Boekverslag: Der Vater eines Mörders
Het verhaal speelt zich af in 1928. Franz Kien is de hoofdpersoon van dit verhaal. Je leest alles door zijn ogen. Hij is 14 jaar en zit in de 4e klas van het gymnasium in M?nchen. Hij heeft een hekel aan school en is bovendien erg slecht in geschiedenis en wiskunde. Hij heeft geen vrienden op school. Wel gaat hij af en toe om met de jongen, die naast hem zit. Hugo Aletter.
Op een dag in mei, krijgt Franz Griekse les van Kandlbinder. Dan komt Rex de klas binnen om de klas te inspecteren. Hij is de directeur. Genaamd Rex Himmler. Hij is ongeveer 60 jaar en erg dik. Het is een vervelende dominante, autoritaire man. Zodra hij binnen is, voelt de klas de spanning. Kandlbinder roept de beste van de klas naar voren, om een opgave op het bord te schrijven. Dit om een goede indruk te maken op meneer Himmler. Dan neemt Himmler de les over. Kandlbinder waagt het niet om Himmler tegen te spreken. Rex roept Greiff naar voren. Greiff zegt: "zeer graag, meneer dokter Himmler". Rex wordt boos en zegt dat je je leraar niet zo mag aanspreken. Daarom krijgt hij een uur straf van meneer Himmler. Hij zeikt de Greiff helemaal af. Dan zegt Greiff dat hij baron van Greiff is en dat hij voor hem gewoon meneer Himmler is, niets meer en niets minder. De klas is muisstil. Himmler is er niet van onder de indruk en gaat gewoon door met zijn autoritaire gepraat. Als Greiff er weer tegenin gaat, verliest Himmler zijn geduld. De directeur stuurt hem van school. Hij hoeft niet meer terug te komen. Greiff zelf vat het heel nuchter op en zegt: "Nu hoef ik ook geen uur meer na te blijven".
Dan zoekt Himmler weer een ander slachtoffer uit. Franz denkt aan wat zijn vader hem 3 jaar geleden heeft verteld over Himmler. Hij had hem gewaarschuwd. Ook heeft hij verteld over het dodelijke vijandschap tussen Rex en zijn zoon Heinrich. Heinrich was namelijk een fanatieke Hitleraanhanger. De vader van Franz haatte Rex, Franz zelf ook. Dan wordt Franz uit zijn dromen gehaald en moet hij naar voren komen. Rex wil kijken of hij wat van de Griekse lessen heeft opgestoken. Hij moet de zin:" het is dienstvol het land te loven" in het Grieks op het bord zetten. Franz heeft zijn huiswerk niet gemaakt en weet dus ook niet hoe hij deze zin op het bord moet zetten. Hij speelt liever buiten en leest spannende boeken. Rex moet Franz alles voorkauwen. Hij wil tegenover de klas laten zien hoe lui en dom Franz is. Kandlbinder vindt dit te ver gaan en zegt er wat van. Dan wordt Rex boos. Hij zegt:" Wat jij in die 6 weken allemaal aan hen hebt geleerd is niets meer van bij gebleven, in een les leren ze het van mij!" Dan zegt Himmler, dat Franz het volgende schooljaar niet zal halen. Dan gaat hij weer verder met het opzeggen van Griekse woorden die Franz op moet schrijven. (Wel tig bladzijdes lang)Als van Griekse woorden die Franz op moet schrijven. (Veel bladzijden lang). Als Himmler Franz een Grieks complex heeft bezorgd, mag hij weer terug naar zijn plaats. Rex zegt, dat Franz niet voor bijlessen in aanmerking komt, omdat zijn vader dat niet kan betalen. Rex zegt dat zijn vader gesmeekt heeft om Franz op deze school toe te laten, ondanks dat zijn pa het niet kan betalen. Dat hij het niet kan betalen, komt omdat zijn vader tijdens w.o. I reserve-officier was en die krijgen geen pensioen geld. Zijn vader is nu erg ziek en oorlogsinvalide. Hij ligt de hele dag ziek thuis op de bank.
Rex zegt dat zijn broer Karl ook niets kan, ze moeten beiden van school. Franz is woedend op Rex. Hij vindt hem een vuile hond. Waar haalt hij het lef vandaan om voor de klas te zeggen dat zijn vader arm is. Ook vindt hij het zielig om tegen zijn vader te vertellen, dat ze beiden van school moeten. Dit omdat het vaders droom was, dat ze beiden naar het gymnasium zouden gaan en daarna naar de Universiteit. Rex vraagt wat Franz later wil worden. "Schrijver", zegt hij. Rex kraakt hem helemaal af en zegt dat hij nooit een goede schrijver zal worden, als hij de Griekse grammatica niet beheerst. Franz vindt het dus helemaal niet zo'n ramp dat hij van school moet, maar het spijt hem voor zijn vader.
b. Franz beschrijft een van de schoollessen, zoals ze iedere dag waren.
Ook beschrijft hij het treiterige gedrag van directeur Rex Himmler, de vader van Heinrich Himmler,die hoofd van de SS was tijdens Hitlers derde rijk. Het is geen wonder dat Heinrich SS-er is geworden. Hij is natuurlijk heel erg autoritair opgevoed. Heinrich is opgegroeid met een enorme minderwaardigheids complex. In de oorlog kon hij zijn frustraties goed kwijt.
Met de titel: "Der Vater eines M?rders" wordt Rex Himmler bedoeld.
Hij was namelijk de vader van Heinrich Himmler, een moordenaar. Zijn zoon was namelijk de grootste vernietiger van menselijke levens. (samen met Hitler)
Ik vond het een saai boek. Bovendien was het ook een moeilijk boek.
Saai vond ik het, omdat in dit hele boek een les Grieks wordt besproken. Ongeveer 100 bladzijdes moet Franz Griekse woordjes op het bord schrijven en wordt hij ontieglijk gekleineerd. Ik werd er niet goed van, dat Franz zich niet verdedigde tegen Rex. Je laat je toch niet zo afsnauwen? Ik weet wel dat je in die tijd je leraar niet mocht tegen spreken, maar toch zou ik dit niet gepikt hebben. Verder gebeurde er niets. Het was helemaal niet spannend. Ik houd meer van boeken waarin veel gebeurt. Dat ontbrak hieraan. Het thema van dit boek is "onmacht" zo zie ik het tenminste. Die Rex is de directeur en heeft dus veel macht. Hij kan van alles doen, zonder dat hij tegen gesproken wordt. Dit komt ook duidelijk in dit boek naar voren.
Ik kon me goed in Franz verplaatsen. Hij had een hekel aan school en was liever buiten. Wie niet? Als ik Franz was, zou ik Rex ook haten, alleen had ik niet over me heen laten lopen. Verder ken ik dat gevoel wel. Dat je een lesuur hebt dat een eeuwigheid lijkt te duren. Het boek is erg geloofwaardig over gekomen. Mede doordat dit verhaal waar gebeurd is. Dit verhaal heeft de auteur vroeger ook echt meegemaakt. In het nawoord zegt hij ook dat Franz Kien zijn andere ik is. Hij heeft over zijn schooltijd verteld. Alleen heeft hij zichzelf een andere naam gegeven. Ook schreef hij, dat er op scholen in de jaren 30 hetzelfde werd verlangd als in de nazi-tijd van het gehele volk. Namelijk: Gehoorzaamheid en discipline. Geen wonder dat Hitler ook hierdoor aan de macht kwam. Op scholen werd geleerd, dat je de leider zult gehoorzamen. Dit boek is niet te vergelijken met andere boeken, die ik gelezen heb.
Mijn mening is tijdens het lezen niet veranderd. Het is en blijft een saai boek.
De acteur heeft met dit boek willen laten zien, dat het niet zo vreemd is dat Heinrich een SS-er is geworden. Gezien naar de manier van lesgeven van zijn vader Rex Himmler. Daarom heeft hij ook beschreven hoe Rex les gaf. Niet dus! Hij commandeerde, kleineerde en was autoritair.
Het taalgebruik was moelijk, maar in grote lijnen te begrijpen. Het perspektief lag bij Franz Kien. Door zijn ogen werd het verhaal verteld. Zoals je het leest heeft hij het allemaal ervaren. Het boek werd chronologisch verteld. Gewoon van a tot z. In het begin waren mij nogal wat zaken onduidelijk. Ik ben toen naar meneer Creemers gestapt en die heeft me uitgelegd, hoe het allemaal in elkaar zat.
In 1930, na een leertijd als boekhandelaar, Andersch werden een de jeugdleider in de Communistische Partij. Bijgevolg, werd hij gehouden 6 maanden in het Dachau concentratiekamp in 1933. Hij verliet toen de Partij en ging een depressieve fase van "totale introversie in". Het was tijdens deze periode dat hij eerst met de Kunsten bezig geweest werd, goedkeurend de filosofie van "interne emigratie" - ondanks het blijven in Duitsland, werd hij geestelijk verzet aan Hitler's regime. In 1940, werd Andersch aangeworven in Wehrmacht, maar werd verlaten bij de Lijn Arno in Italië op 6 Juni, 1944. Hij werd genomen aan de V.S. als gevangene van oorlog en interneerde bij Kamp Ruston, Louisiane en andere kampen POW. Hij werd de redacteur van een krant van gevangenen, Der Ruf (de Vraag). Een kritiek overzicht van interne emigré "status van Andersch", zijn huwelijk aan een Duitse Jood en verdere scheiding in 1943, evenals van zijn het schrijven, kan in W.G. de poging van Sebald op Andersch, tussen de Duivel en het Diepe Blauwe Overzees, in zijn inzameling van pogingen worden gelezen die op de Biologie van Vernietiging worden gerechtigd (de Moderne pocket van de Bibliotheek, New York, 2004). In 1950, huwde hij Gisela Andersch. Zijn autobiografische het werkmatrijs Kirschen der Freiheit werd gepubliceerd in 1952, waarin Andersch de ervaring van zijn desertie in oorlogstijd behandelde en het als het "draaiende punt" interpreteerde waarop hij eerst kon vrij voelen. Voor een gelijkaardig thema, publiceerde hij in 1957 misschien het meest significante werk van zijn carrière, Sansibar Oder der letzte Grund. Dit werd omgezet in een film genoemd ' Sansibar ' in de jaren '80. Vanaf 1958, leefde Andersch in Berzona in Zwitserland, van wie hij burgemeester in 1972 werd. Nadat Sansibar de romansmatrijs Rote in 1960 (nieuwe uitgave in 1972) volgde, zijn Efraim in 1967, en, in 1974, Winterspelt, die is, per thema, zeer gelijkaardig aan Sansibar, maar complexer in zijn samenstelling. In 1977, publiceerde hij ISTBLAU van de poëzieanthologie empört euch der himmel. Alfred Andersch stierf op 21 Februari 1980 in Berzona, Ticino.
Boek informatie
- Der Vater eines Mörders
- Alfred Hellmuth Andersch
- Duits
Handige opties
- Meer boeken van:Alfred Hellmuth Andersch