’s vader, maar het kind meteen na de geboorte liet adopteren.
Na de opschudding over de brieven, komt er een journalist naar Brac toe om hier een verhaal over te schrijven. Pas later in het verhaal komen ze erachter dat dit de zoon is van Mathilde.
Theresa Ponti overlijdt plotseling aan een hartaanval. Dit is een dieptepunt in het verhaal.
Na de begrafenis hoort Marcella van een vriendin van Theresa, dat Theresa vlak voor haar dood nog langs is geweest bij de oom van Paul, die al erg lang in een rusthuis zit. Deze man, Leon, bekend dat hij de moordenaar van Betrand is. Marcella en Henri gaan naar de familie Bidernais. Daar treffen ze Paul en zijn vader aan. Ze vertelt hun wat ze te weten is gekomen, dat Leon destijds, toen de jachtopziener woedend was dat Mathilde in verwachting was van Paul’s vader, onmiddellijk naar hem toe wilde gaan.Leon vertelde zijn broer dat het beter was om geen gesprek met hem te voeren en is toen zelf gegaan. Hij heeft Bidernais toen gedood.
Marcella kon dit allemaal echt bevestigen doordat ze het horloge van Betrand terug vonden op de plaats waar Leon zei, dat hij het verstopt had. Namelijk achter de tiende steen van het Koetshuis.
Na al deze bekentenissen belde ze haar ouders op, die de volgende dag naar Brac zouden reizen. Er zou een nieuwe rechtszaak volgen, waarna bekend zou worden wie de echte moordenaar was. De vader van Marcella, en de twee andere mannen, zouden eindelijk onschuldig worden verklaard.
Eigen mening:
Ik vind het een heel mooi boek omdat het erg realistisch is geschreven. De flashbacks en vele personages maken het verhaal wel een beetje ingewikkeld, je raakt gauw in de war. Het boek is zo geschreven, dat je je erg goed kunt inleven in de verschillende personages. Ik vind het karakter van de hoofdpersoon, Marcella, erg mooi. Ze is slim en heeft veel doorzettingsvermogen.
Informatie over de schrijver
Korte biografie van de auteur:
Anke de Vries werd geboren op 5 december 1936 te Sellingen (in Groningen).
Tijdens haar jeugd woonde ze op de Veluwe, en ging naar school in Ede.
Op school had ze slechts een vak dat ze leuk vond, Nederlands. Ze leefde zich helemaal uit in de opstellen. Op haar 17e ontmoette ze de Fransman Laurent F?lix-Faure, waar ze drie jaar later mee trouwde. In 1958 kwam hun eerste zoon, Jean-Laurent, ter wereld. Hierop volgden 2 dochters; Elisabeth werd geboren in 1960 en Karin kort daarop, in 1961. Na eerst een tijd in Griekenland, Pakistan en Frankrijk te hebben gewoond vestigt de familie Felix-Faure zich in 1964 definitief in Den-Haag. Anke de Vries is begonnen met schrijven in 1970, op aanraden van haar man. ‘Hij zag een schrijfster in me,’ vertelt Anke, ‘en hij heeft me altijd gestimuleerd.’ Zelf had ze nooit plannen in die richting, totdat ze op een dag bij de wasserette een advertentie zag voor een cursus creatief schrijven. ‘Ik heb me opgegeven en zo is het begonnen. Ik schreef en ik schreef en hield niet meer op. Ik was zo enthousiast dat ik na een tijdje een brief kreeg van de docenten of ik alsjeblieft niet zo snel wilde schrijven - ze konden het niet bijhouden! Tijdens die cursus schreef ik een verhaal over een jongen die heel graag wilde vliegen. Met dat manuscript ben ik naar Lemniscaat gegaan. Het werd mijn eerste boek: De vleugels van Wouter Pannekoek. Mijn man heeft de tekeningen ervoor gemaakt.’ Het boek verscheen in 1972 en werd bekroond door de Amsterdamse Kinderjury. Hierna volgden vele boeken.
Oeuvre:
- Mories Besjoer
- Vleugels van Wouter Pannekoek
- Belledonne kamer 16
- Bij ons in de straat
- Wedden dat ik durf!
- Weg uit het verleden
- Medeplichtig
- De Blauwe Reus
- Opstand!
- Memo zwijgt
- Fausto Koppie
- Kladwerk
- De rode handschoen
Anke de Vries is een Nederlands kinderboekenschrijfster. Ze heeft meer dan 60 boeken en publicaties geschreven en heeft daarmee diverse prijzen gewonnen.
Boek informatie
- Medeplichtig
- Anke de Vries
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Anke de Vries