Boekverslag: Blauwe plekken
Judith doet erg haar best om haar moeder te helpen, altijd, haar moeder vind dat Judith alles juist fout doet, Judith helpt altijd mee met het verzorgen van haar kleine broertje dennis; ze brengt hem naar de creche en ze geeft hem eten en stopt hem in bad, dat soort dingen!... Omdat judith's moeder niks goed vind van alles dat judith doet slaat haar moeder judith steeds, maar haar broertje slaat ze niet! Ze mag nooit meegymen op school want anders gaat iedereen vragen stellen over haar blauwe plekken en haar striemen op haar rug, heel vaak bleef ze ook thuis, dat was meestal als ze in haar gezicht was geslagen. Op een dag wilde Judith naar de fietsenstalling gaan om haar fiets te pakken en haar broertje op te halen bij de creche alleen iemand had haar band lek geprikt en dat zag Michiel. (Judith kende Michiel nog niet goed toen).
Michiel zei dat hij haar band wel wilde plakken en Judith zat achterop bij Michiel en Michiel hield haar fiets vast. Toen ze bij Michiel thuis was gekomen ging zij naar binnen en maakte kennis met Michiel's familie en Michiel plakte ondertussen haar band. De familie was best wel heel aardig en Judith voelde haar daar echt thuis, daar werd ze tenminste ontvangen want bij Judith thuis was het een en al anders. Daarna ging ze ersnel vandaar om haar broertje te halen. Michiel had de blauwe plekken toevallig eens ontdekt maar Judith zei dat ze is was aangevallen door een goep jongens. Toen ze thuis kwam was haar moeder er nog niet maar toen ze thuis was hoorde haar moeder de radio die Judith aan had gezet en vergeten was om uittedoen! En metteen kreeg ze weer veel klappen. Later, als het het nieuws op de radio was, dan luisterde haar moeder naar de radio, wat Judith niet mocht. Toen ze haar broertje in bad deed, pakte haar broertje zijn schoen en deed hem in bad, eendje zwemmen zei hij. Judith pakte hem er gelijk uit en dat was telaat haar moeder had het al gezien en sloeg en schopte Judith h???l hard, ze zat weer onder de blauwe plekken en die dag erna moest de een cooltrui aan, terwijk het nog geen weer was voor een warme trui, omdat de kinderen anders haar blauwe plekken in haar hals zagen. Ze mocht weer mee met Michiel en ze vertelde tegen hem toen hij erna vroeg dat er kinderen uit haar straat haar aftuigde! Michiel besloot een paar keer om mee te fietsen maar daarna moest hij snel zwemmen want daar was hij best wel goed in. Een keer kwam de Tante van Judith bij ze logeren voor een paar dagen en ze mocht bij Judith op haar kamer slapen... Doordat die tande bij hun was, werd ze een paar dagen niet meer door haar moeder geslagen totdat haar tante weer weg ging... Judith's meester begon ongerust te worden en ging informeren bij andere scholen waar Judith op had gezeten, al die scholen zeiden hetzelfde; dat ze ook altijd briefjes meekreeg, dat ze altijd heel afwezig was in de klas en ook dat verzinsel van die groep jongens. Haar meester belde haar moeder op voor een afspraak te maken maar de ene keer had ze teveel werk, de andere keer kwam ze niet opdagen. Later vertrok die moeder samen met Dennis en Judith naar Leiden zonder dat Judith wat kon zeggen tegen haar vriend; Michiel. Michiel wist dus van niks en ging naar haar huis toe toen ze niet op school was geweest!
Hij zag daar niemand en Judiths buurvrouw riep hem naarboven, ze was invalide en zat overdag altijd voor het raam, ze zei dat ze Judith altijd hoorde schreeuwen omdat ze werd mishandeld, Michiel vroeg naar de jongens uit haar straat die Judith altijd aftuigde, ze zei dat dat niet waar was en dat het dus haar moeder was die dat deed, Michiel vertelde het de volgende dag gelijk tegen zijn meester en ze gingen zoeken waar Judith nu ongeveer moest wonen, ze kwamen erachter dat ze nu in Leiden moest wonen en ze wisten ook op welke school ze nu zat. Michiel kreeg toestemming van zijn meester om onder schooltijd naar Leiden te gaan, hij zag daar Judith en die was verbaast om hem te zien en legde alles uit, en Michiel vertelde ook dat hij wist dat zijn moeder hem mishandeld, judith schrok maar zei dat het wel waar was! Ze besloot op het aandringen van Michiel om terug te gaan naar Den haag en bij hem in te trekken, dat deed ze de volgende dag want die avond daarvoor had haar moeder haar weer geslagen en toen wist ze zeker dat ze terug ging ze ging de volgende ochtend weg zonder wat te zeggen en ging dus naar den Haag!!!
Michiel zei dat hij haar band wel wilde plakken en Judith zat achterop bij Michiel en Michiel hield haar fiets vast. Toen ze bij Michiel thuis was gekomen ging zij naar binnen en maakte kennis met Michiel's familie en Michiel plakte ondertussen haar band. De familie was best wel heel aardig en Judith voelde haar daar echt thuis, daar werd ze tenminste ontvangen want bij Judith thuis was het een en al anders. Daarna ging ze ersnel vandaar om haar broertje te halen. Michiel had de blauwe plekken toevallig eens ontdekt maar Judith zei dat ze is was aangevallen door een goep jongens. Toen ze thuis kwam was haar moeder er nog niet maar toen ze thuis was hoorde haar moeder de radio die Judith aan had gezet en vergeten was om uittedoen! En metteen kreeg ze weer veel klappen. Later, als het het nieuws op de radio was, dan luisterde haar moeder naar de radio, wat Judith niet mocht. Toen ze haar broertje in bad deed, pakte haar broertje zijn schoen en deed hem in bad, eendje zwemmen zei hij. Judith pakte hem er gelijk uit en dat was telaat haar moeder had het al gezien en sloeg en schopte Judith h???l hard, ze zat weer onder de blauwe plekken en die dag erna moest de een cooltrui aan, terwijk het nog geen weer was voor een warme trui, omdat de kinderen anders haar blauwe plekken in haar hals zagen. Ze mocht weer mee met Michiel en ze vertelde tegen hem toen hij erna vroeg dat er kinderen uit haar straat haar aftuigde! Michiel besloot een paar keer om mee te fietsen maar daarna moest hij snel zwemmen want daar was hij best wel goed in. Een keer kwam de Tante van Judith bij ze logeren voor een paar dagen en ze mocht bij Judith op haar kamer slapen... Doordat die tande bij hun was, werd ze een paar dagen niet meer door haar moeder geslagen totdat haar tante weer weg ging... Judith's meester begon ongerust te worden en ging informeren bij andere scholen waar Judith op had gezeten, al die scholen zeiden hetzelfde; dat ze ook altijd briefjes meekreeg, dat ze altijd heel afwezig was in de klas en ook dat verzinsel van die groep jongens. Haar meester belde haar moeder op voor een afspraak te maken maar de ene keer had ze teveel werk, de andere keer kwam ze niet opdagen. Later vertrok die moeder samen met Dennis en Judith naar Leiden zonder dat Judith wat kon zeggen tegen haar vriend; Michiel. Michiel wist dus van niks en ging naar haar huis toe toen ze niet op school was geweest!
Hij zag daar niemand en Judiths buurvrouw riep hem naarboven, ze was invalide en zat overdag altijd voor het raam, ze zei dat ze Judith altijd hoorde schreeuwen omdat ze werd mishandeld, Michiel vroeg naar de jongens uit haar straat die Judith altijd aftuigde, ze zei dat dat niet waar was en dat het dus haar moeder was die dat deed, Michiel vertelde het de volgende dag gelijk tegen zijn meester en ze gingen zoeken waar Judith nu ongeveer moest wonen, ze kwamen erachter dat ze nu in Leiden moest wonen en ze wisten ook op welke school ze nu zat. Michiel kreeg toestemming van zijn meester om onder schooltijd naar Leiden te gaan, hij zag daar Judith en die was verbaast om hem te zien en legde alles uit, en Michiel vertelde ook dat hij wist dat zijn moeder hem mishandeld, judith schrok maar zei dat het wel waar was! Ze besloot op het aandringen van Michiel om terug te gaan naar Den haag en bij hem in te trekken, dat deed ze de volgende dag want die avond daarvoor had haar moeder haar weer geslagen en toen wist ze zeker dat ze terug ging ze ging de volgende ochtend weg zonder wat te zeggen en ging dus naar den Haag!!!
Anke de Vries is een Nederlands kinderboekenschrijfster. Ze heeft meer dan 60 boeken en publicaties geschreven en heeft daarmee diverse prijzen gewonnen.
Boek informatie
- Blauwe plekken
- Anke de Vries
- 9789060698310
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Anke de Vries