Werkstuk: Zeehonden
Zeehonden in Pieterburen en op de waddenzee.
(Iets over pieterburen) de hoofdstukken zijn:
1 het begin van pieterburen
2 de cr?che
3 binnenkomst van de zeehond
4 soorten
5 de leefgewoontes en de paartijd
6 de bezoekers
(iets over zeehonden op de waddenzee)
7 een belangrijke reden waarom de zeehond in de waddenzee moet blijven
8 zeehonden jacht
9 het nieuwste nieuw over de zeehond
(meer dingen over zoohonden)
10 de borduurwerken van Thea
11 in het dolfinarium
1 Het begin van pieterburen
In 1971 begon Lenny ?t Hart met een klein badje bij haar thuis met de opvang van haar 1e zeehond. Natuurlijk was dat niet de eerste keer in Nederland dat er zeehonden werden opgevangen. Al jaren daarvoor was de familie Wentzel in Uithuizen bezig met het redden van jonge zeehondjes zonder moeder. Toen mevrouw Wentzel stierf werd Lenny gevraagd het van haar moeder over te nemen. Op Texel was Gerrit de haan ook bezig in de opvang van zeehonden. En uit allerlei verhalen bleek dat er al jaren lang zeehondjes langs de kust lagen, die weden meestal mee genomen door boeren of vissers. Meestal gingen die zeehondjes dood maar nu bleek door de verkeerde voeding. De zeehonden opvang in Pieterburen heeft verder in het jaar veel onderzoek gedaan op allerlei gebieden. Vooral toen bleek steeds vaker dat er meer met de zeehonden aan de hand was.
2 De cr?che
Via de EHBZ- posten (eerste hulp bij zeehonden) worden jaarlijks zo?n 100 zieke zeehonden en huilers binnen gebracht bij zeehonden cr?che Pieterburen. Iedere zeehond die daar word opgenomen word eerst helemaal onderzocht. Na een injectie tegen het zeehonden virus verlijven de zeehonden eerst een klein badje na een tijdje mogen ze naar een groot bad bij alle andere zeehonden. De zeehonden blijven gemiddeld 3 maanden in een cr?che daarna gaan ze naar ze zee!
3 Binnenkomst van een zeehond
Ik had toen net al geschreven dat als een zeehond binnenkomt hij eerst helemaal word onderzocht. Hij wordt gemeten, gewogen er word bloed afgenomen ook worden er uitstrijkjes genomen van de neus bek en anus.
Hier word een zeehond onderzocht
Dit martiaal wordt onmiddellijk onderzocht. Als een zeehond er niet echt goed uit ziet word er ook wel eens een echo scan gemaakt of een r?ntgenfoto gemaakt. Na een onderzoek wordt een zeehond eerst 3 dagen helemaal verzorgd en daarna mogen ze pas met andere zeehonden in aanraking komen! Goede voeding, goede verzorging en vooral heel veel rust vormen de basis voor een goed herstel.
4 Soorten
Dit zijn alle soorten:
De Pinnipedia (vinpotige dieren) worden in drie families onderverdeeld: de Phocidae: de robachtigen (oorloze of echte zeehonden), de Otariidae (oorrobachtigen of zeeleeuwen) en de Odobenidae (walrussen). De robachtigen worden weer verdeeld in twee subfamilies: de Phocinae (10 soorten), die vooral in het arctisch en subarctisch gebied leven, en de Mon achinae (9 soorten), die rond de zuidpool leven. Deze zeehonden zijn alle herkenbaar aan hun gestroomlijnde lichaam en door de afwezigheid van een oorschelp. In het water gebruiken ze hun achtervinnen om zich voort te bewegen en hun zwemstijl lijkt een beetje op die van een grote vis. Op land verplaatsen ze zich moeizaam: ze kruipen vooruit door afwisselend hun borst en bekken heen en weer te bewegen.
Dit is de gewone zeehond en dit is de grijze zeehond
5 Leefgewoontes en de paartijd.
In de periode tussen half juni en begin augustus worden de zeehondenpups geboren. Zwangere vrouwtjes zoeken voor de bevalling een geschikte zandbank op.
Dit is een zandbank
Dit is een zandbank waar net een baby is geboren.
Een jong van een Waddenzeehond wordt tijdens eb op een drooggevallen zandbank geboren en moet binnen enkele uren, voor de bank weer onder water staat, kunnen zwemmen. De zoogperiode duurt zo?n vier weken, waarin het jong van 8 ? 10 kilo groeit tot ruim 30 kilo! Na deze vier weken verliest de moeder haar aandacht voor het jong. Het jong moet nu voor zichzelf zorgen en het gaat proberen kleine visjes en garnalen te vangen. Dat lukt natuurlijk niet meteen en dat betekent dat er de eerste paar weken weinig eten voor de kleine zeehondjes is. De moedermelk help het jonge dier hier doorheen. De paartijd begint in augustus en als een mannetje een vrouwtje elkaar hebben gevonden, vindt de paring in het water plaats. De bevruchte eicel blijft eerst drie maanden lang in de baarmoeder rusten.
6 de bezoekers
Jaarlijks ontvangt de Zeehondencr?che zo'n 200.000 bezoekers. In het bezoekerscentrum kan men meekijken met de verzorging en behandeling van de zeehonden. De Zeehondencr?che is het hele jaar door open voor bezoekers tegen een entreeprijs van slechts 1 Euro per persoon per dag.
De Zeehondencr?che bezoekt scholen instellingen in het hele land om een lezing te verzorgen. Dagelijks schrijven veel kinderen om informatie. Alle verzoeken worden persoonlijk beantwoord.
7 een belangrijke reden waarom een zeehond in de wadden zee moet blijven.
De laatste jaren gaat het goed met de zeehonden in de Waddenzee. De Waddenzee is een mooi. gebied, dat langs de Nederlandse, Duitse en Deense kust, van Den Helder tot het Deense Esbjerg. Bij vloed stroomt de Waddenzee vol, bij eb stroomt veel van het water weer terug in de Noordzee. Door deze stromingen ontstaan diepe geulen en hoge banken. de droogvallende zandbanken vormen een belangrijke reden voor de zeehond om in de Waddenzee te blijven. Bij eb kunnen ze daar rusten en in de zon liggen: uit zonlicht maakt de huid vitamine D aan, en die is nodig voor de verharing. Zeehonden liggen altijd in groepen op een zandbank. Dat is veiliger: er is altijd een dier dat naderend gevaar ontdekt en alarm slaat. Bovendien is het belangrijk voor sociaal contact dat kan leiden tot de paring die in het water plaatsvindt. De jongen worden op een zandplaat geboren en gezoogd. Binnen zes uur moet een babyzeehond kunnen zwemmen: bij vloed loopt alles weer onder water. Daar past de zeehond zijn leefgewoontesop aan.Dit maakt de Waddenzee tot een mooi ecosysteem : zeehonden leven er van algen, wieren en zeegras, zandpieren, schelpdieren (zoals mosselen, garnalen en krabben), vogels ( zoals eenden, meeuwen, strand- en oeverlopers) en vissen zoals schol, bot en schar.
8 Zeehondenjacht
Zeehonden zijn in het Noordzeegebied sterk bejaagd. In 1950 leefden er in het Nederlandse deel van de Waddenzee bijna 3000 zeehonden, terwijl er voedsel was (en is!) Voor minstens 14.000 zeehonden. Ze werden beschouwd als schadelijke dieren: ze beschadigden de netten en namen de vis voor de neus van de beroepsvissers weg. Jagers kregen geld voor het afschieten van een zeehond. Vanaf het begin van de jaren vijftig van de 20e eeuw nam de belangstelling voor een zeehondenbont toe en werden elk jaar vrijwel alle jongen gedood voor de vacht. In 1962 werd in Nederland een algemeen jachtverbod op zeehondeningevoerd. Er waren toen nog ongeveer 1100 zeehonden in de Waddenzee over. Na dat dit jachtverbod nam dit aantal weer iets toe, door verschillende bedreigingen echter niet voor lang. Het duurde tot 1972 voor Denemarken en Duitsland ook een jachtverbod instelden.
Begin 1999 zei de voorzitter van de Nederlandse vissersbond dat, vanwege de groei van het aantal zeehonden, het nodig kan zijn dat in de toekomst weer zeehonden worden afgeschoten. Volgens de Nederlandse Vissersbond zouden met name watersporters en (beroeps-) vissers
Dat gaan doen! Na het stoppen van de zeehondenjacht kregen de zeehonden in de Noordzee te maken met een nieuw probleem: de stroom van vervuilende afvalstoffen van land naar zee. Behalve deze bedreiging geven ook de verstoring door scheepvaart en recreatie de nodige problemen.
In alle landen in het Noordzeegebied, behalve Groot-Brittanni?, is de gewone zeehond beschermd. Sinds 1978 vindt eens in de paar jaar overleg plaats tussen de drie Waddenzeelanden, Nederland, Duitsland en Denemarken. Tijdens het Waddenzeeoverleg in 1988 in Bonn sloten de drie landen het Zeehondenverdrag. Dit verdrag regelt de bescherming van de zeehonden in de Waddenzee. Naast een jachtverbod werd afgesproken om de keeshondenleefgebieden in de Waddenzee te beschermen tegen verstoring. Er zijn reservaten aangewezen om rustende en zogende zeehonden niet te verstoren. Deze gebieden zijn in de zomer, als de zeehondenjongen geboren en gezoogd worden, verboden gebied.
9 Het nieuwste nieuw over de zeehond.
PIETERBUREN - Medewerkers van de Zeehondencr?che Pieterburen en de Universiteit wageninge hebben bij de eerste observatievlucht van dit seizoen 1200 gewone zeehonden op de wadden geteld. Vorig jaar telden zij er in de zelfde periode 3800. Het aantal dieren is sterk gedaald door het virus dat vorig jaar onder de zeehondenpopulatie heeft huisgehouden.
Het valt ons erg tegen", zei Lenie 't Hart, directeur van de Zeehondencr?che Pieterburen woensdag. "De meldingen van onze veldwaarnemers waren al verontrustend. Vorig jaar was natuurlijk een rampjaar met de virusuitbraak die resulteerde in 2500 geregistreerde dode zeehonden. Je hoopt toch dat meer dieren het virus hebben overleefd, maar dit geeft een heel ander beeld."
10 De borduurwerken van thea
Thea heeft verschillende borduurwerken over zeehonden ze maakt er ongeveer 10 per 3 maanden dit is er een:
11 in het dolfinarium
in het dolfinarium heb je ook zeehonden. Het park licht in Hardewijk en is de moeite waard om er eens heen te gaan. Ik ben er zelf ook eens geweest je heb er niet alleen zeehonden maar ook andere dieren. Het park is geopend vanaf 10.00 tot 17.00. het telefoon nummer is:
0341-467467.
Bronnen:
www.zeehondencreche.nl
www.google.nl voor de plaatjes
(Iets over pieterburen) de hoofdstukken zijn:
1 het begin van pieterburen
2 de cr?che
3 binnenkomst van de zeehond
4 soorten
5 de leefgewoontes en de paartijd
6 de bezoekers
(iets over zeehonden op de waddenzee)
7 een belangrijke reden waarom de zeehond in de waddenzee moet blijven
8 zeehonden jacht
9 het nieuwste nieuw over de zeehond
(meer dingen over zoohonden)
10 de borduurwerken van Thea
11 in het dolfinarium
1 Het begin van pieterburen
In 1971 begon Lenny ?t Hart met een klein badje bij haar thuis met de opvang van haar 1e zeehond. Natuurlijk was dat niet de eerste keer in Nederland dat er zeehonden werden opgevangen. Al jaren daarvoor was de familie Wentzel in Uithuizen bezig met het redden van jonge zeehondjes zonder moeder. Toen mevrouw Wentzel stierf werd Lenny gevraagd het van haar moeder over te nemen. Op Texel was Gerrit de haan ook bezig in de opvang van zeehonden. En uit allerlei verhalen bleek dat er al jaren lang zeehondjes langs de kust lagen, die weden meestal mee genomen door boeren of vissers. Meestal gingen die zeehondjes dood maar nu bleek door de verkeerde voeding. De zeehonden opvang in Pieterburen heeft verder in het jaar veel onderzoek gedaan op allerlei gebieden. Vooral toen bleek steeds vaker dat er meer met de zeehonden aan de hand was.
2 De cr?che
Via de EHBZ- posten (eerste hulp bij zeehonden) worden jaarlijks zo?n 100 zieke zeehonden en huilers binnen gebracht bij zeehonden cr?che Pieterburen. Iedere zeehond die daar word opgenomen word eerst helemaal onderzocht. Na een injectie tegen het zeehonden virus verlijven de zeehonden eerst een klein badje na een tijdje mogen ze naar een groot bad bij alle andere zeehonden. De zeehonden blijven gemiddeld 3 maanden in een cr?che daarna gaan ze naar ze zee!
3 Binnenkomst van een zeehond
Ik had toen net al geschreven dat als een zeehond binnenkomt hij eerst helemaal word onderzocht. Hij wordt gemeten, gewogen er word bloed afgenomen ook worden er uitstrijkjes genomen van de neus bek en anus.
Hier word een zeehond onderzocht
Dit martiaal wordt onmiddellijk onderzocht. Als een zeehond er niet echt goed uit ziet word er ook wel eens een echo scan gemaakt of een r?ntgenfoto gemaakt. Na een onderzoek wordt een zeehond eerst 3 dagen helemaal verzorgd en daarna mogen ze pas met andere zeehonden in aanraking komen! Goede voeding, goede verzorging en vooral heel veel rust vormen de basis voor een goed herstel.
4 Soorten
Dit zijn alle soorten:
De Pinnipedia (vinpotige dieren) worden in drie families onderverdeeld: de Phocidae: de robachtigen (oorloze of echte zeehonden), de Otariidae (oorrobachtigen of zeeleeuwen) en de Odobenidae (walrussen). De robachtigen worden weer verdeeld in twee subfamilies: de Phocinae (10 soorten), die vooral in het arctisch en subarctisch gebied leven, en de Mon achinae (9 soorten), die rond de zuidpool leven. Deze zeehonden zijn alle herkenbaar aan hun gestroomlijnde lichaam en door de afwezigheid van een oorschelp. In het water gebruiken ze hun achtervinnen om zich voort te bewegen en hun zwemstijl lijkt een beetje op die van een grote vis. Op land verplaatsen ze zich moeizaam: ze kruipen vooruit door afwisselend hun borst en bekken heen en weer te bewegen.
Dit is de gewone zeehond en dit is de grijze zeehond
5 Leefgewoontes en de paartijd.
In de periode tussen half juni en begin augustus worden de zeehondenpups geboren. Zwangere vrouwtjes zoeken voor de bevalling een geschikte zandbank op.
Dit is een zandbank
Dit is een zandbank waar net een baby is geboren.
Een jong van een Waddenzeehond wordt tijdens eb op een drooggevallen zandbank geboren en moet binnen enkele uren, voor de bank weer onder water staat, kunnen zwemmen. De zoogperiode duurt zo?n vier weken, waarin het jong van 8 ? 10 kilo groeit tot ruim 30 kilo! Na deze vier weken verliest de moeder haar aandacht voor het jong. Het jong moet nu voor zichzelf zorgen en het gaat proberen kleine visjes en garnalen te vangen. Dat lukt natuurlijk niet meteen en dat betekent dat er de eerste paar weken weinig eten voor de kleine zeehondjes is. De moedermelk help het jonge dier hier doorheen. De paartijd begint in augustus en als een mannetje een vrouwtje elkaar hebben gevonden, vindt de paring in het water plaats. De bevruchte eicel blijft eerst drie maanden lang in de baarmoeder rusten.
6 de bezoekers
Jaarlijks ontvangt de Zeehondencr?che zo'n 200.000 bezoekers. In het bezoekerscentrum kan men meekijken met de verzorging en behandeling van de zeehonden. De Zeehondencr?che is het hele jaar door open voor bezoekers tegen een entreeprijs van slechts 1 Euro per persoon per dag.
De Zeehondencr?che bezoekt scholen instellingen in het hele land om een lezing te verzorgen. Dagelijks schrijven veel kinderen om informatie. Alle verzoeken worden persoonlijk beantwoord.
7 een belangrijke reden waarom een zeehond in de wadden zee moet blijven.
De laatste jaren gaat het goed met de zeehonden in de Waddenzee. De Waddenzee is een mooi. gebied, dat langs de Nederlandse, Duitse en Deense kust, van Den Helder tot het Deense Esbjerg. Bij vloed stroomt de Waddenzee vol, bij eb stroomt veel van het water weer terug in de Noordzee. Door deze stromingen ontstaan diepe geulen en hoge banken. de droogvallende zandbanken vormen een belangrijke reden voor de zeehond om in de Waddenzee te blijven. Bij eb kunnen ze daar rusten en in de zon liggen: uit zonlicht maakt de huid vitamine D aan, en die is nodig voor de verharing. Zeehonden liggen altijd in groepen op een zandbank. Dat is veiliger: er is altijd een dier dat naderend gevaar ontdekt en alarm slaat. Bovendien is het belangrijk voor sociaal contact dat kan leiden tot de paring die in het water plaatsvindt. De jongen worden op een zandplaat geboren en gezoogd. Binnen zes uur moet een babyzeehond kunnen zwemmen: bij vloed loopt alles weer onder water. Daar past de zeehond zijn leefgewoontesop aan.Dit maakt de Waddenzee tot een mooi ecosysteem : zeehonden leven er van algen, wieren en zeegras, zandpieren, schelpdieren (zoals mosselen, garnalen en krabben), vogels ( zoals eenden, meeuwen, strand- en oeverlopers) en vissen zoals schol, bot en schar.
8 Zeehondenjacht
Zeehonden zijn in het Noordzeegebied sterk bejaagd. In 1950 leefden er in het Nederlandse deel van de Waddenzee bijna 3000 zeehonden, terwijl er voedsel was (en is!) Voor minstens 14.000 zeehonden. Ze werden beschouwd als schadelijke dieren: ze beschadigden de netten en namen de vis voor de neus van de beroepsvissers weg. Jagers kregen geld voor het afschieten van een zeehond. Vanaf het begin van de jaren vijftig van de 20e eeuw nam de belangstelling voor een zeehondenbont toe en werden elk jaar vrijwel alle jongen gedood voor de vacht. In 1962 werd in Nederland een algemeen jachtverbod op zeehondeningevoerd. Er waren toen nog ongeveer 1100 zeehonden in de Waddenzee over. Na dat dit jachtverbod nam dit aantal weer iets toe, door verschillende bedreigingen echter niet voor lang. Het duurde tot 1972 voor Denemarken en Duitsland ook een jachtverbod instelden.
Begin 1999 zei de voorzitter van de Nederlandse vissersbond dat, vanwege de groei van het aantal zeehonden, het nodig kan zijn dat in de toekomst weer zeehonden worden afgeschoten. Volgens de Nederlandse Vissersbond zouden met name watersporters en (beroeps-) vissers
Dat gaan doen! Na het stoppen van de zeehondenjacht kregen de zeehonden in de Noordzee te maken met een nieuw probleem: de stroom van vervuilende afvalstoffen van land naar zee. Behalve deze bedreiging geven ook de verstoring door scheepvaart en recreatie de nodige problemen.
In alle landen in het Noordzeegebied, behalve Groot-Brittanni?, is de gewone zeehond beschermd. Sinds 1978 vindt eens in de paar jaar overleg plaats tussen de drie Waddenzeelanden, Nederland, Duitsland en Denemarken. Tijdens het Waddenzeeoverleg in 1988 in Bonn sloten de drie landen het Zeehondenverdrag. Dit verdrag regelt de bescherming van de zeehonden in de Waddenzee. Naast een jachtverbod werd afgesproken om de keeshondenleefgebieden in de Waddenzee te beschermen tegen verstoring. Er zijn reservaten aangewezen om rustende en zogende zeehonden niet te verstoren. Deze gebieden zijn in de zomer, als de zeehondenjongen geboren en gezoogd worden, verboden gebied.
9 Het nieuwste nieuw over de zeehond.
PIETERBUREN - Medewerkers van de Zeehondencr?che Pieterburen en de Universiteit wageninge hebben bij de eerste observatievlucht van dit seizoen 1200 gewone zeehonden op de wadden geteld. Vorig jaar telden zij er in de zelfde periode 3800. Het aantal dieren is sterk gedaald door het virus dat vorig jaar onder de zeehondenpopulatie heeft huisgehouden.
Het valt ons erg tegen", zei Lenie 't Hart, directeur van de Zeehondencr?che Pieterburen woensdag. "De meldingen van onze veldwaarnemers waren al verontrustend. Vorig jaar was natuurlijk een rampjaar met de virusuitbraak die resulteerde in 2500 geregistreerde dode zeehonden. Je hoopt toch dat meer dieren het virus hebben overleefd, maar dit geeft een heel ander beeld."
10 De borduurwerken van thea
Thea heeft verschillende borduurwerken over zeehonden ze maakt er ongeveer 10 per 3 maanden dit is er een:
11 in het dolfinarium
in het dolfinarium heb je ook zeehonden. Het park licht in Hardewijk en is de moeite waard om er eens heen te gaan. Ik ben er zelf ook eens geweest je heb er niet alleen zeehonden maar ook andere dieren. Het park is geopend vanaf 10.00 tot 17.00. het telefoon nummer is:
0341-467467.
Bronnen:
www.zeehondencreche.nl
www.google.nl voor de plaatjes