Werkstuk: De Beer
De Beer
Beren
Beren zijn zeer gevaarlijke jagers, het zijn de grootste carnivoren op aarde. Er zijn verschillende soorten beren, die zich hebben aangepast aan hun omgeving. De meeste bekende soorten zijn uiteraard de Ijsbeer en de Grizzly beer.
Grizzly beer
Grizzly beren zijn bekend om hun kracht en snelheid. Ondanks zijn gewicht kan hij snelheden tot 50 kilometer per uur behalen. Grizzly beren eten niet alleen vlees, maar ook plantaardig voedsel zoals jonge blaadjes en bessen.
Zwarte beer
Zwarte beren zijn de meest voorkomende beren in Noord-Amerika. Ze zijn veel te zien in parken, waar ze vaak om eten bedelen bij bezoekers. Een zwarte beer is veel langzamer dan een Grizzly en is dan ook meer een planteneter dan een vleeseter, hoewel de zwarte beer soms wel eens een bever of iets dergelijks vangt en opeet.
Eten
Beren komen sterk vermagerd uit hun lange winterslaap. Dan eten ze alles wat ze vinden: jonge grassen en wortels (omdat daar veel eiwit in zit), ook weleens een hert, dat door de winter nog erg zwak is, of een dood dier dat in het bos ligt. Ze maken ook jacht op muizen en grondeekhoorns, en soms kunnen ze zelfs zo'n klein, snel dier vangen of uitgraven. De berenjongen kijken daarbij in hun eerste levensjaar alleen toe. Pan is hun tweede jaar doen ze alles na en oefenen ze wat ze van hun moeder hebben afgekeken. Het gezin ontmoet zelden andere beren. Zolang de jongen erg sterk zijn, blijven veel berenmoeders in bepaalde bosgebieden met bomen waar hun kinderen bij gevaar bliksemssnel in kunnen klimmen. Alleen eenzaam rondzwervende berenmannen zijn echt gevaarlijk. Die zouden een berenkind gemakkelijk kunnen doden. Maar ook vrouwtjesherten die jongen hebben, lopen niet altijd voor beren weg. Integendeel, ze vallen de berin aan en verdrijven haar. Als ze jongen heeft, loopt een berin liever niet het risico gewond te raken. De mooiste tijd van het jaar is voor beren echter de late zomer, als de bosbessen alle andere rode en blauwe vruchten rijp zijn. De bessen zitten vol suiker. Daarmee voorzien de beren zich van hun dringend noodzakelijke winterspek. Ze eten bijna non-stop. Ze zijn zelfs zo wild op het zoete voedsel dat ze helemaal vergeten rond te kijken. In Alaska, het berenland in het noorden van Amerika, krijgen menselijke bessenliefhebbers daarom een goede raak: 'Pas op dat je niet over een beer struikelt als je bessen gaat plukken'.
Neusbeer, behoren tot de kleine beren
Ze zijn verwant aan de wasbeer, de katfret en de rolstaartbeer. Ze hebben een slurfachtige snuit en snyffelen naar voedsel op de grond. Ze leven in de vochtige wouden van Zuid-Amerika, maar ook in de halfwoestijnen van het uiterste zuiden van de V.S. Een bepaalde soort leeft op de helingen van de Andes tot aan de boomgrens. Er is ook nog de Nelson-neusbeer, die leeft uitsluitend op het Mexicaanse eiland Cozumel. Die heb ik daar persoonlijk gezien!
Er zijn 4 soorten neusberen.
De brilbeer
De brilbeer, waarvan slechts een soort bestaat, wordt ook wel Andesbeer genoemd.
Hij komt voor in tropisch Zuid-Amerika en is de enige beer in dat werelddeel. Vergeleken met andere beren is hij klein: 1,50-1,80 m lang met een kleine staart van 5-7,5 cm, en slechts 75 cm hoog. Een volwassen mannetje kan een gewicht van 135 kg berijken.
De ruige vacht is zwart of zwartbruin met grote witte of bruingele cirkels of halve cirkels rond de ogen, waaraan het dier zijn naam ontleent. De snuit heeft deelfde kleur en er bevindt zich in de hals een witte plek die onregelmatige uitlopers heeft tot tot op de borst. De Kop- en borsttekening varieert individueel aanzienlijk en kan soms geheel afwezig zijn. De vacht is minder dik dan die van beren uit gematigde streken.
De brilbeer leeft in de wouden aan de voet dan de andes tot op een hoogte van 3300 m, in West-Venezuela, Columbia, Ecuador, Peru en West-Bolivia, mogelijk ook in Panama. Ofschoon hij zich ophoudt in beboste gebieden, komt hij soms voor op hoger gelegen open plekken, maar ook op de vlakten en savannen en in struikgewas op lagere hoogten.
Bulgaarse beren in nood
Stichting Berenbos Rhenen gaat Bulgaarse beren een handje helpen. Met de Bulgaarse overheid en een natuurbeschermingsorganisatie heeft de stichting een team samengesteld dat alle Bulgaarse beren in gevangenschap opzoekt, verzorgt en registreert. De registratie moet een eind maken aan de illegale handel in beren. Dit najaar worden al zestien Bulgaarse dansberen behandeld.
Bruine Beer Ursus arctos
Gun Bruintje Beer de ruimte
Nederlanders kennen de bruine beer eigenlijk alleen nog van de televisie en uit de dierentuin. In het wild komt deze alleseter in West-Europa nauwelijks meer voor. Wel in Noord- en Oost-Europa, maar ook daar zijn de aantallen betrekkelijk klein. Al met al hoort de bruine beer in Europa thuis in het rijtje bedreigde diersoorten, en dat terwijl 'Ursus arctos' wereldwijd de grootste verspreiding van alle berensoorten kent.
Nog 46.000 in heel Europa
Drieduizend jaar geleden stond de bruine beer er in Europa veel beter voor. Er waren toen bruine beren in alle delen van het continent. Nu zijn er in West-Europa alleen nog enkele in de Pyrenee?n, de Italiaanse Alpen, het Spaanse Cantabri? en de berggebieden rond het Italiaanse Trente. Echt wijdverspreid is de bruine beer alleen nog in noord-Scandinavi?, Rusland en Turkije. In totaal zijn er nog zo'n 46.000 bruine beren in Europa.
Elders in de wereld leeft de bruine beer zich op toendra's en in woestijnen. In Europa woont hij het liefst in bergachtige bosgebieden. Zijn menu is voornamelijk vegetarisch, met een overvloed aan bessen in de zomer en de herfst. Vissen, aas en honing beschouwt hij als een plezierige aanvulling. Daarnaast eet de bruine beer kleine zoogdieren, zoals marmotten en muizen.
Bedreigingen toen en nu
Dat er in Europa nog maar weinig beren over zijn, heeft vele oorzaken. Zo werden beren eeuwenlang opgejaagd en afgeschoten: voor de sport of om het vee te beschermen. Ook nu nog worden beren gedood omdat ze de oogst zouden kunnen vernielen. Soms gebeurt dat per vergissing en worden beren vergiftigd door valstrikken die eigenlijk voor wolven waren bedoeld.
Tegenwoordig heeft de bruine beer veel te vrezen van de georganiseerde jacht. Veel 'sportieve jagers' willen graag eens een beer geschoten hebben. Daar komt bij dat de mens voor de beer steeds minder ruimte overlaat. Het oprukken van de beschaving veroorzaakt onrust. Waar skidorpen, wegen en bruggen oprukken, maakt de bruine beer dat hij wegkomt.
Geschat aantal beren in 1993 en hun voornaamste bedreiging
Land Aantal bedreiging
Albanie 30 ontbossing, landbouw
Baltische Staten en het GOS 35000 35.000
Bulgarije 700 - 800 jacht, vergiftiging
Tsjechi? en Slowakije 700 - 800 toerisme, land- en bosbouw
Finland 300 - 400 jacht
Frankrijk 7 - 10 verlies leefomgeving
Griekenland 100 - 120 jacht
Italie 80 - 120 ontbossing, jacht
Voormalig Joegoslavi? 2.000 - 2.600 beperking leefomgeving, menselijk ingrijpen
Noorwegen 100 - 200 jacht
Oostenrijk max. 5
Polen 40 jacht
Roemeni? 6.300 georganiseerde jacht
Spanje 50 - 70 verlies leefomgeving, nabijheid van de mens
Zweden 500 stroperij, bosbouw
Turkije 100 jacht, ontbossing
Reuzenpanda Ailuropoda melanoleuca
Zonder bamboe geen panda's Reuzenpanda, bamboebeer, grote panda, panda; het zijn allemaal verschillende namen voor hetzelfde dier. De reuzenpanda, de meest gebruikte naam, leeft in de laatste overgebleven bamboebossen van China. Deze bossen liggen op een hoogte van 1100 tot 3500 meter. Lager gelegen bamboebos bestaat niet meer. De reuzenpanda's zijn alleen nog op deze hoogte te vinden. Het totale aantal dieren wordt geschat op 1200, waarvan er ongeveer 800 in dertien speciale pandareservaten leven. Deze dertien reservaten beslaan samen bijna 6000 vierkante kilometer. Dat is iets meer dan de oppervlakte van de provincie Gelderland. In dat kleine gebied leeft dus tweederde van alle reuzenpanda's op aarde.
Reuzenpanda deel 2
Panda was vroeger een vleeseter
Er bestaat nog een tweede panda: de kleine panda. Dit roodbruine dier ter grootte van een wasbeer komt ook in China voor. De kleine panda hoort thuis bij de wasberen en de reuzenpanda wordt tot de berenfamilie gerekend. Anderen plaatsen beide dieren soms in een aparte familie: de pandafamilie. Waar de wetenschappers het wel over eens zijn, is dat de beide panda's tot de grotere groep van de roofdieren behoren. Ondanks het plantaardige dieet, is dat minder gek dan het lijkt. Het gebit en het darmkanaal van de reuzenpanda vertonen nog erg veel roofdiertrekjes. Dit is een aanwijzing dat de reuzenpanda als oorspronkelijk roofdier gedurende de evolutie is veranderd in een planteneter. Een volwassen reuzenpanda kan tot 110 kilo zwaar worden en meet dan tussen de 120 en 150 cm. In het wild worden reuzenpanda's meestal niet ouder dan ongeveer vijftien jaar.
Landbouwgrond verdringt bamboebos
Vroeger kwam de reuzenpanda ook voor op andere plekken met bamboebos, zoals in Birma, het noorden van Vietnam en in een groot deel van de rest van China. Maar veel van dit bamboebos heeft plaats moeten maken voor landbouwgrond. Daarmee zijn ook de meeste reuzenpanda's verdwenen. Zoals de naam 'bamboebeer' al suggereert; reuzenpanda's kunnen niet zonder bamboe. Het dieet van een reuzenpanda bestaat voor het grootste deel uit bladeren en verse scheuten van de bamboe.
Maar niet alleen hun leefgebied wordt bedreigd, de dieren worden ook nog steeds (illegaal) bejaagd om hun vacht en soms zelfs voor een dierentuin. Bovendien is het voor reuzenpanda's soms erg moeilijk om aan voldoende voedsel te komen, ook in de bamboebossen. Bamboe sterft eens in de 30 tot 80 jaar op natuurlijke wijze plaatselijk uit, waarna het vele jaren duurt voordat er weer een gezond bamboebos staat. Vroeger trokken de reuzenpanda's dan naar een ander bamboebos om voedsel te zoeken. Die mogelijkheid is nu vrijwel uitgesloten. Er is te weining aaneengesloten bamboebos waarbinnen reuzenpanda's zich vrijelijk kunnen bewegen.
British Columbia , beren in nood
In Canada ligt een uniek oerbos: het gematigde regenwoud van British Columbia. Bijzonder is dat het regenwoud zich uitstrekt langs de kust. Dit type bos is heel zeldzaam. Het heeft nooit meer dan 0,2 procent van de aardbodem bedekt.
Er leven duizenden soorten planten en dieren. Wolven, poema's en adelaars hebben hier hun thuisbasis. In de rivieren zwemt zalm. In dit regenwoud bevindt zich een gebied zo groot als Nederland waar de grizzly, de zwarte beer en de white spirit beer leven. Dat gebied wordt door Greenpeace ook wel het 'Great Bear Rainforest' genoemd.
Ruim de helft van alle gematigde regenwouden ter wereld is vernietigd. Van het overblijvende deel bevindt zich een kwart in het Canadese British Columbia. Maar de kettingzagen van grote houtbedrijven als Interfor en West Fraser bedreigen ook dit oerbos.
Van de houtoogst in British Columbia is 95 procent afkomstig uit oerbos. Vrijwel al dat hout is verkregen door kaalkap. Kaalkap vernietigt het kwetsbare ecosysteem van het regenwoud. Boomplantages vervangen in hoog tempo de oorspronkelijke begroeiing. Daarmee verdwijnt de enorme diversiteit aan soorten en leeftijden van bomen. Ook Nederland importeert hout uit dit Canadese regenwoud: vooral western red cedar.
Beren
Beren zijn zeer gevaarlijke jagers, het zijn de grootste carnivoren op aarde. Er zijn verschillende soorten beren, die zich hebben aangepast aan hun omgeving. De meeste bekende soorten zijn uiteraard de Ijsbeer en de Grizzly beer.
Grizzly beer
Grizzly beren zijn bekend om hun kracht en snelheid. Ondanks zijn gewicht kan hij snelheden tot 50 kilometer per uur behalen. Grizzly beren eten niet alleen vlees, maar ook plantaardig voedsel zoals jonge blaadjes en bessen.
Zwarte beer
Zwarte beren zijn de meest voorkomende beren in Noord-Amerika. Ze zijn veel te zien in parken, waar ze vaak om eten bedelen bij bezoekers. Een zwarte beer is veel langzamer dan een Grizzly en is dan ook meer een planteneter dan een vleeseter, hoewel de zwarte beer soms wel eens een bever of iets dergelijks vangt en opeet.
Eten
Beren komen sterk vermagerd uit hun lange winterslaap. Dan eten ze alles wat ze vinden: jonge grassen en wortels (omdat daar veel eiwit in zit), ook weleens een hert, dat door de winter nog erg zwak is, of een dood dier dat in het bos ligt. Ze maken ook jacht op muizen en grondeekhoorns, en soms kunnen ze zelfs zo'n klein, snel dier vangen of uitgraven. De berenjongen kijken daarbij in hun eerste levensjaar alleen toe. Pan is hun tweede jaar doen ze alles na en oefenen ze wat ze van hun moeder hebben afgekeken. Het gezin ontmoet zelden andere beren. Zolang de jongen erg sterk zijn, blijven veel berenmoeders in bepaalde bosgebieden met bomen waar hun kinderen bij gevaar bliksemssnel in kunnen klimmen. Alleen eenzaam rondzwervende berenmannen zijn echt gevaarlijk. Die zouden een berenkind gemakkelijk kunnen doden. Maar ook vrouwtjesherten die jongen hebben, lopen niet altijd voor beren weg. Integendeel, ze vallen de berin aan en verdrijven haar. Als ze jongen heeft, loopt een berin liever niet het risico gewond te raken. De mooiste tijd van het jaar is voor beren echter de late zomer, als de bosbessen alle andere rode en blauwe vruchten rijp zijn. De bessen zitten vol suiker. Daarmee voorzien de beren zich van hun dringend noodzakelijke winterspek. Ze eten bijna non-stop. Ze zijn zelfs zo wild op het zoete voedsel dat ze helemaal vergeten rond te kijken. In Alaska, het berenland in het noorden van Amerika, krijgen menselijke bessenliefhebbers daarom een goede raak: 'Pas op dat je niet over een beer struikelt als je bessen gaat plukken'.
Neusbeer, behoren tot de kleine beren
Ze zijn verwant aan de wasbeer, de katfret en de rolstaartbeer. Ze hebben een slurfachtige snuit en snyffelen naar voedsel op de grond. Ze leven in de vochtige wouden van Zuid-Amerika, maar ook in de halfwoestijnen van het uiterste zuiden van de V.S. Een bepaalde soort leeft op de helingen van de Andes tot aan de boomgrens. Er is ook nog de Nelson-neusbeer, die leeft uitsluitend op het Mexicaanse eiland Cozumel. Die heb ik daar persoonlijk gezien!
Er zijn 4 soorten neusberen.
De brilbeer
De brilbeer, waarvan slechts een soort bestaat, wordt ook wel Andesbeer genoemd.
Hij komt voor in tropisch Zuid-Amerika en is de enige beer in dat werelddeel. Vergeleken met andere beren is hij klein: 1,50-1,80 m lang met een kleine staart van 5-7,5 cm, en slechts 75 cm hoog. Een volwassen mannetje kan een gewicht van 135 kg berijken.
De ruige vacht is zwart of zwartbruin met grote witte of bruingele cirkels of halve cirkels rond de ogen, waaraan het dier zijn naam ontleent. De snuit heeft deelfde kleur en er bevindt zich in de hals een witte plek die onregelmatige uitlopers heeft tot tot op de borst. De Kop- en borsttekening varieert individueel aanzienlijk en kan soms geheel afwezig zijn. De vacht is minder dik dan die van beren uit gematigde streken.
De brilbeer leeft in de wouden aan de voet dan de andes tot op een hoogte van 3300 m, in West-Venezuela, Columbia, Ecuador, Peru en West-Bolivia, mogelijk ook in Panama. Ofschoon hij zich ophoudt in beboste gebieden, komt hij soms voor op hoger gelegen open plekken, maar ook op de vlakten en savannen en in struikgewas op lagere hoogten.
Bulgaarse beren in nood
Stichting Berenbos Rhenen gaat Bulgaarse beren een handje helpen. Met de Bulgaarse overheid en een natuurbeschermingsorganisatie heeft de stichting een team samengesteld dat alle Bulgaarse beren in gevangenschap opzoekt, verzorgt en registreert. De registratie moet een eind maken aan de illegale handel in beren. Dit najaar worden al zestien Bulgaarse dansberen behandeld.
Bruine Beer Ursus arctos
Gun Bruintje Beer de ruimte
Nederlanders kennen de bruine beer eigenlijk alleen nog van de televisie en uit de dierentuin. In het wild komt deze alleseter in West-Europa nauwelijks meer voor. Wel in Noord- en Oost-Europa, maar ook daar zijn de aantallen betrekkelijk klein. Al met al hoort de bruine beer in Europa thuis in het rijtje bedreigde diersoorten, en dat terwijl 'Ursus arctos' wereldwijd de grootste verspreiding van alle berensoorten kent.
Nog 46.000 in heel Europa
Drieduizend jaar geleden stond de bruine beer er in Europa veel beter voor. Er waren toen bruine beren in alle delen van het continent. Nu zijn er in West-Europa alleen nog enkele in de Pyrenee?n, de Italiaanse Alpen, het Spaanse Cantabri? en de berggebieden rond het Italiaanse Trente. Echt wijdverspreid is de bruine beer alleen nog in noord-Scandinavi?, Rusland en Turkije. In totaal zijn er nog zo'n 46.000 bruine beren in Europa.
Elders in de wereld leeft de bruine beer zich op toendra's en in woestijnen. In Europa woont hij het liefst in bergachtige bosgebieden. Zijn menu is voornamelijk vegetarisch, met een overvloed aan bessen in de zomer en de herfst. Vissen, aas en honing beschouwt hij als een plezierige aanvulling. Daarnaast eet de bruine beer kleine zoogdieren, zoals marmotten en muizen.
Bedreigingen toen en nu
Dat er in Europa nog maar weinig beren over zijn, heeft vele oorzaken. Zo werden beren eeuwenlang opgejaagd en afgeschoten: voor de sport of om het vee te beschermen. Ook nu nog worden beren gedood omdat ze de oogst zouden kunnen vernielen. Soms gebeurt dat per vergissing en worden beren vergiftigd door valstrikken die eigenlijk voor wolven waren bedoeld.
Tegenwoordig heeft de bruine beer veel te vrezen van de georganiseerde jacht. Veel 'sportieve jagers' willen graag eens een beer geschoten hebben. Daar komt bij dat de mens voor de beer steeds minder ruimte overlaat. Het oprukken van de beschaving veroorzaakt onrust. Waar skidorpen, wegen en bruggen oprukken, maakt de bruine beer dat hij wegkomt.
Geschat aantal beren in 1993 en hun voornaamste bedreiging
Land Aantal bedreiging
Albanie 30 ontbossing, landbouw
Baltische Staten en het GOS 35000 35.000
Bulgarije 700 - 800 jacht, vergiftiging
Tsjechi? en Slowakije 700 - 800 toerisme, land- en bosbouw
Finland 300 - 400 jacht
Frankrijk 7 - 10 verlies leefomgeving
Griekenland 100 - 120 jacht
Italie 80 - 120 ontbossing, jacht
Voormalig Joegoslavi? 2.000 - 2.600 beperking leefomgeving, menselijk ingrijpen
Noorwegen 100 - 200 jacht
Oostenrijk max. 5
Polen 40 jacht
Roemeni? 6.300 georganiseerde jacht
Spanje 50 - 70 verlies leefomgeving, nabijheid van de mens
Zweden 500 stroperij, bosbouw
Turkije 100 jacht, ontbossing
Reuzenpanda Ailuropoda melanoleuca
Zonder bamboe geen panda's Reuzenpanda, bamboebeer, grote panda, panda; het zijn allemaal verschillende namen voor hetzelfde dier. De reuzenpanda, de meest gebruikte naam, leeft in de laatste overgebleven bamboebossen van China. Deze bossen liggen op een hoogte van 1100 tot 3500 meter. Lager gelegen bamboebos bestaat niet meer. De reuzenpanda's zijn alleen nog op deze hoogte te vinden. Het totale aantal dieren wordt geschat op 1200, waarvan er ongeveer 800 in dertien speciale pandareservaten leven. Deze dertien reservaten beslaan samen bijna 6000 vierkante kilometer. Dat is iets meer dan de oppervlakte van de provincie Gelderland. In dat kleine gebied leeft dus tweederde van alle reuzenpanda's op aarde.
Reuzenpanda deel 2
Panda was vroeger een vleeseter
Er bestaat nog een tweede panda: de kleine panda. Dit roodbruine dier ter grootte van een wasbeer komt ook in China voor. De kleine panda hoort thuis bij de wasberen en de reuzenpanda wordt tot de berenfamilie gerekend. Anderen plaatsen beide dieren soms in een aparte familie: de pandafamilie. Waar de wetenschappers het wel over eens zijn, is dat de beide panda's tot de grotere groep van de roofdieren behoren. Ondanks het plantaardige dieet, is dat minder gek dan het lijkt. Het gebit en het darmkanaal van de reuzenpanda vertonen nog erg veel roofdiertrekjes. Dit is een aanwijzing dat de reuzenpanda als oorspronkelijk roofdier gedurende de evolutie is veranderd in een planteneter. Een volwassen reuzenpanda kan tot 110 kilo zwaar worden en meet dan tussen de 120 en 150 cm. In het wild worden reuzenpanda's meestal niet ouder dan ongeveer vijftien jaar.
Landbouwgrond verdringt bamboebos
Vroeger kwam de reuzenpanda ook voor op andere plekken met bamboebos, zoals in Birma, het noorden van Vietnam en in een groot deel van de rest van China. Maar veel van dit bamboebos heeft plaats moeten maken voor landbouwgrond. Daarmee zijn ook de meeste reuzenpanda's verdwenen. Zoals de naam 'bamboebeer' al suggereert; reuzenpanda's kunnen niet zonder bamboe. Het dieet van een reuzenpanda bestaat voor het grootste deel uit bladeren en verse scheuten van de bamboe.
Maar niet alleen hun leefgebied wordt bedreigd, de dieren worden ook nog steeds (illegaal) bejaagd om hun vacht en soms zelfs voor een dierentuin. Bovendien is het voor reuzenpanda's soms erg moeilijk om aan voldoende voedsel te komen, ook in de bamboebossen. Bamboe sterft eens in de 30 tot 80 jaar op natuurlijke wijze plaatselijk uit, waarna het vele jaren duurt voordat er weer een gezond bamboebos staat. Vroeger trokken de reuzenpanda's dan naar een ander bamboebos om voedsel te zoeken. Die mogelijkheid is nu vrijwel uitgesloten. Er is te weining aaneengesloten bamboebos waarbinnen reuzenpanda's zich vrijelijk kunnen bewegen.
British Columbia , beren in nood
In Canada ligt een uniek oerbos: het gematigde regenwoud van British Columbia. Bijzonder is dat het regenwoud zich uitstrekt langs de kust. Dit type bos is heel zeldzaam. Het heeft nooit meer dan 0,2 procent van de aardbodem bedekt.
Er leven duizenden soorten planten en dieren. Wolven, poema's en adelaars hebben hier hun thuisbasis. In de rivieren zwemt zalm. In dit regenwoud bevindt zich een gebied zo groot als Nederland waar de grizzly, de zwarte beer en de white spirit beer leven. Dat gebied wordt door Greenpeace ook wel het 'Great Bear Rainforest' genoemd.
Ruim de helft van alle gematigde regenwouden ter wereld is vernietigd. Van het overblijvende deel bevindt zich een kwart in het Canadese British Columbia. Maar de kettingzagen van grote houtbedrijven als Interfor en West Fraser bedreigen ook dit oerbos.
Van de houtoogst in British Columbia is 95 procent afkomstig uit oerbos. Vrijwel al dat hout is verkregen door kaalkap. Kaalkap vernietigt het kwetsbare ecosysteem van het regenwoud. Boomplantages vervangen in hoog tempo de oorspronkelijke begroeiing. Daarmee verdwijnt de enorme diversiteit aan soorten en leeftijden van bomen. Ook Nederland importeert hout uit dit Canadese regenwoud: vooral western red cedar.