Boekverslag: De rode handschoen
Samenvatting:
Dit verhaal speelt zich af in Frankrijk rond 1945 toen er oorlog was.
Patrick wacht elke morgen op Isabelle, een joods meisje uit zijn klas. Maar deze morgen kwam ze niet opdagen. In de bus zat Patrick de hele tijd te denken waar ze zou kunnen zijn. Totdat de Duitse soldaten de bus liet stoppen voor een controle.
Een man in de bus die Patrick nog nooit gezien had werd door de Duitsers meegenomen. De man gaf een brief aan Patrick en fluisterde: ?Rue de Verdon 168, monsieur Jacques voor negen uur.? En de man was weg.
Precies om negen uur belde Patrick aan bij nummer 168 waar een vrouw opendeed. Patrick vroeg of Jacques thuis was, en dat was hij wel zei ze. Jacques kwam eraan en Patrick gaf hem de brief. Toen Patrick weg wilde gaan kwamen de razzia?s. Simone (de vrouw van Jacques) trok hem naar binnen en zei: ?Als ze jou wat vragen zeg je gewoon dat je een neefje van me bent??! Patrick deed dat. Toen de razzia?s waren verdwenen was Jacques ook weg. Hij was zeker gevlucht voor de razzia?s. Dacht Patrick. Onderweg kwam hij een hele goede vriendin van Isabelle tegen, Claire heet ze. Claire vroeg aan Patrick of hij wist waar Isabelle was. Hij schudde zijn hoofd en zei nee.
Hij en Isabelle hadden elkaar ontmoet bij een meertje waar Patrick altijd zwom als het mooi weer was. Ze werden al snel beste vrienden.
Claire liep verder naar het park. In het park zat een klein jongetje met een brief in zijn handen die hij aan Claire gaf. Claire las de brief. In de brief stond: ? (zo heette het jongetje zijn ouders was kwijtgeraakt). En zo kwam het dat Claire Joseph meebracht naar huis. De moeder van Claire ontving hem hartelijk. Alleen de broer van Claire (Vincent) vond het maar niks dat er een joods jongetje bij hen zat ondergedoken. Dat vond hij veel te riskant. Daarom vroeg hij een paar dagen later of Joseph bij Patrick mocht onderduiken, omdat hij een heel eind buiten het dorp woont. Dat was minder riskant.
Patrick vond onderweg naar huis een rode handschoen. Hij schrok zich kapot het was namelijk de rode handschoen van Isabelle en dat was een teken dat zij, haar moeder en mevrouw Renaud waren opgepakt door de Duitsers. Hij ging meteen naar zijn oom toe die notaris was. De oom van Patrick (meneer Duval) hielp wel vaker mensen vrijkomen en hielp ze vervolgens naar een ander land te
vluchten. Dat deed hij ook bij Isabelle, haar moeder en mevrouw Renaud en nog een ander gezin om naar Zwitserland te vluchten. Als ze in Zwitserland aan zouden komen moesten ze meteen contact opnemen met de notaris.
Na drie maanden had de notaris nog geen bericht gekregen daardoor maakte hij zich zorgen.
Maar? een week later kreeg hij een bericht dat er een paar van hen was overleden maar wie?
De dokter was op hetzelfde moment bij Jacques en vertelde hem dat de notaris een slechte man was. Hij werkte namelijk samen met de Duitsers. Hij deed gewoon alsof hij een goede man was om geld te verdienen. Daarom gingen de dokter en Jacques op een avond naar de notaris en hebben hem vermoord en neergelegd alsof het zelfmoord was.
De volgende dagen had het hele dorp erover: ?Waarom zou hij nou zelfmoord plegen??. Ook Patrick was erg verdrietig maar zijn humeur klaarde een beetje op toen zijn moeder hem vertelde dat er op zijn kamer een brief lag. Hij rende naar boven, aan het handschrift te zien was het een brief van Isabelle. Hij maakte de brief open en las hem.
Maar Patrick werd alleen maar verdrietiger, hij wist niet waar Isabelle was, en zijn oom kwam te overlijden..
Personages:
Hoofdpersonen: Patrick is een van de hoofdpersonen, hij heeft een lief karakter, hij wil altijd bij Isabelle zijn, en doet er alles voor om haar zo vaak te zien tot Isabelle verdwijnt, dan word hij een soort van depressief, en heel verdrietig.
Isabelle is een heel rustig en stil meisje, ze heeft soms momenten dat ze heel vrolijk is, en soms van die momenten dat ze alleen gelaten wil worden. Ze heeft wel een leuk karakter en ze kan het heel goed met Patrick vinden.
Bijpersonen: Claire zij is ontzettend sympathiek, vooral doordat ze Joseph meeneemt naar huis.
De Notaris (mr. Duval) is erg arrogant, hij bedriegt iedereen, en wordt uiteindelijk vermoord (net goed.)
Mevr. Renaud zij heeft een heel lief karakter, Isabelle en haar moeder logeren daar, en ze vluchten samen.
Isabelle?s moeder daar staat niet veel over in het boek.
Mr. Jacques/ Mevr. Jacques zijn hele aardige mensen, alleen mr. Jacques wordt gezocht, en die halen Patrick in huis omdat hij een brief langs moest brengen.
Volgens mij zijn er niet meer personnages.
Mijn Mening:
Ik vind dit wel een leuk boek, maar ik interesseer me niet in dit soort verhalen, ik hou niet van geschiedenis, en van die oorlog?s verhalen, ik heb liever iets van deze tijd. Dit is allemaal al geweest wat heb je daar nou aan. Maar dit boek viel nog wel mee, er zat heel veel afwisseling in, en er kwamen veel personages in voor. Dit boek was toch best interessant, ik heb wel een soort terug blik gehad van hoe het toen zou zijn en ik kon er een makkelijk beeld bij bedenken, en het was een begrijpende tekst, met niet van die moeilijke woorden..
Anke de Vries:
Anke de Vries is geboren in 1936 in Groningen.
Op school vond Anke het niks. Alleen Nederlands vond ze een leuk vak, vooral verslagen maken. Ze had niet gedacht dat ze ooit schrijfster zou worden. Haar man (Laurent Felixfaure) waar ze op haar 20ste mee trouwde en kreeg drie zoons in 1958 werd haar zoon Jean-Laurent geboren
in 1960 werd haar dochter Elisabeth geboren en in 1961 werd haar dochter Karin geboren.
Met haar kinderen en haar man verhuisde ze vaak voor haar man zijn werk. Ze hebben met het gezin in Pakistan, Griekenland en in Frankrijk gewoont. Nu wonen ze in Den Haag.
Maar haar man zei haar: ?Ik vind jou een echte schrijfster?. Daar deed ze niks op uit. Toen ze een keer naar de wasserette ging hing er een advertentie voor creatief schrijven. Dat ging ze doen en zo begon haar carri?re als schrijfster. Haar eerste boek verscheen in 1972 het heette: de vleugels van Wouter Pannenkoek, bekroond door de Amsterdamse kinderjury.
Anke komt op haar idee?n voor haar boeken door wat ze meemaakt, hoort, ziet of leest. Op haar idee van kladwerk kwam ze doordat ze op een school een lezing hield waar die nacht was ingebroken, en alles was vernield. Haar idee om blauwe plekken te schrijven kreeg ze door het lezen van een artikel waarin stond dat een moeder haar kind mishandelde omdat haar kind heel erg op haar broer leek. Haar broer werd vroeger altijd voorgetrokken. Met deze boeken heeft Anke de Vries prijzen gewonnen:
Mories Besjoer: Zilveren Griffel
Kladwerk: Nederlandse Kinderjury 1991
Blauwe Plekken: Nederlandse Kinderjury 1993
Fausto Kopie: Zilveren Griffel
De Rode Handschoen: Jonge Jury
Dit verhaal speelt zich af in Frankrijk rond 1945 toen er oorlog was.
Patrick wacht elke morgen op Isabelle, een joods meisje uit zijn klas. Maar deze morgen kwam ze niet opdagen. In de bus zat Patrick de hele tijd te denken waar ze zou kunnen zijn. Totdat de Duitse soldaten de bus liet stoppen voor een controle.
Een man in de bus die Patrick nog nooit gezien had werd door de Duitsers meegenomen. De man gaf een brief aan Patrick en fluisterde: ?Rue de Verdon 168, monsieur Jacques voor negen uur.? En de man was weg.
Precies om negen uur belde Patrick aan bij nummer 168 waar een vrouw opendeed. Patrick vroeg of Jacques thuis was, en dat was hij wel zei ze. Jacques kwam eraan en Patrick gaf hem de brief. Toen Patrick weg wilde gaan kwamen de razzia?s. Simone (de vrouw van Jacques) trok hem naar binnen en zei: ?Als ze jou wat vragen zeg je gewoon dat je een neefje van me bent??! Patrick deed dat. Toen de razzia?s waren verdwenen was Jacques ook weg. Hij was zeker gevlucht voor de razzia?s. Dacht Patrick. Onderweg kwam hij een hele goede vriendin van Isabelle tegen, Claire heet ze. Claire vroeg aan Patrick of hij wist waar Isabelle was. Hij schudde zijn hoofd en zei nee.
Hij en Isabelle hadden elkaar ontmoet bij een meertje waar Patrick altijd zwom als het mooi weer was. Ze werden al snel beste vrienden.
Claire liep verder naar het park. In het park zat een klein jongetje met een brief in zijn handen die hij aan Claire gaf. Claire las de brief. In de brief stond: ? (zo heette het jongetje zijn ouders was kwijtgeraakt). En zo kwam het dat Claire Joseph meebracht naar huis. De moeder van Claire ontving hem hartelijk. Alleen de broer van Claire (Vincent) vond het maar niks dat er een joods jongetje bij hen zat ondergedoken. Dat vond hij veel te riskant. Daarom vroeg hij een paar dagen later of Joseph bij Patrick mocht onderduiken, omdat hij een heel eind buiten het dorp woont. Dat was minder riskant.
Patrick vond onderweg naar huis een rode handschoen. Hij schrok zich kapot het was namelijk de rode handschoen van Isabelle en dat was een teken dat zij, haar moeder en mevrouw Renaud waren opgepakt door de Duitsers. Hij ging meteen naar zijn oom toe die notaris was. De oom van Patrick (meneer Duval) hielp wel vaker mensen vrijkomen en hielp ze vervolgens naar een ander land te
vluchten. Dat deed hij ook bij Isabelle, haar moeder en mevrouw Renaud en nog een ander gezin om naar Zwitserland te vluchten. Als ze in Zwitserland aan zouden komen moesten ze meteen contact opnemen met de notaris.
Na drie maanden had de notaris nog geen bericht gekregen daardoor maakte hij zich zorgen.
Maar? een week later kreeg hij een bericht dat er een paar van hen was overleden maar wie?
De dokter was op hetzelfde moment bij Jacques en vertelde hem dat de notaris een slechte man was. Hij werkte namelijk samen met de Duitsers. Hij deed gewoon alsof hij een goede man was om geld te verdienen. Daarom gingen de dokter en Jacques op een avond naar de notaris en hebben hem vermoord en neergelegd alsof het zelfmoord was.
De volgende dagen had het hele dorp erover: ?Waarom zou hij nou zelfmoord plegen??. Ook Patrick was erg verdrietig maar zijn humeur klaarde een beetje op toen zijn moeder hem vertelde dat er op zijn kamer een brief lag. Hij rende naar boven, aan het handschrift te zien was het een brief van Isabelle. Hij maakte de brief open en las hem.
Maar Patrick werd alleen maar verdrietiger, hij wist niet waar Isabelle was, en zijn oom kwam te overlijden..
Personages:
Hoofdpersonen: Patrick is een van de hoofdpersonen, hij heeft een lief karakter, hij wil altijd bij Isabelle zijn, en doet er alles voor om haar zo vaak te zien tot Isabelle verdwijnt, dan word hij een soort van depressief, en heel verdrietig.
Isabelle is een heel rustig en stil meisje, ze heeft soms momenten dat ze heel vrolijk is, en soms van die momenten dat ze alleen gelaten wil worden. Ze heeft wel een leuk karakter en ze kan het heel goed met Patrick vinden.
Bijpersonen: Claire zij is ontzettend sympathiek, vooral doordat ze Joseph meeneemt naar huis.
De Notaris (mr. Duval) is erg arrogant, hij bedriegt iedereen, en wordt uiteindelijk vermoord (net goed.)
Mevr. Renaud zij heeft een heel lief karakter, Isabelle en haar moeder logeren daar, en ze vluchten samen.
Isabelle?s moeder daar staat niet veel over in het boek.
Mr. Jacques/ Mevr. Jacques zijn hele aardige mensen, alleen mr. Jacques wordt gezocht, en die halen Patrick in huis omdat hij een brief langs moest brengen.
Volgens mij zijn er niet meer personnages.
Mijn Mening:
Ik vind dit wel een leuk boek, maar ik interesseer me niet in dit soort verhalen, ik hou niet van geschiedenis, en van die oorlog?s verhalen, ik heb liever iets van deze tijd. Dit is allemaal al geweest wat heb je daar nou aan. Maar dit boek viel nog wel mee, er zat heel veel afwisseling in, en er kwamen veel personages in voor. Dit boek was toch best interessant, ik heb wel een soort terug blik gehad van hoe het toen zou zijn en ik kon er een makkelijk beeld bij bedenken, en het was een begrijpende tekst, met niet van die moeilijke woorden..
Anke de Vries:
Anke de Vries is geboren in 1936 in Groningen.
Op school vond Anke het niks. Alleen Nederlands vond ze een leuk vak, vooral verslagen maken. Ze had niet gedacht dat ze ooit schrijfster zou worden. Haar man (Laurent Felixfaure) waar ze op haar 20ste mee trouwde en kreeg drie zoons in 1958 werd haar zoon Jean-Laurent geboren
in 1960 werd haar dochter Elisabeth geboren en in 1961 werd haar dochter Karin geboren.
Met haar kinderen en haar man verhuisde ze vaak voor haar man zijn werk. Ze hebben met het gezin in Pakistan, Griekenland en in Frankrijk gewoont. Nu wonen ze in Den Haag.
Maar haar man zei haar: ?Ik vind jou een echte schrijfster?. Daar deed ze niks op uit. Toen ze een keer naar de wasserette ging hing er een advertentie voor creatief schrijven. Dat ging ze doen en zo begon haar carri?re als schrijfster. Haar eerste boek verscheen in 1972 het heette: de vleugels van Wouter Pannenkoek, bekroond door de Amsterdamse kinderjury.
Anke komt op haar idee?n voor haar boeken door wat ze meemaakt, hoort, ziet of leest. Op haar idee van kladwerk kwam ze doordat ze op een school een lezing hield waar die nacht was ingebroken, en alles was vernield. Haar idee om blauwe plekken te schrijven kreeg ze door het lezen van een artikel waarin stond dat een moeder haar kind mishandelde omdat haar kind heel erg op haar broer leek. Haar broer werd vroeger altijd voorgetrokken. Met deze boeken heeft Anke de Vries prijzen gewonnen:
Mories Besjoer: Zilveren Griffel
Kladwerk: Nederlandse Kinderjury 1991
Blauwe Plekken: Nederlandse Kinderjury 1993
Fausto Kopie: Zilveren Griffel
De Rode Handschoen: Jonge Jury
Anke de Vries is een Nederlands kinderboekenschrijfster. Ze heeft meer dan 60 boeken en publicaties geschreven en heeft daarmee diverse prijzen gewonnen.
Boek informatie
- De rode handschoen
- Anke de Vries
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Anke de Vries